Ήθελε η
Εκκλησία να ακμάζει, να θάλλει. Έβλεπε όμως σημεία φθοράς και
διαμαρτύρεται. Επιθυμεί να ζουν οι Χριστιανοί της εποχής του όπως και οι
πρώτοι Χριστιανοί. Ομιλεί με πόνο:
«Τότε
τα σπίτια ήσαν εκκλησίες. Τώρα η εκκλησία έγινε σπίτι. Τότε ποτέ δεν
μιλούσαν στο σπίτι τους για κάτι κοσμικό. Τώρα μέσα στην εκκλησία δεν
μιλούν για τίποτε το πνευματικό. Τουναντίον μέσα στην εκκλησία έχουν
εισαχθεί οι κουβέντες της αγοράς.
Τότε
αντί για χρυσάφι η εκκλησία είχε σαν στόλισμα την ελεημοσύνη. Ενταύθα
πολύς ο θόρυβος, πολλή η σύγχυσις. Τα δικά μας δεν διαφέρουν από
καπηλιό.
Η
Εκκλησία δεν ήταν τέτοιος τόπος για κουβεντολόι, αλλά τόπος διδασκαλίας.
Τώρα δεν διαφέρει σε τίποτε από παζάρι και, είναι τολμηρό να το πω, δεν
διαφέρει από σκηνή θεάτρου» (ομιλία ΛΣΤ' εις την Α' προς Κορινθίους).
Το αλίευσα ΕΔΩ http://1myblog.pblogs.gr/
