Η μάνα γη της ηρωοτόκου Γαλάτας δέχεται αύριο στους κόρφους της τα οστά του ηρωικού τέκνου της Πανίκου Αθανασίου. Του γενναίου μαχητή του 1ου Λόχου του 211 Τάγματος Πεζικού, που έπεσε πολεμώντας το βάρβαρο Αττίλα, πιστός στον ιερό όρκο του να υπερασπιστεί την πατρίδα και να χύσει μέχρι τελευταίας ρανίδας το νεανικό αίμα του. Ο ήρωας Πανίκος Αθανασίου ήταν ένα λεβεντόπαιδο. Γέννημα και θρέμμα της Γαλάτας, γαλουχημένος με τα ιερά νάματα της θρησκείας και της πατρίδας. Σεμνός και μειλίχιος, και ταπεινός. Όταν ήρθε η ώρα να υπηρετήσει την πατρίδα, κατατάχθηκε στο αιματοβαμμένο Πεζικό και τοποθετήθηκε πολυβολητής του 1ου Λόχου του 211 Τάγματος Πεζικού, που είχε αποστολή την ανάσχεση και καταδίωξη του εχθρού που θα επιχειρούσε να προελάσει από την καρδιά της Λευκωσίας μέχρι τα βόρεια προάστια.
Τη μαύρη μέρα του Ιούλη 1974, όταν ο τουρκικός Αττίλας άρχισε να πλήττει απρόκλητα και αναίτια την Κύπρο μας, το 211 Τ.Π., όπου υπηρετούσε ο ήρωας, είχε φράξει το δρόμο στον εχθρό και δεν του επέτρεψε να προελάσει. Κατά το δεύτερο γύρο της εισβολής, ο Λόχος του Πανίκου μετακινήθηκε στην περιοχή μεταξύ Ιπποδρόμου και στρατοπέδου το ΤΟΥΡΔΥΚ, όπου ο εχθρός με υπεράριθμες δυνάμεις πίεζε τις ολιγάριθμες δικές μας δυνάμεις, που υπερασπίζονταν την περιοχή, μ' επικεφαλής τον ταγματάρχη Δημήτρη Αλευρομάγειρο, απόστρατο σήμερα στρατηγό. Η περιοχή αυτή ήταν υψίστης στρατηγικής σημασίας. Κατάληψή της από τον εχθρό σήμαινε κύκλωση και κατάληψη της Λευκωσίας, με παράλληλη προέλαση του εχθρού προς τα νότια.
Όλοι στις θέσεις τους
Η Κυβέρνηση, τότε, είχε εγκαταλείψει τη Λευκωσία, διότι θεωρούσε την κατάληψή της ως δεδομένη από τον εχθρό. Είχε δώσει, μάλιστα, εντολές μέσω του τότε διευθυντή των Κεντρικών Φυλακών Ονησίφορου Αντωνίου, να εγκαταλείψουν και οι στρατιώτες μας τις θέσεις τους, διότι θα δέχονταν την επόμενη μέρα σφοδρή επίθεση από μια τεθωρακισμένη τουρκική μεραρχία, ενισχυμένη από πυροβολικό και αεροπορία και θα ήταν μάταιη αιματοχυσία κάθε αντίσταση.
Την εντολή της Κυβέρνησης Κληρίδη μετέδωσε ο αείμνηστος Αντωνίου στον ταγματάρχη Αλευρομάγειρο, ο οποίος του απάντησε: «Κύριε Αντωνίου, εγώ είμαι αξιωματικός του τιμημένου Ελληνικού Στρατού, ανεψιός του ηρωικού συνταγματάρχη Βουδικλάρη και θεωρώ ατιμωτική ενέργεια την εγκατάλειψη εδαφών μας στον εχθρό. Θα μεταφέρω τις οδηγίες της Κυβέρνησης στους αξιωματικούς και άνδρες μου και θα τους εξηγήσω και τη δική μου απόφαση να παραμείνω εδώ, έστω και μόνος, για να φυλάξω εθνικές Θερμοπύλες».
Πράγματι, ο Αλευρομάγειρος ενημέρωσε τους αξιωματικούς και άνδρες του, οι οποίοι, προς τιμήν τους, απάντησαν ότι είναι όλοι αποφασισμένοι να παραμείνουν στις θέσεις τους και να φράξουν το δρόμο στον εχθρό.
Οι μάχες, στις 15 και 16 Αυγούστου 1974 στην περιοχή του Αγίου Παύλου, ήταν σκληρές. Ο υπεράριθμος και πάνοπλος Αττίλας, με την ενίσχυση πυροβολικού και αεροπορίας, σφυροκοπούσε τις θέσεις της Εθνικής Φρουράς. Κατά κύματα οι εισβολείς επιχειρούσαν επιθέσεις εναντίον των αμυνομένων ολιγάριθμων εθνοφρουρών μας. Στις 16 Αυγούστου, επιθέσεις και αντεπιθέσεις διαδέχονταν η μια την άλλη. Οι γενναίοι μας δεν λύγισαν. Έμειναν ολόρθοι στις επάλξεις του εθνικού χρέους.
«Φύγετε και σας καλύπτω»
Ο ήρωας Πανίκος Αθανασίου, κατά τη διάρκεια των σκληρών εκείνων μαχών, ήταν πολυβολητής στο ιστορικό φυλάκιο «Παλλούκια», μεταξύ Ιπποδρόμου και στρατοπέδου ΤΟΥΡΔΥΚ. Οι άνδρες του φυλακίου αυτού έκαναν να ξαναζήσουν στην εποχή μας οι Θερμοπύλες. Μπροστά στον υπεράριθμο, πάνοπλο εχθρό έμειναν αμετακίνητοι στις θέσεις τους. Έπεφταν ο ένας μετά τον άλλο στο πεδίο της τιμής. Ο Πανίκος θέριζε με το πολυβόλο του τους εχθρούς που επιχειρούσαν να το καταλάβουν και κάλεσε τους εναπομείναντες συντρόφους του να υποχωρήσουν για να σωθούν: «Φύγετε και θα μείνω εγώ στο πολυβόλο για να σας καλύψω».
Μετά την εκεχειρία, ο Πανίκος δεν έδωσε σημεία ζωής. Οι δικοί του και οι συστρατιώτες του, που τους είχε σώσει τη ζωή, τον αναζήτησαν παντού. Μάταια όμως. Πρόσφατα, 35 χρόνια μετά τον ηρωικό του θάνατο, ταυτοποιήθηκαν τα οστά του. Και αύριο, ο ήρωας Πανίκος Αθανασίου κηδεύεται με τις προσήκουσες τιμές από την οικογένεια, τους συγγενείς, τους συστρατιώτες και τους φίλους του. Η θυσία του ας αποτελέσει παράδειγμα για όλους μας και ας καθοδηγεί τα βήματά μας στο δρόμο του χρέους προς την αγωνιζόμενη για ελευθερία ιδιαίτερη πατρίδα μας. Και η μνήμη του ας παραμείνει αιώνια.
Τη μαύρη μέρα του Ιούλη 1974, όταν ο τουρκικός Αττίλας άρχισε να πλήττει απρόκλητα και αναίτια την Κύπρο μας, το 211 Τ.Π., όπου υπηρετούσε ο ήρωας, είχε φράξει το δρόμο στον εχθρό και δεν του επέτρεψε να προελάσει. Κατά το δεύτερο γύρο της εισβολής, ο Λόχος του Πανίκου μετακινήθηκε στην περιοχή μεταξύ Ιπποδρόμου και στρατοπέδου το ΤΟΥΡΔΥΚ, όπου ο εχθρός με υπεράριθμες δυνάμεις πίεζε τις ολιγάριθμες δικές μας δυνάμεις, που υπερασπίζονταν την περιοχή, μ' επικεφαλής τον ταγματάρχη Δημήτρη Αλευρομάγειρο, απόστρατο σήμερα στρατηγό. Η περιοχή αυτή ήταν υψίστης στρατηγικής σημασίας. Κατάληψή της από τον εχθρό σήμαινε κύκλωση και κατάληψη της Λευκωσίας, με παράλληλη προέλαση του εχθρού προς τα νότια.
Όλοι στις θέσεις τους
Η Κυβέρνηση, τότε, είχε εγκαταλείψει τη Λευκωσία, διότι θεωρούσε την κατάληψή της ως δεδομένη από τον εχθρό. Είχε δώσει, μάλιστα, εντολές μέσω του τότε διευθυντή των Κεντρικών Φυλακών Ονησίφορου Αντωνίου, να εγκαταλείψουν και οι στρατιώτες μας τις θέσεις τους, διότι θα δέχονταν την επόμενη μέρα σφοδρή επίθεση από μια τεθωρακισμένη τουρκική μεραρχία, ενισχυμένη από πυροβολικό και αεροπορία και θα ήταν μάταιη αιματοχυσία κάθε αντίσταση.
Την εντολή της Κυβέρνησης Κληρίδη μετέδωσε ο αείμνηστος Αντωνίου στον ταγματάρχη Αλευρομάγειρο, ο οποίος του απάντησε: «Κύριε Αντωνίου, εγώ είμαι αξιωματικός του τιμημένου Ελληνικού Στρατού, ανεψιός του ηρωικού συνταγματάρχη Βουδικλάρη και θεωρώ ατιμωτική ενέργεια την εγκατάλειψη εδαφών μας στον εχθρό. Θα μεταφέρω τις οδηγίες της Κυβέρνησης στους αξιωματικούς και άνδρες μου και θα τους εξηγήσω και τη δική μου απόφαση να παραμείνω εδώ, έστω και μόνος, για να φυλάξω εθνικές Θερμοπύλες».
Πράγματι, ο Αλευρομάγειρος ενημέρωσε τους αξιωματικούς και άνδρες του, οι οποίοι, προς τιμήν τους, απάντησαν ότι είναι όλοι αποφασισμένοι να παραμείνουν στις θέσεις τους και να φράξουν το δρόμο στον εχθρό.
Οι μάχες, στις 15 και 16 Αυγούστου 1974 στην περιοχή του Αγίου Παύλου, ήταν σκληρές. Ο υπεράριθμος και πάνοπλος Αττίλας, με την ενίσχυση πυροβολικού και αεροπορίας, σφυροκοπούσε τις θέσεις της Εθνικής Φρουράς. Κατά κύματα οι εισβολείς επιχειρούσαν επιθέσεις εναντίον των αμυνομένων ολιγάριθμων εθνοφρουρών μας. Στις 16 Αυγούστου, επιθέσεις και αντεπιθέσεις διαδέχονταν η μια την άλλη. Οι γενναίοι μας δεν λύγισαν. Έμειναν ολόρθοι στις επάλξεις του εθνικού χρέους.
«Φύγετε και σας καλύπτω»
Ο ήρωας Πανίκος Αθανασίου, κατά τη διάρκεια των σκληρών εκείνων μαχών, ήταν πολυβολητής στο ιστορικό φυλάκιο «Παλλούκια», μεταξύ Ιπποδρόμου και στρατοπέδου ΤΟΥΡΔΥΚ. Οι άνδρες του φυλακίου αυτού έκαναν να ξαναζήσουν στην εποχή μας οι Θερμοπύλες. Μπροστά στον υπεράριθμο, πάνοπλο εχθρό έμειναν αμετακίνητοι στις θέσεις τους. Έπεφταν ο ένας μετά τον άλλο στο πεδίο της τιμής. Ο Πανίκος θέριζε με το πολυβόλο του τους εχθρούς που επιχειρούσαν να το καταλάβουν και κάλεσε τους εναπομείναντες συντρόφους του να υποχωρήσουν για να σωθούν: «Φύγετε και θα μείνω εγώ στο πολυβόλο για να σας καλύψω».
Μετά την εκεχειρία, ο Πανίκος δεν έδωσε σημεία ζωής. Οι δικοί του και οι συστρατιώτες του, που τους είχε σώσει τη ζωή, τον αναζήτησαν παντού. Μάταια όμως. Πρόσφατα, 35 χρόνια μετά τον ηρωικό του θάνατο, ταυτοποιήθηκαν τα οστά του. Και αύριο, ο ήρωας Πανίκος Αθανασίου κηδεύεται με τις προσήκουσες τιμές από την οικογένεια, τους συγγενείς, τους συστρατιώτες και τους φίλους του. Η θυσία του ας αποτελέσει παράδειγμα για όλους μας και ας καθοδηγεί τα βήματά μας στο δρόμο του χρέους προς την αγωνιζόμενη για ελευθερία ιδιαίτερη πατρίδα μας. Και η μνήμη του ας παραμείνει αιώνια.
ΤΟΥ ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΥ ΧΑΡΑΛΑΜΠΙΔΗ
ΣΗΜΕΡΙΝΗ
