ΠΡΩΤΟΙ ΣΤΑ ΚΑΛΑ ΕΡΓΑ
Ή Εκκλησία μας σήμερα τιμά τη μνήμη των άγιων θεοφόρων Πατέρων της Ζ' εν Νίκαια Οικουμενικής Συνόδου, οι όποιοι όχι μόνο αναστήλωσαν τις άγιες εικόνες, αλλά και καταδίκασαν συνολικώς όλες τις αιρέσεις πού είχαν εμφανισθεί μέχρι τότε.
Στο αποστολικό ανάγνωσμα, πού έχει επιλεγεί προς τιμήν των άγιων αυτών Πατέρων, ό απόστολος Παύλος τονίζει στον μαθητή του Τίτο ότι οι αλήθειες της πίστεως πού του προανέφερε είναι αδιαμφισβήτητες. Και του ζητά να μιλάει στους πι στούς για τις αλήθειες αυτές με βεβαιό τητα, για να φροντίζουν όλοι οι πιστοί να πρωτοστατούν ακούραστα σε καλά έργα. «Ταύτα εστί τά καλά και ωφέλιμα τοις άνθρώποις», γράφει. Στη συνέχεια ζητεί από τον άγιο Τίτο να αποφεύγει
τις ανόητες συζη τήσεις και τις γενεαλογίες για τούς μυθικούς θεούς ή τούς προγόνους, όπως και τις φι λονικίες για τον ιουδαϊκό νόμο, διότι δεν φέρνουν καμία ωφέλεια άλλ' είναι μάταιες.
τις ανόητες συζη τήσεις και τις γενεαλογίες για τούς μυθικούς θεούς ή τούς προγόνους, όπως και τις φι λονικίες για τον ιουδαϊκό νόμο, διότι δεν φέρνουν καμία ωφέλεια άλλ' είναι μάταιες.
Δύο λοιπόν βασικά στοιχεία ζητεί ό απόστολος Παύλος όχι μόνο από τον μαθητή του Τίτο άλλα και από κάθε πιοτό της Εκκλησίας: τα καλά έργα και τα ωφέλιμα λόγια. Έργα και λόγια. Και μάλιστα σε μια εποχή όπως ή σημερινή, πού οι άνθρωποι έχουν κουραστεί από τα πολλά λόγια πού δεν έχουν αντίκρισμα, ή προτροπή του θεί ου Αποστόλου έχει μεγάλη επικαιρότητα.
Και θέτουν όλους εμάς τούς πιστούς μπροστά στην ευθύνη μας. Διότι κι εμείς δυστυχώς κάποτε επηρεαζόμαστε από το πνεύμα της εποχής, να λέμε λόγια χωρίς να κάνουμε έργα. Να κάνουμε εύκολα κριτι κές, χωρίς να θέλουμε να κουραστούμε και να εργασθούμε σε έργα αγάπης και διακονίας. Ό θεόπνευστος Απόστολος όμως μας ζητεί ακριβώς το αντίθετο: λίγα λόγια και πολλά έργα. Να αφήσουμε τις ατελείωτες συζητήσεις για πράγματα ανούσια ή και αμαρτωλά, και να πρωτοστατούμε στα καλά έργα. Να τα επιτελούμε όχι αναγκαστικά, αλλά με ζήλο και αυταπάρνηση. Χωρίς να περιμένουμε όσους έχουν ανάγκη, να ζητήσουν τη βοήθεια μας. Αλλά να επιζητού με οι ίδιοι ευκαιρίες αγάπης.
Κάποιοι υποφέρουν, άλλοι πεινούν, κά ποιοι ανήμποροι θέλουν συμπαράσταση, κάποιοι μοναχικοί την παρηγοριά μας. Άλ λοι απογοητεύονται στις μακροχρόνιες αρρώστιες τους και άλλοι απελπίζονται από τα βάσανα της ζωής. Αν αρκούμαστε μόνο σε διαπιστώσεις για το κακό της εποχής μας και σε λόγια κριτικά για τούς άλλους, δεν κερδίζουμε τίποτε. Τα λόγια μας δεν έχουν κανένα αντίκρισμα και ή ζωή μας μοιάζει υποκριτική και ψεύτικη. Όλοι μας λοιπόν ας κάνουμε ένα νέο ξεκίνημα άγάπης. Να ψάξουμε να βρούμε τούς ανθρώπους πού χρειάζονται την αγάπη μας. Έτσι θα πλου τίσει ή ζωή μας με καρπούς αρετής και θα πλημμυρίσει ή καρδιά μας από ειρήνη και ανάπαυση.
ΜΑΚΡΙΑ ΑΠΟ TOYΣ ΑΙΡΕΤΙΚΟΥΣ
Στη συνέχεια ό απόστολος Παύλος καλεί τον μαθητή του Τίτο να προσέχει ιδιαιτέρως τούς αιρετικούς ανθρώπους. Του λέει συγκεκριμένα: «Αίρετικόν άνθρωπον μετά μί αν και δευτέραν νουθεσίαν παραιτού». Αίρετικόν άνθρωπο πού επιμένει να δημιουργεί σκάνδαλα και διαιρέσεις στην Εκκλησία, ενώ τον συμβούλευσες για πρώτη και για δεύτερη φορά, παράτησε τον και απόφευγε τον. Μάθε ότι ένας τέτοιος άν θρωπος έχει διαστραφεί και αμαρτάνει- και για την αμαρτία του αυτή ελέγχεται και κα τακρίνεται από τη συνείδηση του και από τον Ίδιο του τον εαυτό.
Κατόπιν ό απόστολος Παύλος δίνει στον μαθητή του κάποιες πρακτικές οδηγίες. Του λέει: Όταν σού στείλω τον Αρτεμά ή τον Τυχικό, φρόντισε γρήγορα να έλθεις στη Νι κόπολη, διότι εκεί αποφάσισα να περάσω τον χειμώνα. Τον Ζηνά και τον Άπολλώ κατευόδωσέ τους με επιμελημένη φροντίδα, για να μην τούς λείπει τίποτε στο ταξίδι τους. Ας παίρνουν έτσι μάθημα και οι άλλοι πιστοί να πρωτοστατούν στα καλά έργα και να συντρέχουν τούς αδελφούς στις απαραίτητες υλικές τους ανάγκες, για να μη στερούνται πνευματικούς καρπούς. Σε χαιρετούν εγκάρδια όσοι είναι μαζί μου. Χαιρέτησε όλους τούς πιστούς πού μας αγαπούν. Ή χάρις του Θεού να είναι με ό λους σας.
Ό απόστολος Παύλος λοιπόν ζητά ιδιαιτέρως από τον μαθητή του να αποφεύγει κάθε αιρετικό άνθρωπο. Ή προτροπή του αυτή Ίσως φαίνεται σε μερικούςανθρώπους της εποχής μας κάπως υπερβο λική. Λένε κάποιοι σχετικά: Γιατί να αποφεύγουμε τούς αιρετικούς; Ή επικοινωνία μας μαζί τους θα τούς βοηθήσει να μετανοήσουν. Άλλωστε, λένε, ή Ορθοδοξία, ή μόνη αλήθεια, δεν έχει να φοβηθεί τίποτε και κανένα.
Η Ορθοδοξία πράγματι δεν έχει να φοβηθεί τίποτε, αλλά εμείς προσωπικά κινδυνεύουμε να ζημιωθούμε πολύ όταν συναναστρεφόμαστε με αιρετικούς. Διότι οι άνθρωποι αυτοί έχουν εκτραπεί από τον δρόμο της αλήθειας και μένουν πεισματικά στο ψεύδος τους. Όταν συζητά κανείς μαζί τους, όχι μόνο δεν δέχονται ν' ακούσουν την αλήθεια, αλλά δημιουργούν και εντάσεις και αναστατώσεις, διότι είναι πεισματικά προσκολλημένοι στην πλάνη τους. Γι’ αυτό και οι επανειλημμένες συζητήσεις μαζί τους αποτελούν άσκοπο κόπο. Επιπλέον, επειδή κάποιοι πιστοί δυστυχώς δεν γνωρίζουν καλά την Ορθόδοξη πίστη μας, επηρεάζονται και γεμίζουν αμφιβο λίες. Το έργο της επιστροφής των αιρετικών άλλωστε το έχουν στην ευθύνη τους οι κληρικοί της Εκκλησίας μας. 'Εμείς ας προσευχόμαστε κι ας περιμένουμε την επιστροφή κάποιων απ' αυτούς, χωρίς όμως να έχουμε συναναστροφές μαζί τους.
«Ο ΣΩΤΗΡ» 15/09/2010Το αλίευσα ΕΔΩ
