Σεργκέι Πτίτσκιν, Ροσσίσκαγια γκαζέτα
Η δημιουργία βάσης στη Σελήνη, είναι το πρώτο βήμα για την αναγέννηση του ρωσικού διαστημικού προγράμματος. Συνέντευξη του αναπληρωτή πρωθυπουργού της Ρωσίας, Ντμίτρι Ρογκόζιν.
O αναπληρωτής πρωθυπουργού της Ρωσίας, Ντμίτρι Ρογκόζιν, και ο επικεφαλής της Ομοσπονδιακής Υπηρεσίας Roscosmos, Βλαντίμιρ Ποπόβκιν. Πηγή: TASS
Η υλοποίηση ενός πολύ μεγάλου προγράμματος, ενός πραγματικού υπερ-έργου, πρέπει να τεθεί ως κύριος στόχος του ρωσικού διαστημικού προγράμματος, σύμφωνα με τον Ντμίτρι Ρογκόζιν. Προς αυτή την κατεύθυνση, ο ίδιος, προτείνει ως καθοριστικό βήμα, τη δημιουργία μιας σεληνιακής βάσης.
ΕΡ: Ντμίτρι Ολέγκοβιτς, μπορούμε σήμερα να ανταποκριθούμε σε τέτοιας κλίμακας έργα; Είναι δυνατή η έξοδος της ρώσικης διαστημικής τεχνολογίας από την κρίση;
ΑΠ: Η κατάσταση σήμερα όντως δεν είναι καθόλου εύκολη. Πάντα πιστεύαμε ότι ζούμε σε μια χώρα που ήταν διαστημική υπερδύναμη. Εμείς εκτοξεύσαμε τον πρώτο δορυφόρο στο διάστημα, ο πρώτος κοσμοναύτης που πέταξε σε τροχιά γύρω από τη γη ήταν δικός μας πολίτης, είχαμε μεγάλες επιτυχίες στην εξερεύνηση του διαστήματος και, ξαφνικά, τους τελευταίους 18 μήνες είχαμε μαζεμένα επτά ατυχήματα. Έξι το τελευταίο έτος, και ένα τον Αύγουστο του 2012. Αν θέλουμε στα σοβαρά να βγάλουμε συμπεράσματα από την όλη ιστορία, θα πρέπει να θεραπεύσουμε όχι μόνο το «απόστημα» που έχει δημιουργηθεί, αλλά να αντιμετωπίσουν και τις αιτίες που το προκάλεσαν.
Κατανοούμε πλέον διεξοδικώς τι συμβαίνει σε αυτό τον νευραλγικής σημασίας τομέα. Κοντολογίς, η διαστημική βιομηχανία μας σήμερα βρίσκεται σε αναντιστοιχία με το μέγεθος της οικονομίας της χώρας. Και η οικονομική δύναμη της χώρας μας, είναι κατά πολύ μικρότερη από αυτή των ΗΠΑ. Αυτή την υστέρηση πρέπει να αναστρέψουμε. Και πρώτα από όλα, υπάρχει ανάγκη άμεσων και σε βάθος μεταρρυθμίσεων. Αλλά το ερώτημα είναι πώς ξεκινάμε; Εννοείται, με το να παράγουμε ποιοτικά «προϊόντα». Αλλά, κάτι τέτοιο από μόνο του δεν αρκεί. Το κύριο ζητούμενο σήμερα είναι ένα: Να ξεκαθαρίσει επιτέλους η Ρωσία με σαφήνεια τι θέλει από το διάστημα και να καθορίσει τους στρατηγικούς της στόχους.
Ο υπερ-στόχος
Και μέσα σε αυτό το πλαίσιο, να διαμορφωθούν οι οικονομικές, οργανωτικές και επιστημονικές δομές, οι εταιρείες holding, κ.λ.π., που θα πετύχουν τους στόχους. Γι’αυτό, είναι απαραίτητο να τεθεί ένας υπερ-στόχος. Τρία έργα σε δεύτερο επίπεδο, πέντε στόχοι σε τρίτο επίπεδο, κ.ο.κ. Τότε θα γίνει σαφές τι ακριβώς συστήματα χρειαζόμαστε, ποιες μηχανές και πόσους πυραύλους μικρής, μεσαίας, κλάσης, καθώς επίσης βαρείς και υπερ-βαρείς πυραύλους, πρέπει να κατασκευάσουμε και από ποιες εγκαταστάσεις θα πρέπει να εκτοξευθούν. Είναι απαραίτητο να τα βάλουμε όλα σε μια τάξη.
Βέβαια, σε κάποιους μπορεί αυτό το υπερ-έργο να φαίνεται ότι κινείται στα όρια της φαντασίας. Για παράδειγμα η δημιουργία μιας βάσης στη σελήνη. Μάθαμε πώς να εργαζόμαστε σε τροχιά κοντά στη γη στο πλαίσιο τους Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού (ΔΔΣ). Γιατί να μην προσπαθήσουμε να κάνουμε ένα μεγαλύτερο σταθμό, ο οποίος θα βρίσκεται στον φυσικό δορυφόρο της γης, και από εκεί να πραγματοποιήσουμε τις ίδιες εργασίες που γίνονται στο ΔΔΣ; Είναι ένας ενδιαφέρον επιστημονικός και τεχνολογικός στόχος και εάν αποφασιστεί ότι θα υλοποιηθεί, θα τραβήξει μπροστά τόσο τη βασική, όσο και την εφαρμοσμένη έρευνα. Το hyper-project θα αποτελέσει τη βάση για περαιτέρω επιστημονικές ανακαλύψεις. Αυτή είναι η πρότασή μου. Μπορεί να υπάρξουν και άλλες. Είναι απαραίτητο να ανοίξουμε το διάλογο για αυτά τα θέματα και να δημιουργήσουμε νέες αξίες. Και προσωπικά πιστεύω ότι έχουμε τις δυνάμεις να το υλοποιήσουμε.
Διαστημική επανάσταση
ΕΡ: Και ποιος μπορεί να πραγματοποιήσει μια τέτοια μεγάλη επανάσταση στον κλάδο, τη στιγμή που υπάρχει οξύ πρόβλημα στελεχών στον μηχανοκατασκευαστικό τομέα;
ΑΠ: Είναι αλήθεια ότι η κατάσταση είναι όπως την περιγράφετε. Για το λόγο αυτό, το Συμβούλιο Ασφαλείας αποφάσισε να υποστηρίξει την ιδέα, η οποία γεννήθηκε στην Επιτροπή Αμυντικής Βιομηχανίας. Εκεί όπου είμαι πρόεδρος. Θα δημιουργήσουμε χιλιάδες θέσεις εξειδικευμένων στελεχών στην ρώσικη αμυντική βιομηχανία. Θα αναζητήσουμε προσωπικό. Και από τον ιδιωτικό τομέα. Ήδη, δημιουργούμε ένα ειδικό συμβούλιο για τις συμπράξεις δημοσίου και ιδιωτικού τομέα στην αμυντική βιομηχανία, στο οποίο θα απευθύνονται οι ιδιώτες επενδυτές. Πιστεύω ότι η ενέργειά τους, όταν θα δραστηριοποιηθούν στην αμυντική βιομηχανία, μπορεί να αλλάξει την ποιότητα της παραγωγής και να κάνει ένα επαναστατικό άλμα προς τα εμπρός στο μέλλον.
Το άρθρο πρωτοδημοσιεύθηκε στην ιστοσελίδα RG.ru.
Το αλίευσα ΕΔΩ ΕΡ: Ντμίτρι Ολέγκοβιτς, μπορούμε σήμερα να ανταποκριθούμε σε τέτοιας κλίμακας έργα; Είναι δυνατή η έξοδος της ρώσικης διαστημικής τεχνολογίας από την κρίση;
ΑΠ: Η κατάσταση σήμερα όντως δεν είναι καθόλου εύκολη. Πάντα πιστεύαμε ότι ζούμε σε μια χώρα που ήταν διαστημική υπερδύναμη. Εμείς εκτοξεύσαμε τον πρώτο δορυφόρο στο διάστημα, ο πρώτος κοσμοναύτης που πέταξε σε τροχιά γύρω από τη γη ήταν δικός μας πολίτης, είχαμε μεγάλες επιτυχίες στην εξερεύνηση του διαστήματος και, ξαφνικά, τους τελευταίους 18 μήνες είχαμε μαζεμένα επτά ατυχήματα. Έξι το τελευταίο έτος, και ένα τον Αύγουστο του 2012. Αν θέλουμε στα σοβαρά να βγάλουμε συμπεράσματα από την όλη ιστορία, θα πρέπει να θεραπεύσουμε όχι μόνο το «απόστημα» που έχει δημιουργηθεί, αλλά να αντιμετωπίσουν και τις αιτίες που το προκάλεσαν.
Κατανοούμε πλέον διεξοδικώς τι συμβαίνει σε αυτό τον νευραλγικής σημασίας τομέα. Κοντολογίς, η διαστημική βιομηχανία μας σήμερα βρίσκεται σε αναντιστοιχία με το μέγεθος της οικονομίας της χώρας. Και η οικονομική δύναμη της χώρας μας, είναι κατά πολύ μικρότερη από αυτή των ΗΠΑ. Αυτή την υστέρηση πρέπει να αναστρέψουμε. Και πρώτα από όλα, υπάρχει ανάγκη άμεσων και σε βάθος μεταρρυθμίσεων. Αλλά το ερώτημα είναι πώς ξεκινάμε; Εννοείται, με το να παράγουμε ποιοτικά «προϊόντα». Αλλά, κάτι τέτοιο από μόνο του δεν αρκεί. Το κύριο ζητούμενο σήμερα είναι ένα: Να ξεκαθαρίσει επιτέλους η Ρωσία με σαφήνεια τι θέλει από το διάστημα και να καθορίσει τους στρατηγικούς της στόχους.
Ο υπερ-στόχος
Βέβαια, σε κάποιους μπορεί αυτό το υπερ-έργο να φαίνεται ότι κινείται στα όρια της φαντασίας. Για παράδειγμα η δημιουργία μιας βάσης στη σελήνη. Μάθαμε πώς να εργαζόμαστε σε τροχιά κοντά στη γη στο πλαίσιο τους Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού (ΔΔΣ). Γιατί να μην προσπαθήσουμε να κάνουμε ένα μεγαλύτερο σταθμό, ο οποίος θα βρίσκεται στον φυσικό δορυφόρο της γης, και από εκεί να πραγματοποιήσουμε τις ίδιες εργασίες που γίνονται στο ΔΔΣ; Είναι ένας ενδιαφέρον επιστημονικός και τεχνολογικός στόχος και εάν αποφασιστεί ότι θα υλοποιηθεί, θα τραβήξει μπροστά τόσο τη βασική, όσο και την εφαρμοσμένη έρευνα. Το hyper-project θα αποτελέσει τη βάση για περαιτέρω επιστημονικές ανακαλύψεις. Αυτή είναι η πρότασή μου. Μπορεί να υπάρξουν και άλλες. Είναι απαραίτητο να ανοίξουμε το διάλογο για αυτά τα θέματα και να δημιουργήσουμε νέες αξίες. Και προσωπικά πιστεύω ότι έχουμε τις δυνάμεις να το υλοποιήσουμε.
Διαστημική επανάσταση
ΕΡ: Και ποιος μπορεί να πραγματοποιήσει μια τέτοια μεγάλη επανάσταση στον κλάδο, τη στιγμή που υπάρχει οξύ πρόβλημα στελεχών στον μηχανοκατασκευαστικό τομέα;
ΑΠ: Είναι αλήθεια ότι η κατάσταση είναι όπως την περιγράφετε. Για το λόγο αυτό, το Συμβούλιο Ασφαλείας αποφάσισε να υποστηρίξει την ιδέα, η οποία γεννήθηκε στην Επιτροπή Αμυντικής Βιομηχανίας. Εκεί όπου είμαι πρόεδρος. Θα δημιουργήσουμε χιλιάδες θέσεις εξειδικευμένων στελεχών στην ρώσικη αμυντική βιομηχανία. Θα αναζητήσουμε προσωπικό. Και από τον ιδιωτικό τομέα. Ήδη, δημιουργούμε ένα ειδικό συμβούλιο για τις συμπράξεις δημοσίου και ιδιωτικού τομέα στην αμυντική βιομηχανία, στο οποίο θα απευθύνονται οι ιδιώτες επενδυτές. Πιστεύω ότι η ενέργειά τους, όταν θα δραστηριοποιηθούν στην αμυντική βιομηχανία, μπορεί να αλλάξει την ποιότητα της παραγωγής και να κάνει ένα επαναστατικό άλμα προς τα εμπρός στο μέλλον.
Το άρθρο πρωτοδημοσιεύθηκε στην ιστοσελίδα RG.ru.
