Φωτ.αρχείο π.Δαμασκηνού Γρηγοριάτου
Στίς 23 Δεκεμβρίου 2005 βαπτίσθηκε καί μία οἰκογένεια μέ τέσσερα παιδιά. Ἦσαν πρώην καθολικοί. Ὠνομάσθηκε τό ἀνδρόγυνο Ἀθανάσιος καί Μαρία.Ὁ Ἀθανάσιος Kemgurukiye ἔγραψε τίς ἐμπειρίες καί ἐντυπώσεις του ἀπό τήν εἴσοδό του διά τοῦ ἁγίου Βαπτίσματος στήν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία:
«Ἐγώ πρίν μπῶ στήν Ὀρθόδοξη Καθολική Ἐκκλησία δέν ἤξερα τίποτε γιά τήν διδασκαλία της καί τήν ὕπαρξί της. Ἄρχισα νά διαβάζω βιβλία ἀπ᾿ αὐτά πού μοῦ ἔδωσε ὁ π. Δ.
Σιγά-σιγά ἄρχισα νά καταλαβαίνω τίς διαφορές πού ἔχει αὐτή ἡ Ἐκκλησία μέ τίς ἄλλες «ἐκκλησίες» καί ὅτι μόνο Αὐτή εἶναι ἡ ἀληθινή ἀπό τήν ἐποχή τῶν Ἀποστόλων μέχρι σήμερα.
Μόνος μου μαζί μέ τήν σύζυγό μου Μαρία ἀποφασίσαμε ν᾿ ἀκολουθήσουμε οἰκογενειακῶς αὐτή τήν Ἐκκλησία, οὕτως ὥστε, ὅταν ἔλθει ὁ Χριστός στήν Δεύτερη Παρουσία του νά μή μᾶς εὕρη στό σκοτάδι, ἀλλά μέσα στήν Ἁγία Ἐκκλησία Του, ἡ ὁποία κρατεῖ τίς διδασκαλίες τῶν Ἀποστόλων καί τίς Παραδόσεις τῶν Ἁγίων, χωρίς νά ἔχει προσθέσει ἤ ἀφαιρέσει κάτι.
Οἱ ἐμπειρίες μου πού ἔζησα ἀπό τό ἅγιο Βάπτισμά μου, τό Ἅγιο Χρῖσμα καί τήν Θεία Κοινωνία, μπορῶ νά τίς καταγράψω στήν συνέχεια:
-Ὅταν μπῆκα μέσα στό νερό ὁλόκληρος, αἰσθάνθηκα μεγάλη χαρά. Τό σῶμα μου κολύμβησε μέσα στήν Χάρι τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Ὅταν ἐξῆλθα ἀπό τό νερό, ἔνοιωσα ὅτι ὅλες οἱ ἁμαρτίες μου ἔπεσαν σάν λέπια ἀπό τό σῶμα μου. Τώρα αἰσθάνομαι μία ἐσωτερική χαρά καί ἐλευθερία.
Ὅταν ὁ ἱερεύς μέ ἔχρισε μέ τό Ἅγιο Μῦρο, αἰσθάνθηκα ὅτι ὑποδέχθηκα μέσα μου τό Ἅγιο Πνεῦμα. Τά μάτια μου ἔλαμψαν ἀπό ἕνα ἐξαίσιο πνευματικό φῶς.
Ὅταν ἔλαβα γιά πρώτη φορά τό Σῶμα καί τό Αἷμα τοῦ Χριστοῦ, αἰσθάνθηκα μία ἀνεξηγήτη καί ἰσχυρά πνευματική δύναμι νά μπαίνει μέσα στό σῶμα μου. Ὅλο τό βάρος πού αἰσθανόμουν στό παρελθόν, λόγῳ τῶν ἁμαρτιῶν μου, ἔφυγε ἀπό πάνω μου. Αἰσθάνθηκα μεγάλη χαρά μέσα στήν καρδιά μου, πέραν ἀπό κάθε περιγραφή. Ἔφυγε ἀπό μέσα μου κάθε φοβία καί ἀγωνία. Ἀπό τότε κάνω παντοῦ καί πάντοτε τόν Σταυρό μου, χωρίς ντροπή καί φόβο καί καλῶ κι ἄλλους ἀνθρώπους νά ἔλθουν καί νά γνωρίσουν τά μεγαλεῖα τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας.
Ἀδελφοί μου, ὅσα σᾶς γράφω εἶναι ἀληθινές προσωπικές μου μαρτυρίες. Σάν Κατηχούμενος ἐντρεπόμουν νά κάνω τόν Σταυρό μου μπροστά σέ ἀνθρώπους ἄλλων θρησκειῶν, ἐνῶ μετά τήν βάπτισί μου δέν αἰσθάνομαι οὔτε ντροπή, οὔτε φόβο, ἀλλά μόνο χαρά καί εὐλογία.
Ἡ καρδιά μου γέμισε ἀπό μία βαθειά εἰρήνη. Τώρα αἰσθάνομαι ὅτι ἔχω ὑποχρέωσι μέ τήν ζωή καί τό παράδειγμά μου νά ὁδηγήσω κι ἄλλους ἀνθρώπους στόν Χριστό, γιά νά μη χαθοῦν στήν αἰώνια κόλασι.
Ἀδελφοί μου, ἐλᾶτε μαζί μου σ᾿ αὐτή τήν ἁγία πορεία καί ζωή. Διαβᾶστε τά ὀρθόδοξα βιβλία καί πιστεύετε ἀληθινά ὅτι μέσα σ᾿ αὐτά θά βρῆτε τόν Χριστό καί τήν σωτηρία σας. Θά βρῆτε στήν καρδιά σας τήν χαρά, τήν ἐλευθερία τῆς συνειδήσεώς σας, διότι κι ἐγώ βρῆκα τόν ἴδιο θησαυρό μέσα μου, τήν Χάρι τοῦ Ἁγίου Πνεύματος.
Ἡ σύζυγός του Μαρία Hakizimana ὡς ἑξῆς μοῦ περιέγραψε τίς δικές της ἐμπειρίες, μετά τό βάπτισμά της:
Ὅταν ἐγώ ἄρχισα νά μπαίνω στό νερό, εἶχα μέσα μου ἀμφιβολία γι᾿ αὐτό πού ἀποφάσισα νά κάνω. Μετά ὅμως μέ περιέλουσε ἕνα γλυκό πνευματικό φῶς πού φώτισε ὅλη τήν ψυχή καί τό σῶμα μου. Ἀπό τότε ἔζησα καί κατάλαβα ὅτι αὐτή ἡ Ἐκκλησία εἶναι ἡ ἀληθινή. Τά μαθήματα πού ἄκουσα πρίν καί μετά τό Βάπτισμά μου μέ βοηθοῦν νά καταλάβω ὅτι βαδίζω πλέον σωστά στόν δρόμο τοῦ Θεοῦ καί ὅτι ἁγιάζομαι στό Ὄνομα τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ.
Μετά τήν βάπτισί μου αἰσθάνθηκα μία μεγάλη ἀλλαγή μέσα μου. Χάρηκα πολύ καί μέχρι τώρα νοιώθω ἕνα φῶς νά μέ σκεπάζει πάντοτε. Ἰδιαίτερα ὅταν προσεύχωμαι στό σπίτι μου, νοιώθω αὐτό τό φῶς νά γεμίζει τόν νοῦ καί τήν καρδιά μου.
***
Τό κείμενο προέρχεται ἀπό τά ἀρχεῖα τοῦ πατρός Δαμασκηνοῦ Γρηγοριάτου, ἀπό τήν ἱεραποστολή τοῦ Κογκό, τόν ὁποῖον καί εὐχαριστοῦμε θερμά γιά τήν παραχώρηση τῶν ἀρχείων, ὅπως ἐπίσης εὐχαριστοῦμε καί τόν γέροντα τῆς Μονῆς Ὁσίου Γρηγορίου πατέρα Γεώργιο Καψάνη γιά τήν εὐλογία καί τήν ἄδεια δημοσίευσης.Ἐπιμέλεια κειμένου Αναβάσεις
Το αλίευσα ΕΔΩ
