Ένα
ενδιαφέρον άρθρο δημοσιεύθηκε στους New York Times με τίτλο: Ένας νέος
κόσμος γεννιέται από τα συντρίμμια της ‘Αραβικής Άνοιξης’.
Η ενδεχόμενη κατάρρευση της Συρίας, θα είναι μόνο η αρχή
μια αλυσιδωτής αντίδρασης στην περιοχή, πολλές χώρες θα υποστούν
κατακερματισμό.
Ο αρθρογράφος Robin Wright σχολιάζοντας τη νέα τάξη πραγμάτων στην περιοχή θα σημειώσει:
Η Συρία
«Η στρατηγική θέση της Συρίας και της εξουσίας της την έχουν κάνει
ένα στρατηγικό κέντρο της Μέσης Ανατολής. Αλλά αυτή- μια πλούσια χώρα σε
θρησκευτική και πολιτική πολυμορφία είναι ασταθής. Από το 1940 έως το
1970 στη Συρία, υπήρξαν δεκάδες πραξικοπήματα, μέχρι που ο Άσαντ
(πατέρας) πήρε τον έλεγχο της εξουσίας.
Τώρα, μετά από 30 μήνες αιματοχυσίας, η ποικιλία αυτή αποδείχθηκε
μοιραία. Σκότωσε τη χώρα και τους ανθρώπους. Η Συρία διαιρείται σε τρεις
εύκολες διακριτές περιοχές και κάθε μία έχει τη σημαία και το στρατό
της.
Η περιοχή της Δαμασκού, Χομς και Χάμα μέχρι την ακτή είναι υπό τον
έλεγχο των Αλεβιτών της αίρεσης του Άσαντ. Στο βορρά- ένα μικρό
Κουρδιστάν αυτόνομο στην πραγματικότητα από τα μέσα του 2012, όλα τα
υπόλοιπα στο σουνιτικό κέντρο της χώρας.
Το Ιράκ
Ο κατακερματισμός στη Συρία θα αποτελέσει προηγούμενο για άλλες
χώρες, ειδικά με το γειτονικό Ιράκ. Η Συρία και το Ιράκ είναι στην ίδια
δίνη. Η σουνιτική επαρχία Ανμπάρ θα αισθάνεται πιο άνετα ενωμένη με
τους σουνίτες αδελφούς στην ανατολική Συρία. Μαζί μπορούν να σχηματίσουν
ένα de facto ανεξάρτητο κράτος ‘Σουνιστάν’.
Οι Κούρδοι
Οι κυρίαρχες πολιτικές δυνάμεις στο Ιρακινό Κουρδιστάν και οι
Κούρδοι στη Συρία είχαν από καιρό χωριστεί λόγω αντιφάσεων, αλλά τον
Αύγουστο τα σύνορα άνοιξαν και κατέφυγαν στο Ιρακινό Κουρδιστάν 50.000
Κούρδοι της Συρίας. Αυτό δημιουργεί μια νέα εθνική κοινότητα. Ο Μασούντ
Μπαρζανί ανακοίνωσε επίσης σχέδια για την πρώτη Κουρδική Σύνοδο Κορυφής,
στην οποία προβλέπεται να συγκεντρωθούν 600 αντιπρόσωποι από 40 μέρη-
Ιράκ, Συρία, Τουρκία, Ιράν. Η σύνοδος θα πραγματοποιηθεί το φθινόπωρο.
Η Λιβύη
Η Λιβύη θα χωριστεί σε δύο ή τρία μέρη. Το Εθνικό Συμβούλιο της
Κυρηναϊκής κήρυξε την αυτονομία του τον Ιούλιο. Οι Φεζάν στον νότο είναι
πολύ διαφορετικοί πολιτισμικά από τις υπόλοιπες φυλές της Λιβύης και
συνδέονται περισσότερο με τις Σαχέλ, από ό, τι στη Βόρεια Αφρική, που
είναι επίσης πρόθυμοι να χωρίσουν.
Η Υεμένη
Οι αλλαγές στην Αραβική Χερσόνησο θα είναι αρκετά δραματική και
απρόσμενη. Η Υεμένη μπορεί να χωριστεί σε βορρά και νότο και οι κάτοικοι
σουνίτες του Νότου ενδέχεται να επιθυμούν να ενωθούν με τους αδελφούς
τους στη Σαουδική Αραβία. Οι Υεμενίτες είναι φτωχοί και θα μπορούσαν να
έχουν πρόσβαση στον πλούτο της Σαουδικής Αραβίας- μια άλλη διέξοδο στη
θάλασσα.
Η Σαουδική Αραβία
Η πιο εντυπωσιακή ιδέα φαίνεται η βαλκανιοποίηση της Σαουδικής
Αραβίας. Το πετρέλαιο ενδέχεται να εξαντληθεί σε 20 χρόνια και η
κοινωνική πίεση σε συνδυασμό με το παράφρων επίπεδο διαφθοράς και ένα
ποσοστό ανεργίας στο 30 τοις εκατό θα φέρει κοινωνικό βρασμό και
γεωγραφικό διαχωρισμό.
Η εθνοκάθαρση που έγινε στη Συρία δημιούργησε ένα πρόβλημα, χάσμα
μεταξύ των ανθρώπων. Ο θρησκευτικός πόλεμος οδήγησε σε διάσπαση μεταξύ
των σουνιτών και των σιιτών σε τέτοιο βαθμό που είναι δύσκολο να
καθοριστεί.
Πάντως αυτά τα άρθρα μόνο τυχαία δεν βγαίνουν στον αμερικανικό Τύπο.
Tμήμα ειδήσεων defencenet.gr
Το αλίευσα ΕΔΩ
