Γράφει ο Ζ. Τσώλης
Την ώρα που ο ιός της κρίσης εξαπλώνεται στην ευρωζώνη, από την Πορτογαλία και την Ισπανία ως την Ιταλία και την Κύπρο, οι Ιρλανδοί κάνουν πάλι το... θαύµα τους.
Τα επιτόκια δανεισµού ανεβαίνουν παντού φθάνοντας στην Ισπανία στα επίπεδα της πεσέτας και στην Ιταλία στα επίπεδα της λιρέτας. Στην Ιρλανδία που δεν έχει κλείσει ούτε έναν χρόνο στο µνηµόνιο η οικονοµία επιστρέφει σε θετικούς ρυθµούς ανάπτυξης. Και αυτό αποτυπώνεται σε όλους τους δείκτες. Το έλλειµµα µειώνεται, τα spreads υποχωρούν (βρίσκονται στις 800 µονάδες, το χαµηλότερο επίπεδο στη ζώνη της κρίσης), η ανεργία σταθεροποιήθηκε και η........ αισιοδοξία επιστρέφει.
Πολλοί στοιχηµατίζουν ότι η Ιρλανδία θα είναι έτοιµη να επιστρέψει στις αγορές στις αρχές του 2012 αφήνοντας πίσω την κρίση. Και σε αυτό θα βοηθήσει οπωσδήποτε η απόφαση που έλαβαν οι Ευρωπαίοι για την Ελλάδα για τη µείωση του επιτοκίου δανεισµού στο 3,5%. Αν η ΕΕ ικανοποιήσει το δίκαιο αίτηµα της ιρλανδικής κυβέρνησης για τη µείωση του επιτοκίου για το πακέτο των 85 δισ. ευρώ από 5,8% στο 3,5%, το έλλειµµα θα µειωθεί ταχύτερα.
Πού οφείλεται όµως η αναγέννηση της ιρλανδικής οικονοµίας;
Πολλοί υποστηρίζουν, ότι οφείλεται στο γεγονός ότι όλο το πολιτικό σύστηµα επέµεινε στη διατήρηση των χαµηλών φορολογικών συντελεστών για τις επιχειρήσεις 12,5%. Αλλοι πιστεύουν ότι η Ιρλανδία βρισκόταν σε πρόγραµµα λιτότητας δύο χρόνια προτού οδηγηθεί στο µνηµόνιο. Και σήµερα οι διαρθρωτικές αλλαγές που είχαν ξεκινήσει τότε αποδίδουν.
Οι περισσότεροι όµως εκτιµούν ότι η αλλαγή που συντελείται οφείλεται στην αντιµετώπιση της ρίζας του ιρλανδικού ζητήµατος, που ήταν η αποκατάσταση της εµπιστοσύνης προς το τραπεζικό σύστηµα µε την κρατικοποίηση όλων των τραπεζών. Αυτό αποτέλεσε και το πιο ισχυρό σήµα προς τις αγορές δίνοντας σιγουριά ότι δεν θα χάσουν τα λεφτά τους.
Ο Ατζάι Τσόπρα, ο επικεφαλής του ∆ΝΤ για την Ιρλανδία µίλησε για τη συνταγή:
«Οι τράπεζες αναδιαρθρώθηκαν. Το δηµοσιονοµικό πρόγραµµα προχωρεί. Η ανταγωνιστικότητα βελτιώνεται. Η κυβέρνηση έχει την πολιτική βούληση για την εφαρµογή των αλλαγών». Αυτή την εξέλιξη παρακολουθεί στενά το οικονοµικό επιτελείο που διαπιστώνει, όπως και η τρόικα, ότι ενάµιση χρόνο µετά ούτε οι διαρθρωτικές αλλαγές προχώρησαν (δεν έχει εκδοθεί ούτε µία άδεια νέου φορτηγού, οι άνεργοι δεν µπορούν να εργαστούν ούτε ως φορτοεκφορτωτές στην Κεντρική Λαχαναγορά ή στα λιµάνια) ούτε η αναδιάρθρωση του τραπεζικού κλάδου προχώρησε.
Ισως λοιπόν η κυβέρνηση πρέπει να ανοίξει τον βηµατισµό της και να προχωρήσει στην εφαρµογή των διαρθρωτικών αλλαγών που έχει αποδεχθεί και στην αναδιάρθρωση του τραπεζικού συστήµατος, που είναι και ο πιο δύσκολος στόχος.
Το αλίευσα ΕΔΩ http://kafeneio-gr.blogspot.com/2011/08/blog-post_4850.htmlΤην ώρα που ο ιός της κρίσης εξαπλώνεται στην ευρωζώνη, από την Πορτογαλία και την Ισπανία ως την Ιταλία και την Κύπρο, οι Ιρλανδοί κάνουν πάλι το... θαύµα τους.
Τα επιτόκια δανεισµού ανεβαίνουν παντού φθάνοντας στην Ισπανία στα επίπεδα της πεσέτας και στην Ιταλία στα επίπεδα της λιρέτας. Στην Ιρλανδία που δεν έχει κλείσει ούτε έναν χρόνο στο µνηµόνιο η οικονοµία επιστρέφει σε θετικούς ρυθµούς ανάπτυξης. Και αυτό αποτυπώνεται σε όλους τους δείκτες. Το έλλειµµα µειώνεται, τα spreads υποχωρούν (βρίσκονται στις 800 µονάδες, το χαµηλότερο επίπεδο στη ζώνη της κρίσης), η ανεργία σταθεροποιήθηκε και η........ αισιοδοξία επιστρέφει.
Πολλοί στοιχηµατίζουν ότι η Ιρλανδία θα είναι έτοιµη να επιστρέψει στις αγορές στις αρχές του 2012 αφήνοντας πίσω την κρίση. Και σε αυτό θα βοηθήσει οπωσδήποτε η απόφαση που έλαβαν οι Ευρωπαίοι για την Ελλάδα για τη µείωση του επιτοκίου δανεισµού στο 3,5%. Αν η ΕΕ ικανοποιήσει το δίκαιο αίτηµα της ιρλανδικής κυβέρνησης για τη µείωση του επιτοκίου για το πακέτο των 85 δισ. ευρώ από 5,8% στο 3,5%, το έλλειµµα θα µειωθεί ταχύτερα.
Πού οφείλεται όµως η αναγέννηση της ιρλανδικής οικονοµίας;
Πολλοί υποστηρίζουν, ότι οφείλεται στο γεγονός ότι όλο το πολιτικό σύστηµα επέµεινε στη διατήρηση των χαµηλών φορολογικών συντελεστών για τις επιχειρήσεις 12,5%. Αλλοι πιστεύουν ότι η Ιρλανδία βρισκόταν σε πρόγραµµα λιτότητας δύο χρόνια προτού οδηγηθεί στο µνηµόνιο. Και σήµερα οι διαρθρωτικές αλλαγές που είχαν ξεκινήσει τότε αποδίδουν.
Οι περισσότεροι όµως εκτιµούν ότι η αλλαγή που συντελείται οφείλεται στην αντιµετώπιση της ρίζας του ιρλανδικού ζητήµατος, που ήταν η αποκατάσταση της εµπιστοσύνης προς το τραπεζικό σύστηµα µε την κρατικοποίηση όλων των τραπεζών. Αυτό αποτέλεσε και το πιο ισχυρό σήµα προς τις αγορές δίνοντας σιγουριά ότι δεν θα χάσουν τα λεφτά τους.
Ο Ατζάι Τσόπρα, ο επικεφαλής του ∆ΝΤ για την Ιρλανδία µίλησε για τη συνταγή:
«Οι τράπεζες αναδιαρθρώθηκαν. Το δηµοσιονοµικό πρόγραµµα προχωρεί. Η ανταγωνιστικότητα βελτιώνεται. Η κυβέρνηση έχει την πολιτική βούληση για την εφαρµογή των αλλαγών». Αυτή την εξέλιξη παρακολουθεί στενά το οικονοµικό επιτελείο που διαπιστώνει, όπως και η τρόικα, ότι ενάµιση χρόνο µετά ούτε οι διαρθρωτικές αλλαγές προχώρησαν (δεν έχει εκδοθεί ούτε µία άδεια νέου φορτηγού, οι άνεργοι δεν µπορούν να εργαστούν ούτε ως φορτοεκφορτωτές στην Κεντρική Λαχαναγορά ή στα λιµάνια) ούτε η αναδιάρθρωση του τραπεζικού κλάδου προχώρησε.
Ισως λοιπόν η κυβέρνηση πρέπει να ανοίξει τον βηµατισµό της και να προχωρήσει στην εφαρµογή των διαρθρωτικών αλλαγών που έχει αποδεχθεί και στην αναδιάρθρωση του τραπεζικού συστήµατος, που είναι και ο πιο δύσκολος στόχος.