Ο περί ασυλίας νόμος είναι ανίσχυρος, διότι από δόλο παραβιάστηκε το Σύνταγμα, για να επέλθει σκόπιμα η παραγραφή εγκλημάτων κατά της Χώρας και του λαού της. Η κυβέρνηση του Καραμανλή έκλεισε, παράνομα και άκαιρα, τη Βουλή με άμεσο δόλο και σκοπό να παραγραφούν τα εγκλήματα της κυβέρνησής του. Όμως, πράξη, που παραβιάζει το Σύνταγμα, δεν νομιμοποιεί την παραγραφή των εγκλημάτων που τελέστηκαν από τους πολιτικούς, διότι είναι βασική αρχή του δικαίου ότι: Δεν θεμελιώνεται «δίκαιο» πάνω σε Δίκαιο που παραβιάστηκε. Η δικαιοσύνη οφείλει να ερμηνεύσει το Σύνταγμα στην ουσία του και να αφουγκραστεί το λαό, διότι ο λαός απαιτεί την τιμωρία των ενόχων. Φωνή λαού, οργή θεού!
Τώρα τελευταία πολύς λόγος γίνεται ότι ο σχετικός νόμος περί ασυλίας των βουλευτών προστατεύει όσους επίορκους πολιτικούς διέπραξαν εγκλήματα, που οδήγησαν τη χώρα στη χρεοκοπία και σήμερα υποτάχθηκε στο ληστρικό Δ.Ν.Τ. και ο λαός καταδικάστηκε σε μέτρα σκληρά, βαθιά αντιλαϊκά και αντιδημοκρατικά, που είναι πρωτόγνωρα για την πατρίδα μας. Η κυβέρνηση, αν θέλει να αφουγκρασθεί πράγματι το λαό, που ζητά την καταδίκη των ενόχων, οφείλει να απευθυνθεί στον εισαγγελέα του Αρείου Πάγου από τον οποίο να ζητήσει την άσκηση ποινικής δίωξης, με βάση τα στοιχεία που υπάρχουν και είναι γνωστά τοις πάσι, ενάντια σε όλους εκείνους τους πολιτικούς, οι οποίοι στη διάρκεια της διακυβέρνησης της Χώρας από τον κ. Καραμανλή τέλεσαν εγκλήματα σε βαθμό κακουργήματος. Τα εγκλήματα που διαπράχθηκαν και που οδήγησαν τη Χώρα στη σημερινή κρίση, δεν έχουν παραγραφεί, όπως διατείνονται οι συνταγματολόγοι της καθεστηκυίας συνταγματικής τάξης, διότι ο Καραμανλής μονομερώς αποφάσισε με την οριακή πλειοψηφία του στη Βουλή, κατά παράβαση του Κανονισμού της Βουλής και του Συντάγματος, ήτοι παράτυπα και παράνομα, το κλείσιμο της Βουλής με δόλο και σκοπό να παραγραφούν τα εγκλήματα της κυβέρνησής του, μολονότι όλα τα κόμματα της, τότε, Βουλής, που εκπροσωπούσαν τη συντριπτική πλειοψηφία της βάσης του λαού, έντονα διαμαρτυρήθηκαν, για το αντισυνταγματικό πραξικόπημα του κλεισίματος της Βουλής, αλλά μάταια δεν εισακούστηκαν.
Δημοσιεύτηκε http://www.schizas.com
Πρέπει να τονιστεί ότι, άλλο είναι να κλείνει η Βουλή φυσιολογικά, μέσα στα πλαίσια του Συντάγματος και των νόμων και άλλο να κλείνει πραξικοπηματικά, με δόλο και σκοπό να καλυφθούν παράνομες πράξεις, ήτοι κακουργήματα, που τελέστηκαν από πολιτικούς, που ατίμασαν την αξιοπρέπεια της Χώρας και τον πολιτισμό μας και ταυτόχρονα προσέβαλαν το λαό και το δημοκρατικό πολίτευμα, στο οποίο έδωκαν όρκο ότι θα το τηρούν. Άλλωστε, πράξη, που παραβιάζει το Σύνταγμα, δεν νομιμοποιεί την παραγραφή των εγκλημάτων που τελέστηκαν από τους πολιτικούς, διότι επαναλαμβάνω είναι βασική αρχή του δικαίου ότι: Δεν θεμελιώνεται «δίκαιο» πάνω σε Δίκαιο που παραβιάστηκε. Ο κ. Καραμανλής, γνωρίζοντας τα εγκλήματα που διέπραξαν οι υπουργοί του και οι όποιοι άλλοι συνεργάτες τους και βλέποντας την κατάρρευση της κυβέρνησής του και με σκοπό να αποδράσει, εγκαταλείποντας, όπως, όπως το τιμόνι της διακυβέρνησης, φρόντισε, πριν βουλιάξει το καράβι, να παραγραφούν τα εγκλήματα της κυβέρνησής του, κλείνοντας πραξικοπηματικά τη Βουλή. Όμως, στην προκείμενη περίπτωση ο νόμος της ασυλίας δεν καλύπτει τους επίορκους πολιτικούς, που εγκλημάτησαν σε βάρος της Χώρας και του λαού της, διότι από δόλο παραβιάστηκε το Σύνταγμα για να επέλθει σκόπιμα παραγραφή των εγκλημάτων. Άλλωστε, τι σημαίνει παραγραφή εγκλημάτων; Μπορεί με νόμο, που το περιεχόμενό του είναι αντίθετο με τη θεμελιώδη συνταγματική αρχή: «Οι Έλληνες είναι ίσοι ενώπιον του νόμου» (άρθρο 4 παρ.1 Σ.), μπορεί να παραγράφονται εγκλήματα κακουργηματικού χαρακτήρα; Μπορεί οι εγκληματίες πολιτικοί να μην παραπεμφθούν σε ειδικό δικαστήριο για να λογοδοτήσουν για τα εγκλήματά τους; Πως μπορεί να λέμε ότι έχουμε κράτος δικαίου, όταν μια μικρή κατηγορία πολιτών, ετσιθελικά και πραξικοπηματικά, να παραγράφει τα εγκλήματά της, καταργώντας το Σύνταγμα;
Για όσους πολιτικούς εγκλημάτησαν, ανεξάρτητα, από τον ισχύοντα νόμο, περί ασυλίας των πολιτικών, θα πρέπει να ασκηθεί δίωξή τους και το δικαστήριο, που θα τους δικάσει, θα κρίνει, αν τα εγκλήματά τους υπέπεσαν σε παραγραφή. Ο λαός θέλει να γνωρίζει τους πολιτικούς του, οι οποίοι τέλεσαν εγκλήματα σε βάρος του και απαιτεί, εφόσον αποδειχθούν τα εγκλήματά τους, πέρα από την ποινική τους καταδίκη, να δημευθεί η περιουσία τους, που τυχόν αποκτήθηκε παράνομα. Σήμερα, στην εποχή που ζούμε και σε μια Χώρα, που θεωρείται δημοκρατική, θα πρέπει το Δίκαιό μας να εγκαθιδρύει ένα κράτος δικαίου, που ταυτόχρονα αυτό το κράτος να είναι και «Δίκαιο κράτος», δηλαδή να ικανοποιεί το αίσθημα δικαίου του λαού ή αλλιώς να ικανοποιεί το αίσθημα της δικαιοσύνης. Αυτό το αίσθημα εξισορροπεί τις σχέσεις μεταξύ των ανθρώπων και καθιστά σεβαστές όλες τις κοινωνικές λειτουργίες. Αν αυτό το αίσθημα της δικαιοσύνης τραυματιστεί, τότε οι συνειδήσεις των ανθρώπων αναστατώνονται, οι δημοκρατικοί θεσμοί κλονίζονται και οι κοινωνική ισορροπία παραπαίει. Για να μην τραυματίζεται αυτό το αίσθημα δικαίου, οι κρατικοί λειτουργοί και ιδιαίτερα οι πολιτικοί, θα πρέπει να έχουν συνείδηση αυτού του αισθήματος. Αν αυτό το αίσθημα της δικαιοσύνης απουσιάζει από τους κρατικούς λειτουργούς και τους πολιτικούς, τότε αυτοί αποτελούν νοσηρά φαινόμενα στη λειτουργία των θεσμών και βλάπτουν βάναυσα την πολιτεία και το λαό.
Το ελληνικό κράτος είναι δημοκρατικό με την έννοια ότι εδράζεται πάνω σε ορισμένες θεμελιώδεις βασικές αρχές, που αποτελούν και τα θεμέλια της δομής του κράτους και της κοινωνίας και δίνουν την κατεύθυνση και τον τόνο στην πολιτική του συντάγματός μας. Οι θεμελιώδεις αυτές αρχές είναι: ι) Η Δημοκρατική αρχή ιι) Η αρχή του κράτους δικαίου ιιι) Η αρχή του κοινωνικού κράτους ή αλλιώς του δίκαιου κράτους και ιv) Η αρχή του σεβασμού και της προστασίας της Αξίας του ανθρώπου.
Η δημοκρατική αρχή στηρίζεται στην αρχή της λαϊκής κυριαρχίας, σύμφωνα με την οποία πηγή και φορέας της εξουσίας είναι ο λαός. Οι πολιτικοί, στα πλαίσια του Συντάγματος, δεν έχουν εξουσία, αλλά λειτουργία, δοτή από το λαό, την οποία οφείλουν να εκτελούν, αλλιώς παραβιάζουν το Σύνταγμα στον πυρήνα του. Επομένως, οι επίορκοι πολιτικοί παραβίασαν το Σύνταγμα στην ουσία του, δηλαδή στον πυρήνα του, που είναι το κοινοβούλιο, το οποίο ο κ. Καραμανλής το κατήργησε, κλείνοντας τη Βουλή, για να παραγραφούν τα εγκλήματα που διέπραξαν οι πολιτικοί της κυβέρνησής του και ο ίδιος, που ευθύνεται, είτε ως αυτουργός, είτε ως ηθικός αυτουργός. Το κλείσιμο της Βουλής δεν έγινε στον ώριμο συνταγματικό χρόνο, αλλά πρόωρα και πραξικοπηματικά με άμεσο δόλο και σκοπό να καλύψει τα εγκλήματα των υπουργών της κυβέρνησής του.
Επειδή υπεράνω και του Συντάγματος είναι ο λαός, ο οποίος σύμφωνα με το άρθρο 120 Σ, δικαιούται και υποχρεούται να αντιστέκεται, όταν παραβιάζονται, συνταγματικά του δικαιώματα, όπως εν προκειμένω, που επίμονα ζητά την τιμωρία των ενόχων, αλλιώς, όντας υποχρεωμένος να προστατεύσει το πολίτευμά του, θα εξεγερθεί ενάντια στους επίορκους πολιτικούς του, που οδήγησαν τη Χώρα στη σημερινή κοινωνική, οικονομική και πολιτική κρίση. Ο λαός δικαιούται, αντιστεκόμενος, να αυτοδικεί ενάντια στους εξουσιαστές και καταχραστές του δημοσίου χρήματος. Γι’αυτό ο λαός απαιτεί από την κυβέρνησή του να εκδηλώσει έμπρακτα την πολιτική της βούληση, που θα συμπέσει με τη βούληση του λαού, ο οποίος ζητά επιμόνως την τιμωρία των ενόχων. Θα το πράξει; Ίδωμεν και ανάλογα, ο λαός θα εκτιμήσει και θα πράξει !
Γράφει: Ιωάννης (Ίων) Καρακώστας, συγγραφέας, νομικός, π. Βουλευτής
Τώρα τελευταία πολύς λόγος γίνεται ότι ο σχετικός νόμος περί ασυλίας των βουλευτών προστατεύει όσους επίορκους πολιτικούς διέπραξαν εγκλήματα, που οδήγησαν τη χώρα στη χρεοκοπία και σήμερα υποτάχθηκε στο ληστρικό Δ.Ν.Τ. και ο λαός καταδικάστηκε σε μέτρα σκληρά, βαθιά αντιλαϊκά και αντιδημοκρατικά, που είναι πρωτόγνωρα για την πατρίδα μας. Η κυβέρνηση, αν θέλει να αφουγκρασθεί πράγματι το λαό, που ζητά την καταδίκη των ενόχων, οφείλει να απευθυνθεί στον εισαγγελέα του Αρείου Πάγου από τον οποίο να ζητήσει την άσκηση ποινικής δίωξης, με βάση τα στοιχεία που υπάρχουν και είναι γνωστά τοις πάσι, ενάντια σε όλους εκείνους τους πολιτικούς, οι οποίοι στη διάρκεια της διακυβέρνησης της Χώρας από τον κ. Καραμανλή τέλεσαν εγκλήματα σε βαθμό κακουργήματος. Τα εγκλήματα που διαπράχθηκαν και που οδήγησαν τη Χώρα στη σημερινή κρίση, δεν έχουν παραγραφεί, όπως διατείνονται οι συνταγματολόγοι της καθεστηκυίας συνταγματικής τάξης, διότι ο Καραμανλής μονομερώς αποφάσισε με την οριακή πλειοψηφία του στη Βουλή, κατά παράβαση του Κανονισμού της Βουλής και του Συντάγματος, ήτοι παράτυπα και παράνομα, το κλείσιμο της Βουλής με δόλο και σκοπό να παραγραφούν τα εγκλήματα της κυβέρνησής του, μολονότι όλα τα κόμματα της, τότε, Βουλής, που εκπροσωπούσαν τη συντριπτική πλειοψηφία της βάσης του λαού, έντονα διαμαρτυρήθηκαν, για το αντισυνταγματικό πραξικόπημα του κλεισίματος της Βουλής, αλλά μάταια δεν εισακούστηκαν.
Δημοσιεύτηκε http://www.schizas.com
Πρέπει να τονιστεί ότι, άλλο είναι να κλείνει η Βουλή φυσιολογικά, μέσα στα πλαίσια του Συντάγματος και των νόμων και άλλο να κλείνει πραξικοπηματικά, με δόλο και σκοπό να καλυφθούν παράνομες πράξεις, ήτοι κακουργήματα, που τελέστηκαν από πολιτικούς, που ατίμασαν την αξιοπρέπεια της Χώρας και τον πολιτισμό μας και ταυτόχρονα προσέβαλαν το λαό και το δημοκρατικό πολίτευμα, στο οποίο έδωκαν όρκο ότι θα το τηρούν. Άλλωστε, πράξη, που παραβιάζει το Σύνταγμα, δεν νομιμοποιεί την παραγραφή των εγκλημάτων που τελέστηκαν από τους πολιτικούς, διότι επαναλαμβάνω είναι βασική αρχή του δικαίου ότι: Δεν θεμελιώνεται «δίκαιο» πάνω σε Δίκαιο που παραβιάστηκε. Ο κ. Καραμανλής, γνωρίζοντας τα εγκλήματα που διέπραξαν οι υπουργοί του και οι όποιοι άλλοι συνεργάτες τους και βλέποντας την κατάρρευση της κυβέρνησής του και με σκοπό να αποδράσει, εγκαταλείποντας, όπως, όπως το τιμόνι της διακυβέρνησης, φρόντισε, πριν βουλιάξει το καράβι, να παραγραφούν τα εγκλήματα της κυβέρνησής του, κλείνοντας πραξικοπηματικά τη Βουλή. Όμως, στην προκείμενη περίπτωση ο νόμος της ασυλίας δεν καλύπτει τους επίορκους πολιτικούς, που εγκλημάτησαν σε βάρος της Χώρας και του λαού της, διότι από δόλο παραβιάστηκε το Σύνταγμα για να επέλθει σκόπιμα παραγραφή των εγκλημάτων. Άλλωστε, τι σημαίνει παραγραφή εγκλημάτων; Μπορεί με νόμο, που το περιεχόμενό του είναι αντίθετο με τη θεμελιώδη συνταγματική αρχή: «Οι Έλληνες είναι ίσοι ενώπιον του νόμου» (άρθρο 4 παρ.1 Σ.), μπορεί να παραγράφονται εγκλήματα κακουργηματικού χαρακτήρα; Μπορεί οι εγκληματίες πολιτικοί να μην παραπεμφθούν σε ειδικό δικαστήριο για να λογοδοτήσουν για τα εγκλήματά τους; Πως μπορεί να λέμε ότι έχουμε κράτος δικαίου, όταν μια μικρή κατηγορία πολιτών, ετσιθελικά και πραξικοπηματικά, να παραγράφει τα εγκλήματά της, καταργώντας το Σύνταγμα;
Για όσους πολιτικούς εγκλημάτησαν, ανεξάρτητα, από τον ισχύοντα νόμο, περί ασυλίας των πολιτικών, θα πρέπει να ασκηθεί δίωξή τους και το δικαστήριο, που θα τους δικάσει, θα κρίνει, αν τα εγκλήματά τους υπέπεσαν σε παραγραφή. Ο λαός θέλει να γνωρίζει τους πολιτικούς του, οι οποίοι τέλεσαν εγκλήματα σε βάρος του και απαιτεί, εφόσον αποδειχθούν τα εγκλήματά τους, πέρα από την ποινική τους καταδίκη, να δημευθεί η περιουσία τους, που τυχόν αποκτήθηκε παράνομα. Σήμερα, στην εποχή που ζούμε και σε μια Χώρα, που θεωρείται δημοκρατική, θα πρέπει το Δίκαιό μας να εγκαθιδρύει ένα κράτος δικαίου, που ταυτόχρονα αυτό το κράτος να είναι και «Δίκαιο κράτος», δηλαδή να ικανοποιεί το αίσθημα δικαίου του λαού ή αλλιώς να ικανοποιεί το αίσθημα της δικαιοσύνης. Αυτό το αίσθημα εξισορροπεί τις σχέσεις μεταξύ των ανθρώπων και καθιστά σεβαστές όλες τις κοινωνικές λειτουργίες. Αν αυτό το αίσθημα της δικαιοσύνης τραυματιστεί, τότε οι συνειδήσεις των ανθρώπων αναστατώνονται, οι δημοκρατικοί θεσμοί κλονίζονται και οι κοινωνική ισορροπία παραπαίει. Για να μην τραυματίζεται αυτό το αίσθημα δικαίου, οι κρατικοί λειτουργοί και ιδιαίτερα οι πολιτικοί, θα πρέπει να έχουν συνείδηση αυτού του αισθήματος. Αν αυτό το αίσθημα της δικαιοσύνης απουσιάζει από τους κρατικούς λειτουργούς και τους πολιτικούς, τότε αυτοί αποτελούν νοσηρά φαινόμενα στη λειτουργία των θεσμών και βλάπτουν βάναυσα την πολιτεία και το λαό.
Το ελληνικό κράτος είναι δημοκρατικό με την έννοια ότι εδράζεται πάνω σε ορισμένες θεμελιώδεις βασικές αρχές, που αποτελούν και τα θεμέλια της δομής του κράτους και της κοινωνίας και δίνουν την κατεύθυνση και τον τόνο στην πολιτική του συντάγματός μας. Οι θεμελιώδεις αυτές αρχές είναι: ι) Η Δημοκρατική αρχή ιι) Η αρχή του κράτους δικαίου ιιι) Η αρχή του κοινωνικού κράτους ή αλλιώς του δίκαιου κράτους και ιv) Η αρχή του σεβασμού και της προστασίας της Αξίας του ανθρώπου.
Η δημοκρατική αρχή στηρίζεται στην αρχή της λαϊκής κυριαρχίας, σύμφωνα με την οποία πηγή και φορέας της εξουσίας είναι ο λαός. Οι πολιτικοί, στα πλαίσια του Συντάγματος, δεν έχουν εξουσία, αλλά λειτουργία, δοτή από το λαό, την οποία οφείλουν να εκτελούν, αλλιώς παραβιάζουν το Σύνταγμα στον πυρήνα του. Επομένως, οι επίορκοι πολιτικοί παραβίασαν το Σύνταγμα στην ουσία του, δηλαδή στον πυρήνα του, που είναι το κοινοβούλιο, το οποίο ο κ. Καραμανλής το κατήργησε, κλείνοντας τη Βουλή, για να παραγραφούν τα εγκλήματα που διέπραξαν οι πολιτικοί της κυβέρνησής του και ο ίδιος, που ευθύνεται, είτε ως αυτουργός, είτε ως ηθικός αυτουργός. Το κλείσιμο της Βουλής δεν έγινε στον ώριμο συνταγματικό χρόνο, αλλά πρόωρα και πραξικοπηματικά με άμεσο δόλο και σκοπό να καλύψει τα εγκλήματα των υπουργών της κυβέρνησής του.
Επειδή υπεράνω και του Συντάγματος είναι ο λαός, ο οποίος σύμφωνα με το άρθρο 120 Σ, δικαιούται και υποχρεούται να αντιστέκεται, όταν παραβιάζονται, συνταγματικά του δικαιώματα, όπως εν προκειμένω, που επίμονα ζητά την τιμωρία των ενόχων, αλλιώς, όντας υποχρεωμένος να προστατεύσει το πολίτευμά του, θα εξεγερθεί ενάντια στους επίορκους πολιτικούς του, που οδήγησαν τη Χώρα στη σημερινή κοινωνική, οικονομική και πολιτική κρίση. Ο λαός δικαιούται, αντιστεκόμενος, να αυτοδικεί ενάντια στους εξουσιαστές και καταχραστές του δημοσίου χρήματος. Γι’αυτό ο λαός απαιτεί από την κυβέρνησή του να εκδηλώσει έμπρακτα την πολιτική της βούληση, που θα συμπέσει με τη βούληση του λαού, ο οποίος ζητά επιμόνως την τιμωρία των ενόχων. Θα το πράξει; Ίδωμεν και ανάλογα, ο λαός θα εκτιμήσει και θα πράξει !
Γράφει: Ιωάννης (Ίων) Καρακώστας, συγγραφέας, νομικός, π. Βουλευτής
Το αλίευσα ΕΔΩ
