Η μονομερής ανακήρυξη της ανεξαρτησίας του Κοσσυφοπεδίου δεν παραβίασε το Διεθνές Δίκαιο, αποφαίνεται το Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης (ICJ), σε μία απόφαση μη δεσμευτικού χαρακτήρα, η οποία δύναται όμως να λειτουργήσει ως προηγούμενο για περιοχές με αποσχιστικές τάσεις παγκοσμίως. Όπως δήλωσε ο Σέρβος πρόεδρος Boris Tadic πριν την ανακοίνωση της γνωμοδότησης, “αν το Δικαστήριο δημιουργήσει προηγούμενο, θα έχουμε μια ολόκληρη νέα διαδικασία δημιουργίας κρατών στην υφήλιο, κάτι που θα συμβάλει στην αποσταθεροποίηση ολόκληρων περιοχών”.Η Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ αποφάσισε με πλειοψηφία στις 8 Οκτωβρίου του 2008 να ικανοποιήσει το αίτημα της Σερβίας για την εξέταση της νομιμότητας της μονομερούς πράξης ανακήρυξης της ανεξαρτησίας του Κοσόβου, θεωρώντας την μονομερή απόσχισή του ως «παραβίαση της εδαφικής της ακεραιότητας».
Το Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης (ΔΔΧ), λαμβάνοντας την εντολή, ξεκίνησε στις 2 Δεκεμβρίου του 2009 την ακροαματική διαδικασία. Την άποψή τους για το θέμα εξέθεσαν, γραπτώς ή προφορικώς, 36 χώρες, αριθμός που αποτελεί ρεκόρ στα δικαστικά χρονικά του Διεθνούς Δικαστηρίου της Χάγης. Ενδεικτικό του ενδιαφέροντος που υπάρχει για το ζήτημα αποτελεί η συμμετοχή της Κίνας, που ποτέ στο παρελθόν δεν συμμετείχε σε ανάλογη διαδικασία.
Κατά την ακρόαση, οι 15 δικαστές ζήτησαν από τους εκπροσώπους των κρατών να τοποθετηθούν πάνω σε διάφορα ερωτήματα, σχετικά με το θέμα, εκ των οποίων τα δύο θεωρούνται σημαντικότερα. Το πρώτο αφορά τη νομιμότητα και διατυπώθηκε ως εξής: «επιτρέπεται η ανεξαρτητοποίηση τμήματος χώρας υπό συνθήκες που δεν είναι αποικιοκρατικές;».
Το δεύτερο ερώτημα έχει, επίσης, ευρεία διάσταση και σημασία: «Μήπως το κείμενο για το οριστικό καθεστώς του Κοσόβου που παρουσιάστηκε στο Ραμπουγιέ [σ.σ. το 1999, δεν το αποδέχθηκε η Σερβία] κατοχυρώνει το δικαίωμα της αυτοδιάθεσης των εθνοτήτων;».
Το Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης (ΔΔΧ), λαμβάνοντας την εντολή, ξεκίνησε στις 2 Δεκεμβρίου του 2009 την ακροαματική διαδικασία. Την άποψή τους για το θέμα εξέθεσαν, γραπτώς ή προφορικώς, 36 χώρες, αριθμός που αποτελεί ρεκόρ στα δικαστικά χρονικά του Διεθνούς Δικαστηρίου της Χάγης. Ενδεικτικό του ενδιαφέροντος που υπάρχει για το ζήτημα αποτελεί η συμμετοχή της Κίνας, που ποτέ στο παρελθόν δεν συμμετείχε σε ανάλογη διαδικασία.
Κατά την ακρόαση, οι 15 δικαστές ζήτησαν από τους εκπροσώπους των κρατών να τοποθετηθούν πάνω σε διάφορα ερωτήματα, σχετικά με το θέμα, εκ των οποίων τα δύο θεωρούνται σημαντικότερα. Το πρώτο αφορά τη νομιμότητα και διατυπώθηκε ως εξής: «επιτρέπεται η ανεξαρτητοποίηση τμήματος χώρας υπό συνθήκες που δεν είναι αποικιοκρατικές;».
Το δεύτερο ερώτημα έχει, επίσης, ευρεία διάσταση και σημασία: «Μήπως το κείμενο για το οριστικό καθεστώς του Κοσόβου που παρουσιάστηκε στο Ραμπουγιέ [σ.σ. το 1999, δεν το αποδέχθηκε η Σερβία] κατοχυρώνει το δικαίωμα της αυτοδιάθεσης των εθνοτήτων;».
Η απόφαση του ΔΔΧ θα έχει γνωμοδοτικό χαρακτήρα. Κατά γενική εκτίμηση, ωστόσο, θα επηρεάσει τις εξελίξεις στο ζήτημα του Κοσόβου και ενδεχομένως σε παγκόσμιο επίπεδο. Μία σαφής τοποθέτηση, που θα κατοχυρώνει την απόσχιση των Αλβανών, ίσως ενισχύσει τάσεις αυτοδιάθεσης που εκδηλώνονται σε διάφορα σημεία του πλανήτη (βλ. Κατεχόμενα).
Κόσμος του Επενδυτή, 04/01/2008
