Σάββατο 30 Ιουνίου 2012
Ο αγώνας του ελληνισμού
Γράφει ο
Νίκος Λυγερός
Από την αρχή, ο αγώνας του ελληνισμού σχετίζεται με τη θάλασσα.
Ο πολιτισμός μας γεννήθηκε στη θάλασσα κι είμαστε ο λαός της θάλασσας από την Αρχαιότητα.
Κανείς δεν μας την έμαθε.
Με τη ζωή μας τη μάθαμε και με τη μνήμη μας την κρατήσαμε μέσα στο πνεύμα μας.
Η πατρίδα μας είναι γη θάλασσας.
Η πατρίδα μας είναι γη θάλασσας.
Είμαστε φτιαγμένοι από αυτήν την ύλη και μ’ αυτήν την έννοια είμαστε γαλαζοαίματοι.
Τα κορμιά μας έδεσαν με τη θάλασσα.
Κατά συνέπεια, δεν διεκδικούμε κάτι που δεν μας ανήκει.
Εμείς ανήκουμε σε αυτό το απέραντο γαλάζιο.
Είναι το παρελθόν και το μέλλον μας, διότι είναι η ζωή μας.
Η ναυμαχία της Σαλαμίνας δεν ήταν μόνο συμβολική.
Η ναυμαχία της Σαλαμίνας δεν ήταν μόνο συμβολική.
Ήταν αναγκαία για να σταματήσει η περσική εκστρατεία στην Ελλάδα.
Και η Σαλαμίνα έδωσε το σύνθημα σε όλους τους Έλληνες ότι όχι μόνο μπορούσαν ν’ αντισταθούν στους Πέρσες αλλά και να τους νικήσουν με την κατάλληλη στρατηγική ακόμα και αν η διαφορά, σε ποσότητα, μεταξύ των δύο στρατών, ήταν τεράστια.
Το παράδειγμα της Σαλαμίνας έδωσε κουράγιο στους Έλληνες, οι οποίοι κέρδισαν μετά στις Πλαταιές και στη Μυκάλη, αποφασιστικές μάχες εναντίον των Περσών.
Μπορεί για μερικούς δικούς μας, και ειδικά για τους ραγιάδες, όλα αυτά να ανήκουν απλώς στην ιστορία και στο παρελθόν δίχως να έχουν καμιά επίπτωση στο παρόν και στο μέλλον. Εμείς όμως πιστεύουμε, επί του πρακτέου, στη διαχρονικότητα του ελληνισμού και αντιλαμβανόμαστε ότι το ίδιο ισχύει και για τη θάλασσά μας στο πέρασμα του χρόνου.
Μέσα σε αυτό το πλαίσιο, έχουμε εντάξει όλες τις προσπάθειές μας για το θέμα της θέσπισης της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης.
Μπορεί για μερικούς δικούς μας, και ειδικά για τους ραγιάδες, όλα αυτά να ανήκουν απλώς στην ιστορία και στο παρελθόν δίχως να έχουν καμιά επίπτωση στο παρόν και στο μέλλον. Εμείς όμως πιστεύουμε, επί του πρακτέου, στη διαχρονικότητα του ελληνισμού και αντιλαμβανόμαστε ότι το ίδιο ισχύει και για τη θάλασσά μας στο πέρασμα του χρόνου.
Μέσα σε αυτό το πλαίσιο, έχουμε εντάξει όλες τις προσπάθειές μας για το θέμα της θέσπισης της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης.
Είναι λοιπόν καθήκον μας να την αναδείξουμε σε πολιτικό επίπεδο, και στο στρατηγικό πεδίο, για να ενισχύσουμε την πατρίδας μας αυτήν τη δύσκολη περίοδο, αλλά και για να δώσουμε μήνυμα στους ξένους, ότι στην Ελλάδα αλλάζουμε φάση με την ΑΟΖ και είναι δυνατόν πλέον να γίνουμε ένας γεωπολιτικός παίκτης με μεγάλη βαρύτητα.
www.lygeros.org
Ετικέτες
απόψεις,
Ελλάδα,
Ελληνισμός,
Νίκος Λυγερός
Δικαίωση των θέσεων Ομόνοιας – ΚΕΑΔ για την απογραφή: Καταπέλτης κατά της Αλβανίας η έκθεση του Συμβουλίου της Ευρώπης
Σύμφωνα με την ιστοσελίδα της εφημερίδας “Σκιπ” το Συμβούλιο της Ευρώπης στην τρίτη κατά σειρά έκθεση αναφορικά με την εφαρμογή της Σύμβασης Πλαίσιο για την Προστασία των Δικαιωμάτων των Μειονοτήτων σημειώνει πως ενώ ο νόμος Κατά των Διακρίσεων του 2010 αποτελούσε θετικό βήμα, οι αλλαγές στο νόμο για την απογραφή έρχονταν σε αντίθεση με αυτήν τη σύμβαση.
Η έκθεση σημειώνει πως “το θεσμικό πλαίσιο για τον χειρισμό των ανησυχιών των μειονοτήτων παραμένει ακατάλληλο κι ενώ η Κρατική Επιτροπή Μειονοτήτων δεν έχει την αναγκαία πολιτική ανεξαρτησία για να προασπίσει τις εθνικές μειονότητες.
” Η απογραφή πληθυσμού, συνεχίζει η έκθεση, που διεξήχθη στην Αλβανία τον Οκτώβριο του 2011, οι αλλαγές της τελευταίας στιγμής καθιέρωσαν πρόστιμο για τις μη σωστές απαντήσεις στο ερωτηματολόγιο, και η μη σωστή απάντηση θεωρούνταν ότι είναι αυτή που δεν συνταυτίζεται με τα στοιχεία του ληξιαρχείου. Οι ίδιοι οι ληξιαρχικοί κατάλογοι, σημειώνει η έκθεση, είναι πηγή πληροφόρησης που δεν μπορεί να πιστέψει κανείς.
Αυτές οι αλλαγές δεν ταυτίζονται με την αρχή του ελεύθερου αυτοπροσδιορισμού των ατόμων με μια εθνική ομάδα όπως αναφέρεται στο άρθρο 3 της Σύμβασης Πλαίσιο, επισημαίνει ακόμα το Συμβούλιο της Ευρώπης.
Το δημοσίευμα της Σκιπ αναφέρει ακόμα πως την έκθεση χαιρέτησε σήμερα και ο πρόεδρος του ΚΕΑΔ κ. Β. Ντούλες, ο οποίος ζήτησε από την κυβέρνηση να λάβει σοβαρά υπόψη τις συστάσεις του Σ.Ε..
http://www.deropoli.com/?p=9864#more-9864Το αλίευσα ΕΔΩ
Η έκθεση σημειώνει πως “το θεσμικό πλαίσιο για τον χειρισμό των ανησυχιών των μειονοτήτων παραμένει ακατάλληλο κι ενώ η Κρατική Επιτροπή Μειονοτήτων δεν έχει την αναγκαία πολιτική ανεξαρτησία για να προασπίσει τις εθνικές μειονότητες.
” Η απογραφή πληθυσμού, συνεχίζει η έκθεση, που διεξήχθη στην Αλβανία τον Οκτώβριο του 2011, οι αλλαγές της τελευταίας στιγμής καθιέρωσαν πρόστιμο για τις μη σωστές απαντήσεις στο ερωτηματολόγιο, και η μη σωστή απάντηση θεωρούνταν ότι είναι αυτή που δεν συνταυτίζεται με τα στοιχεία του ληξιαρχείου. Οι ίδιοι οι ληξιαρχικοί κατάλογοι, σημειώνει η έκθεση, είναι πηγή πληροφόρησης που δεν μπορεί να πιστέψει κανείς.
Αυτές οι αλλαγές δεν ταυτίζονται με την αρχή του ελεύθερου αυτοπροσδιορισμού των ατόμων με μια εθνική ομάδα όπως αναφέρεται στο άρθρο 3 της Σύμβασης Πλαίσιο, επισημαίνει ακόμα το Συμβούλιο της Ευρώπης.
Το δημοσίευμα της Σκιπ αναφέρει ακόμα πως την έκθεση χαιρέτησε σήμερα και ο πρόεδρος του ΚΕΑΔ κ. Β. Ντούλες, ο οποίος ζήτησε από την κυβέρνηση να λάβει σοβαρά υπόψη τις συστάσεις του Σ.Ε..
http://www.deropoli.com/?p=9864#more-9864Το αλίευσα ΕΔΩ
Ετικέτες
Αλβανία,
ανθρώπινα δικαιώματα
Προκλητικός Νταβούτογλου στο Σικάγο για Θράκη και απόδημο Ελληνισμό!
Κλιμακώνουν διεθνώς τις προκλήσεις οι Τούρκοι, θέτοντας ανοιχτά, όπου βρεθούν,«θέμα Θράκης», με την αρωγή δυστυχώς (απ’ ό,τι φαίνεται) και του Φαναρίου…
Εφημ. «Αντιφωνητής»,
Το αλίευσα ΕΔΩ
Πρό τριῶν ἑβδομάδων ὁ Ἀχμέτ Νταβούτογλου ἦταν στό Σικᾶγο για τή Σύνοδο τοῦ ΝΑΤΟ. Οἱ δηλώσεις του τότε ὑπέρ τῶν Ψευτομακεδόνων («δέν εἶμαι μόνο μεγάλος και εἰλικρινής φίλος τῆς Μακεδονίας, ἀλλά ἐπίσης Μακεδόνας», «ἡ φιλία τῶν δύο χωρῶν θά συνεχιστεῖ για πάντα») σέ ἐκδήλωσή τους ἔπαιξαν πολύ στόν ἑλληνικό Τῦπο, ἀφοῦ ἀποκάλυψαν τό ἀνοιχτό παιχνίδι τῆς Τουρκίας μέ τά Σκόπια. Ὅμως δέν ἀκούστηκε καθόλου ἡ ἐπίσκεψή του στήν τοπική ἑλληνορθόδοξη Μητρόπολη καί ὅσα συζήτησε ἐκεῖ.
Ὁ Τοῦρκος ΥΠΕΞ λοιπόν πῆρε τό προσωπικό τοῦ τουρκικοῦ Προξενείου τῆς πόλης καί πῆγε στόν Μητροπολίτη Ἰάκωβο, μέ τον ὁποῖο συνομίλησαν γιά 45 λεπτά. Τό σκεπτικό τῆς βίζιτας ἦταν πώς ἐφόσον ἡ Μητρόπολη ἀνήκει στην Ἀρχιεπισκοπή τῆς Ἀμερικῆς, πού ὑπάγεται στό Πατριαρχεῖο τῆς Κωνσταντινούπολης, κι αὐτό εἶναι τουρκικό θρησκευτικό ἵδρυμα, ἡ Τουρκία ἔχει λόγο καί ρόλο. Ἄλλωστε ὅπως δήλωσε ὁ πονηρός Ἀχμέτ, ἔδωσε ἐντολή στους ἁπανταχοῦ Τούρκους διπλωμάτες νά καλωσορίζουν ἐπίσημα τον Οἰκουμενικό Πατριάρχη ὅταν αὐτός ταξιδεύει σέ διάφορες χῶρες.
Ἡ συζήτηση λοιπόν, πέρα ἀπό τά ἀναμενόμενα (σχολή τῆς Χάλκης, Ὀρφανοτροφεῖο τῆς Πριγκήπου…), πῆγε καί σέ ἄλλα θέματα, ὅπως τῆς…Θράκης!
Σύμφωνα μέ τό δελτίο Τύπου τῆς Μητρόπολης, ὁ Νταβούτογλου «ἐξέφρασε τήν ἔγνοια τῆς Τουρκίας γιά τίς τουρκικές καί μουσουλμανικές μειονότητες σέ Ἑλλάδα καί Εὐρώπη» καί ἔθεσε τό θέμα τῆς ἐκλογῆς τῶν μουφτήδων στήν ἑλληνική Θράκη. Φυσικά δέν μποροῦσαν να λείψουν οἱ πομφόλυγες γιά τίς «παλιές» ἔχθρες καί τίς σήμερα « β ε λ τ ι ο ύ μ ε ν ε ς » σχέσεις, πού θα ωφελήσουν καί τις ἐθνικές μειονότητες στίς δύο χῶρες, ἀλλά καί τίς σχέσεις μεταξύ τῶν δύο μ ε τ α ν α σ τ ε υ τ ι κ ῶ ν κοινοτήτων στις ΗΠΑ. Ἐκεῖ μάλιστα ὁ Μωκησσοῦ Δημήτριος σημείωσε ὅτι στό φετεινό πρόγραμμα τῆς Μητρόπολης γιά τήν Πτώση τῆς Κωνσταντινούπολης (29 Μαΐου, Ἱστορικό Μουσεῖο Σικάγου) θά προβαλόταν τό ἑλληνικό ντοκυμαντέρ «Hello Anatolia» πού θά τόνιζε τήν κοινή πολιτιστική κληρονομιά Τούρκων κι Ἑλλήνων! Ὡραία ἀπόδοση τοῦ πνεύματος τῆς ἡμέρας!
Ὁ ἴδιος κληρικός (Δημήτριος Καντζάβελος) χρησιμοποιήθηκε, λέει τό δημοσίευμα τοῦ «Ἐθνικοῦ Κήρυκα» ὡς δίαυλος ἐπικοινωνίας με τόν Τοῦρκο ΥΠΕΞ. Σημειώνεται πώς ὁ Δημήτριος συνεργάζεται στό Σικᾶγο γιά θέματα θρησκευτικοῦ διαλόγου καί γιά κοινωνικά θέματα μέ τον Τοῦρκο Μεμέτ Τσελεμπί, πρόεδρο τῆς Συνομοσπονδίας Ἀμερικανο-τουρκικῶν Ὁμοσπονδιῶν και πρέσβη καλῆς θελήσεως στόν ΟΗΕ.Ἦταν πρόεδρος τοῦ Συμβουλίου Θρησκευτικῶν Ἡγετῶν τοῦ Σικάγου πέρυσι, ὅπου συνυπάρχουν Χριστιανοί κάθε ὁμολογίας, Μουσουλμάνοι, Ἑβραῖοι, Ζωροάστρες, Σίχ, Ἰνδουιστές, Μπαχάι καί …πιστοί τοῦ ζέν. Μάλιστα τό 2010 ἔλαβε καί το «Βραβεῖο Φετουλλάχ Γκιουλέν» ἀπό τό τουρκοαμερικανικό «Ἵδρυμα Νιαγάρα»!
Παρόντες μεταξύ ἄλλων στην ἐπίσκεψη, πέραν τοῦ Ἰακώβου και τοῦ Δημητρίου, ἦταν ὁ Ἄντριου Ἄθενς καί ὁ Χαράλαμπος Πεμπόνης, τοπικός ὑποδιοικητής τοῦ Τάγματος τῶν Ἀρχόντων τοῦ Ἁγίου Ἀνδρέα τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου. Εἶναι τό ἴδιο Τάγμα πού πρίν ἑνάμιση χρόνο τίμησε τόν Ἀντιπρόεδρο τῆς τουρκικῆς κυβέρνησης Ἐγεμέν Μπαγίς στίς Βρυξέλλες.
Προφανῶς ἐδῶ ἔχουμε ἕνα μέγα θέμα. Ἡ ἐπιδιωκόμενη χρήση τοῦ Πατριαρχείου ὡς προπαγανδιστικοῦ μηχανισμοῦ τῆς Τουρκίας πάει να ἐπεκταθεῖ καί στίς κατά τόπους Ἐκκλησίες πού βρίσκονται ὑπό την δικαιοδοσία του, κατ’ ἐπέκταση και στόν Ἀπόδημο Ἑλληνισμό! Ἤδη ἕνα ἐνδοκοινοτικό ρῆγμα (ἐλπίζουμε προσωρινό) δείχνει νά δημιουργεῖται στό Σικᾶγο, ὅπου ἡ Μητρόπολη ἐξακολουθεῖ νά προβάλει ἀπό την ἱστοσελίδα της τή συνάντηση πού τόσο βολεύει τήν τουρκική προπαγάνδα. Προφανῶς ἡ ἄγνοια εἶναι κακός σύμβουλος, ὅπως δείχνει καί ἡ … διευκρινιστική δήλωση τοῦ π. Δημητρίου στούς διαμαρτυρόμενους ὁμογενεῖς μας. Ἀπαντώντας στον Endy Zemenides τοῦ Hellenic American Leadership Council’s, ἔγραψε μεταξύ ἄλλων: «Οὔτε πιστεύουμε ὅτι ἡ Ἑλλάδα ἤ ἡ Τουρκία ἔχουν ἐκπληρώσει τίς κατά τά διεθνῆ στάνταρ ὑποχρεώσεις τους ἤ ἔστω τίς ἀνειλημμένες δεσμεύσεις του) σε ζητήματα θρησκευτικῆς ἐλευθερίας ἤ ἀνθρωπίνων δικαιωμάτων γενικότερα»! Ἄραγε ἀπό ποῦ ἀντλεῖ την πληροφόρησή του ὁ Δημήτριος Καντζάβελος καί θέτει στην ἴδια μοίρα τήν Ἑλλάδα μέ την Τουρκία σέ ζητήματα ἀνθρωπίνων δικαιωμάτων; Κι ἄν ἔχει τέτοιες ἰδέες γιά τή χώρα μας, τί εἴδους σχέσεις καλλιεργεῖ μέ τούς Τούρκους; Μήπως νά προσέξουμε τίς τουρκικές ἐπιδιώξεις στούς Ἀπόδημους Ἕλληνες διά τοῦ Φαναρίου και κάποιων ἀνθρώπων του;
Εφημ. «Αντιφωνητής»,
Το αλίευσα ΕΔΩ
Ετικέτες
απόδημος ελληνισμός,
Τουρκία
Δημοσιογραφική ανταπόκριση του "Ριζοσπάστη" για "καταπίεση της Μακεδονικής Εθνότητας" στην Ελληνική Μακεδονία" στις αρχές της δεκαετίας του '30
Με τους Μακεδόνες στη Μακεδονία (υπεράσπιση των εθνικών μειονοτήτων)
(του ΜΑΚΕΔΟΝΑ ΑΝΤΑΠΟΚΡΙΤΗ ΜΑΣ) Είναι γεγονός χωρίς αμφισβήτηση πως πάνω στη ζωή και την κατάσταση της μακεδονικής εθνότητας έχουν λίγα πράγματα γραφτεί ως τώρα. Σήμερα που το πράγμα αποχτά μια όλως ιδιαίτερη σημασία για μας και το κίνημά μας, μια έρευνα γενική ανάμεσα στους καταπιεσμένους Μακεδόνες είναι απαραίτητη. Θα δώσουμε
Ριζοσπάστης 24/11/1932 |
όσο το δυνατό μια πιο συντομευμένη εικόνα της υπόθεσης μα πάντα με στοιχεία αρκετά.
Χωρίς άλλο δεν υπάρχει άλλος λαός απ' το μακεδονικό - μέσα στη Βαλκανική που να βασανίστηκε όσο αυτός. Πάνω από 50 χρόνια βρίσκεται κάτω από διαρκή διωγμό - εξόντωση. Στην αρχή ο βούρδουλας της τούρκικης εξουσίας, ύστερα της ελληνικής και βουλγάρικης. Απ' τη στιγμή που επενέβησαν η βουλγαρική, σερβική και ελληνική κεφαλαιοκρατία για να πάρουν υπό την "προστασία" τους Μακεδόνες, αρχίζει μια πιο τρανή συμφορά. Η εποχή των συμμοριτών, ανταρτών και κομιτατζήδων θα παραμείνει στην ιστορία σαν μια περίοδος άγριου πρωτοφανούς διωγμού της μακεδονικής μειονότητας. Ολόκληρες δεκάδες ετών, έσφαζαν, έκαιαν, σκότωναν, ρήμαζαν σε βάρος του μακεδονικού λαού. Θα περάσουν χρόνια ακόμα πολλά κι ο Μακεδόνας θα μιλάει με τον μεγαλύτερο αποτροπιασμό για τη θηριωδία των Τσακαλάρωφ, των Καπετάν Ζάκηδων και Βάρδηδων. Ολόκληρα χωριά βάφηκαν με αίμα που έρευσε ποταμηδόν. Ήρθαν κατόπιν οι βαλκανικοί πόλεμοι. Ελληνική, βουλγάρικη και σέρβικη κεφαλαιοκρατία συναγωνίστηκαν ποια να καταπιέσει πιο πολύ, ν' αρπάξει, να εξοντώσει. Κι αυτά όλα εν ονόματι του "πατριωτισμού", της "απελευθέρωσης υπόδουλων αδελφών" και σε βάρος ενός λαού - της μακεδονικής εθνότητας - που ούτε βουλγάρικος, ούτε ελληνικός, ούτε σέρβικος είναι, παρά μακεδονικός.
Όσοι Μακεδόνες γλίτωσαν απ' τον παγκόσμιο και τους βαλκανικούς πολέμους μαζεύτηκαν ξανά στον τόπο τους για να ξαναχτίσουν τα χωριά τους. Όμως το μαρτύριό τους δεν τέλειωσε. Οι βούλγαροι κομιτατζήδες, όργανα πιστά της βουλγαρικής μπουρζουαζίας, συνεχίζουν την εξοντωτική δράση. Όπως επίσης οι φασίστες της Ε.Ε.Ε., όργανα πιστά της ελληνικής κεφαλαιοκρατίας, κάνουν την εμφάνισή τους για να παραμεγαλώσουν τα βάσανα του μακεδονικού λαού. Εδώ το πράγμα είναι φανερό. Η ελληνική, η βουλγαρική και σερβική κεφαλαιοκρατία, η κάθε μια χωριστά, προσπαθεί να πάρει κάτω απ' τη δική της καταπίεση και λήστεψη τη μακεδονική εθνότητα.
Μιλάνε λανθασμένα πολλές φορές για βουλγάρικη μειονότητα μέσα στην καπιταλιστική Ελλάδα ή για ελληνική μειονότητα μέσα στην επίσης καπιταλιστική Βουλγαρία. Δεν είναι σωστό. Στη Μακεδονία, τη βουλγαροκρατούμενη, την ελληνοκρατούμενη, τη σερβοκρατούμενη δεν υπάρχουν Έλληνες, ούτε Βούλγαροι, ούτε Σέρβοι. Υπάρχουν Μακεδόνες (φυσικά δεν μιλάμε για εκείνους που εγκαταστάθηκαν τελευταία στη Μακεδονία).
Αρκεί και μια απλή επίσκεψη στους κάμπους και τα βουνά της Μακεδονίας (Καστοριά, Φλώρινα) για να το νοιώσεις. Την απάντηση αυτή την παίρνεις ακόμα απ' τα ήθη και τα έθιμά τους, που δεν είναι καθόλου ελληνικά, ούτε βουλγαρικά, ούτε σερβικά. Φυσικά οι πολυετείς καταπιέσεις απ' τις τρεις κεφαλαιοκρατίες είχαν κάποια επίδραση πάνω στο μακεδονικό λαό, μα πάντα τον διακρίνεις. Τα ρούχα τους έχουν κάτι το ιδιαίτερο, η γλώσσα τους επίσης. Η σλαβική τους γλώσσα, μοιάζει με τη βουλγάρικη μα δεν είναι ίδια. Ξέροντας τη μακεδονική γλώσσα μπορείς οπωσδήποτε να συνεννοηθείς και με τους Σέρβους, όπως και με τους Βούλγαρους. Και τη γλώσσα αυτή τη μιλάνε και σήμερα ακόμη πάνω από 100 χιλιάδες σαν γλώσσα τους μητρική. Δεν ξέρουν άλλη. Έχουν τόσοι αιώνες περάσει από τότε που εγκαταστάθηκε το σλαβικό στοιχείο στη Μακεδονία και κανένας τους πια σήμερα δεν ξέρει τίποτα άλλο, παρά μονάχα πως στον τόπο αυτό γεννήθηκε και σε αυτόν θα πεθάνει. Και πως ούτε Έλληνας, ούτε Βούλγαρος, ούτε Σέρβος είναι. Φυσικά σε πολλές περιοχές της Μακεδονίας, τα τρία καπιταλιστικά κράτη έφαγαν τα λυσσακά τους και μπόρεσαν ως ένα σημείο με τη φωτιά και με το σίδερο να διαστρεβλώνουν την συνείδηση ενός μέρους του πληθυσμού.
Οι πιο πολλοί απ' τους Μακεδόνες βρίσκονται σήμερα στη Δυτική Μακεδονία, γύρω στη Φλώρινα, Έδεσσα, Βέρροια, Καστοριά. Προσέχοντας έστω και λίγο στις περιφέρειες αυτές θα βρεις ολόκληρα χωριά που πότε μιλούν βουλγαρική, πότε ελληνική. Δηλαδή βουλγαρικά και ελληνικά παραφθαρμένα. Αυτό μη σας ξενίζει. Δεν είναι η μητρική τους γλώσσα. Είναι αποτέλεσμα όπως το είπαμε κιόλας της καταπίεσης της βουλγάρικης και της ελληνικής μπουρζουαζίας σε διάφορες περιπτώσεις. Αυτό το διακρίνεις πολύ καλά όταν παρακολουθήσεις από κοντά τα σημερινά μέτρα της ελληνικής κυβέρνησης για τον εξελληνισμό του πληθυσμού. Αλλά γι' αυτό θα μιλήσουμε ιδιαίτερα.
Το πρώτο λοιπόν συμπέρασμα: Δεν έχουμε να κάνουμε με Έλληνες ή Βούλγαρους ή Σέρβους της Μακεδονίας, παρά με μακεδονικό λαό, με μακεδονική μειονότητα, που παρ' όλα τα χτυπήματα, παρ' όλες τις καταπιέσεις διατηρεί την οικονομική και εθνική της οντότητα, τον
ιδιαίτερο πολιτισμό της. Έχει εν τοιαύτη περιπτώσει και εθνική συνείδηση ο μακεδονικός λαός; Το πράγμα είναι πολύ φανερό μα και αποδείχνεται και από ντοκουμέντα.
φύλλο "ριζοσπάστη" 24-25 Νοεμβρίου 1932
δημοσίευμα "Ριζοσπάστη" 1-3-1931 |
Ας έρθουμε πιο κοντά στα πράγματα. Ποια είναι η κατάσταση, η ζωή της μακεδονικής μειονότητας; Τρισάθλια. Από κάθε άποψη. Δεν θα μιλήσουμε για την οικονομική καταπίεση που είναι γνωστή, μολονότι κι αυτή είναι ακόμη φοβερότερη παρά σε άλλες περιοχές. Θα αναφέρουμε μόνο ορισμένα στοιχεία της πνευματικής και πολιτικής καταπίεσης για να δούνε οι εργαζόμενοι της Ελλάδας τι μαρτύρια τραβούν οι δύστυχοι Μακεδόνες. Ας ξεκινήσουμε απ' το σχολείο. Λοιπόν: Απαγορεύεται στα παιδάκια, που υποχρεωτικά φοιτούν στο σχολείο για να μάθουν τα ελληνικά κλπ. να μιλάν τη μητρική τους, τη μακεδονική γλώσσα. Άμα συμβεί ένα τέτοιο, το παιδάκι κλείνεται απ' το δάσκαλο στο μπουντρούμι του σχολείου για μια μέρα και πολλές φορές για ένα εικοσιτετράωρο. Άμα συναντήσει στο δρόμο ο χωροφύλακας κάνα εργατόπαιδο που να μιλάει τη γλώσσα του το σαπίζει στο ξύλο. Το ίδιο γίνεται και σε βάρος των ηλικιωμένων. Για απόδειξη τούτο το χαρακτηριστικό γεγονός: Στο Νεστράμι της Καστοριάς ο αστυνόμος απείλησε με ξύλο τον ίδιο το δάσκαλο γιατί μιλούσε μακεδονικά μ' ένα αγρότη. Ο επιθεωρητής των σχολείων της περιφερείας έχει στείλει μυστικές εγκυκλίους και συνιστά να παρθούν αυστηρότερα μέτρα, κυρίως δε στους μαθητές των πατεράδων που έχουν εθνικοεπαναστατικές ιδέες.
Όμως εκεί που η καταπίεση έχει φτάσει στο απροχώρητο είναι τα χωριά της Φλώρινας και τα Κορέστια. Οι μαθητές των σχολείων καλούνται κάθε μέρα σ' ανάκριση για να τα κάνουν να "ομολογήσουν" αν και πότε δέχτηκαν οι πατεράδες τους οπλισμένους ανθρώπους στο σπίτι τους, ποια γλώσσα μιλούν κλπ. κλπ. Τους υποχρεώνουν μάλιστα όλους τους εργαζόμενους να μιλάν ελληνικά και στα σπίτια τους για να τους εξελληνίσουν. Σημειωτέον πως ούτε μια γυναίκα ξέρει ελληνικά. Ο νομάρχης Μπάλκος, ένας απ' τους αιμοβορώτερους ανθρώπους, πρώην οπλαρχηγός, καλεί ταχτικά τους δασκάλους για να μαθαίνει την κίνηση στα χωριά και να τους δίνει διάφορες συμβουλές για την εθνική τους αποστολή, για την ωμότερη καταπίεση των Μακεδόνων.
Φυσικά δεν φτάνει ο χώρος του "Ρίζου" για να επεκταθούμε σε σωρεία άλλων γεγονότων. Περιοριζόμαστε μόνο να πούμε πως όταν στα παλιά βασίλευαν στην ελληνοκρατούμενη σημερινή Μακεδονία οι συμμορίτες, οι αντάρτες και οι κομιτατζήδες, οι χωριάτες για να γλιτώσουν τη ζωή τους αναγκάζονταν ν' "αλλάζουν" φρόνημα κάθε 24ωρο. Στον κομιτατζή έκαναν το Βούλγαρο, στον αντάρτη τον Έλληνα. Σήμερα είναι υποχρεωμένοι να δηλώνουν κάθε ώρα τη "γνησιότητα" των "ελληνικών τους αισθημάτων". Αλλιώς ο βούρδουλας, που δεν έχει αποστρατευθεί, μπαίνει σε ενέργεια. Όμως το κακό δεν σταματάει μέχρις εδώ. Ο βούρδουλας της εξουσίας της ελληνικής κεφαλαιοκρατίας συνοδεύεται με τη βοήθεια των πλούσιων Μακεδόνων. Δεν είναι αρκετό να "ορκιστείς" στην ...ελληνική πίστη. Πρέπει αυτό να βεβαιωθεί κι απ' τον πλούσιο Μακεδόνα. Εδώ αρχίζει κοντά στ' άλλα και το φανερό πλιατσικολόγημα. Απαράλλαχτα όπως γινότανε και στην εποχή των ανταρτών. Εκβιασμοί, απειλές, ληστείες. Δεν αρκούν οι φόροι οι κρατικοί και κοινοτικοί. Δεν αρκούν οι προσωπικές εργασίες, ούτε η εκμετάλλευση στο μεροκάματο, ούτε η ιδιαίτερη πολιτική και πνευματική καταπίεση. Και προστίθεται και το πλιατσικολόγημα απ' τους πλούσιους. Γνωρίσαμε ένα γέρο αγρότη απ' το χωριό Γκορνίτσοβο. Αυτός ο Μακεδόνας αφηγήθηκε μια χαρακτηριστική ιστορία: Ένας χωριανός του, που τώρα είναι έμπορας στο Σόροβιτς, του πήρε στα 1925 60 λίρες για να "βεβαιώσει" στη διοίκηση χωροφυλακής πως είναι ...Έλληνας. Ο ίδιος αυτός - ο πλούσιος συγχωριανός του, ο τώρα βέρος "Έλλην πατριώτης" - στο "μακεδονικό αγώνα" ήταν πληροφοριοδότης των κομιτατζήδων. Μάλιστα τον μικρότερό του αδελφό τον βάφτισε ο κομιτατζής βοεβόδας Τάνεφ. Οι πλούσιοι Μακεδόνες στα χωριά τους είναι χαφιέδες της ελληνικής αστυνομίας. Όπως άλλοτε ήσαν της Βουλγαρίας. Την εθνικότητά τους την αλλάζουν σαν το πουκάμισό τους, ανάλογα με τα οικονομικά τους συμφέροντα. Και μόνο ο εργαζόμενος μακεδονικός λαός, παρά τις στερήσεις, παρά τους εξοντωτικούς διωγμούς, κρατάει η μακεδονική του εθνικότητα.
Τα καθάρματα της Ε.Ε.Ε. Να ο τρόμος των φτωχών Μακεδόνων σήμερα. Είναι αυτοί που άλλοτε ήταν αντάρτες και τώρα στελέχη στα Ε.Ε.Ε και τον "Παύλο Μελά". Δεν είναι υπερβολή αν πούμε πως τους τρομάζουν πιότερο ακόμα κι απ' την αστυνομία. Τόση είναι η καταπίεση που εξασκούν. Πέρσι π.χ. στη μέση της αγοράς της Φλώρινας, μπροστά στα μάτια του αστυνόμου, ο τριοεψιλότης Καπετάν Βαγγέλης είχε σπάσει στο ξύλο έναν αγρότη γιατί μιλούσε μακεδονικά. Στο Βάμπελι της Καστοριάς δάρθηκαν μέχρις αιμοπτυσίας κι ύστερα καταδικάστηκαν και σε φυλάκιση δέκα νέοι γιατί τραγουδούσαν στη γλώσσα τους. Το ίδιο έγινε και στο χωριό Απόσκεπο που οι χωριάτες γιόρτασαν την πρωτομαγιά με εθνικοεπαναστατικά τραγούδια και με τον ύμνο της Διεθνούς, μεταφρασμένο στη μακεδονική. Όπου υπάρχει αστυνομία, απαγορεύεται να γυρνούν ύστερα απ' τις 9 το βράδυ πολλοί μαζί. Και δεν είναι ασυνήθη τα πρόστιμα και το ξύλο για παράβαση αυτής της διάταξης.
πηγήφύλλο "ριζοσπάστη" 24-25 Νοεμβρίου 1932
Άπαντα Αγίου Μαξίμου του Γραικού, τόμος Β΄ 23 Ιουνίου 2012
επιμέλεια: πρωτοπρεσβυτέρου Δημητρίου Αθανασίου- πρεσβυτέρας Χαρούλας Τσουλιάη
Η Ιερά Μεγίστη Μονή Βατοπαιδίου εξέδωσε τον Β΄Τόμο των Απάντων του Αγίου Μαξίμου του Γραικού. Ο Β τόμος περιέχει είκοσι οκτώ(28) Λόγους του Αγίου, που αναπτύσσονται σε σε 445 σελίδες. Οι λόγοι αυτοί γράφτηκαν στην Ρωσία κατά την διάρκεια του εγκλεισμού του Οσίου στη Μονή της Κοιμήσεως της Θεοτόκου στο Ότροτς της Επισκοπής Τβερ μετά το έτος 1534.Η μετάφραση από τα ρωσικά στα ελληνικά έγινε από τον Μάξιμο Τσυμπένκο (Κλασικό φιλόλογο, ιστορικό-ελληνιστή, καθηγητή της Φιλοσοφίας του Πολυτεχνείου Κιέβου και της Θεολογικής Ακαδημίας Κιέβου) και η θεολογική θεώρηση της μετάφρασης είναι της κυρίας Ειρήνης Κασάπη, δρος Θεολογίας.
Τον τόμο προλογίζει ο Μητροπολίτης Άρτας κ. κ. Ιγνάτιος, ο οποίος μεταξύ των άλλων σημειώνει : «Οι λόγοι είναι εξόχως σημαντικοί, διδακτικοί και επικοδομητικοί. Μαρτυρούν δε, κατά τον πλέον σαφή τρόπο το ορθόδοξο φρόνημα του Αγίου Μαξίμου, όπως αυτό διαμορφώνεται και εκφράζεται μέσα από την ευρυμάθειά του, την αγιογραφική και αγιοπατερική κατάρτισή του και την οσιακή και ασκητική του ζωή».
Η εισαγωγή του τόμου είναι του κ. Μιχάλη Τρίτου, Κοσμήτορα της Θεολογικής Σχολής του Α.Π.Θ.
Υπενθυμίζουμε ότι τα έργα του Αγίου Μαξίμου εκδόθηκαν αρχικά από την Θεολογική Ακαδημία του Καζάν από το 1839-1862 σε τρεις τόμους, όπου συμπεριλήφθηκαν εκατόν τριάντα λόγοι του στα παλαιορωσικά. Στη συνέχεια η Λαύρα του Αγίου Σεργίου επανέκδωσε τους τρεις τόμους το 1910 και το 1996 στα ρωσικά της εποχής εκείνης, ενώ το 2006 στην καθομιλουμένη σύγχρονη ρωσική γλώσσα.
Περιεχόμενα του Τόμου.
Στον Α΄Λόγο, που φέρει τον τίτλο Ομολογία Πίστεως, ο Άγιος προσπαθεί να αποδείξει στους κατηγόρους του ότι είναι ορθόδοξος μοναχός. Ομολογεί την πίστη του στον Ένα και Τριαδικό Θεό, διακηρύσσει την Θεότητα του δευτέρου και του τρίτου προσώπου της Αγίας Τριάδας, αναφέρεται με σεβασμό στις Οικουμενικές Συνόδους, που εδογμάτισαν τα της Ορθοδόξου Πίστεως και ως γνήσιος Αγιορείτης Μοναχός εκφράζει τον ιδιαίτερο σεβασμό που έχει προς το πρόσωπο της Υπεραγίας Θεοτόκου, για την οποία γράφει και τα εξής.
«Ομολογώ και κηρύττω σε κάθε Ορθόδοξο πιστό την ευλογημένη Δέσποινά μου Θεοτόκο, τη προστάτιδα και Υπέρμαχο όλων των Ορθοδόξων Χριστιανών, ότι Αυτή είναι Αγία και Πάναγνη και Πανάχραντη και Αειπάρθενη. Ακόμα και πριν από την θεία και άσπορο σύλληψη του ενσαρκωμένου από Αυτήν Μονογενούς Υιού του Θεού, κατά την ίδια την γέννηση και μετά την γέννηση εκείνη παρέμεινε Παναγία Παρθένος. Όπως δεν εγνώρισε πειρασμό ανδρός πριν από την άσπορη σύλληψη του Εμμανουήλ, έτσι παρέμεινε και μετά την Γέννησή Του. Ας μην επιτρέψει κάποιος από τους χριστιανούς στον εαυτό του να διανοηθεί σχετικά με αυτά κάτι βλάσφημο για την Παναγία και Αειπάρθενο, την Τιμιωτέρα των Χερουβείμ και ασυγκρίτως ενδοξοτέρα των Σεραφείμ!»(σελ.26).
Παράλληλα αναφέρεται σε θέματα ορθοπραξίας, όπως αποφυγή της κερδοσκοπίας, της τοκογλυφίας, της αδικίας, της αρπαγής έργων και περιουσιών.
Στην συνέχεια αντικρούει τις κατηγορίες για την προσβολή του ρωσικού κράτους. Τις χαρακτηρίζει ψευδείς και ανυπόστατες. Γράφει σχετικά:
«Σας ικετεύω λοπόν, ορθόδοξοι, μην ακούτε αυτές τις άδικες συκοφαντίες …Φωτιζόμενος και νουθετούμενος από την Χάρη του Κυρίου μας Ιησού Χριστού, ακατάπαυστα με όλη την ψυχή μου προσεύχομαι στον κοινό Άρχοντα και Δημιουργό να ελεεί και να σώζει το θεοφύλακτο κράτος και να δίνει μακροζωία και υγεία στον ευσεβή και μεγάλο ηγεμόνα της Ρωσίας Ιωάννη, γιο του Βασιλείου, και στον αδελφό του, τον ηγεμόνα Γεώργιο. Κάθε μέρα δέκα φορές γονατιστός προσεύχομαι γι’ αυτούς μπροστά στον βασιλεύοντα στους ουρανούς Κύριό μας Ιησού Χριστό, τον οποίο καλώ ως μάρτυρα ότι λέγω την αλήθεια. Πού βασίζονται λοιπόν ορισμένοι και με συκοφαντούν άδικα αποκαλώντας με προδότη και εχθρό του θεοφύλακτου Ρωσικού κράτους; Ας μην τους καταλογίσει Κύριος ο Θεός αυτήν την αμαρτία!…Δεν είναι ούτε καλό ούτε πρέπον στους ιερείς του Κυρίου Ιησού Χριστού, του Υιού του Θεού, του Υψίστου αρχιερέα, να υπερχειλίζουν από οργή, θυμό και μνησικακία, να μισούν άδικα και να καταδιώκουν με εχθρότητα τους αθώους και μάλιστα αυτούς που προσεύχονται για σας ακατάπαυστα και αγωνίζονται με θείο ζήλο και εργάζονται για την ευαγγελική αλήθεια και την ευταξία του μοναχικού βίου.(σελ.31)
Επίσης κάνει ιδιαίτερη αναφορά ο Όσιος σε ορισμένους αδόκιμους, μεταφραστικούς όρους όπως π.χ. «καθίσας» και «εκάθισας», για τους οποίους κατηγορήθηκε για εισαγωγή αιρετικών διδασκαλιών, αφού στερεί τον Μονογενή Υιό και Λόγο του Θεού από την θέση του εκ δεξιών του Πατρός. Αποκαλύπτει ότι δεν φταίει ο ίδιος αλλά οι Ρώσοι μεταφραστές Δημήτριος και Βλάσιος, οι οποίοι τους μετέφρασαν από την λατινική στην Ρωσική, αφού ο ίδιος δεν είχε ακόμα επαρκή γνώση της ρωσικής.
«…Εγώ καλώντας ως μάρτυρα τον Θεό, τον μόνο καρδιογνώστη, από τον οποίο δεν μπορεί να κρυφθεί κανείς, σας απαντώ …Εάν πίστευα ποτέ ή πιστεύω τώρα ή σχεδιάζω να πιστεύω στο μέλλον μία τέτοια μεγάλη βλασφημία κατά του Κυρίου μας Ιησού Χριστού, όπως με κατηγορούν άδικα οι συκοφάντες μου, ας μου στερήσει ο Κύριος την μέλλουσα κοινωνία με τους πιστούς και ας μου αρνηθεί την εκ δεξιών θέση δίπλα στον φοβερό Κριτή όταν έλθει Αυτός να δικάσει ζώντας και νεκρούς. Ας αφορισθώ από τα πρόσωπά τους και ας στερηθώ την αιώνια δόξα και την αγαλλίαση και ας καταδικαστώ στο πυρ το εξώτερο μαζί με τον αισχρό Άρειο! Εγώ ωστόσο μαζί με τον θείο Απόστολο Παύλο κηρύττω ορθά και λέω με όλη την ψυχή μου: «Ος ων απαύγασμα της δόξης και χαρακτήρ της υποστάσεως αυτού, φέρων τε τα πάντα τω ρήματι της δυνάμεως αυτού, δι΄εαυτού καθαρισμόν ποιησάμενος των αμαρτιών ημών εκάθισεν εν δεξιά της μεγαλωσύνης εν υψηλοίς…»(Εβρ.1,3)…Ας γνωρίζετε θεοφιλέστατοι επίσκοποι και λαμπροί ηγεμόνες και βογιάροι, ότι όταν εγώ ο αμαρτωλός πραγματοποίησα την διόρθωση του Τριωδίου, μετέφραζα τις λέξεις στους μεταφραστές σας Δημήτριο και Βλάσιο στην λατινική γλώσσα, επειδή δεν γνώριζα ακόμα πλήρως την γλώσσα σας …..δίκαιο είναι να αναγνωρισθούν αίτιοι αυτής της αμελείας εκείνοι και όχι εγώ, επειδή δεν γνώριζα τότε την διαφορά αυτών των εκφράσεων. Αν το γνώριζα δεν θα σιωπούσα, αλλά οπωσδήποτε θα διόρθωνα αυτή την απρεπή παραδρομή. Ποιο όφελος άραγε θα είχα από αυτά τα μαύρα κουρέλια, τις προσευχές, τον μοναχικό βίο και αυτές τις πολυετείς κακουχίες μου, αν αποδειχθώ ότι βλασφημώ τον Κύριο και Θεό και Σωτήρα μου, τον Ιησού Χριστό, στον οποίο ευελπιστώ από την νεότητά μου; ..»(σελ.29,30).
Οι Λόγοι Β, Γ και Δ είναι αντιρρητικοί κατά των Ιουδαίων, που αρνούνται το μεγάλο γεγονός της Θείας του Σωτήρος Ενανθρωπήσεως. Ο Άγιος Μάξιμος είναι ιδιαίτερα αυστηρός στα κείμενα του Σαμουήλ του Ιουδαίου, τα οποία μετέφρασε ο Νικόλαος Γερμανός από την λατινική στην ρωσική.
Ο Ε Λόγος είναι στηλιτευτικός κατά της ελληνικής πλάνης και γελοιοποιεί τους Θεούς του Ολύμπου. Υπερτονίζει την μοναδικότητα της χριστιανικής αλήθειας και εκλαϊκεύει δύσκολες θεολογικές έννοιες όπως το δόγμα της Αγίας Τριάδας.
«Ο Θεός δεν μπορεί να υπάρχει χωρίς τον Λόγο και το Πνεύμα, που είναι ίσοι και ομοούσιοί Του, όπως ούτε ο ήλιος χωρίς την θερμότητα και τις ακτίνες του, ούτε η νοερή ψυχή χωρίς τον νου και τον λόγο. Όπως πρέπει να πιστεύετε ότι Αυτός είναι ένας στην ουσία Του, έτσι πρέπει να τον ομολογείτε ως τρισυπόστατο, αλλά και ως ασυναίρετα συνηρημένη ύπαρξη….»(σελ.62)
Οι Λόγοι ΣΤ, Ζ ,Η στρέφονται κατά του Μωάμεθ του Κυνός τον οποίο χαρακτηρίζει κόλακα, λύκο ντυμένο με προβιά και πρόδρομο του αντιχρίστου , ασεβέστατο, σκοτεινό, κακό λύκο, ενσαρκωμένο δαίμονα με ήθος κτηνώδες, πλήρες κακίας και δαιμονικής πονηρίας.
Αντίθετα εξαίρει την θεότητα του Χριστού και καλεί τους πιστούς σε πνευματική συστράτευση εναντίον της ασεβείας των αθέων Αγαρηνών και του αισχρού Μωάμεθ, στον οποίο εγαταστάθηκε ο θεομίσητος διάβολος.
Ο Θ Λόγος είναι απολογητικός λόγος εναντίον της κακοδοξίας των Αρμενίων. Γράφει τα εξής στην αρχή του λόγου:
«Η συγκροτηθείσα από διάφορες αιρέσεις κακοδοξία των Αρμενίων εμπεριέχει τρεις βασικές και σημαντικότερες από τις λοιπές ασεβείς και μιαρές αιρέσεις. Η πρώτη και χειρότερη από αυτές συνίσταται στην άποψη ότι κατά την διάρκεια των σωτηρίων παθών του Θεού-Λόγου, η απαθής Θεότητά του πέθανε, όπως και η ανθρώπινη φύση Του. Η δεύτερη στον ισχυρισμό τους ότι ο ενανθρωπήσας Λόγος του Θεού μετά την Ανάληψή του απεκδύθηκε την θεία σάρκα Του, την οποία έλαβε από τα πανάμωμα αίματα της Παναγίας Θεομήτορος. Και η τρίτη από ότι αναμιγνύουν τις δύο φύσεις, που ενώθηκαν ασυγχύτως στον Χριστό, την θεία και την ανθρωπίνη, πρεσβεύοντες ότι δήθεν έγιναν μία. Αυτές είναι οι κυριότερες αιρέσεις…»(σελ.139)
Ο Όσιος προτρέπει τους πιστούς να μην έχουν κοινωνία με τους Αρμένιους, γιατί αυτοί βρίσκονται σε πλάνη, αφού βρίσκονται σε αντίθεση με την Αγία Γραφή, την διδασκαλία των Πατέρων και τις αποφάσεις των Οικουμενικών Συνόδων.
«Γι αυτό λοιπόν σας συμβουλεύω, ως πιστούς φίλους και αγαπημένους αδελφούς, να απομακρυνθείτε από την αισχρή φιλία και την δολία συζήτηση μαζί τους, αν πράγματι επιθυμείτε μέχρι τέλους να διατηρήσετε τους εαυτούς σας υγιείς στην ορθή πίστη που κληρονομήσατε από τους προγόνους σας…. Αφού οι καταραμένοι Αρμένιοι αντιστέκονται στην διδασκαλία όχι μόνο μίας ή δύο αλλά επτά ολόκληρων Συνόδων πώς μπορούμε να τους θεωρούμε αξίους επικοινωνίας και συζητήσεως; Όποιος θελήσει να γιατρεύσει τον λεπρό, θα αρρωστήσει και ο ίδιος από την λέπρα του και δεν θα τον θεραπεύσει. Να ξέρετε επίσης ότι κάθε αίρεση έχει αρχηγό της τον διάβολο, επειδή αυτός είναι ο ίδιος ο αναφερόμενος στο Ευαγγέλιο εχθρός. Είναι εκείνος ο άνθρωπος που μέσα στο σιτάρι της καθαρής ευαγγελικής θεογνωσίας έσπειρε τα πονηρά ζιζάνια, δηλαδή τις διάφορες αιρέσεις με τις οποίες ο αισχρότατος προσπαθεί να μας παρασύρει και δια αυτών να μας απομακρύνει από την άμωμη ορθόδοξη πίστη….»(σελ.146).
Έντονο αντιλατινικό και απολογητικό χαρακτήρα έχουν οι Λόγοι Ι, ΙΑ, ΙΒ ,ΙΓ, ΙΔ και ΙΕ που βρίσκονται στις σελίδες 149-279 του βιβλίου. Αναφέρονται στις πλάνες των Λατίνων με αφορμή την πραγματεία του γιατρού Νικολάου Γερμανού περί ενώσεως των Ορθοδόξων με τους Λατίνους. Ο Άγιος Μάξιμος με δογματική ακρίβεια, βιβλική και πατερική θεμελίωση ανατρέπει τις θέσεις του Νικολάου Γερμανού, τις γνωστές κακοδοξίες των Ρωμαιοκαθολικών για το καθαρτήριο πυρ, το filioque και την χρήση των Αζύμων. Επίσης με τις λατινικές κακοδοξίες ασχολείται και ο Λόγος ΚΒ ( σελ.369-390) και με τις πλάνες του Λατινόφρονα Νικολάου Γερμανού ασχολείται ο Λόγος ΚΕ(σελ.411-428).
Στους Λόγους ΙΖ, ΙΗ, ΙΘ, Κ, και ΚΑ αναπτύσσονται θέματα σχετικά με την αστρολογία, τον τροχό της Τύχης δίνοντας απαντήσεις στον Θεόδωρο Ιβάνοβιτς Κάρπωφ. Ο Μάξιμος έγραψε και κατά των διαφόρων δεισιδαιμονιών, που παρατήρησε στην Ρωσική κοινωνία. Κατέκρινε την πίστη στα όνειρα, στην αστρολογία και στα ζώδια, στην μοίρα κ.λ.π.. Ειδικότερα στον λόγο του «Περί του ότι η Θεία Πρόνοια και όχι τα άστρα ή ο τροχός της Τύχης ορίζουν την μοίρα του ανθρώπου»(Λόγος ΙΖ) γράφονται και τα εξής:
“Η ψευδής και ασεβής διδασκαλία των αστρολόγων και των μάντεων της μοίρας του ανθρώπου κατά την ημέρα της γεννήσεώς του αποκαλύφθηκε στους Χαλδαίους, τους Έλληνας και τους Αιγυπτίους από τους ίδιους τους πονηρούς και μισανθρώπους δαίμονες για την καταστροφή όσων τους πιστεύουν και όχι άνωθεν δια της Χάριτος του Αγίου Παρακλήτου…..
Η αστρολογική πλάνη είναι λίαν ψευδής και θεομίσητη και δεν μπορεί να σώσει όσους την ενστερνίζονται. Αντιθέτως όσοι την ασκούν και την αποδέχονται, σαν ξύλα θα βασανίζονται στο αιώνιο πυρ και δεν θα μπορούν να σώσουν τις ψυχές τους από τις φλόγες… “(σελ.315,318)
Στον ΚΓ Λόγο του στρέφεται κατά των Λουθηρανών, οι οποίοι αρνούνται την προσκύνηση των Αγίων εικόνων. Ο Όσιος διατυπώνει την ορθόδοξη θεολογική θέση για την προσκύνηση των αγίων εικόνων και χρησιμοποιώντας επιχειρήματα από την Παλαιά Διαθήκη και από την Ορθόδοξη Παράδοση ( π.χ. το γεγονός ότι ο Ευαγγελιστής Λουκάς ιστόρησε την εικόνα της Θεοτόκου ) αποδεικνύει γιατί η τιμητική προσκύνηση των εικόνων δεν συνιστά ειδωλολατρία.
Ως γνήσιος Αγιορείτης μοναχός και μάλιστα προερχόμενος από το Θεομητορικό μοναστήρι του Βατοπαιδίου στον ΚΔ Λόγο του ασχολείται με το Σεπτό και πανακήρατο πρόσωπο της Υπεραγίας Θεοτόκου. Στρέφεται ιδιαίτερα κατά των βλασφημούντων την Θεοτόκο. Γράφει σχετικά :
«….πώς τολμούν ορισμένοι ευρισκόμενοι μακράν της σωφροσύνης να απορρίπτουν το ανυπέρβλητο ύψος της αγιοσύνης και της δόξας της Παναγίας και αειμακαρίστου Θεομήτορος, της υψηλοτέρας των ουρανών και πασών των νοερών ουράνιων δυνάμεων, και να ισχυρίζονται ότι αυτή ήταν ένδοξη και αγία μόνο κατά την διάρκεια της κυήσεως του Εμμανουήλ στην παναγία κοιλία Της, ενώ όταν Τον γέννησε και τον θήλαζε έπαψε ολότελα να διαφέρει από τις υπόλοιπες γυναίκες; Ω, τι θεομάχος σκέψη και λόγος! Ω, τι ακραία αμάθεια και άγνοια των θεοπνεύστων γραφών! Πώς και δεν κατάλαβαν, οι άσωτοι, τι είπε για αυτήν ο προπάτωρ της στον προελθόντα από αυτή σαρκωθέντα Θεό-Λόγο; «Παρέστη η βασίλισσα εκ δεξιών σου εν ιματισμώ διαχρύσω περιβεβλημένη πεποικιλμένη». Ποια είναι αυτή «η βασίλισσα εκ δεξιών σου εν ιματισμώ διαχρύσω περιβεβλημένη πεποικιλμένη», ανόητοι και αναίσθητοι στην καρδιά; Και εκ δεξιών Τίνος παρέστη αυτή; Μήπως δεν γνωρίζετε την υψηλή θέση του Μονογενούς, για τον οποίο ο γεννήτωρ Πατήρ Του είπε: «Είπεν ο Κύριος τω Κυρίω μου, κάθου εκ δεξιών μου… εκ γαστρός προ εωσφόρου εξεγέννησά σε», καθώς και, «ο θρόνος αυτού ως ο ήλιος εναντίον μου και ως η σελήνη κατηρτισμένη εις τον αιώνα»[4]. Εκεί στέκεται επίσης και η Βασίλισσα και Παντάνασσα εκ δεξιών του Παντοκράτορος Υιού και δημιουργού της ικετεύοντας Αυτόν για την σωτηρία όλων, όσοι προσεύχονται με πίστη και στερεά πεποίθηση και ζητούν από αυτή την βοήθεια και την σωτηρία από τις δυστυχίες που τους έχουν κυριεύσει. Ακούστε όμως, κωφοί, τι λέγει σε αυτήν ο προπάτωρ Της: «Ακουσον, θύγατερ, και ιδέ και κλίνον το ους σου και επιλάθου του λαού σου και του οίκου του πατρός σου, ότι επεθύμησεν ο βασιλεύς του κάλλους σου»], δηλαδή της ασύγκριτης αγνότητας και της σωφροσύνης και της πανάγνου παρθενίας Της. «Ότι αυτός εστιν ο κύριός σου», επειδή δηλαδή Αυτός, ο Δημιουργός και Θεός Της, ευδόκησε να γίνει και Υιός Της. Γι’ αυτό «και προσκυνήσουσιν αυτώ» ως Θεό και Υιό Σου, «θυγατέρες Τύρου», δηλαδή οι λαοί που ήσαν προηγουμένως ειδωλολάτρες, διότι έτσι ακριβώς ήταν η πόλη Τύρος, που ύστερα διά της πίστεως στον Χριστό και του θείου λουτρού της παλιγγενεσίας έγινε θυγατέρα του Θεού, και «εν δώροις, το πρόσωπόν σου λιτανεύσουσιν»], την Παναγία Μητέρα του Θεού τους. Επίσης και «το πρόσωπόν σου λιτανεύσουσιν οι πλούσιοι του λαού» με δέος και αγάπη γονατίζοντας ενώπιον της πάναγνης και αξιολάτρευτης εικόνας Σου, όπως ακριβώς τελούν εμπράκτως έως σήμερα όχι μόνο οι ορθόδοξοι, αλλά και όλοι γενικώς οι κακόβουλοι αιρετικοί Λατίνοι και Αρμένιοι, αρχίζοντας ήδη από τους χρόνους των αποστόλων, όταν ο ευαγγελιστής Λουκάς ζωγράφισε την τιμία εικόνα Της και την έφερε σε αυτήν, όταν ήταν ακόμη εν ζωή. Ευχαριστημένη από το γεγονός εκείνη είπε: «Η χάρη που υπάρχει μέσα Μου να βρίσκεται σε αυτήν την εικόνα». Ας ακούσουμε όμως παρακάτω την ίδια προφητεία, πόσο υπέροχη και αληθινή είναι! «Πάσα η δόξα αυτής θυγατρός βασιλέως έσωθεν εν κροσσωτοίς χρυσοίς περιβεβλημένη πεποικιλμένη». Ως αυτή την «δόξα αυτής θυγατρός βασιλέως» τι άλλο πρέπει να εννοούμε εκτός από την ασύγκριτη αγνότητα αυτής και την ισαγγελική παρθενία Της; Ενώ «κροσσωτοίς χρυσοίς», ονομάζονται οι θείες αρετές που ανταποκρίνονται στην αγνότητα και αντιστοιχούν στην ταπεινοφροσύνη, την πραότητα, την ησυχία, το αγνό και ειλικρινές ήθος, την καλοπροαίρετη βούληση, την φιλανθρωπία και τις άλλες παρόμοιες αρετές, που κοσμούν τον κατ’ εικόνα και ομοίωση του Θεού άνθρωπο. Όλες αυτές οι αρετές κοσμούν αυτήν την αξιέπαινη θυγατέρα του Βασιλέως των Ουρανών, χάρη στις οποίες αυτή υπερέχει όλων των θυγατέρων των Ιεροσολύμων, ακριβώς όπως ο πάνσοφος Σολομώντας είχε πει σαφώς γι’ αυτήν: «Πολλαί θυγατέρες εκτήσαντο πλούτον, πολλαί εποίησαν δυνατά, συ δε υπέρκεισαι και υπερήρας πάσας. Ψευδείς αρέσκειαι και μάταιον κάλλος γυναικός· γυνή γαρ συνετή ευλογείται, φόβον δε Κυρίου αύτη αινείτω». Σε ποιαν άλλη αρμόζουν περισσότερο αυτοί οι θαυμάσιοι έπαινοι του Σολομώντα παρά στην μία και μόνη Παναγία και αειπάρθενο Θεομήτορα; Μολονότι και πριν από αυτήν οι άλλες θυγατέρες των ανθρώπων απέκτησαν πλούτο και δημιούργησαν δύναμη, δηλαδή την αρετή και άλλα αξιοθαύμαστα προτερήματα, όπως η Σάρρα, η Ρεβέκκα, η Λεία, η Ραχήλ, η Μαριάμ, η Εσθήρ, η Ιουδίθ, η προφήτιδα Αννα, η Σουσάννα, η Ιαήλ, καμία από αυτές δεν μπορεί να συγκριθεί με την Παναγία Αειπάρθενο, την Μητέρα του Εμμανουήλ…
Ιδιαίτερη εντύπωση προκαλεί ο προτελευταίος λόγος του Αγίου, ο (ΚΖ), όπου ο Όσιος αντικρούει τον ισχυρισμό «ότι το ανθρώπινο γένος ήταν προορισμένο να αυξάνεται δια της σαρκικής γενετήσιας πράξεως και της φυσικής γεννήσεως, ακόμα και αν δεν είχαν αμαρτήσει οι προπάτορες.» Πιστεύει ο Όσιος ότι «ο πάνσοφος Δημιουργός είχε υπ’ όψιν του κάποιον άλλο τρόπο, για να αυξάνει το γένος μας, υψηλότερο, που θα υπερέβαινε τον νου του ανθρώπου και θα άρμοζε στην ύπαρξη αυτού που δημιουργήθηκε κατ’ εικόνα και ομοίωση του Θεού.»(σελ.439)
Τέλος στον Λόγο ΚΗ αναπτύσσει με συντομία, γιατί η υπερηφάνεια μπορεί να θεωρηθεί ως η πρώτη αμαρτία, που αρχικά εμφανίστηκε στον αγγελικό κόσμο και προκάλεσε την πτώση του Εωσφόρου και στην συνέχεια με αυτή κατάφερε ο θεομίσητος διάβολος να αποπλανήσει και τον πρωτόπλαστο, εμπνέοντας σε αυτόν την επιθυμία του να γίνει όμοιος με τον Θεό.
Α/Α | ΛΟΓΟΙ | ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ ΤΟΥ ΛΟΓΟΥ |
1 | ΛΟΓΟΣ Α΄ | Ομολογία ορθοδόξου πίστεως, με την οποία ο όσιος Μάξιμος πληροφορεί περί του Ιησού Χριστού κάθε ορθόδοξο ιερέα και ηγεμόνα ότι ο ίδιος είναι όντως ορθόδοξος μοναχός και τηρεί στο ακέραιο την ορθόδοξη πίστη χωρίς την παραμικρή αλλοίωση. |
2 | ΛΟΓΟΣ Β΄ | Λόγος στην Γέννηση του Κυρίου και Θεού και Σωτήρος μας Ιησού Χριστού και κατά Ιουδαίων. |
3 | ΛΟΓΟΣ Γ΄ | Συμβουλή προς την ορθόδοξη Σύνοδο κατά του Εβραίου Ισαάκ, του μάγου και αγύρτη. |
4 | ΛΟΓΟΣ Δ΄ | Αντιρρητικός κατά των κεφαλαίων του Σαμουήλ, του Ιουδαίου. |
5 | ΛΟΓΟΣ Ε΄ | Λόγος στηλιτευτικός κατά της ελληνικής πλάνης. |
6 | ΛΟΓΟΣ ς΄ | Λόγος ελεγκτικός κατά της πλάνης των Αγαρηνών και εκείνου που την επινόησε, του Μωάμεθ του κυνός. |
7 | ΛΟΓΟΣ Ζ΄ | Λόγος δεύτερος επί του ιδίου θέματος προς τους ευσεβείς χριστιανούς κατά του θεομάχου και κυνός Μωάμεθ. Εδώ εν μέρει γίνεται και αναφορά στην συντέλεια του αιώνος τούτου. |
8 | ΛΟΓΟΣ Η΄ | Απάντηση των χριστιανών κατά των Αγαρηνών που λοιδορούν την ορθόδοξη πίστη μας. |
9 | ΛΟΓΟΣ Θ΄ | Λόγος κατά της κακοδοξίας των Αρμενίων. |
10 | ΛΟΓΟΣ Ι΄ | Εγκωμιαστικός λόγος στους αποστόλους Πέτρο και Παύλο. Εδώ γίνεται και έλεγχος των τριών μεγάλων λατινικών αιρέσεων. |
11 | ΛΟΓΟΣ IA΄ | Κατά της ψευδούς πραγματείας του Νικολάου Γερμανού περί της ενώσεως των ορθοδόξων με τους Λατίνους. |
12 | ΛΟΓΟΣ ΙΒ΄ | Κατά Λατίνων, ότι δεν πρέπει να προσθέτουμε ή να αφαιρούμε τίποτε από την θεία ομολογία της αμώμητης χριστιανικής πίστεως. |
13 | ΛΟΓΟΣ ΙΓ΄ | Συνέχεια του προηγούμενου λόγου. |
14 | ΛΟΓΟΣ ΙΔ΄ | Κατά του Νικολάου του Λατίνου περί της εκπορεύσεως του Αγίου Πνεύματος. |
15 | ΛΟΓΟΣ ΙΕ΄ | Επιστολή στον πολυμαθή Νικόλαο Γερμανό. |
16 | ΛΟΓΟΣ Ις΄ | Επιστολή στον κύριο Θεόδωρο Ιβάνοβιτς Κάρπωφ. |
17 | ΛΟΓΟΣ ΙΖ΄ | Περί του ότι η θεία Πρόνοια και όχι τα άστρα ή ο τροχός της Τύχης ορίζουν την μοίρα του ανθρώπου. |
18 | ΛΟΓΟΣ ΙΗ΄ | Κατά των όσων επιχειρούν δια της αστρολογίας να προλέγουν το μέλλον καθώς και περί της ελευθέρας βουλήσεως του ανθρώπου. |
19 | ΛΟΓΟΣ ΙΘ΄ | Παραινετική επιστολή προς έναν ηγεμόνα περί του ψεύδους της αστρολογίας και παρηγορητική σε όσους ζουν εν θλίψει. |
20 | ΛΟΓΟΣ Κ΄ | Επιστολή σε έναν μοναχό, ηγούμενο κατά την μοναστική τάξη, περί της γερμανικής πλάνης της επονομαζόμενης Τύχης και του τροχού της. |
21 | ΛΟΓΟΣ ΚΑ΄ | Κατά Νικολάου του Γερμανού, αγύρτου και αστρολόγου. |
22 | ΛΟΓΟΣ ΚΒ΄ | Λόγος εν μέρει στηλιτευτικός κατά της λατινικής κακοδοξίας και κατά του «Αλμανάκ» που προφήτεψε κατακλυσμό πιο ολέθριο από εκείνον του παρελθόντος. |
23 | ΛΟΓΟΣ ΚΓ΄ | Κατά Λουθηρανών. Περί της προσκυνήσεως των αγίων εικόνων. |
24 | ΛΟΓΟΣ ΚΔ΄ | Κατά των βλασφημούντων την Παναγία Θεοτόκο. |
25 | ΛΟΓΟΣ ΚΕ΄ | Απάντηση στον Νικόλαο τον Λατίνο. |
26 | ΛΟΓΟΣ Κς΄ | Εξήγηση περί του χειρογράφου των αμαρτιών. |
27 | ΛΟΓΟΣ ΚΖ΄ | Κατά των ισχυριζομένων ότι το ανθρώπινο γένος ήταν προορισμένο να αυξάνεται δια της σαρκικής γενετήσιας πράξεως και της φυσικής γεννήσεως, ακόμη και αν δεν είχαν αμαρτήσει οι προπάτορες. |
28 | ΛΟΓΟΣ ΚΗ΄ | Περί του ποια αμαρτία είναι πρώτη στην ανθρώπινη φύση. |
-Σαν θέμα του εξωφύλλου, ο Πύργος της Παναγίας της Ιεράς Μονής Βατοπαιδίου στον οποίο στεγάζεται η Παλαιά Βιβλιοθήκη, όπου σώζονται όλα τα χειρόγραφα που μελετούσε ο Άγιος Μάξιμος σαν μοναχός κατά την περίοδο της διαμονής του στην Μονή.(1506-1516).
-Στην σελ.7 σύγχρονη φορητή εικόνα του Αγίου Μαξίμου από το Αγιογραφείο της Ι.Μ.Μ. Βατοπαιδίου.
-Στην σελ.9 φωτογραφία σελίδας χειρογράφου από Συλλογή των έργων του Αγίου Μαξίμου του Γραικού. Ρωσική Εθνική Βιβλιοθήκη.
-Στην σελ.10 φωτογραφία σελίδας χειρογράφου από Συλλογή των έργων του Αγίου. Ρωσική Κρατική Βιβλιοθήκη.
Επίλογος
«..Στους είκοσι οκτώ (28) λόγους του τόμου αυτού φανερώνεται μια νεοπατερική μορφή, ένας ιδεώδης μοναχός, ένας συνεπέστατος αγωνιστής της Ορθοδοξίας, ο οποίος δεν θυσιάζει την αλήθεια στην καιρική σκοπιμότητα, αλλά ασκεί δριμύτατη κριτική στην εκκοσμίκευση, στον συγκρητισμό, στην αυτονομημένη ανθρώπινη σοφία και προτρέπει στην ορθοπραξία, στην μετάνοια, στην κοινωνική αλληλεγγύη και κυρίως στην κάθαρση των αισθήσεων από τον συσκοτισμό της καθημερινότητας. Μόνο με αυτές τις προϋποθέσεις, πιστεύει ο Άγιος Μάξιμος ότι θα αξιωθούμε της θείας και Θαβωρείου φωτοχυσίας και της θεώσεως της υπάρξεώς μας στην ατέρμονη αιωνιότητα «όπου ήχος καθαρός εορταζόντων.»
Αυτός ο μεγάλος άγιος και φωτιστής των Ρώσων πρέσβευε αυτό, που για την χριστιανική κοινωνιολογία αποτελεί βασική και αναντίρρητη αλήθεια. Ότι η διόρθωση του κακού αρχίζει και θεμελιώνεται στην προσωπική μετάνοια του κάθε ανθρώπου και ότι η αλλαγή του κόσμου θα γίνει με την χριστοποίηση των θεσμών και των δομών του παρόντος.»(Μιχάλης Τρίτος-Κοσμήτορας της Θεολογικής Σχολής Α.Π.Θ.-Εισαγωγή σελ.19,20)
Διάθεση του βιβλίου:Ἐκδόσεις Σταμούλης ΑΕ Ἀβέρωφ 2 104 33 ΑΘΗΝΑΙ τηλ.: 210-5238305 e-mail: info@stamoulis.gr
Εικονία ΕΠΕ Ἀγνώστου Στρατιώτου 26 546 31 ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ τηλ.: 2310-257609 e-mail: info@ixnk.gr
Αγιορείτικες εκδόσεις «Ο Άθως» Γρηγορίου Αυξεντίου 39 Μέγαρο Κάριδερς κατ. 3 6021 Λάρνακα, ΚΥΠΡΟΣ τηλ.: 24-626256 e-mail: athos@cytanet.com.cy
Ιερά Μεγίστη Μονή Βατοπαιδίου 630 86 Καρυές Άγιον Όρος e-mail: monastery@vatopedi.gr
Το αλίευσα ΕΔΩ
Ετικέτες
Άγιος Μάξιμος ο Γραικός,
Λόγοι Αγίων
Επιμένουμε ελληνικά με τη μουσική και τα προϊόντα μας
Πάνω από 100 ελληνικές επιχειρήσεις μεταποίησης, υπηρεσιών και τουρισμού, εκθέτουν τα προϊόντα και τις υπηρεσίες τους στο Άλσος Βεΐκου στο Γαλάτσι, με την παράλληλη συμμετοχή μεγάλων Ελλήνων μουσικών δημιουργών και καλλιτεχνών από την Κυριακή 1η έως την Παρασκευή 6η Ιουλίου 2012....
Στο Φεστιβάλ Ελληνικού Τραγουδιού που πλαισιώνει την έκθεση, εμφανίζονται οι ακόλουθοι:
1η ΙΟΥΛΙΟΥ: ΔΙΟΝΥΣΗΣ ΤΣΑΚΝΗΣ
Μαζί του η Κασσιανή Λειψάκη
2η ΙΟΥΛΙΟΥ: ΜΙΜΗΣ ΠΛΕΣΣΑΣ
Μαζί του οι Σπύρος Κλείσσας, Ιω Νικολάου και Μαργαρίτα Γκινοσάτη
3η ΙΟΥΛΙΟΥ: ΕΛΕΝΗ ΛΕΓΑΚΗ και ΣΤΕΛΙΟΣ ΜΑΞΙΜΟΣ
5η ΙΟΥΛΙΟΥ: ΣΤΑΜΑΤΗΣ ΚΡΑΟΥΝΑΚΗΣ ΚΑΙ Η ΣΠΕΙΡΑ - ΣΠΕΙΡΑ. Μαζί τους η Αγλαία Παππά
6η ΙΟΥΛΙΟΥ: ΤΡΙΦΩΝΟ (Ερωφίλη, Δημήτρης Υφαντής και Γιώργος Περαντάκος)
Η Έκθεση και το Φεστιβάλ γίνονται υπό την αιγίδα του ιστορικού οργανισμού « Ο Επιμένων Ελληνικά»,με κεντρικό μήνυμα «Αγοράζουμε Ελληνικά Προϊόντα και Υπηρεσίες, Μένουμε για Διακοπές στην Ελλάδα, Στηρίζουμε τη Χώρα μας».
Αγοράζοντας εγχώρια προϊόντα και ταξιδεύοντας μόνο στη χώρα μας, δίνουμε ανάσα ζωής στην ελληνική οικονομία, δουλειά σε συμπολίτες, σε γείτονες, φίλους, συγγενείς, στον ίδιο μας τον εαυτό. Αγοράζοντας ελληνικά και μένοντας στην Ελλάδα, στηρίζουμε το σπίτι μας. Την 1-6 Ιουλίου στο Άλσος Βεΐκου στο Γαλάτσι, διατρανώνουμε την απόφασή μας αυτή και τραγουδάμε ελληνικά. Σας περιμένουμε στη γιορτή της ελληνικής παραγωγής και μουσική.
protothema.gr Το αλίευσα ΕΔΩ
Στο Φεστιβάλ Ελληνικού Τραγουδιού που πλαισιώνει την έκθεση, εμφανίζονται οι ακόλουθοι:
1η ΙΟΥΛΙΟΥ: ΔΙΟΝΥΣΗΣ ΤΣΑΚΝΗΣ
Μαζί του η Κασσιανή Λειψάκη
2η ΙΟΥΛΙΟΥ: ΜΙΜΗΣ ΠΛΕΣΣΑΣ
Μαζί του οι Σπύρος Κλείσσας, Ιω Νικολάου και Μαργαρίτα Γκινοσάτη
3η ΙΟΥΛΙΟΥ: ΕΛΕΝΗ ΛΕΓΑΚΗ και ΣΤΕΛΙΟΣ ΜΑΞΙΜΟΣ
5η ΙΟΥΛΙΟΥ: ΣΤΑΜΑΤΗΣ ΚΡΑΟΥΝΑΚΗΣ ΚΑΙ Η ΣΠΕΙΡΑ - ΣΠΕΙΡΑ. Μαζί τους η Αγλαία Παππά
6η ΙΟΥΛΙΟΥ: ΤΡΙΦΩΝΟ (Ερωφίλη, Δημήτρης Υφαντής και Γιώργος Περαντάκος)
Η Έκθεση και το Φεστιβάλ γίνονται υπό την αιγίδα του ιστορικού οργανισμού « Ο Επιμένων Ελληνικά»,με κεντρικό μήνυμα «Αγοράζουμε Ελληνικά Προϊόντα και Υπηρεσίες, Μένουμε για Διακοπές στην Ελλάδα, Στηρίζουμε τη Χώρα μας».
Αγοράζοντας εγχώρια προϊόντα και ταξιδεύοντας μόνο στη χώρα μας, δίνουμε ανάσα ζωής στην ελληνική οικονομία, δουλειά σε συμπολίτες, σε γείτονες, φίλους, συγγενείς, στον ίδιο μας τον εαυτό. Αγοράζοντας ελληνικά και μένοντας στην Ελλάδα, στηρίζουμε το σπίτι μας. Την 1-6 Ιουλίου στο Άλσος Βεΐκου στο Γαλάτσι, διατρανώνουμε την απόφασή μας αυτή και τραγουδάμε ελληνικά. Σας περιμένουμε στη γιορτή της ελληνικής παραγωγής και μουσική.
protothema.gr Το αλίευσα ΕΔΩ
Ετικέτες
εκδηλώσεις,
ελληνικά προϊόντα
Παρασκευή 29 Ιουνίου 2012
Ποια η πολιτική που ακολουθείται από την Ελληνική Κυβέρνηση για το θέμα της ονομασίας των Σκοπίων;
Δείτε το χάρτη που επέλεξε η ΓΓΠΣ να αναρτήσει στο επίσημο site της για να δείξει σε ποιες περιοχές χρησιμοποιείται η κάρτα αποδείξεων! Με τέτοιους «Έλληνες» πολιτικούς τι χρειαζόμαστε τους συμμάχους για να αντιμετωπίσουμε τα Σκόπια;
Και δεν είναι μόνο αυτό:
Δείτε ακόμη την επίσημη ιστοσελίδα του Διεθνούς Αεροδρομίου «Μακεδονία» στη Θεσσαλονίκη, απ’ όπου μπορεί όποιος επιθυμεί να ταξιδέψει να κάνει την κράτηση των εισιτηρίων του ηλεκτρονικά: http://www.thessalonikiairport.gr/tickets/ Στο πεδίο επιλογής της γλώσσας περιλαμβάνονται εκτός από τα Ελληνικά (Greek) και τα Μακεδονικά (Macedonian)!!!
Τελικά μας φταίνε οι Σκοπιανοί και τα άλλα Κράτη που τους αναγνωρίζουν το όνομα Μακεδονία; Ο πιο μεγάλος κίνδυνος βρίσκεται στην πολιτική βούληση της Ελλάδος, η οποία, όπως τελικά αποδεικνύεται, έχει ήδη αναγνωρίσει την ονομασία Μακεδονία στο Κρατιδιο-μόρφωμα των Σκοπίων!
Και ο λαός ασχολείται με το αν θα επιστρέψει η δραχμή ως εθνικό νόμισμα! Αυτό είναι το καίριο Εθνικό μας ζήτημα!
Το αλίευσα ΕΔΩ
Ετικέτες
εξωτερική πολιτική,
FYROM
Η έλευση του αρχιφασίστα
Θα το δούμε λοιπόν και αυτό. Μετά απ’ όλο το ανεκδιήγητο σκυλολόι των πρακτόρων που μπαινοβγαίνει καθημερινά εδώ και χρόνια στην ελληνική Θράκη και χαριεντίζεται με τα περισσότερα από τα ελληνόφωνα βουλευτίδια και δημαρχίδια της περιοχής (σαν να μην τρέχει απολύτως τίποτε), μας κουβαλιέται πλέον και το μεγαλύτερο ίσως κουμάσι απ’ όλα. Ο λόγος φυσικά για τον Ντεβλέτ Μπαχτσελί, τον πρόεδρο του κόμματος Εθνικιστικής Δράσης (ΜΗΡ), που βεβαίως δεν είναι άλλο από την κοινοβουλευτική έκφραση των «Γκρίζων Λύκων». Ο ηγέτης λοιπόν της εν λόγω αρχιφασιστικής οργάνωσης των τραμπούκων και δολοφόνων έρχεται στα μέρη μας για…περιοδεία, όπως μας ενημερώνει η τουρκοφυλλάδα της Κομοτηνής «Μπιρλίκ», που αναφέρει ότι «ο Μπαχτσελί αναμένεται να έρθει στην Δυτική Θράκη την Τετάρτη 27 Ιουνίου και θα επισκεφτεί Διδυμότειχο, Αλεξανδρούπολη, Κομοτηνή, Ξάνθη, Καβάλα και Θεσσαλονίκη. Με αυτό το γεμάτο πρόγραμμα ο Ντεβλέτ Μπαχτσελί έρχεται για πρώτη φορά στην Δυτική Θράκη. Μετά την Θεσσαλονίκη θα επισκεφτεί Βαλκανικές χώρες και μετά θα επιστρέψει στην Τουρκία. Όπως είναι γνωστό ο Μπαχτσελί είχε θελήσει να επισκεφτεί τη Δυτική Θράκη και τις βαλκανικές χώρες το 2011, αλλά λόγω του φορτωμένου προγράμματος δεν είχε μπορέσει να πραγματοποιήσει αυτήν την περιοδεία.
Αυτά λοιπόν προς το παρόν – και φυσικά εμείς θα είμαστε εδώ για να σας ενημερώσουμε και για το τι θα συμβεί κατά την έλευση του αρχιφασιστόμουτρου στη Θράκη, για το ποιους θα συναντήσει, αλλά και φυσικά για το ποιοι αιρετοί εκπρόσωποι των τοπικών αρχών θα τολμήσουν (επαναλαμβάνουμε: θα τολμήσουν) να συγχρωτιστούν μαζί του. Έως τότε, δείτε εσείς την παρακείμενη φωτογραφία με την αφίσα που κυκλοφόρησαν κάποια γνωστά μας γιουσουφάκια της Τουρκίας από το Μεγάλο Δέρειο, επιχαίροντας για την έλευση του μεγαλοκοπρίτη. Επί λέξει, αναγράφει τα εξής: «ΕΡΧΕΤΑΙ… 27.6.2012 - Ώρα 11.00 - Τόπος: χωριό Μεγάλο Δέρειο. Όλοι οι Δυτικοθρακιώτες συμπολίτες μας του Έβρου είναι καλεσμένοι – Ντεβλέτ Μπαχτσελί». Όσο δε για τον κατήφορο, αυτός βέβαια δεν έχει πλέον τελειωμό…
Το αλίευσα ΕΔΩ Το δώρο των κατασκόπων. Αμερικανική υπηρεσία πληροφοριών χαρίζει στη NASA δυο τηλεσκόπια ισχυρότερα από το Hubble.
σχόλιο ID-ont: Εάν αυτοί οι 2 δορυφόροι τους είναι άχρηστοι και τους δωρίζουν, σκεφτείτε τι καινούριο και πολύ πιο αποτελεσματικό έχουν στα χέρια τους! Τα πάντα, στην υπηρεσία, εεε! συγνώμη, στην παρακολούθηση του πολίτη!
ΤΟ ΒΗΜΑ: Σε μια σπάνια συνεργασία ανάμεσα στους κατάσκοπους και τους αστρονόμους, μια από τις υπηρεσίες πληροφοριών των ΗΠΑ δωρίζει στη NASA δύο καθηλωμένα διαστημικά τηλεσκόπια, τα οποία φαίνεται ότι ξεπερνούν σε δυνατότητες ακόμα και το ιστορικό τηλεσκόπιο Hubble.
Τα δύο τηλεσκόπια αναπτύχθηκαν για το Εθνικό Γραφείο Αναγνώρισης (NRO), μια από τις 16 υπηρεσίες πληροφοριών των ΗΠΑ. Δεν τέθηκαν ποτέ σε τροχιά και περιμένουν εδώ και χρόνια σε αποθήκη της Νέας Υόρκης.
Όπως ανακοινώθηκε σε συνέντευξη Τύπου της NASA, και τα δύο όργανα φέρουν κύριο κάτοπτρο διαμέτρου 2,4 μέτρων, όσο και το Hubble. Επιπλέον, όμως, φέρουν κινούμενα δευτερεύοντα κάτοπτρα που αυξάνουν την ευκρίνεια των εικόνων, και επιπλέον έχουν μικρότερο βάρος.
Τα δύο τηλεσκόπια αναπτύχθηκαν για το Εθνικό Γραφείο Αναγνώρισης (NRO), μια από τις 16 υπηρεσίες πληροφοριών των ΗΠΑ. Δεν τέθηκαν ποτέ σε τροχιά και περιμένουν εδώ και χρόνια σε αποθήκη της Νέας Υόρκης.
Όπως ανακοινώθηκε σε συνέντευξη Τύπου της NASA, και τα δύο όργανα φέρουν κύριο κάτοπτρο διαμέτρου 2,4 μέτρων, όσο και το Hubble. Επιπλέον, όμως, φέρουν κινούμενα δευτερεύοντα κάτοπτρα που αυξάνουν την ευκρίνεια των εικόνων, και επιπλέον έχουν μικρότερο βάρος.
Τα νέα τηλεσκόπια «είναι στην πραγματικότητα καλύτερα από το Hubble. Έχουν το ίδιο μέγεθος, αλλά το σχέδιο των οπτικών επιτρέπει την τοποθέτηση περισσότερων οργάνων στο πίσω μέρος» δήλωσε ο Ντέιβιντ Σπέργκελ, αστροφυσικός του Πανεπιστημίου Πρίνστον και πρόεδρος της επιτροπής αστρονομίας στην αμερικανική Εθνική Ακαδημία Επιστημών.
Δώρο με... περικοπές
Προς το παρόν, όμως, τα δύο τηλεσκόπια δεν διαθέτουν κάμερες και άλλα όργανα. «Ορισμένα εξαρτήματα αφαιρέθηκαν πριν από τη δωρεά στη NASA» δήλωσε η Λορέτα ΝτεΣίο, εκπρόσωπος του NRO.
Ποια εξαρτήματα ήταν αυτά; «Δεν μπορώ να σας το πω αυτό» απάντησε η εκπρόσωπος στους δημοσιογράφους.
Όπως αναφέρει ο ανταποκριτής της Washington Post, η ΝτεΣίο δεν έδωσε ικανοποιητικές εξηγήσεις για την απόφαση του NRO να ξεφορτωθεί τα τηλεσκόπια. «Δεν χρησίμευαν πλέον για τη συλλογή πληροφοριών» περιορίστηκε να δηλώσει.
Το σίγουρο είναι ότι η NASA θα χρειαστεί χρόνο και χρήμα για να τροποποιήσει τα νέα της τηλεσκόπια, τα οποία σχεδιάστηκαν να κοιτούν την επιφάνεια της Γης και όχι το εξώτερο διάστημα (λέγεται πάντως ότι αν τo Hubble ήταν στραμμένο στη Γη θα μπορούσε να διακρίνει μια δεκάρα στο έδαφος).
Σε αναζήτηση πόρων
Καιρός θα χρειαστεί εξάλλου και για την εξεύρεση πόρων προκειμένου να τεθούν τα νέα όργανα σε τροχιά.
Αυτό, διευκρίνισε η NASA, δεν αναμένεται να συμβεί πριν από το 2024 το νωρίτερο. Στο μεταξύ, όμως, το ιστορικό τηλεσκόπιο Hubble, το οποίο παραμένει σε τροχιά εδώ και 22 χρόνια, θα έχει πιθανώς πάψει να λειτουργεί.
Η NASA αντιμετωπίζει σήμερα σημαντικά προβλήματα χρηματοδότησης, καθώς συνεχίζει να δαπανά μεγάλα κονδύλια για την ανάπτυξη του διαστημικού τηλεσκοπίου James Webb, το οποίο προγραμματίζεται να εκτοξευτεί το 2018 με συνολικό κόστος που προσεγγίζει τα 9 δισεκατομμύρια δολάρια.
Σε αντίθεση με το Hubble, που βλέπει στο ορατό τμήμα του φάσματος, το James Webb θα λειτουργεί στην περιοχή του μέσου υπέρυθρου. Αυτό σημαίνει ότι οι εικόνες του θα μοιάζουν περισσότερο με εικόνες από θερμική κάμερα και δεν θα διαθέτουν τα εντυπωσιακά χρώματα που έχουμε συνηθίσει από το Hubble.
Αυτό σημαίνει ότι η απώλεια του Hubble θα αφήσει ένα σημαντικό κενό, το οποίο όμως θα μπορούσε να καλυφθεί την επόμενη δεκαετία με τη βοήθεια των κατασκόπων.
Δώρο με... περικοπές
Προς το παρόν, όμως, τα δύο τηλεσκόπια δεν διαθέτουν κάμερες και άλλα όργανα. «Ορισμένα εξαρτήματα αφαιρέθηκαν πριν από τη δωρεά στη NASA» δήλωσε η Λορέτα ΝτεΣίο, εκπρόσωπος του NRO.
Ποια εξαρτήματα ήταν αυτά; «Δεν μπορώ να σας το πω αυτό» απάντησε η εκπρόσωπος στους δημοσιογράφους.
Όπως αναφέρει ο ανταποκριτής της Washington Post, η ΝτεΣίο δεν έδωσε ικανοποιητικές εξηγήσεις για την απόφαση του NRO να ξεφορτωθεί τα τηλεσκόπια. «Δεν χρησίμευαν πλέον για τη συλλογή πληροφοριών» περιορίστηκε να δηλώσει.
Το σίγουρο είναι ότι η NASA θα χρειαστεί χρόνο και χρήμα για να τροποποιήσει τα νέα της τηλεσκόπια, τα οποία σχεδιάστηκαν να κοιτούν την επιφάνεια της Γης και όχι το εξώτερο διάστημα (λέγεται πάντως ότι αν τo Hubble ήταν στραμμένο στη Γη θα μπορούσε να διακρίνει μια δεκάρα στο έδαφος).
Σε αναζήτηση πόρων
Καιρός θα χρειαστεί εξάλλου και για την εξεύρεση πόρων προκειμένου να τεθούν τα νέα όργανα σε τροχιά.
Αυτό, διευκρίνισε η NASA, δεν αναμένεται να συμβεί πριν από το 2024 το νωρίτερο. Στο μεταξύ, όμως, το ιστορικό τηλεσκόπιο Hubble, το οποίο παραμένει σε τροχιά εδώ και 22 χρόνια, θα έχει πιθανώς πάψει να λειτουργεί.
Η NASA αντιμετωπίζει σήμερα σημαντικά προβλήματα χρηματοδότησης, καθώς συνεχίζει να δαπανά μεγάλα κονδύλια για την ανάπτυξη του διαστημικού τηλεσκοπίου James Webb, το οποίο προγραμματίζεται να εκτοξευτεί το 2018 με συνολικό κόστος που προσεγγίζει τα 9 δισεκατομμύρια δολάρια.
Σε αντίθεση με το Hubble, που βλέπει στο ορατό τμήμα του φάσματος, το James Webb θα λειτουργεί στην περιοχή του μέσου υπέρυθρου. Αυτό σημαίνει ότι οι εικόνες του θα μοιάζουν περισσότερο με εικόνες από θερμική κάμερα και δεν θα διαθέτουν τα εντυπωσιακά χρώματα που έχουμε συνηθίσει από το Hubble.
Αυτό σημαίνει ότι η απώλεια του Hubble θα αφήσει ένα σημαντικό κενό, το οποίο όμως θα μπορούσε να καλυφθεί την επόμενη δεκαετία με τη βοήθεια των κατασκόπων.
Σημείωση: Η ανωτέρω επισήμανση είναι δική μας.
ΔΥΝΑΜΙΚΗ ΕΠΑΝΕΜΦΑΝΙΣΗ ΤΟΥ ΝΕΟΘΩΜΑΝΙΚΟΥ ΣΤΟΛΟΥ ΣΤΟΝ ΙΝΔΙΚΟ.
Ιωάννης Σ. Θεοδωράτος
Ο Ινδικός Ωκεανός αποτελούσε ένας από τους γεωγραφικούς χώρους στον οποίο επιχειρούσαν τα πλοία του Οθωμανικού Ναυτικού, προστατεύοντας και ελέγχοντας τις θαλάσσιες γραμμές επικοινωνίας και εμπορίου μεταξύ της Ινδίας και της οθωμανικής επικράτειας αλλά και των λοιπών μουσουλμανικών χωρών. Σήμερα μετά από την παρέλευση μερικών αιώνων ο στόλος της νεοθωμανικής Τουρκίας επανέρχεται στο προσκήνιο, υπογραμμίζοντας το στρατηγικό ενδιαφέρον της Άγκυρας για την περιοχή. Δεν είναι το εμπόριο μπαχαρικών που προσελκύει τους Τούρκους, αλλά το γεγονός ότι από τα ελεγχόμενα από ισλαμικά κράτη ύψιστης γεωστρατηγικής σημασίας στενά του Ορμούζ και του Άντεν (που συνδέουν μέσω του Σουέζ την Ευρώπη με τις ασιατικές αγορές και τις πετρελαιοπαραγωγούς χώρες του Κόλπου), διέρχεται το μεγαλύτερο μέρος του παγκόσμιου δικτύου θαλάσσιας μεταφοράς πετρελαίου και των εμπορευμάτων από και προς την Κίνα. Ήδη στην θαλάσσια περιοχή νοτιανατολικά της Αραβίας και ανατολικά της Σομαλίας υπάρχει έντονη ναυτική παρουσία στόλων από τις μεγαλύτερες ναυτικές δυνάμεις της υφηλίου, με αφορμή της καταπολέμηση της πειρατείας. Η Τουρκία διατηρεί τη δική της ναυτική παρουσία (στο πλαίσιο της Τask Force 151) υπό τη διοίκηση του υποναυάρχου Σινάν Ερτογρούλ.
Στις 2 Ιουλίου κατέπλευσαν στο λιμάνι Καράτσι του Πακιστάν μοίρα τεσσάρων πολεμικών σκαφών προκειμένου να πραγματοποιήσουν τριήμερη προγραμματισμένη επίσκεψη και να συμμετάσχουν σε ασκήσεις με το Πακιστανικό Ναυτικό και στη συνέχεια με το Ινδικό Ναυτικό. Πρόκειται για τις φρεγάτες «Barbaros» (F-244), «Gemlik» (F-492), «Gelibolu» (F-493) και το πλοίο λογιστικής υποστήριξης «Gungor» (A-595). Η τουρκική μοίρα εκτέλεσε σειρά εκπαιδευτικών αντικειμένων όπως ασκήσεις κατά πλοίων επιφανείας, αντιαεροπορικής άμυνας, ανθυποβρυχιακές, ενώ μετά το Πακιστάν θα επισκεφθεί το ινδικό λιμάνι της Βομβάης όπου το διήμερο 11-12 Ιουλίου θα συμμετάσχει σε κοινή άσκηση με το Ινδικό Ναυτικό. Έτσι θα καταγραφεί μιαν εντυπωσιακή αποστολή επίδειξης σημαίας, σε μια περίοδο που το Πολεμικό Ναυτικό (ΠΝ) κατέβαλλε αγωνιώδες προσπάθειες να εξασφαλίσει στοιχειώδη επάρκεια καυσίμων…
Το γεωπολιτικό ενδιαφέρον των Τούρκων για την θαλάσσια περιοχή που εκτείνεται μεταξύ των Στενών του Άντεν, της Ερυθράς Θάλασσας και του Ινδικού Ωκεανού χρονολογείται από τα τέλη του 15ου αιώνα. Οι βασικοί γεωπολιτικοί αντίπαλοι ήταν οι Οθωμανοί και οι Πορτογάλοι.
Το 1525 ο πλοίαρχος Σαλμάν Ρεϊς υπέβαλλε αναφορά προς τον σουλτάνο Σουλεϊμάν Α΄(1520-1566), για τη δράση των Πορτογάλων στον Ινδικό Ωκεανό. Πρότεινε την υπαγωγή της ευρύτερης Αβησσυνίας (Αιθιοπίας), την οποία οι Οθωμανοί ονόμαζαν «Χαμπές», υπό μόνιμο στρατιωτικό-ναυτικό έλεγχο, καθώς είχε συνειδητοποιήσει την γεωστρατηγική σημασία της περιοχής για τον έλεγχο των Στενών του Άντεν. Στόχος ήταν ο αποκλεισμός των Πορτογάλων από την Ερυθρά Θάλασσα, που τελικά επιτεύχθηκε το 1557, κατά τη διάρκεια του δεύτερου Οθωμανο-πορτογαλικού πολέμου (1538-1557), δίνοντας στους Οθωμανούς τον πολυπόθητο έλεγχο των τελωνειακών δασμών που επιβάλλονταν στα πολύτιμα εισαγόμενα προϊόντα προς την Δύση. Το Οθωμανικό Ναυτικό πραγματοποίησε επιχειρήσεις στην Ερυθρά Θάλασσα, τις ακτές της Ανατολικής Αφρικής και στον Ινδικό Ωκεανό, αλλά δεν κατάφερε να εκτοπίσει τους Πορτογάλους από την Ινδία. Σημειώνεται ότι η κύρια φάση της σύγκρουσης ξεκίνησε το 1538 όταν στόλος εκ 54 οθωμανικών πλοίων υπό τον Χουσεΐν Πασά πολιόρκησε ανεπιτυχώς την πορτογαλική αποικία Diu. Οι μάχες και οι ναυμαχίες συνεχίστηκαν με αποκορύφωμα το 1542 στη ναυμαχία της Βόφλα συνελήφθη αιχμάλωτος ο Πορτογάλος ναύαρχος Κριστομπάλ ντε Γκάμα (υιός του Βάσκο ντε Γκάμα), ο οποίος εκτελέσθηκε καθώς αρνήθηκε να εξισλαμιστεί. Το Πορτογαλικό Ναυτικό είχε νικήσει αρκετές φορές (1541, 1545, 1549) τους Οθωμανούς στην Αραβική Θάλασσα έξω από την περιοχή του Diu. Το 1547 ο γνωστός Πίρι Ρέις επικεφαλής Οθωμανο-αιγυπτιακού στόλου κατέπλευσε στον Ινδικό Ωκεανό ανακαταλαμβάνοντας πολλά σημαντικά λιμάνια, ενώ έθεσε υπό οθωμανικό έλεγχο τα Στενά του Ορμούζ στον Περσικό Κόλπο το 1552. Μεταξύ 1558-1563 διεξήχθη ο τρίτος Οθωμανο-πορτογαλικός πόλεμος ενώ την περίοδο 1580-1589 οι Οθωμανοί επιχείρησαν για τελευταία φορά να εκδιώξουν τους γεωπολιτικούς αντιπάλους τους από τον Ινδικό και τις ακτές της Ανατολικής Αφρικής.
Σήμερα η ημισέληνος κυματίζει ξανά στα πελάγη που έδρασε ο Πίρι Ρέις, υπενθυμίζοντας στους μουσουλμανικούς πληθυσμούς της περιοχής ότι η νεοθωμανική Τουρκία επανέρχεται δυναμικά στο προσκήνιο. Όταν μάλιστα ολοκληρωθεί το ευμέγεθες πρόγραμμα ναυτικών εξοπλισμών, τότε η παρουσία των τουρκικών πολεμικών σκαφών αναμένεται να αποκτήσει μόνιμο χαρακτήρα, επιδιώκοντας να βρει ναυτική διευκόλυνση σε μια φίλα προσκείμενη μουσουλμανική αφρικανική χώρα της περιοχής.
πηγή Περί ΑλόςΤο αλίευσα ΕΔΩ
Δημοσιογράφος – Αμυντικός Αναλυτής
Ο Ινδικός Ωκεανός αποτελούσε ένας από τους γεωγραφικούς χώρους στον οποίο επιχειρούσαν τα πλοία του Οθωμανικού Ναυτικού, προστατεύοντας και ελέγχοντας τις θαλάσσιες γραμμές επικοινωνίας και εμπορίου μεταξύ της Ινδίας και της οθωμανικής επικράτειας αλλά και των λοιπών μουσουλμανικών χωρών. Σήμερα μετά από την παρέλευση μερικών αιώνων ο στόλος της νεοθωμανικής Τουρκίας επανέρχεται στο προσκήνιο, υπογραμμίζοντας το στρατηγικό ενδιαφέρον της Άγκυρας για την περιοχή. Δεν είναι το εμπόριο μπαχαρικών που προσελκύει τους Τούρκους, αλλά το γεγονός ότι από τα ελεγχόμενα από ισλαμικά κράτη ύψιστης γεωστρατηγικής σημασίας στενά του Ορμούζ και του Άντεν (που συνδέουν μέσω του Σουέζ την Ευρώπη με τις ασιατικές αγορές και τις πετρελαιοπαραγωγούς χώρες του Κόλπου), διέρχεται το μεγαλύτερο μέρος του παγκόσμιου δικτύου θαλάσσιας μεταφοράς πετρελαίου και των εμπορευμάτων από και προς την Κίνα. Ήδη στην θαλάσσια περιοχή νοτιανατολικά της Αραβίας και ανατολικά της Σομαλίας υπάρχει έντονη ναυτική παρουσία στόλων από τις μεγαλύτερες ναυτικές δυνάμεις της υφηλίου, με αφορμή της καταπολέμηση της πειρατείας. Η Τουρκία διατηρεί τη δική της ναυτική παρουσία (στο πλαίσιο της Τask Force 151) υπό τη διοίκηση του υποναυάρχου Σινάν Ερτογρούλ.
Στις 2 Ιουλίου κατέπλευσαν στο λιμάνι Καράτσι του Πακιστάν μοίρα τεσσάρων πολεμικών σκαφών προκειμένου να πραγματοποιήσουν τριήμερη προγραμματισμένη επίσκεψη και να συμμετάσχουν σε ασκήσεις με το Πακιστανικό Ναυτικό και στη συνέχεια με το Ινδικό Ναυτικό. Πρόκειται για τις φρεγάτες «Barbaros» (F-244), «Gemlik» (F-492), «Gelibolu» (F-493) και το πλοίο λογιστικής υποστήριξης «Gungor» (A-595). Η τουρκική μοίρα εκτέλεσε σειρά εκπαιδευτικών αντικειμένων όπως ασκήσεις κατά πλοίων επιφανείας, αντιαεροπορικής άμυνας, ανθυποβρυχιακές, ενώ μετά το Πακιστάν θα επισκεφθεί το ινδικό λιμάνι της Βομβάης όπου το διήμερο 11-12 Ιουλίου θα συμμετάσχει σε κοινή άσκηση με το Ινδικό Ναυτικό. Έτσι θα καταγραφεί μιαν εντυπωσιακή αποστολή επίδειξης σημαίας, σε μια περίοδο που το Πολεμικό Ναυτικό (ΠΝ) κατέβαλλε αγωνιώδες προσπάθειες να εξασφαλίσει στοιχειώδη επάρκεια καυσίμων…
Το γεωπολιτικό ενδιαφέρον των Τούρκων για την θαλάσσια περιοχή που εκτείνεται μεταξύ των Στενών του Άντεν, της Ερυθράς Θάλασσας και του Ινδικού Ωκεανού χρονολογείται από τα τέλη του 15ου αιώνα. Οι βασικοί γεωπολιτικοί αντίπαλοι ήταν οι Οθωμανοί και οι Πορτογάλοι.
Το 1509 η Οθωμανική Αυτοκρατορία επί σουλτάνου Βαγιαζήτ Β΄ (1481-1512) απέστειλε πολεμικά πλοία (γαλέρες) στους υποτελείς Μαμελούκους προκειμένου εκείνοι να αντιμετωπίσουν αποτελεσματικά τις πειρατικές επιθέσεις των Πορτογάλων, άλλοτε συνεταίρων τους στο εμπόριο μπαχαρικών. Τα πλοία μεταφέρθηκαν από την Μεσόγειο στην Ερυθρά και επανδρώθηκαν με Έλληνες ναύτες, Οθωμανούς αξιωματικούς και πρώην Χριστιανούς εξωμότες. Τον Φεβρουάριο του 1509 οι ενωμένες ναυτικές δυνάμεις των Μαμελούκων και των Οθωμανών συνετρίβησαν από τις καλύτερα εξοπλισμένες και εκπαιδευμένες ναυτικές μονάδες και άνδρες των Πορτογάλων. Οι Οθωμανοί είχαν αντιληφθεί ότι απαιτείτο η ενδυνάμωση της ναυτικής τους παρουσίας στην περιοχή προκειμένου να ελεγχθούν τα στρατηγικά περάσματα των Στενών του Άντεν και του Ορμούζ από τους Πορτογάλους.
Το 1525 ο πλοίαρχος Σαλμάν Ρεϊς υπέβαλλε αναφορά προς τον σουλτάνο Σουλεϊμάν Α΄(1520-1566), για τη δράση των Πορτογάλων στον Ινδικό Ωκεανό. Πρότεινε την υπαγωγή της ευρύτερης Αβησσυνίας (Αιθιοπίας), την οποία οι Οθωμανοί ονόμαζαν «Χαμπές», υπό μόνιμο στρατιωτικό-ναυτικό έλεγχο, καθώς είχε συνειδητοποιήσει την γεωστρατηγική σημασία της περιοχής για τον έλεγχο των Στενών του Άντεν. Στόχος ήταν ο αποκλεισμός των Πορτογάλων από την Ερυθρά Θάλασσα, που τελικά επιτεύχθηκε το 1557, κατά τη διάρκεια του δεύτερου Οθωμανο-πορτογαλικού πολέμου (1538-1557), δίνοντας στους Οθωμανούς τον πολυπόθητο έλεγχο των τελωνειακών δασμών που επιβάλλονταν στα πολύτιμα εισαγόμενα προϊόντα προς την Δύση. Το Οθωμανικό Ναυτικό πραγματοποίησε επιχειρήσεις στην Ερυθρά Θάλασσα, τις ακτές της Ανατολικής Αφρικής και στον Ινδικό Ωκεανό, αλλά δεν κατάφερε να εκτοπίσει τους Πορτογάλους από την Ινδία. Σημειώνεται ότι η κύρια φάση της σύγκρουσης ξεκίνησε το 1538 όταν στόλος εκ 54 οθωμανικών πλοίων υπό τον Χουσεΐν Πασά πολιόρκησε ανεπιτυχώς την πορτογαλική αποικία Diu. Οι μάχες και οι ναυμαχίες συνεχίστηκαν με αποκορύφωμα το 1542 στη ναυμαχία της Βόφλα συνελήφθη αιχμάλωτος ο Πορτογάλος ναύαρχος Κριστομπάλ ντε Γκάμα (υιός του Βάσκο ντε Γκάμα), ο οποίος εκτελέσθηκε καθώς αρνήθηκε να εξισλαμιστεί. Το Πορτογαλικό Ναυτικό είχε νικήσει αρκετές φορές (1541, 1545, 1549) τους Οθωμανούς στην Αραβική Θάλασσα έξω από την περιοχή του Diu. Το 1547 ο γνωστός Πίρι Ρέις επικεφαλής Οθωμανο-αιγυπτιακού στόλου κατέπλευσε στον Ινδικό Ωκεανό ανακαταλαμβάνοντας πολλά σημαντικά λιμάνια, ενώ έθεσε υπό οθωμανικό έλεγχο τα Στενά του Ορμούζ στον Περσικό Κόλπο το 1552. Μεταξύ 1558-1563 διεξήχθη ο τρίτος Οθωμανο-πορτογαλικός πόλεμος ενώ την περίοδο 1580-1589 οι Οθωμανοί επιχείρησαν για τελευταία φορά να εκδιώξουν τους γεωπολιτικούς αντιπάλους τους από τον Ινδικό και τις ακτές της Ανατολικής Αφρικής.
Σήμερα η ημισέληνος κυματίζει ξανά στα πελάγη που έδρασε ο Πίρι Ρέις, υπενθυμίζοντας στους μουσουλμανικούς πληθυσμούς της περιοχής ότι η νεοθωμανική Τουρκία επανέρχεται δυναμικά στο προσκήνιο. Όταν μάλιστα ολοκληρωθεί το ευμέγεθες πρόγραμμα ναυτικών εξοπλισμών, τότε η παρουσία των τουρκικών πολεμικών σκαφών αναμένεται να αποκτήσει μόνιμο χαρακτήρα, επιδιώκοντας να βρει ναυτική διευκόλυνση σε μια φίλα προσκείμενη μουσουλμανική αφρικανική χώρα της περιοχής.
πηγή Περί ΑλόςΤο αλίευσα ΕΔΩ
ΠΟΛΕΜΙΚΕΣ ΤΕΧΝΕΣ ΚΑΙ ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΠΙΣΤΗ
Πολεμικές τέχνες καί Ὀρθόδοξη πίστη
(Κείμενο ἀπό τό ἔντυπο «Ὀρθοδοξία καί αἵρεσις» τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως
Μαντινείας καί Κυνουρίας, τεῦχ. 79, Ἀπρ. – Ἰούν. 2012).
Ὁ «δούρειος ἵππος» τῆς Νέας Ἐποχῆς
Ἕνα ἀπό τά φαινόμενα, πού χαρακτηρίζουν τή σύγχρονη ἑλληνική κοινωνία, εἶναι ἡ αὐξανόμενη ἐξάπλωση τῶν πολεμικῶν τεχνῶν (Karate, Kung Fu, Judo, Aikido κ.ἄ.), πού προέρχονται ἀπό χῶρες τῆς ἀνατολῆς, ὅπως ἡ Κίνα καί ἡ Ἰαπωνία. Πολλοί θεωροῦν τό φαινόμενο αὐτό ἀκίνδυνο, ἀγνοώντας, προφανῶς, ὅτι ἀποτελεῖ ὄχημα μύησης σέ μιά ἄλλη θρησκευτική παράδοση, αὐτή τοῦ Βουδισμοῦ καί τῶν ἀνατολικῶν θρησκειῶν, καί, κατά συνέπειαν, ὁδηγεῖ σέ ἄρνηση τῆς χριστιανικῆς πίστης. Ἐπίσης, πολλοί ἀγνοοῦν ὅτι ἡ ἐξάπλωση τῶν πολεμικῶν τεχνῶν ἐντάσσεται στίς μεθοδεύσεις τῆς Νέας Ἐποχῆς, τοῦ γνωστοῦ θρησκευτικοῦ καί ἀποκρυφιστικοῦ κινήματος, πού ἐπιχειρεῖ νά ἀλλοιώσει τό φρόνημα τοῦ Χριστιανισμοῦ καί, γενικά, νά ὑποκαταστήσει τή χριστιανική πίστη.
Ὄντως, ἡ σχετική μέ τό φαινόμενο διαφήμιση - προπαγάνδα εἰσβάλλει καθημερινά στό σπίτι μας μέσω τῆς τηλεόρασης μέ ταινίες καί σειρές, ἀλλά διαθέτει ἐπίσης, α) πρόσβαση στά μέσα ἐνημέρωσης μέ εἰδικές ἐκπομπές, β) ἐξειδικευμένα περιοδικά καί ἔντυπα, γ) εἰδικά ἀφιερώματα σέ ἐφημερίδες καί περιοδικά ποικίλης ὕλης, δ) ἄμεση ὑποστήριξη ἀπό τόν τύπο τῆς Νέας Ἐποχῆς (περιοδικά Τρίτο Μάτι, Ἀνιχνεύσεις, Ἀνεξήγητο, Ἀτραπός κ.ἄ.), ε) σχολές διδασκαλίας τῶν τεχνῶν αὐτῶν σχεδόν σέ κάθε γειτονιά τῆς χώρας μας, στ) συνεργασίες μέ ποικίλες νεοεποχητικές ὀργανώσεις, ἀλλά καί μέ ἰδιωτικά κολέγια ἤ ἀκόμη καί μέ ἀνώτερα ἐκπαιδευτικά ἱδρύματα. Τό πιό ἀνησυχητικό εἶναι ὅτι δάσκαλοι τῶν πολεμικῶν τεχνῶν τίς προωθοῦν πολλές φορές μέσω τῶν δημοσίων σχολείων, μέ τήν ἐπιβάρυνση τοῦ Ἕλληνα φορολογούμενου καί μέ ὅ,τι ἐπιπτώσεις αὐτό συνεπάγεται.
Ἡ διασύνδεση μέ τό κίνημα τῆς Νέας Ἐποχῆς φαίνεται ἀπό τήν τακτική ἀρθρογραφία γνωστῶν δασκάλων τῶν πολεμικῶν τεχνῶν (ὅπως οἱ Π. Κονταξάκης, Κ. Δερβένης, Δ. Τσετσέλης, Ἀ. Προβελέγγιος κ.ἄ.) σέ νεοεποχητικά περιοδικά καί ἔντυπα. Πρώην μαθητές καταμαρτυροῦν γιά διασυνδέσεις τῶν σχολῶν τους μέ ἀποκρυφιστικές ὀργανώσεις ὅπως ἡ Ἁρμονική Ζωή τοῦ Ρόμπερτ Νάτζεμυ, μαθητῆ τοῦ γκουροῦ Σάϊ Μπάμπα, οἱ Γνωστικοί, ἡ ὀργάνωση Ἥλιον Φῶς τοῦ Παναγιώτη Τουλάτου, ἡ Ἑνωτική Ἐκκλησία τοῦ Κορεάτη ψευδομεσσία Σάν Μύουν Μούν, ἀλλά καί γιά ἐμπλοκή δασκάλων τους σέ μαύρη μαγεία! Ὀργανώσεις, ὅπως ἡ Νέα Ἀκρόπολη, ὁ Ὄσιρις - Ἴσις, ἡ Ἁρμονική Ζωή κ.ἄ., προσφέρουν μαθήματα πολεμικῶν τεχνῶν, ἐνῶ κάποιοι δάσκαλοι δέν διστάζουν νά διαφημίζουν τίς σχέσεις τους μέ τόν ἀποκρυφισμό: Ὁ «Γυμναστικός καί Μορφωτικός Σύλλογος Sagittarius, ἀναγνωρισμένος ἀπό τή Γενική Γραμματεία Ἀθλητισμοῦ» διοργανώνει κάθε χρόνο σεμινάριο, μέ θέματα ὅπως «Hatha καί Raja Yoga, διαλογισμό, θετική σκέψη» κ.ἄ., ἐνῶ δέν λείπουν ἀπό τή βιβλιογραφία τοῦ σεμιναρίου βιβλία τοῦ ἀποκαλούμενου «Χριστοῦ τῆς Νέας Ἐποχῆς» (!) γουρού Σάϊ Μπάμπα, τοῦ μαθητῆ του Ρόμπερτ Νάτζεμυ, τοῦ Μεσσία τῆς Σαηεντολογίας Ρόν Χάμπαρντ, τῆς Νέας Ἀκρόπολης καί ἄλλων νεοεποχητικῶν ὀργανώσεων. Αὐτά σημαίνουν ὅτι οἱ πολεμικές τέχνες εἶναι τό δίχτυ τῆς Νέας Ἐποχῆς, πού καθημερινά πιάνει «φρέσκα» ψάρια, μέ τό ἀζημίωτο μάλιστα. Σημαίνουν, ἐπίσης, ὅτι οἱ αἱρέσεις στή χώρα μας λειτουργοῦν περίπου ὡς συγκοινωνοῦντα δοχεῖα καί οἱ μεταξύ τους σχέσεις δέν εἶναι καθόλου ἀνταγωνιστικές. Ὅμως, τί ἀκριβῶς εἶναι οἱ πολεμικές τέχνες, ποιά ἡ προέλευσή τους καί ποιό τό «πνευματικό» τους ὑπόβαθρο;
Ἐμφάνιση καί ἐξέλιξη τῶν πολεμικῶν τεχνῶν
Στούς λαούς τῆς Ἀνατολῆς τεχνικές πολέμου χωρίς ὅπλα ἦσαν γνωστές ἀπό τά πανάρχαια χρόνια. Μέ τήν πάροδο τοῦ χρόνου ἐξελίχθηκαν, ἐμπλουτίστηκαν καί σχημάτισαν διάφορες σχολές. Πάντοτε, ὅμως, ἐμφανίζονται συνδεδεμένες μέ μιά θρησκευτική φιλοσοφία, δηλ. ἀποτελοῦν μέρος ἑνός θρησκευτικοῦ συστήματος.
Στήν Κίνα πρόγονος τῶν πολεμικῶν τεχνῶν εἶναι τό Kung Fu. Γύρω στά 520 μ.Χ. ἕνας περιπλανώμενος βουδιστής μοναχός ἀπό τήν Ἰνδία, ὁ Μποντιντάρμα ἤ Τα-Μο, διέσχισε τά Ἰμαλάϊα καί ἔφθασε στό μοναστήρι Σαο-Λίν τῆς Κίνας, ὅπου δίδαξε τούς ἐκεῖ μοναχούς τεχνικές πολέμου, συνδυασμένες μέ τίς ἀρχές τοῦ Βουδισμοῦ. Οἱ τεχνικές αὐτές χρησιμοποιήθηκαν ἀρχικά ἀπό τούς μοναχούς γιά τήν ἐξόντωση ληστῶν καί πειρατῶν, σύντομα ὅμως ἀναπτύχθηκαν καί τό μοναστήρι ἔγινε κέντρο καλλιέργειας τοῦ λεγόμενου «σκληροῦ» Kung Fu, πού βασίζεται στά δυνατά χτυπήματα μέ τά χέρια καί τά πόδια. Μεταξύ αὐτῶν εἶναι καί τό λεγόμενο «ἄγγιγμα τοῦ θανάτου» (ντιν μάκ), μιά τεχνική γνωστή σέ ἐλάχιστους δασκάλους, κατά τήν ὁποία, ἄν ἔνα σῶμα χτυπηθεῖ σέ συγκεκριμένο σημεῖο, μέ συγκεκριμένο τρόπο καί σέ συγκεκριμένη ὥρα, τότε ἀργά ἀλλά ἀναπόφευκτα ἐπέρχεται ὁ θάνατος. Παράλληλα, τόν 13ο μ.Χ. αἰ. ἀναπτύχθηκε καί μιά «ἤπια» ἤ «ἐσωτερική» μορφή Kung Fu ἀπό τόν Ταοϊστή μοναχό Τσάνγ Σάνγκ - φέ, πού δέν χρησιμοποιεῖ χτυπήματα, ἀλλά δίνει ἔμφαση στή μεγιστοποίηση τῆς «ἐσωτερικῆς ἐνέργειας» μέσω τῆς ἠρεμίας.
Τό Karate ἐμφανίστηκε στό νησί Ὀκινάουα τῆς Ἰαπωνίας τόν 17ο μΧ. αἰ. καί εἰσήχθη ἐπίσημα στήν Ἰαπωνία στίς ἀρχές τοῦ 20ου αἰ. Σημαίνει «κενό χέρι» (χωρίς ὅπλο) καί βασίζεται σέ χτυπήματα μέ τό χέρι, τό κεφάλι, τά πόδια καί τά γόνατα, σέ συνδυασμό μέ τίς μεθόδους Kung Fu.
Στήν Ἰαπωνία μακρινός πρόγονος τῶν πολεμικῶν τεχνῶν εἶναι τό Jiu jitsu. Ἐμφανίσθηκε κατά πᾶσα πιθανότητα γύρω στό 23 π.Χ, καί τυποποιήθηκε στήν περίοδο τῶν Σογκούν Τοκουγκάβα (1606-1868), ὅταν ἦταν αὐξημένη ἡ ἀνάγκη γιά μάχη χωρίς ὅπλα καί εἶχε ἀπαγορευθεῖ ἡ χρήση τῶν σπαθιῶν. Συνδέεται μέ τόν Βουδισμό Ζέν καί δίνει ἔμφαση στά χτυπήματα σέ ζωτικά σημεῖα, στά λακτίσματα, στούς στραγκαλισμούς καί στα κλειδώματα τῶν ἀρθρώσεων.
Μετεξέλιξη τοῦ Jiu jitsu εἶναι τό Judo, πού ἀποτελεῖ ἀθλητική ἐκδοχή τῆς παραπάνω τεχνικῆς καί δίνει ἔμφαση στίς ἐξαρθρώσεις.
Ἐπίσης, τό Jiu jitsu εἶναι πρόδρομος τοῦ Aikido, μιᾶς σύγχρονης τεχνικῆς πού ἐπινόησε τό 1922 ὁ δάσκαλος τοῦ Jiu jitsu Μοριχάϊ Γιουεσίμπα καί δίνει ἔμφαση στήν ἐναρμόνιση μέ τίς κινήσεις τοῦ ἀντιπάλου. Πρόσφατα ἐμφανίσθηκε σχολή τῆς τεχνικῆς αὐτῆς στήν Τρίπολη.
Μιά ἄλλη τεχνική εἶναι ἡ Ninzitsou, πού ἐπινοήθηκε τόν 4ο μ.Χ. αἰ. ἀπό τόν Κινέζο στρατηγό Σάν Τσού. Οἱ μαθητές της (ninja) εἶναι ἐκπαιδευμένοι νά σκοτώνουν ἀθόρυβα. Διδάσκονται, ἐπίσης, νά χρησιμοποιοῦν τήν ἀναπνοή καί τόν διαλογισμό γιά νά μένουν μεγάλα διαστήματα κάτω ἀπό τό νερό καί νά ἐλέγχουν τόν παλμό τῆς καρδιᾶς γιά νά μήν γίνονται ἀντιληπτοί.
Τό Tae Kwon Do προέρχεται ἀπό τήν Κορέα μέ ἱστορία πολλῶν αἰώνων. Tae σημαίνει «κλωτσῶ ἤ συνθλίβω μέ τό πόδι», Kwon σημαίνει «ρίχνω γροθιά» καί Do σημαίνει «μέθοδος»
Ἐπιπτώσεις καί κίνδυνοι
Στήν Ἑλλάδα οἱ πολεμικές τέχνες διαφημίζονται ἀπό τούς δασκάλους τους ὡς ἀκίνδυνες τεχνικές, ἰδιαίτερα χρήσιμες γιά τήν αὐτοάμυνα. Προφανῶς, κάτι τέτοιο δέν ἀληθεύει. Ἡ ἐκπαίδευση στίς τεχνικές αὐτές ἐνέχει σοβαρούς κινδύνους γιά τήν ὑγεία, ὅπως τραυματισμούς κατά τήν προπόνηση καί μή ἀναστρέψιμες κακώσεις στά γόνατα, στή μέση καί σέ ἄλλα σημεῖα τοῦ σώματος. Ἐπίσης, δέν εἶναι σπάνια καί τά θανατηφόρα ἀτυχήματα. Τέτοια φαινόμενα ἀποδίδονται συνήθως σέ ἀνώριμους καί ἄσχετους δασκάλους. Ὅμως συμβαίνουν, γιατί ὁ χῶρος εἶναι παντελῶς ἀνεξέλεγκτος. Οἱ σχολές τῶν πολεμικῶν τεχνῶν δέν ἐλέγχονται γιά τίς «ὑπηρεσίες» πού προσφέρουν. Ὅπως δήλωσε Ἕλληνας δάσκαλος, «τό κράτος δίνει τή δυνατότητα σ’ ὁποιονδήποτε ν’ ἀνοίξει μιά σχολή κι ἄς εἶναι κι ἀεροπόρος». Ἔτσι, κάθε δάσκαλος ἔχει τή δυνατότητα νά δημιουργεῖ ἕναν μῦθο γύρω ἀπό τόν ἑαυτό του γιά δῆθεν «περγαμηνές» καί «ἱκανότητες» πού διαθέτει, ἐνῶ ἐνδέχεται νά ἔχει μάθει αὐτά πού διδάσκει μόνο ἀπό βιντεοταινίες! Ἔχουν ἐπισημανθεῖ περιπτώσεις δασκάλων τῶν ὁποίων τά διπλώματα δέν εἶναι γνήσια, ἐνῶ μαθητές πού ἀπέτυχαν στίς «ἐξετάσεις» ἐμφανίζονται πολλές φορές τήν ἑπόμενη μέρα μέ «μαύρη ζώνη» ἤ μέ «δεύτερο» καί «τρίτο ντάν» (Μ. Δημητριάδου, Ἡ ἀλήθεια γιά τίς πολεμικές τέχνες, Ἀθήνα 1998, σ. 210-106). Ἀκόμη καί ἡ «Ἑλληνική Ὁμοσπονδία Ἐρασιτεχνικοῦ Καράτε», πού θεωρεῖται ἔγκυρη, δέν μπορεῖ νά ἐλέγχει τά πάντα, μέ ἀποτέλεσμα ἐπικίνδυνες τεχνικές νά περνοῦν στά χέρια ἠμιμαθῶν ἤ ἄσχετων δασκάλων καί νά συντηροῦνται μέσα σ’ ἕνα κύκλωμα κερδοσκοπίας καί ἐκμετάλλευσης ἀνύποπτων θυμάτων.
Ἄλλος ἕνας μῦθος γύρω ἀπό τίς πολεμικές τέχνες εἶναι ὅτι αὐτές προστατεύουν σέ περιπτώσεις αὐτοάμυνας. Ὅμως, ὁ ἰσχυρισμός αὐτός μόνο τούς σκοπούς τῆς διαφήμισης ὑπηρετεῖ. Ἕλληνας δάσκαλος παραδέχεται ὅτι «γιά νά μπορέσεις νά χρησιμοποιήσεις καλά ὅσα μαθαίνεις, θές καμμιά δεκαριά χρόνια· μήν ἀκοῦτε αὐτούς πού λένε γιά γρήγορα συστήματα: ἄν λέγανε πόσος καιρός χρειάζεται γιά νά μάθεις καλά, δέν θά πήγαινε ὁ κόσμος» (Μ. Δημητριάδου, ὅ.π., σ. 244). Ἄλλωστε, ὅπως εἶναι εὐνόητο, οἱ πολεμικές τέχνες δέν προστατεύουν σέ καμμία περίπτωση ἀπό πυροβόλα ὅπλα. Προφανῶς, ἦσαν κατάλληλες γιά αὐτοάμυνα πρίν ἀνακαλυφθοῦν τά πυροβόλα ὅπλα, σήμερα, ὅμως, τό πιό εὔκολο γιά κάποιον πού θέλει νά κάνει κακό εἶναι νά προμηθευθεῖ ἕνα ὅπλο.
Ὡστόσο, οἱ κίνδυνοι πού μόλις ἀναφέραμε εἶναι μόνο φυσικοί. Ὑπάρχει, ὅμως, κι ἕνας ἄλλος κίνδυνος, πολύ μεγαλύτερος, ὁ πνευματικός, στόν ὁποῖο θά ἀναφερθοῦμε στή συνέχεια.
Τό θρησκευτικό ὑπόβαθρο
Ὅπως εἴδαμε, ὅλοι σχεδόν οἱ θεμελιωτές τῶν πολεμικῶν τεχνῶν ἦσαν μοναχοί ἤ ἀσκητές, πού δίδασκαν περισσότερο μιά θρησκευτική παράδοση, παρά μιά μέθοδο πολέμου ἤ αὐτοάμυνας. Προεργασία, ἀσκήσεις, κινήσεις, τά πάντα γενικά στίς τεχνικές τους, προϋποθέτουν καί ἐκφράζουν αὐτή τή θρησκευτική παράδοση καί πίστη, σέ τέτοιο βαθμό μάλιστα, ὥστε εἶναι ἀδύνατο νά ἀποχωριστοῦν ἀπ’ αὐτήν. Ὅποιος, λοιπόν, μυεῖται στίς πολεμικές τέχνες (γιατί πρόκειται ἀκριβῶς γιά μύηση) μυεῖται καί σ’ αὐτή τήν πίστη, πού διαφέρει ριζικά τῆς χριστιανικῆς.
Ποιά εἶναι αὐτή ἡ πίστη; Πρόκειται γιά τή βασική ἀντίληψη τῶν ἀνατολικῶν θρησκειῶν ὅτι δέν ὑπάρχει προσωπικός Θεός (π.χ. δέν ὑπάρχει ὁ Πατήρ, ὁ Υἱός καί τό Ἅγιο Πνεῦμα τοῦ Χριστιανισμοῦ), ἀλλά ὑπάρχει μόνο μιά ἀπρόσωπη θεία ἐνέργεια ἤ ζωτική δύναμη, πού διαχέεται στό σύμπαν καί διαπερνᾶ ὅλα τά πράγματα. Αὐτή ἡ παγκόσμια ζωτική δύναμη, πού ὀνομάζεται Τσί στήν Κίνα, Κί στήν Ἰαπωνία καί ἀλλοῦ εἶναι γνωστή μέ διάφορα ὀνόματα, ὑπάρχει παντοῦ, ἀκόμη καί στά ἀντιθετικά ζεύγη Γίν καί Γιάνγκ, πού βρίσκονται σέ συνεχή ἀλληλεπίδραση. Κατά τούς ὁπαδούς τῶν ἀνατολικῶν θρησκειῶν, μπορεῖ νά ἐλεγχθεῖ ἀπό τόν ἄνθρωπο, ἄν ἑνωθεῖ μέ τό νοῦ καί τό σῶμα του, μέ τή βοήθεια φυσικῶν κινήσεων, ἀναπνευστικῶν ἀσκήσεων καί μεθόδων διαλογισμοῦ. Νά γιατί οἱ πολεμικές τέχνες προϋποθέτουν τέτοιες ἀσκήσεις καί τεχνικές. Σκοπός τους εἶναι ἀκριβῶς ὁ χειρισμός αὐτῆς τῆς ὑποτιθέμενης ἐνέργειας, ὁ ἐγκλωβισμός της ἐντός τοῦ ἀνθρώπου, ἡ ἕνωση μ’ αὐτήν. Γενικά, ἡ ἕνωση μέ τή ζωτική ἐνέργεια θεωρεῖται «φωτισμός» καί ὁ ἑνωμένος μ’ αὐτήν θεωρεῖται «φωτισμένος». Ὁ ὅρος «βούδας», ἄλλωστε, σημαίνει ἀκριβῶς «φωτισμένος». Ἔτσι, ἡ σχέση δασκάλου - μαθητῆ στίς πολεμικές τέχνες δέν εἶναι σχέση κατέχοντος ἕνα σύνολο γνώσεων πρός κάποιον πού δέν τίς κατέχει, ἀλλά κάτι πολύ περισσότερο: εἶναι σχέση «πνευματικοῦ» πατρός πρός «πνευματικό» τέκνο, ἤ, διαφορετικά, σχέση «φωτισμένου» δασκάλου πού ἐπιχειρεῖ νά ὁδηγήσει τούς μαθητές του στόν «φωτισμό».
Ἄς δοῦμε ἕνα χαρακτηριστικό παράδειγμα. Ὁ Μοριχάϊ Γιουεσίμπα (1886-1969), ἱδρυτής τῆς τεχνικῆς Aikido ἀναζητοῦσε ἔντονα τήν «μπούντο», τήν ἐσωτερική οὐσία τῶν πολεμικῶν τεχνῶν. Στά μέσα τῆς ζωῆς του εἶχε μιά μυστική ἐμπειρία: ἐνῶ καθόταν κάτω ἀπό ἕνα δένδρο, σείστηκε τό σύμπαν καί ἕνα χρυσό πνεῦμα ἀναπήδησε ἀπό τό ἔδαφος, τό ὁποῖο κάλυψε μέ πέπλα τό σῶμα του καί τό ἔκανε χρυσαφένιο. Τότε ὁ νοῦς καί τό σῶμα του ἔγιναν φῶς καί μποροῦσε νά κατανοεῖ τά πουλιά καί νά ἔχει ἐπίγνωση τοῦ «θεϊκοῦ νοῦ». Ἔκτοτε ἀνέπτυξε μιά τεχνική μέ στόχο τή συνειδητοποίηση ἀπό τόν μαθητή τῆς δύναμης πού βρίσκεται μέσα του καί πού πραγματώνεται διοχετεύοντας τή ζωτική ἐνέργεια Κί σέ διάφορα μέρη τοῦ σώματος. Ὅταν τό σῶμα γεμίζει ἀπ’ αὐτή τή δύναμη, γίνεται ἰσχυρό. Ὁ Γιουεσίμπα συχνά ἐπιδείκνυε τόν τρόπο, μέ τόν ὁποῖο κυριαρχοῦσε στήν Κί: μποροῦσε νά «ριζώνει» στό ἔδαφος χωρίς νά μποροῦν νά τόν σηκώσουν, νά ἐκσφενδονίζει τούς ἀντιπάλους του μέ ἁπλές κινήσεις καί νά περπατᾶ πάνω σέ φλυτζάνια τσαγιοῦ χωρίς νά τά σπάει. Ἔντυπο τοῦ «Ἑλληνικοῦ Ὁμίλου Aikido Aikikai», πού διανεμήθηκε στήν Τρίπολη (Μάρτιος 2012), μᾶς πληροφορεῖ ὅτι «ἡ λέξηἈϊκίντο ἀποτελεῖται ἀπό τρεῖς ἰαπωνικούς χαρακτῆρες - λέξεις, ἄϊ πού σημαίνει ἁρμονία, κίπού σημαίνει πνεῦμα, νοῦς ἤ ἐνέργεια τοῦ σύμπαντος, καί ντό πού εἶναι ὁ δρόμος. Σέ ἐλεύθερη ἀπόδοση, Ἀϊκίντο εἶναι ὁ δρόμος τῆς ἁρμονίας μέ τήν ἐνέργεια τοῦ σύμπαντος». Ἀπό τό ἴδιο ἔντυπο μεταφέρουμε φράσεις, στίς ὁποῖες φαίνεται σαφῶς τό συγκεκριμένο θρησκευτικό ὑπόβαθρο αὐτῆς τῆς τεχνικῆς: «Ἡ ἰσχύς τοῦ Ἀϊκίντο προέρχεται ἀπό τήν πνευματική ἐνέργεια πού ἀπελευθερώνεται ὅταν ἕνα ἄτομο ἑνοποιεῖ νοῦ καί σῶμα καί γίνεται ἕνα μέ τή φύση καί τό σύμπαν». «Τό Ἀϊκίντο δέν εἶναι μόνο ἕνα σύστημα μάχης ἀλλά καί ἕνας τρόπος καλλιέργειας καί βελτίωσης τοῦ ἀνθρώπου». «Τό Ἀϊκίντο εἶναι shugyo, δηλαδή, μιά ἔντονη σωματική καί πνευματική ἄσκηση γιά τή βελτίωση τοῦ ἀνθρώπινου χαρακτῆρα καί τήν ἀνάπτυξη τῆς ἀληθινῆς σοφίας. Εἶναι ἑπομένως προφανής ἡ σημασία τοῦ dojo ὡς χῶρος ὅπου ἀσκούμαστε μέ πνεῦμα συνεργασίας καί ἀλληλλοβοήθειας στήν τέχνη τῆς ἁρμονίας. Dojo δέν εἶναι ἁπλά ὁ τόπος προπόνησης ἀλλά ὁ "χῶρος τῆς φώτισης"» (ὑπογράμμιση δική μας).
Πρέπει νά διευκρινισθεῖ ὅτι γιά τίς ἀνατολικές θρησκεῖες ἡ «σωτηρία», ἤ μᾶλλον ὁ ὕψιστος βαθμός λύτρωσης, εἶναι ἡ διάλυση τοῦ ἀνθρώπινου προσώπου μέσα στήν παγκόσμια ἐνέργεια ἤ ζωτική δύναμη. Αὐτή εἶναι ἡ πραγματική ἔννοια τῆς παραπάνω φράσης «γίνεται ἕνα (τό ἄτομο) μέ τή φύση καί τό σύμπαν». Στίς πολεμικές τέχνες ἡ Κί ρυθμίζεται συνήθως μέσω τῆς ἀναπνοῆς. Οἱ κινήσεις τοῦ σώματος ἀπαιτοῦν εἰδικές τεχνικές εἰσπνοῆς καί ἐκπνοῆς. Πολλές φορές ἡ ἐκπνοή συνοδεύεται ἀπό μιά κραυγή, πού, ὑποτίθεται, βοηθᾶ νά ἀπελευθερωθεῖ ἡ Κί πρός τόν ἀντίπαλο καί νά τοῦ διαταράξει τήν ἰσοροπία. Ἄλλοτε οἱ κραυγές εἶναι ἐπικλήσεις σέ κάποιες θεότητες. Ἄν καί οἱ ἀνατολικές θρησκεῖες δέν δέχονται τήν ὕπαρξη προσωπικοῦ Θεοῦ, ὅμως λατρεύουν, ὅπως εἶναι γνωστό, ἕνα πλῆθος ἀπό θεότητες. Αὐτές εἶναι θεοποιημένοι ἄνθρωποι ἤ ἄλλα θεοποιημένα ὄντα, δηλαδή ὄντα πού ἔχουν ἑνωθεῖ σέ ὑπέρτατο βαθμό μέ τή ζωτική ἐνέργεια καί ἔχουν θεϊκές ἰδιότητες. Τέτοιες θεϊκές ἰδιότητες ἰσχυρίζονται ὅτι κατέχουν καί οἱ μεγάλοι δάσκαλοι τῶν πολεμικῶν τεχνῶν!
Πολεμικές τέχνες καί χριστιανική πίστη
Εἶναι φανερό ὅτι οἱ πολεμικές τέχνες εἶναι μιά διαδικασία σταδιακῆς, ἀνεπαίσθητης, ἀλλά βέβαιης ἄρνησης τῆς χριστιανικῆς πίστης καί ἔνταξης σ’ ἕναν ἄλλο «πνευματικό» χῶρο, αὐτόν τῶν θρησκειῶν τοῦ Βουδισμοῦ, τοῦ Ταοϊσμοῦ, τοῦ Ζέν, τοῦ Σιντοϊσμοῦ κ.ἄ. Ἡ ἐνασχόληση μ’ αὐτές ἀρχίζει συνήθως σάν ἕνα παιχνίδι, σάν γυμναστική ἤ σάν ἄθλημα, γιά νά ὁδηγήσει τελικά τόν ἐμπλεκόμενο στόν ἀποκρυφισμό καί στίς ἀντιλήψεις τῶν ἀνατολικῶν θρησκειῶν. Πολλές φορές ἀκόμη καί οἱ δάσκαλοι τῶν πολεμικῶν τεχνῶν (τουλάχιστον στήν Ἑλλάδα) δέν εἶναι συνειδητοί ἀρνητές τοῦ Χριστοῦ, ἀλλά, ἀφοῦ διακατέχονται ἀπό πλήρη ἄγνοια τῆς χριστιανικῆς πίστης, θεωροῦν ὅτι πρόκειται γιά καταστάσεις πού συμβιβάζονται καί ὅτι ὁ Θεός τῶν Χριστιανῶν ταυτίζεται μέ τήν ἀπρόσωπη ζωτική δύναμη τῶν ἀνατολικῶν θρησκειῶν, τοῦ ἀποκρυφισμοῦ καί τῆς Νέας Ἐποχῆς. Ὅμως, τό ἀποτέλεσμα εἶναι τό ἴδιο: ἄρνηση τῆς διδασκαλίας γιά τήν Ἁγία Τριάδα, πού ἀποτελεῖ θεμέλιο τῆς χριστιανικῆς πίστης, ἄρνηση τῆς πίστης ὅτι ὁ Ἰησοῦς Χριστός εἶναι ὁ μόνος Θεός, Σωτήρας καί Λυτρωτής μας, ἔκπτωση ἀπό τή Χάρη τοῦ Θεοῦ καί, τελικά, ἔκπτωση ἀπό τή σωτηρία, πού προσφέρεται διά τοῦ Χριστοῦ. Αὐτός ἀκριβῶς εἶναι καί ὁ μεγαλύτερος κίνδυνος γιά κάθε ἄνθρωπο: ἡ ἔκπτωση ἀπό τή σωτηρία.
Πολλοί ἐντυπωσιάζονται ἀπό τίς ἱκανότητες κάποιων πού ἀσκοῦνται στίς πολεμικές τέχνες, ἱκανότητες πού ὄντως σέ κάποιες περιπτώσεις ὑπερβαίνουν τίς φυσικές ἀνθρώπινες δυνάμεις καί ἐντυπωσιάζουν. Καί διερωτῶνται: Ἄν αὐτά δέν γίνονται μέ ἀνθρώπινη δύναμη, μέ ποιά δύναμη γίνονται; Ἀποκλείεται νά γίνονται μέ τή δύναμη τοῦ Χριστοῦ; Ἀποκλείεται ὁ Χριστός νά δρᾶ καί σέ τέτοιες περιπτώσεις; Γιά νά ἀπαντήσουμε, ἄς ἀνατρέξουμε στή διδασκαλία καί στά ἔργα τοῦ Χριστοῦ, ὅπως μαρτυροῦνται στά ἱερά Εύαγγέλια. Ἐκεῖ βλέπουμε ὅτι ὁ Κύριος ποτέ δέν δίδαξε τήν αὐτοάμυνα τήν ἀνταπόδοση τοῦ κακοῦ, ἀλλά τήν ἀγάπη, τή συγχώρηση καί τή θυσία, ἐνῶ ὁ Ἴδιος «λοιδορρούμενος οὐκ ἀντελοιδόρει, πάσχων οὐκ ἠπήλει» (Α' Πέτρ. 2,23). Ἡ Ἁγία Γραφή μᾶς δίνει καί τήν ἀπάντηση στό ποιός ἐνεργεῖ πίσω ἀπό τά «ὑπερφυσικά» φαινόμενα τῶν πολεμικῶν τεχνῶν. Ἀναφέρει χαρακτηριστικά: «πάντες οἱ θεοί τῶν ἐθνῶν δαιμόνια» (Ψαλμ. 95,5), δηλ. οἱ θρησκεῖες, μεταξύ αὐτῶν καί ἐκεῖνες πού ἀποτελοῦν τό ὑπόβαθρο τῶν πολεμικῶν τεχνῶν, δέν εἶναι τόσο ἀθῶες καταστάσεις ὅσο νομίζουμε, γιατί πίσω ἀπ’ αὐτές κρύπτεται ὁ ἴδιος ὁ διάβολος, γιά νά δέχεται τήν προσκύνηση τῶν ἀνθρώπων καί γιά νά ἐπιτελεῖ «ἔργα» πού ἐνυπωσιάζουν.
Ἱερεύς Σωτήριος Ὀ. Ἀθανασούλιας
Αντιαιρετικόν Εγκόλπιον www.egolpion.com
Ετικέτες
θρησκευτικά θέματα,
ορθοδοξία
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)