Ο Άγιος Νεομάρτυρας του Χριστού ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ γεννήθηκε στην Παραμυθια Θεσπρωτίας το έτος 1730.Ηταν τα δύσκολα χρόνια της τουρκικής σκλαβιας,και οι Έλληνες χριστιανοί υπέφεραν τα πάνδεινα.
Η ψυχή το αγίου ηταν γεματη απο την φλογα της πιστεως στον Χριστο και αγαπη προς την σκλαβωμενη πατριδα.
Hλπιζε βασιμα οτι καποτε ο Θεος,θα εβλεπε τον πονο και θα ακουγε τις προσευχες των ραγιαδων και θα τους χαριζε την πολυποθητη ελευθερια..Μια ημερα,καθως βγηκε εξω στα χωραφια με την αδελφη του και αλλους χριστιανους για να εργασθουν,βρεθηκαν μπροστα σε μια ομαδα νεων μουσουλμανων με επικεφαλης τον γιο του πασα,Μουσά.
Οταν αυτοι ειδαν την ωραιοτατη αδελφη του Αναστασιου κατεληφθηκαν απο μεγαλο πειρασμο και ορμηξαν να την αρπαξουν και να την κακοποιησουν.Μολις ο αγιος ειδε τις κινησεις τους αυτες ορμησε και συνεπλακη μαζι τους και εδωσε την ευκαιρια στην αδελφη του να απομακρυνθη και να διαφυγη τον κινδυνο.
Την ενεργεια αυτη την θεωρησαν προσβλητικη οι τουρκοι και κατηγγειλαν το γεγονος στον πασα τελειως παραποιημενο.Ακομα ειπαν πως ο Αναστασιος τους υποσχεθηκε να αλλαξη πιστη και να γινη μωαμεθανος.Ο πασας,ο πατερας του Μουσά,διαταζει να συλλαβουν τον Αναστασιο και να τον οδηγησουν μπροστα του,βλεποντας ενα λεβεντοκορμο παλικάρι το λυπηθηκε και δεν θελησε να το βασανιση και να το θανάτωση,ελπίζοντας οτι μπορούσε να του αλλάξει την πίστη με διάφορα δελεασματα και υποσχέσεις.
Τον φυλακίζει προσωρινά και την άλλη μέρα διατάζει να τον φερουν μπροστα του.Τοτε με προσποιητή καλοσύνη του λεει πως αν αλλάξει την πιστη του θα εχει πολλα αξιωματα ,χρήματα και ελεύθερη Ζωή.
Ο Αναστάσιος αρνείται και απο εκεινη την στιγμη αρχιζουν τα φρικτα του μαρτυρια τα οποια ο αγιος τα αντμετωπιζει με γενναιοτητα και ανδρεια χριστιανικη,προσυχομενος διαρκως στον Κυριο να τον ενισχυη μεχρι το τελος.Ο γιος του πασα,ο Μουσά,ηταν στο βαθος καλοπροαιρετος ανθρωπος και πολυ μετανοιωσε,που εγινε αιτια να φθαση ο αγιος σε αυτη την κατασταση.
Ζητωντας καποια εξιλεωση αποφασισε να παει κρυφα στη φυλακη και να επισκεφθη τον Αναστασιο.Μπαινοντας ομως μεσα στο κελι βρεθηκε μπροστα σ ενα εξαισιο θεαμα που επαιξε καθοριστικο ρολο για την συνεχεια της ζωης του.Βλεπει δυο ολοφωτους αγγελους να στεκωνται κοντα στον μαρτυρα και να τον ενισχυουν και το προσωπο του αγιου να λαμπη ολοφωτο.
Ο Μουσά εθαυμασε το γεγονος και ζητησε απο τον αγιο να του διδαξη την χριστιανικη πιστη,κι εκεινος τον κατηχησε.Αργοτερα ο Μουσα εγινε χριστιανος και μοναχος με το ονομα Δανιηλ.Στις 18 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ του 1750 ο πασας διεταξε τον αποκεφαλισμο του αγιου Αναστασιου,απαγορευοντας με ποινη θανατου τον ενταφιασμο του.
Οι Χριστιανοι εβλεπαν το σωμα του αγίου να μένει άσηπτο και φως από τον ουρανό να το λούζει την νυχτα.Μια νυκτα ο Αγιος εμφανίζεται στον πασά και τον διατάσσει να επιτρέψει τον ενταφιασμό του λειψάνου του,κάτι που ο πασας εκανε αμεσως.
Η εκκλησια μας τιμα την μνημη του αγιου ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΥ στις 18 Νοεμβριου και στην Παραμυθια Θεσπρωτιας εχει οικοδομηθη προς τιμην του μεγαλοπρεπης Ναος.
Η φωτεινη ζωη και η θυσια του αγιου Αναστασιου ας γινουν παραδειγμα και παρηγορια σε ολους μας στους αγωνες μας εναντιον των συγχρονων προκλησεων και πειρασμων της ζωης!
Το αλίευσα ΕΔΩ
