Το Ρωσικό
(δηλ.ρωσόφιλο) κόμμα ήταν ελληνική πολιτική παράταξη των πρώτων χρόνων
ύπαρξης του ελληνικού κράτους κυβέρνησε το 1832 και από τις 3
Σεπτεμβρίου 1843 έως τις 16 Φεβρουαρίου 1844 με αρχηγό τον Α. Μεταξά.
Άρχισε να διαμορφώνεται περί το 1825-26 με αρχηγό τον Ανδρέα Μεταξά, συγχρόνως περίπου με τα άλλα δύο κόμματα, το Γαλλικό υπό τον Ιωάννη Κωλέττη (γνωστό και μή εξαιρετέο) και το Αγγλικό υπό τον Αλέξανδρο Μαυροκορδάτο.
Όπως φαίνεται και από την ονομασία, η κάθε παράταξη προσέβλεπε (και
είχε), στην αντίστοιχη μεγάλη Δύναμη για βοήθεια σε εθνικό επίπεδο αλλά
και για να επιβάλει την κυριαρχία της στην Ελλάδα. Εννοείται ότι η
ρωσόφιλη παράταξη υποστήριζε θερμά τον Καποδίστρια και την πολιτική του αλλά μόνο μετά την δολοφονία του το 1831 πήρε, καθώς και τα άλλα δύο κόμματα, οριστική μορφή.
Επιφανείς υποστηρικτές του Ρωσικού κόμματος, ήταν και ο Θεόδωρος
Κολοκοτρώνης, ο Κωνσταντίνος Κανάρης, ο Κίτσος Τζαβέλας και ο Ανδρέας
Μεταξάς, ο οποίος διετέλεσε και αρχηγός του. Αρχηγοί της παράταξης εκτός
του Μεταξά είχαν διατελέσει και οι Γενναίος Κολοκοτρώνης και
Κωνσταντίνος Οικονόμος.
Στην πολιτική σκηνή σήμερα στην Ελλάδα του 2011, όπως διαμορφώθηκε ύστερα απο προσπάθειες των “ιδιοκτητών” αυτής της χώρας, υπάρχει ανάλογη πολιτική εκπροσώπηση των επιρροών των Μεγάλων Δυνάμεων.
Μόνον τυχαίο δεν μπορεί να χαρακτηρισθεί, το ότι διασπάσθηκε η ΝΔ σε τρία (3) κομμάτια με αντίστοιχα πολιτικά κόμματα, για να μην δύναται να διεκδικήσει εκλογικά την “κυβέρνηση”, κατά την διάρκεια της “θητείας” του ΓΑΠ.
Ο ανάλογος "εξοβελισμός" του κ. Κ. Καραμανλή απο την “εξουσία”, δεδομένου ότι, με κάποιες επιλογές του στην εξωτερική πολιτική της χώρας, άλλαζε το “status quo” στα πολιτικά δρώμενα της χώρας, απο ιδρύσεώς της, όπως και γεωπολιτικά, στην ευρύτερη περιοχή μας.
Η δημιουργία “αριστερού” άλλοθι στον ΓΑΠ “απαιτούσε” την διάσπαση της μοναδικής "απειλής", ώς πρόταση κόμματος εξουσίας, απο αριστερά (ΣΥΡΙΖΑ), και την “αυθύπαρκτη και αυτόνομη πορεία” στήριξης του ΓΑΠ από “αριστερούς”.
Τελικά την αριστερά την χρησιμοποιούσαν και εξακολουθούν να την
χρησιμοποιούν, ώς “άλλοθι” για να “δέσει” η “σούπα” του κυβερνητικού
σχήματος, σύμφωνα με τις εκάστοτε “πολιτικές ορέξεις”, και την βούληση
των, μέσα και έξω απο αυτήν, “ιδιοκτητών” αυτής της χώρας.
Περιττεύει θεωρώ να αναφερθώ σε αυτόν τόν δύσμοιρο αγωγό “Μπουρκάς-Αλεξανδρούπολη” ο οποίος κατήντησε “γεφύρι της Άρτας”,
απο τίς παλινωδίες τών επιρροών των “συμφερόντων” στίς κρατικές
συμπεριφορές της Βουλγαρίας αλλά και τής Ελλάδος, τα τελευταία
χρόνια.Είναι όμως πλέον πλήρως κατανοητό ότι “κάποιοι” δέν θέλουν να γίνει αυτός ο αγωγός.
Ο ΓΑΠ πολύ πρίν εκλεγεί πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ και πρίν εκλεγεί πρωθυπουργός αυτής της χώρας, υπέγραφε “γραμμάτια” έναντι των ισχυρών, των οποίων αναζητούσε την “στήριξη”,
με διακηρύξεις ανάλογες, πολιτικές θέσεις οι οποίες εξυπηρετούσαν
στοχεύσεις και εξυπηρετήσεις συμφερόντων, ξένα, πρός το Ελληνικό εθνικό
συμφέρον, αψυχολόγητες κατά πολλούς, όμως κατανοητές για αυτούς οι
οποίοι αποτελούσαν τον “δέκτη” αυτών των πολιτικών θέσεων.
Το περιβόητο “ναι” στο σχέδιο “Ανάν”, άκαιρα διακηρυγμένο και δυνατά
διατυπωμένο, απο τον ΓΑΠ, πολύ πρίν, η τότε κυβέρνηση της χώρας με
πρωθυπουργό τόν κ. Κ. Καραμανλή, “πάρει” δημόσια θέση επι του σχεδίου
"Ανάν", είναι προφανές ότι μόνον τους Κύπριους, δέν εξυπηρετούσε,
αλλά τίς προσωπικές φιλοδοξίες του ΓΑΠ και τα ευρύτερα γεωπολιτικά
συμφέροντα τών ΗΠΑ στην περιοχή.
Και όπως αποδυκνείει η μετέπειτα ιστορία της περιοχής εξυπηρετούσε ενεργειακά συμφέροντα μεγάλων εταιρειών ανά τον κόσμο.
Η υποβάθμιση του ζητήματος, του αγωγού “Μπουργκάς-Αλεξανδρούπολη”,
μέχρι τελικής άρνησής του, απο τον ΓΑΠ μόλις εξελέγη πρωθυπουργός της
χώρας ήταν και είναι ενδεικτική των προθέσεων του, με αντίστοιχη
δημιουργία "εμποδίων περιβαλλοντικού χαρακτήρα" απο την Βουλγαρία της ΕΕ.
Η πρώτη πολιτική επιλογή του ΓΑΠ μόλις εξελέγη πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ ήταν να τοποθετήσει σε "εκλόγιμες θέσεις" στο ψηφοδέλτιο επικρατείας του ΠΑΣΟΚ, στις επερχόμενες εκλογές, τους κ. Μάνο και Αδριανόπουλο, πράγμα το οποίο απο άλλους θεωρήθηκε “άνοιγμα” πολιτικό του νέου “αρχηγού”, απο άλλους άστοχη “κίνηση”.
Στην πραγματικότητα εξυπηρετούσε σχεδιασμό πολιτικής στόχευσης με αποδέκτες στο εξωτερικό της χώρας, δίνοντας το “μήνυμα” της "πλήρους νεοφιλελευθεροποίησης" του ΠΑΣΟΚ, όπως και της "πλήρους ευθυγράμμισής του" στα κελεύσματά τους.
Οι κατά καιρούς συναντήσεις του ΓΑΠ, με εκπροσώπους του διεθνούς χρηματοπιστωτικού κεφαλαίου, όπως ο George Soros
και άλλων, αποτελούσαν και αποτελούν αντικείμενο μελέτης και έρευνας,
με στόχο να απαντηθούν ερωτήματα που προκύπτουν απο την απλή ανάγνωση
της είδησης.
Ποιόν εξυπηρετούσαν αυτές οι επαφές ?? Που στόχευαν ?? Τι επιρροές είχαν
στην εξέλιξη τών γεγονότων στην Ελλάδα, απο το 2009 έως σήμερα ;;
Η σημερινή είδηση "Σύμφωνα με την εφημερίδα Wall Street Journal, ο δισεκατομμυριούχος κερδοσκόπος των αγορών George Soros αγόρασε ευρωπαϊκά ομόλογα
αξίας $2 δισεκατομμυρίων, από την πτωχευμένη πλέον MF Global. Πρόκειται
για το ίδιο χρέος, που οδήγησε την MF Global στην πτώχευση.Όταν είχε
προχωρήσει σε πτώχευση, η εταιρία πούλησε μέρος των ομολόγων ευρωπαϊκών κρατών που διέθετε, αλλά της είχαν περισσέψει αρκετά, αξίας περίπου $4.8 δισ.Στη συνέχεια τα μετέφερε στην KPMG του Λονδίνου, που διαχειρίστηκε την διαδικασία πτώχευσης.Από εκεί, τα ομόλογα προσφέρθηκαν σε μεγάλους επενδυτές μέσω του clearing house LCH Clearnet, πολλοί από τους οποίους δεν «τσίμπησαν».Βρέθηκε όμως ο George Soros, που "πρόθυμα" προχώρησε στην αγορά τους με ιδιαίτερα χαμηλή και ελκυστική τιμή".
Δυστυχώς σήμερα το πολιτικό προσωπικό της χώρας φαίνεται αδύναμο να
ορθώσει το ανάστημά του, εξυπηρετώντας το απόλυτο Εθνικό συμφέρον της
Χώρας μας.
Η Ιστορία κρίνει δέν καταδικάζει. Αρχηγοί και Αρχηγίσκοι πολλοί, ηγέτες λίγοι!!!
Κατά το υσχύον Ελληνικό σύνταγμα, άρθρο 16 "Όλοι οι Έλληνες έχουν
δικαίωμα δωρεάν παιδείας, σε όλες τις βαθμίδες της, στα κρατικά
εκπαιδευτήρια...."
Έπεται συνέχεια...
|
