Μεγάλη ανησυχία προκαλούν πληροφορίες οι οποίες βλέπουν το φως της δημοσιότητας τις τελευταίες ώρες, σύμφωνα με τις οποίες αμερικανικές και άλλες δυτικές δυνάμεις έχουν εισέλθει συγκεκαλυμμένα (από τα μάτια της διεθνούς δημοσιότητας) στην Ιορδανία και βρίσκονται στη μεθόριο με τη Συρία.
Οι πληροφορίες μιλούν συγκεκριμένα για ένα μεθοριακό χωριό που ονομάζεται «Αλ Μαφράκ» και βρίσκεται 10 χιλιόμετρα από τα συριακά σύνορα. Εκεί βρίσκεται η αεροπορική βάση «Βασιλιάς Χουσεΐν». Ιορδανικές στρατιωτικές πηγές οι οποίες φέρονται να έχουν δώσει τις πληροφορίες υπό την προϋπόθεση της ανωνυμίας, εκατοντάδες στρατιώτες οι οποίοι μιλούν γλώσσες άλλες από την αραβική, μετακινούνταν στην περιοχή με στρατιωτικά οχήματα.
Οι πληροφορίες μιλούν και άλλα χωριά λίγο μακρύτερα ή και πιο κοντά στα σύνορα (Αλμπαέζ, Ζουμπαγίντια, Αλ Ναχντάχ, στην ευρύτερη περιοχή του φράγματος του Σαρχάν). Είναι προφανές ότι εάν οι πληροφορίες επαληθευτούν τότε απλά συνιστούν κινήσεις άσκησης πίεσης στο καθεστώς του Μπασάρ Αλ Άσαντ στη Συρία, είτε εντάσσονται στο πλαίσιο της προετοιμασίας κάποιας στρατιωτικής ενέργειας στην περιοχή.
Δεν είναι βέβαια σαφές πόσο είναι δυνατόν να υλοποιηθούν αυτά τα σενάρια εάν ο Αμερικανός πρεσβευτής, Ρόμπερτ Φορντ, ο οποίος επιστρέφει στη Δαμασκό, βρίσκεται στη χώρα…
Η επίθεση στην άμυνα της Συρίας άρχισε πολύ πριν
Παράξενη ομαδική δολοφονία πιλότων της Συριακής πολεμικής αεροπορίας
Ένα πολύ περίεργο περιστατικό συνέβη στη Συρία (στις αρχές του τελευταίου δεκαημέρου του περασμένου μήνα), το οποίο δεν είναι εύκολο να διαπιστωθεί με βεβαιότητα ποιοι έχουν την ευθύνη γι’ αυτό, άρα και ποια ήταν τα κίνητρά τους, παρά το γεγονός ότι υπήρξε επίσημη ανάληψη της ευθύνης για το έγκλημα…
Επτά πιλότοι της πολεμικής αεροπορίας της Συρίας σκοτώθηκαν όταν ένοπλοι επιτέθηκαν στο λεωφορείο που τους μετέφερε, όπως έγινε γνωστό από πηγές της αντιπολίτευσης. Ο Ελεύθερος Συριακός Στρατός, στον οποίο έχουν ενταχθεί αντιφρονούντες στρατιωτικοί, ανέλαβε την ευθύνη για την επίθεση.
Η προφανής εξήγηση είναι οι αντιφρονούντες του Ελεύθερου Συριακού Στρατού. Ωστόσο, η Αεροπορία της Συρίας έχει μια ιδιομορφία: Το ότι το καθεστώς δεν έχει εμπιστοσύνη σε όλους τους χειριστές μαχητικών αεροσκαφών, καθώς αρκετοί από αυτούς είναι σουνίτες μουσουλμάνοι και δεν προέρχονται από την πιστή στο καθεστώς θρησκευτική μειονότητα των Αλαουιτών από την οποία προέρχεται ο Μπασάρ Αλ Άσαντ…
Προ ολίγων εβδομάδων μάλιστα, είχε σημειωθεί ένα περιστατικό με συριακό μεταγωγικό αεροσκάφος σε αεροπορική βάση της Υεμένης, το οποίο μετέφερε, όπως αποδείχθηκε, οχτώ χειριστές σοβιετικής προέλευσης μαχητικών αεροσκαφών, οι οποίοι και έχασαν τη ζωή τους. Το καθεστώς φέρεται να έστελνε – για να «ξεφορτωθεί» σύμφωνα με κάποιους παρατηρητές – χειριστές μαχητικών οι οποίοι ήταν σουνίτες μουσουλμάνοι…
Δεν είναι λοιπόν και λίγοι όσοι αμφιβάλουν για το ποιοι στην πραγματικότητα είναι οι υπεύθυνοι των δολοφονιών. Οι χειριστές των μαχητικών αεροσκαφών είναι πραγματικά μια ιδιαίτερα «ευαίσθητη» κατηγορία στρατιωτικών, αφού εάν ένας από αυτούς στρατολογηθεί από τον Ελεύθερο Συριακό Στρατό, πριν προλάβει κανείς να αντιδράσει θα μπορούσε για παράδειγμα να πλήξει εγκαταστάσεις στις οποίες μέσα θα βρίσκεται ο ηγέτης της Συρίας.
Είναι βέβαιο ότι το καθεστώς γνωρίζει τον κίνδυνο και οι εκπαιδευτικές πτήσεις δεν θα γινόντουσαν με οπλισμένα αεροσκάφη. Πολλά όμως μπορούν να γίνουν… Αυτή η καχυποψία και η καθεστωτική ανασφάλεια, είναι προφανές ότι επηρεάζει καθοριστικά το αξιόμαχο των συριακών ενόπλων δυνάμεων και ιδιαίτερα της Αεροπορίας, αφού πέραν του γενικά πεπαλαιωμένου υλικού που αξιοποιείται επιχειρησιακά, υπάρχουν και άλλοι παράγοντες οι οποίοι μπορούν να αποδειχθούν καθοριστικοί σε μια σύγκρουση…