Ηλιάδης Μιχάλης
Μέλος της Κ.Ε. της πολιτικής παράταξης «ΚΟΙΝΩΝΙΑ»
Περίπου δυόμιση χρόνια πριν, ιδρύσαμε την πολιτική παράταξη «ΚΟΙΝΩΝΙΑ», της οποίας έχω την τιμή να αποτελώ μέρος της Κ.Ε. Ένα πολύ μικρό μέρος της κοινής γνώμης, είχε τότε αντιληφθεί, ότι η δημόσια ζωή στην χώρα μας είχε πάρει τον κατήφορο, κι ότι η πνευματική μας υποδούλωση, η οποία επιβάλλεται από τους εκάστοτε κυβερνώντες μέσω της παρεχόμενης παιδείας, του έντυπου και ηλεκτρονικού τύπου και της τηλεόρασης, είναι υπεύθυνη γι’ αυτό. Διατρανώναμε τότε, την αντίθεσή μας στο πολιτικό σκηνικό, το βουτηγμένο στη διαφθορά και την διαπλοκή, αυτό που χρόνια τώρα διαχέει στην Ελληνική κοινωνία την λογική της αναξιοκρατίας, του βολέματος των ημετέρων, του αμοραλισμού, της εξαγοράς συνειδήσεων. Αυτό που ξηλώνει επιμελώς τα πιστεύματα αυτού του λαού, τις αξίες του, τα ήθη του, υπακούοντας στα κελεύσματα των αφεντικών – χορηγών του.
Σήμερα δυστυχώς επαληθευόμαστε με τραγικό τρόπο. Σήμερα το συντριπτικά μεγαλύτερο μέρος της κοινωνίας απορρίπτει συλλήβδην το υπάρχον πολιτικό σκηνικό και δικαίως. Σήμερα αρκετοί πλέον καταλαβαίνουν ότι η οικονομική υποδούλωση της πατρίδας μας, στους ξένους αφέντες, είναι ένα μέσον για να εξαφανίσουν κάθε αντίσταση του λαού μας, να ξηλώσουν ότι έχει απομείνει από την Ελληνικότητα του.
Αυτός ο αφελληνισμός των Ελλήνων ξεκίνησε συστηματικά την «εκσυγχρονιστική» περίοδο του κ. Σημίτη. Αυτός βέβαια αποκαθηλώθηκε πλέον, κυρίως μετά τις ομολογίες Μαντέλη αλλά και Τσουκάτου παλαιότερα ότι ο ένας έπαιρνε μίζες για την τσέπη του και ο άλλος για το κόμμα. Όμως η ζημιά έγινε. Γράφει ο πρώην πρωθυπουργός στο βιβλίο του με τίτλο «Εθνικιστικός Λαϊκισμός ή Ελληνική πολιτική» : « Η πολιτική είναι … να εμποδίσουμε και να αποτρέψουμε με κάθε κόστος, την προσήλωση στην ιδέα του έθνους και στη χριστιανική παράδοση, που αποδυναμώνει και εγκυμονεί κινδύνους σε μια σύγχρονη παρουσία που πρέπει να έχει η Ελλάδα» !!! Τόσο απροκάλυπτες ήταν οι προθέσεις, ότι δηλαδή οι Έλληνες έπρεπε να μην είναι πλέον Έλληνες για να έρθει η πρόοδος και η ανάπτυξη. Αυτά έγιναν επιμελώς πράξη στη συνέχεια, επί όλων των κυβερνήσεων, με αποτέλεσμα να έχει ουσιαστικά αποδομηθεί το Έθνος, μέσω της αποκοπής του από τα ζωηφόρα νάματα που για αιώνες το άρδευαν, τις παραδόσεις αλλά κυρίως την πίστη του λαού και την ιστορική του συνέχεια.
Ο αφελληνισμός επιχειρείται με διάφορους τρόπους. Το «εκσυγχρονιστικό» πνεύμα έχει επιβληθεί στα Πανεπιστήμια και με αυτό «μορφώνονται» οι φοιτητές μας. Τα σχολικά βιβλία άλλαξαν και υπάρχει σαφής ιδεολογική μετατόπιση αμφισβήτησης της Ελληνικότητας αλλά και του ρόλου της Εκκλησίας στην πορεία του Έθνους. Υπάρχουν δε σαφέστατες παροτρύνσεις να μην είμαστε εθνικιστές, ξενοφοβικοί και ρατσιστές ερμηνεύοντας βέβαια τους ανωτέρω όρους κατά το δοκούν. Στα Μ.Μ.Ε. κυριαρχεί το ίδιο πνεύμα και έμμισθα δημοσιογραφικά γιουσουφάκια στην τηλεόραση ή τον τύπο λοιδορούν κάθε αντίθετη άποψη και στιγματίζουν τις αντίθετες φωνές σαν οπισθοδρομικές και υπερσυντηρητικές ή εθνικιστικές και ρατσιστικές. Άφησα για το τέλος, την εισβολή στην σκόπιμα αφύλακτη χώρα μας εκατοντάδων χιλιάδων λαθρομεταναστών, ώστε αφενός, μέσω της δημογραφικής αλλοίωσης, η παιδεία από εθνική να γίνει ομαλά πολυεθνική, αφετέρου να επιβαρυνθούν δυσβάστακτα τα συστήματα υποδομών της χώρας, αλλά και να συμπιεσθούν τα εργατικά δικαιώματα (και μεροκάματα) των Ελλήνων εργαζομένων.
Ενώ συνεχίζονται οι εργώδεις προσπάθειες αφελληνισμού μας, φτάσαμε τώρα, μετά την εποχή της «ευημερούσας και ισχυρής Ελλάδας» στο σημερινό τραγικό οικονομικό αδιέξοδο.
Ας ρίξουμε όμως με ψυχραιμία, μια σύντομη ματιά στα χρόνια που πέρασαν και ας προσπαθήσουμε να διακρίνουμε τις ευθύνες που έχουμε όλοι όσοι ζούμε σε τούτη τη χώρα και κυρίως αυτοί, που είχαν την διακυβέρνησή της.
Το δημόσιο χρέος σε ποσοστό του ΑΕΠ το 1977 ήταν 18.2%, το 2009 ήταν 113.4% με, πλην ανεπαίσθητων μεταβολών, σταθερή ανοδική πορεία. Αντίστροφα, φθίνουσα δηλαδή πορεία, είχαν η ανταγωνιστικότητα και οι εξαγωγές της ελληνικής οικονομίας. Η χώρα έχει εδώ και χρόνια σταματήσει να παράγει οτιδήποτε. Ας αναλογιστούμε πότε και πώς, «ξενιτεύτηκαν» εργοστάσια όπως της PIRELLI από την Πάτρα ή της NISSAN από τον Βόλο. Ποιοι και γιατί αποβιομηχάνισαν την χώρα; Τεράστιες ευθύνες αναλογούν και στις συνδικαλιστικές ηγεσίες, οι οποίες κινούμενες από κομματικά ή συντεχνιακά και σχεδόν πάντα προσωπικά συμφέροντα, αποτέλεσαν για πολλά χρόνια – με τις ευθύνες φυσικά της πολιτικής ηγεσίας, η οποία ανέχτηκε ή εξέθρεψε τα φαινόμενα αυτά – τροχοπέδη στην ανάπτυξη της χώρας.
Ας δούμε όμως τι έγινε στον δημόσιο τομέα. Πρώτα αποκεφαλίστηκε η δημόσια διοίκηση από τους υπηρεσιακούς γενικούς διευθυντές, οι οποίοι αντικαταστάθηκαν από τους εκλεκτούς του κόμματος, την δεκαετία του 80, με αποτέλεσμα τη διάλυσή της (νόμος Κουτσόγιωργα). Στην συνέχεια, δημιουργήθηκε το κατάλληλο θεσμικό πλαίσιο αλλά και το νομικό πλαίσιο της ατιμωρησίας (νόμοι περί ευθύνης υπουργών, παραγραφής) για να μπορούν οι κυβερνώντες να κινούνται ελεύθερα, χωρίς τον φόβο του εισαγγελέα, ούτε εκ των υστέρων. Γι’ αυτό κανείς δεν τιμωρήθηκε ποτέ και ούτε πρόκειται. Η όποια εξαίρεση αν υπάρξει, θα είναι απλά ένα πυροτέχνημα.
Το χειρότερο όμως είναι, ότι όλοι αυτοί ανεξαρτήτως χρώματος, μαζί με την ανερμάτιστη και «κολοβή» παιδεία που συνεχίζουν να παρέχουν στην νεολαία μας, δίδαξαν με την συμπεριφορά τους την συναλλαγή, την απάτη, την ανευθυνότητα και την ατιμωρησία στην ελληνική κοινωνία. Η διαφθορά και η συναλλαγή έφτασε να θεωρείται αναγκαίο κακό σε όλες σχεδόν τις σχέσεις του πολίτη με το κράτος. Το «λαδάκι» στην μηχανή για να λειτουργήσει. Ο καθένας κοίταζε πώς να «βολευτεί» τρέχοντας στα κομματικά ή υπουργικά γραφεία, είτε για μια θεσούλα στο δημόσιο, είτε για να πάρει έγκριση συμμετοχής σε κάποια ευρωπαϊκά προγράμματα, είτε απλά για αυτονόητα θέματα γιατί έτσι έφτιαξαν το «σύστημα». Κάποιοι δημόσιοι υπάλληλοι σε νευραλγικούς τομείς όπως τελωνεία, εφορίες, πολεοδομίες, δήμους κ.α. απέκτησαν περιουσίες εκβιάζοντας έμμεσα ή άμεσα για να «βολευτούν» κι αυτοί. Η ελληνική κοινωνία έφτασε να έχει τον υψηλότερο δείκτη διαφθοράς στην Ευρώπη. Όλοι κοίταζαν να «βολευτούν» σε μια κοινωνία αναξιοκρατική, σε ένα κράτος ανύπαρκτο.
Τα ομολογουμένως πολλά χρήματα που εισέρρευσαν στην χώρα από την δεκαετία του 80 διέφθειραν σε μεγάλο βαθμό τον Έλληνα και δρομολόγησαν, όσα δεν πήγαν σε τσέπες επιτηδείων, κυρίως στρεβλή ανάπτυξη τόσο στην γεωργία όσο και σε υπηρεσίες όπως στον τουρισμό λ.χ. με ευθύνη των ανίκανων και διεφθαρμένων πολιτικών ταγών οι οποίοι κοίταζαν απλά να πλουτίσουν και να διαιωνίσουν την νομή της εξουσίας παντί τρόπω. Έτσι, με ψηφοθηρικούς διορισμούς έφτασε ο δημόσιος τομές να απασχολεί 1.100.000 υπαλλήλους, όταν σε χώρες με αντίστοιχο πληθυσμό, ο αριθμός τους είναι ένα μικρό κλάσμα του δικού μας. Δεν φαίνεται τώρα, απόλυτα λογική και αναμενόμενη, η οικονομική καταβαράθρωση της χώρας;
Στο όνομα της οικονομικής κρίσης η κυβέρνηση υπέγραψε, αφού πρώτα κατατρομοκράτησε τον Ελληνικό λαό, το αποικιακού χαρακτήρα «μνημόνιο» με την Ευρωπαϊκή Ένωση και το ΔΝΤ με την στήριξη πολιτικών τζακιών αλλά και θλιβερών καιροσκόπων. Τα σκληρότερα μέτρα που ελήφθησαν ποτέ σε βάρος του ελληνικού λαού με περικοπές μισθών και συντάξεων, ξήλωμα των ασφαλιστικών και εργασιακών δικαιωμάτων και ακρίβεια. Εκρηκτικό μείγμα με ταυτόχρονη απουσία αναπτυξιακής πολιτικής, απουσία σαφούς σχεδίου εξόδου από την κρίση, απουσία οράματος.
Είναι όμως απαραίτητα όλα αυτά; Μια χώρα που έχει οξύτατο οικονομικό πρόβλημα, δεν δίνει έκτακτα αναδρομικά επιδόματα εκατομμυρίων ευρώ σε βουλευτές και δικαστικούς έως το 2012, όπως αποκάλυψε πρώτη η παράταξή μας. Η λογική σας λέει ότι ναι μεν δίνεις 1.5 εκ. ευρώ στους βουλευτές για τον προσωπικό τους εξοπλισμό πληροφορικής, συμμετέχεις σε EUROVISION δίνεις χρήματα σε διάφορες ΜΚΟ και για διοργάνωση καρναβαλιών και συγχρόνως κόβεις τις συντάξεις των γερόντων; Έχουμε τρελαθεί εντελώς;
Υπάρχουν όμως κάποια ερωτήματα.
Γιατί δεν εκμεταλλευόμαστε τον τεράστιο ορυκτό πλούτο της χώρας; Προφανώς και δεν ισχυρίζομαι ότι πρέπει να μοιραστούμε τα πετρέλαια του Αιγαίου με τους Τούρκους. Πλην του πετρελαίου υπάρχουν κοιτάσματα ουρανίου, χρυσού, καδμίου και άλλων πολύτιμων μετάλλων, σύμφωνα με επίσημες έρευνες.
Γιατί η κυβέρνησή μας ακύρωσε τη συμφωνία με τους Ρώσους για τον αγωγό η οποία περιλάμβανε οικονομική στήριξη της χώρας, δημιουργία χιλιάδων θέσεων εργασίας., εγγύηση των συνόρων μας και σαφή αναβάθμιση του ρόλου της Ελλάδας;
Γιατί η κυβέρνηση μας δεν συνεργάστηκε με την Κίνα η οποία προσφέρθηκε να αναλάβει το χρέος μας αλλά και να μας ενισχύσει μέσω τουριστικού ρεύματος με αντάλλαγμα διάφορες διευκολύνσεις στα λιμάνια μας λ.χ.;
Εσείς τίνος συμφέροντα θεωρείται ότι υπηρετεί; Αυτονόητη ίσως η απάντηση. Για εμάς είναι βεβαιότητα και το έχουμε δημόσια καταθέσει. Όλοι οι εκάστοτε κυβερνώντες είναι απλά εντολοδόχοι ξένων συμφερόντων.
Γύρω περισσεύουν πια τα σκυμμένα κεφάλια. Ο Ελληνικός λαός είναι απογοητευμένος και εξοργισμένος, η ευθύνη του όμως είναι μεγάλη. Όχι μόνο γιατί ψηφίζει τα ίδια κόμματα, εκκολαπτήρια αποδεδειγμένα πλέον διαφθοράς, αλλά γιατί περιμένει να τον σώσουν οι ίδιοι ανίκανοι άνθρωποι. Εκλογές 2007, Ν.Δ.: 45%, εκλογές 2009, ΠΑΣΟΚ: 45%. Οι περισσότεροι από αυτούς που εμφανίζονται στην τηλεόραση και προτείνουν λύσεις και από τα δύο μεγάλα κόμματα, υπήρξαν κορυφαία στελέχη προηγούμενων κυβερνήσεων. Αυτοί λοιπόν ή δεν πήραν τίποτα χαμπάρι για την ρεμούλα που γινόταν αλλά και την πορεία της χώρας, άρα είναι επιεικώς ηλίθιοι, ή δεν μιλούσαν για «ευνόητους» λόγους, οπότε είναι συνένοχοι. Πόσοι αξιοπιστία έχουν τώρα αυτοί ή και άλλα νέα πρόσωπα που θα επιστρατευτούν από τα ίδια κόμματα, τι θα πουν στον Ελληνικό λαό που νιώθει να χάνει το έδαφος κάτω από τα πόδια του, ενώ συνάμα αντιλαμβάνεται ότι το «πάρτυ» που για χρόνια είχε στηθεί τελείωσε, μόνο και μόνο γιατί τελείωσαν τα χρήματα; Παρά την τεράστια προπαγάνδα των ΜΜΕ η απόρριψη του πολιτικού σκηνικού παίρνει πλέον τη μορφή χιονοστιβάδας. Μόνο που εδώ πρέπει να υπάρχει διάκριση. Απορρίπτω τα κόμματα και τους πολιτικούς που διασύρουν την πατρίδα μου, όχι την πολιτική, γιατί τότε κινδυνεύω να γίνω πολίτης «άχρηστος», σύμφωνα με τον Περικλή που θα ιδιωτεύει. Επιλέγω ανθρώπους με ήθος και αξιοπρέπεια που θεωρούν τον πολιτικό υπηρέτη του λαού και το εννοούν κι όχι δυνάστη του. Επιλέγω ανθρώπους που είναι αποφασισμένοι να ζουν σε γυάλινο σπίτι κι όχι να κρύβονται πίσω από off shore εταιρείες. Άρα αυτούς που επιλέγω πρέπει να έχουν αρχές κι αξίες πρέπει να έχουν δώσει στην κοινωνία δείγματα εντιμότητας, ήθους και αξιοπρέπειας.
Ο Ελληνικός λαός πρέπει να διδαχθεί επιτέλους από τα λάθη του και να συσπειρωθεί γύρω από τις υγιείς πολιτικές δυνάμεις, ώστε να υπάρξει ένα ισχυρό αντίβαρο που θα ανατρέψει την ολοκληρωτική – πνευματική και οικονομική – υποδούλωση της χώρας.
Ηλιάδης Μιχάλης
Μέλος της Κ.Ε. της πολιτικής παράταξης «ΚΟΙΝΩΝΙΑ»
Το αλίευσα ΕΔΩ
