π. Δημήτριος Γκαραγκούνης
Πρωτοπρεσβύτερος
Πρόσφατα ἕνας μας φίλος ἔλαβε μέρος σὲ
μία τελετὴ συνηθισμένη, ποὺ δὲν σημαίνει τίποτα τὸ καινούριο, ἀλλὰ ποὺ
εἶναι πολὺ σημαντική. Περὶ τὶς 6:30 τὸ ἀπόγευμα περνώντας ἀπὸ τὴν
πλατεία τῆς Ἐκκλησίας, ὅπου ἦταν συγκεντρωμένοι πολλοὶ περίεργοι,
διέκρινε ἕναν ἄγνωστο ποὺ πρόβαλε ἀπὸ γειτονικὸ δρόμο νὰ περπατάει μὲ
βαρετὰ βήματα, πρόσωπο σκυθρωπὸ καὶ ὕφος βαριεστημένο. Χωρὶς ἀμφιβολία
αὐτὸς ὁ ἄνθρωπος ἐπέστρεφε τὴν συνηθισμένη ὥρα ἀπὸ κάποια ἐργασία καὶ
δὲν ἦταν καθόλου εὐδιάθετος, χαρούμενος.
