http://www.youtube.com/watch?v=wFrOOyE7xY8
Το τραγούδι του πολυτάλαντου γιατρού Γιάννη Κουλλιά από την Κάλυμνο.
Από το θεατρικό του έργο "Το Μιρμιζέλι" (η Καλύμνικη Ελληνική σαλάτα), συνοδευόμενο από τις εκπληκτικές του φωτογραφίες.!
Το τραγούδι του πολυτάλαντου γιατρού Γιάννη Κουλλιά από την Κάλυμνο.
Από το θεατρικό του έργο "Το Μιρμιζέλι" (η Καλύμνικη Ελληνική σαλάτα), συνοδευόμενο από τις εκπληκτικές του φωτογραφίες.!
Στίχοι - Μουσική - Φωτογραφίες: Γιάννης Κουλλιάς
Τραγούδι: Καίτη Κουλλιά, Σπύρος Ζαΐρης, Γιάννης Λεκόπουλος.
Μικρή μου πατρίδα ριγμένη στη θάλασσα,
στην πρώτη ματιά μου φαινόσουν Παντάνασσα,
τη πρώτη ρυτίδα στα μάτια σου διάβασα,
μικρή μου πατρίδα, μικρή μου πνοή.
Μικρή μου πατρίδα γλυκειά και παράξενη,
σκληρή και ωραία, ζεστή και κατάξερη,
δυνάστες σωτήρες σε θέλουν φιλάσθενη
με ξένη την αναπνοή.
Χιλιάδες παιδιά σου ριγμένα στα πέρατα,
μακριά απτις ρίζες, μακριά κιαπ τα τέρατα,
η πρώτη μαγιά σου μυαλά τετραπέρατα,
σου δίνουν φιλί της ζωής.
Κρατάς το ρυθμό σου στο τρίτο το πλάγιο,
το όνειρο κάτω στα πόδια σου σφάγιο,
ψηλά στη κορφή σου δοξάζεις τον Αγιο,
Χριστέ μου και λόγω τιμής.
Τραγούδι: Καίτη Κουλλιά, Σπύρος Ζαΐρης, Γιάννης Λεκόπουλος.
Μικρή μου πατρίδα ριγμένη στη θάλασσα,
στην πρώτη ματιά μου φαινόσουν Παντάνασσα,
τη πρώτη ρυτίδα στα μάτια σου διάβασα,
μικρή μου πατρίδα, μικρή μου πνοή.
Μικρή μου πατρίδα γλυκειά και παράξενη,
σκληρή και ωραία, ζεστή και κατάξερη,
δυνάστες σωτήρες σε θέλουν φιλάσθενη
με ξένη την αναπνοή.
Χιλιάδες παιδιά σου ριγμένα στα πέρατα,
μακριά απτις ρίζες, μακριά κιαπ τα τέρατα,
η πρώτη μαγιά σου μυαλά τετραπέρατα,
σου δίνουν φιλί της ζωής.
Κρατάς το ρυθμό σου στο τρίτο το πλάγιο,
το όνειρο κάτω στα πόδια σου σφάγιο,
ψηλά στη κορφή σου δοξάζεις τον Αγιο,
Χριστέ μου και λόγω τιμής.
Στον άνεμο αφέθηκα και στη δική μου γνώμη,
ταξίδι μου, ανάσα μου, αρμύρα ωκεανού.
Το γέλιο σου ορέχτηκα σαν κριβή συγγνώμη,
απόψε πανταμώσαμε σε σπίτι αλλουνού.
Να ζήσουν τα πάθη, το θράσος, η πάρτη μας,
τα νέα τα ήθη που πνίξαν τον χάρτη μας,
ο Μάρτης, ο γδάρτης, ο παλουκοκαύτης μας,
δεν είναι ετούτα ζωή.
Και που θα μας βγάλει αυτή η κατάσταση,
εμπόλεμη ειρήνη, κουβέντα για ανάσταση,
παράσταση γέλιου σε άλλη διάσταση,
φωνάζει: μπορούμε μαζί.
Μαρία, Ελένη και Γιώργο και Θέμελη,
ζωή μου μικρούλα, διόλου ανέμελη,
Κανέλλα, Κατίνα, Σκευί, Αθηνόδωρε,
το κύριε διώχνω, κρατώ το μωρέ.
Γιαννιώ, Πανορμίτη και Πήτερ και Στεφανή,
τη μοίρα μου βρίσκω σε σένα τον αφανή,
φυλή μου, ψυχή μου, πλευρά μου περήφανη,
εσύ που μου δίνεις φωνή.
Στον άνεμο αφέθηκα ....
http://www.youtube.com/watch?v=wFrOOyE7xY8
