Ο Τ Α Ν ο Ελληνισμός είχε Ηγέτη τον νικηφόρο Ελευθέριο Βενιζέλο, οραματιστή και δεξιοτέχνη της στρατηγικής (γι’ αυτό και μετέφρασε ο ίδιος, από τα αρχαία, τον Θουκυδίδη), η Ελλάς είχε τα κότσια να παραλαμβάνει στο Φάληρο το φθινόπωρο του 1911, το τότε υπερόπλο της, το Θωρηκτό «Αβέρωφ». Αντίθετα: Όταν ο Ελληνισμός είχε χεσμένους και δειλούς ηγέτες, π.χ. τους Κ. Σημίτη και Γλ. Κληρίδη, ταπεινωνόταν «εξορίζοντας» το 1999 τους S-300 στην Κρήτη...
Π Ρ Ω Τ Ι Σ Τ Η έγνοια της Ανορθωτικής Κυβερνήσεως Βενιζέλου, αφ’ ότου ανέλαβε το 1910 την εξουσία στη μικρή Ελλαδίτσα «της Μελούνας», η πρόσκτηση στρατιωτικής ισχύος και η οικονομία. Ο ίδιος ο Βενιζέλος ανέλαβε προσωπικά και το υπουργείο Στρατιωτικών. Για να καταστήσει την Ελλάδα ΙΣΧΥΡΗ, ικανή να διεκδικήσει διά της Ισχύος την απελευθέρωση του τότε υπόδουλου Ελληνισμού. Ο «Αβέρωφ» στοίχισε 950.750 λίρες Αγγλίας, εκ των οποίων οι 300.000 πληρώθηκαν από το κληροδότημα του εθνικού ευεργέτη Γεωργίου Αβέρωφ (1818-1899).
Η Δ Η παραλαμβάνονταν από τον Ελληνικό Στρατό τα καλύτερα, τότε, στον κόσμο επαναληπτικά τυφέκια Μάνλιχερ - Σονάουερ, με περιστροφικό γεμιστήρα πέντε φυσιγγίων, διαμετρήματος 6,5 χιλ. της αυστριακής Στάγερ, προς 79 χρυσά φράγκα έκαστο, για την αντικατάσταση των παλιών μονόβολων Γκράδων, 11 χιλ., του 1874. Αυξάνοντας τις δαπάνες για την άμυνα, στις 19.12.1911 ο Βενιζέλος έλεγε στη Βουλή και για την αναγκαία κατ’ έτος κατανάλωση 5 εκατομμυρίων φυσιγγίων πεζικού, «ίνα και η εκγύμνασις των ανδρών γίνηται καλυτέρα διά της χρησιμοποιήσεως πολύ περισσότερων βολών ή εις το παρελθόν και όπως ανανεώνται διαρκώς αι αποθήκαι των πυρομαχικών εντός του αναγκαίου χρόνου».
Μ Ε ΤΗΝ ΥΠΕΡΟΧΗ του «Αβέρωφ», το ελληνικό ναυτικό κατέστη το κύριο «διαβατήριο» με το οποίο έγινε δεκτός στη Βαλκανική Συμμαχία κατά της Τουρκίας ο Βενιζέλος. Εξασφάλιζε την κυριαρχία στο Αιγαίο, εμποδίζοντας τη μεταφορά τουρκικών ενισχύσεων στα θέατρα του πολέμου. Ρόλος καθοριστικός στις περίλαμπρες νίκες των απελευθερωτικών Βαλκανικών Πολέμων του 1912-13, που διπλασίασαν την ελλαδική επικράτεια
Σ Α Ν ΣΗΜΕΡΑ, 5η Οκτωβρίου του 1912, που η Ελλάς εισερχόταν στον πόλεμο, ο Ελευθέριος Βενιζέλος έσπευσε στον φαληρικό όρμο για να κατευοδώσει τον στόλο. Επί της ναυαρχίδος «Αβέρωφ» εκφώνησε την ακόλουθη προσταγή στον Ναύαρχο Παύλο Κουντουριώτη και στους 550 ναύτες του: «Η πατρίς αξιοί από υμάς όχι απλώς να αποθάνητε υπέρ αυτής. Αυτό θα ήταν το ολιγώτερον. Αξιοί να νικήσετε». Και το έκαμαν. Με τις ναυμαχίες της «Έλλης» 3.12.1912 και της «Λήμνου» 5.1.1913 το Αιγαίο κατέστη άβατο για τους Τούρκους. Οι σύγχρονοί μας ηγετίσκοι του παρακμάζοντος Ελληνισμού, απλώς «οραματίζονται»… αποστρατιωτικοποιήσεις! Όχι της Τουρκίας, βέβαια, αλλά της Κύπρου…
ΛΑΖΑΡΟΣ Α. ΜΑΥΡΟΣ
Αναδημοσίευση από ΣΗΜΕΡΙΝΗ