«Στο Κυπριακό: Σε τι ωφέλησε η σύμπραξή μας με τον ''Αττίλα'' και τους υποστηρικτές του στη συγκάλυψη των εγκλημάτων εισβολής, κατοχής, εθνοκάθαρσης και εποικισμού με ''διακοινοτικές συνομιλίες'',»; Στο Αιγαίο: Σε τι μας ωφέλησε η αναγνώριση (στο Νταβός το 1988, στη Μαδρίτη το 1997, στο Ελσίνκι το 2004; Ως προς τα Σκόπια: Έχοντας διαπιστώσει πως οι μονομερείς υποχωρήσεις μας το μόνο που πέτυχαν ήταν να καταστήσουν τα Σκόπια περισσότερο αδιάλλακτα και να τα οδηγήσουν στο να επιμένουν στα ιδεολογήματά τους περί ''μακεδονικής ιστορίας'', ''μακεδονικής εθνότητας'' και ''μακεδονικής γλώσσας''); Αντιστάσεις:Κρίσιμα ερωτήματα για 3 μεγάλα εθνικά θέματα
ΜΕ ΤΟ ΣΑΒΒΑ ΙΑΚΩΒΙΔΗ
ΜΙΑ ΠΡΑΚΤΙΚΗ, που συνηθίζεται στην Ελλάδα, είναι η παρέμβαση επιφανών πολιτών για εθνικά ζητήματα και προβλήματα, πράγμα που σπάνια παρατηρείται στην Κύπρο. Είδαμε αυτό το φαινόμενο τους μήνες πριν από το δημοψήφισμα για το σχέδιο Ανάν, το βλέπουμε και σήμερα με αφορμή τις εκλογές στην Ελλάδα, αύριο Κυριακή. Μια ομάδα Ελλήνων πολιτών, μεταξύ αυτών ο Λουκάς Αξελός, ο Θέμος Στοφορόπουλος, ο Δαμιανός Βασιλειάδης, ο Γιάννης Κουτσαφτής, κ.ά. υπογράφουν ένα κείμενο που αναφέρεται στο Κυπριακό, στο Αιγαίο και στο Σκοπιανό. Μεταξύ άλλων διερωτώνται: «Στο Κυπριακό: Σε τι ωφέλησε η σύμπραξή μας με τον ''Αττίλα'' και τους υποστηρικτές του στη συγκάλυψη των εγκλημάτων εισβολής, κατοχής, εθνοκάθαρσης και εποικισμού με ''διακοινοτικές συνομιλίες'', εκτός του να αφήνεται η Τουρκία στο απυρόβλητο και να εμπεδώνεται η διχοτόμηση υπό μίαν ή άλλη μορφή; Πώς νοείται λύση με τουρκικό στρατό κατοχής και βρετανικές βάσεις; Πώς συμβιβάζεται λύση ''διζωνικής δικοινοτικής ομοσπονδίας'', με την επιστροφή των προσφύγων και την ελευθερία της εγκατάστασης;
»Πώς συμβιβάζεται η ''πολιτική ισότητα'' των δύο μερών και η μη λειτουργία της βασικής δημοκρατικής αρχής (αρχή πλειοψηφίας) με την ύπαρξη κράτους κυρίαρχου, λειτουργικού και βιώσιμου; Πώς μπορεί να υπάρξει κράτος κυρίαρχο δίχως στρατό και με παρεμβατικά ''εγγυητικά'' δικαιώματα τρίτων χωρών και μάλιστα της Τουρκίας; Τι επιπτώσεις θα είχε μια τέτοια ''λύση'', που θα καθιστούσε την Τουρκία συγκυρίαρχη στην ασφάλεια των Ελλήνων στην Κύπρο; Μήπως θα καθιστούσε τους Έλληνες της Κύπρου ομήρους της Τουρκίας και την Ελλάδα όμηρο της Κύπρου; Μήπως, λοιπόν, έφτασε η ώρα να αναλάβουν Ελλάδα και Κύπρος τις ευθύνες τους, επανατοπεθετώντας το Κυπριακό ως ζήτημα εισβολής, κατοχής, εθνοκάθαρσης και εποικισμού, και να αξιώσουν ανυποχώρητα λύση σύμφωνη με το διεθνές δίκαιο; Στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο του Δεκεμβρίου πρόκειται να αξιολογηθεί η πρόοδος της Τουρκίας στην εκπλήρωση των κριτηρίων ένταξης στην ΕΕ. Μήπως έφτασε, λοιπόν, η ώρα να αξιώσουμε να συμμορφωθεί η Τουρκία με τις διεθνείς της δεσμεύσεις;
»Στο Αιγαίο: Σε τι μας ωφέλησε η αναγνώριση (στο Νταβός το 1988, στη Μαδρίτη το 1997, στο Ελσίνκι το 2004) τουρκικών ''ζωτικών συμφερόντων'' και ελληνοτουρκικών ''διαφορών'' στο Αιγαίο; Σε τι ωφέλησαν η τουρκική υποψηφιότητα στην ΕΕ και οι πολύχρονες ''διερευνητικές συνομιλίες'', ενώ η Άγκυρα διατηρεί το casus belli και τη θεωρία της περί ''γκρίζων ζωνών'', εκτός από το να επεκτείνει την τακτική της από τα Ίμια στο Αγαθονήσι, το Φαρμακονήσι, τους Φούρνους και αλλού; Μήπως ο μόνος τρόπος να υπερασπιστούμε την ακεραιότητα του Αρχιπελάγους είναι η ενίσχυση της αποτρεπτικής μας δυνατότητας σε όλα τα μέτωπα και η διαφύλαξη και άσκηση, τελικά, του δικαιώματος της διεύρυνσης των χωρικών μας υδάτων στα δώδεκα ναυτικά μίλια από ευθείες γραμμές βάσεις;
»Ως προς τα Σκόπια: Έχοντας διαπιστώσει πως οι μονομερείς υποχωρήσεις μας το μόνο που πέτυχαν ήταν να καταστήσουν τα Σκόπια περισσότερο αδιάλλακτα και να τα οδηγήσουν στο να επιμένουν στα ιδεολογήματά τους περί ''μακεδονικής ιστορίας'', ''μακεδονικής εθνότητας'' και ''μακεδονικής γλώσσας'', μήπως ήρθε η ώρα πια να σταματήσουμε τον κατήφορο των υποχωρήσεων»; Αυτά, λένε οι Έλληνες πολίτες, «είναι προβλήματα που η Ελλάδα του περασμένου αιώνα πλήρωσε ακριβά με εκατομμύρια νεκρούς και πρόσφυγες. Είναι ζητήματα πρωταρχικά, που θα συνεχίσουν να ζητούν δικαίωση και στις 5 Οκτωβρίου και που την απάντηση αργά ή γρήγορα, αν δεν τη δώσουμε εμείς, θα τη δώσουν κάποιοι άλλοι». Ευχόμαστε οι Έλληνες αδελφοί να βρουν τις λύσεις και τις απαντήσεις.
Αναδημοσίευση από ¨ Σημερινή ¨
