Διηγήθηκε κάποιος μαθητής σχετικά με το γέροντά του ότι είκοσι ολόκληρα έτη δεν κοιμήθηκε στο πλευρό του, αλλά στο κάθισμά του στο οποίο εργαζόταν εκεί κοιμόταν καθισμένος. Έτρωγε δε ή κάθε δύο μέρες ή κάθε τέσσερις ή κάθε πέντε και έτσι έκανε είκοσι χρόνια.
Και όταν έτρωγε, το ένα του χέρι ήταν τεντωμένο σε προσευχή και με το άλλο έτρωγε. Και όταν εγώ του είπα
-Τι είναι αυτό, γιατί κάνεις έτσι, αββά; μου αποκρινόταν
-Έχω την Κρίση του Θεού μπροστά στα μάτια μου και δεν μπορώ να υπομείνω.
Έγινε δε κάποτε όταν αρχίζαμε την ακολουθία, μου ξέφυγε και έκανα λάθος κάποια λέξη στον ψαλμό όταν τελειώσαμε τη σύναξη, αποκρίθηκε ο Γέροντας και μου είπε:
-Εγώ όταν αρχίζω την ακολουθία, σα φωτιά νοιώθω από κάτω μου να καίγεται και δεν μπορεί ο λογισμός μου να ξεφύγει δεξιά ή αριστερά. Πού ήταν ο λογισμός σου, όταν αρχίσαμε την ακολουθία, γιατί έκανες λάθος μια λέξη στον ψαλμό; Δεν ξέρεις ότι ενώπιον του Θεού στάθηκες και στο Θεό μιλούσες;
Γεροντικό Το αλίευσα ΕΔΩ
