38 χρόνια αιματοβαμμένη κατοχή, την οποία έχουμε ‘καταπιεί’ σαν καλά παιδιά, βλέποντας αμέριμνα τουρκικές σειρές στην τηλεόραση… Και η λέξη ‘ντροπή’ δεν φτάνει, είναι λίγη! Οσοι ζωντανοί, όσοι Ελληνες, παραμένουμε στις επάλξεις του Αγώνα και της διεκδίκησης. Οι «ΕΡΩΣ ΕΛΛΑΣ» τραγουδούν για το πληγωμένο νησί μας και για την Λευτεριά που θα γεννηθεί μέσα από το αίμα των Ηρώων:
ΩΣ ΠΟΤΕ;
Δικέφαλος Αϊτός πετά για την Αμμόχωστο,
στον δρόμο συναντά την ψυχή του Σολωμού,
και τ’ άλλα τα παιδιά που πέσανε για τ’ όνειρο,
να φύγουνε ζητά, οι βάρβαροι για αλλού..
Ως πότε σιωπή; Ως πότε κατοχή;
ν’ αφήνουμε στην Κύπρο το κόκκινο πανί;
Ως πότε σιωπή; Ως πότε κατοχή;
Οι Ελληνες δεν πρέπει να ζούνε στην ντροπή…
Δικέφαλος Αϊτός στην κορφή του Πενταδάκτυλου,
μεταμορφώθηκε η ψυχή του Διγενή….
Αυτός πάει μπροστά να διώξουμε το άδικο,
να γίνει γαλανόλευκο όλο το νησί!
Ως πότε σιωπή; Ως πότε κατοχή;
ν’ αφήνουμε στην Κύπρο το κόκκινο πανί;
Ως πότε σιωπή; Ως πότε κατοχή;
Οι Ελληνες δεν πρέπει να ζούνε στην ντροπή…
Δικέφαλος Αϊτός ΘΑ ΦΘΑΣΕΙ στην Κερήνεια…
στο κάστρο θα ανεβεί την Ανοιξη να δει,
της Λευτεριάς τον Ηλιο που ανέτειλε απ’ τα στήθια
Του Τάσου Ισαάκ και του Καραολή….
Ως πότε σιωπή; Ως πότε κατοχή;
ν’ αφήνουμε στην Κύπρο το κόκκινο πανί;
Ως πότε σιωπή; Ως πότε κατοχή;
Οι Ελληνες δεν πρέπει να ζούνε στην ντροπή…
Το αλίευσα ΕΔΩ
