Γνωρίζουμε τα πραγματικά όρια της Μακεδονίας; Τι ισχυρίζονται οι Σκοπιανοί και πως αποδεικνύεται η προπαγάνδα τους; Υπάρχει και ανάμειξη και άλλου λαού ή λαών προς την δημιουργία γεωγραφικών «ορίων» της Μακεδονίας σύμφωνα με την αρέσκειά τους;
Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Η Μακεδονία βρίσκεται στο κέντρο της Ελληνικής και όχι της βαλκανικής Χερσονήσου, ονομασία που κατόρθωσαν να επιβάλλουν οι Σλάβοι από τον 19ο αι. για να απαλείψουν την ενοχλητική για αυτούς ονομασία «Ελληνική», που για αιώνες έτσι αποκαλείτο.
Κατά την εποχή του Βυζαντίου δεν υπάρχει ακριβής καθορισμός της Μακεδονίας.Σε διάφορες εποχές αναφέρεται ως Μακεδονία η Ανατολικη Θράκη, άλλοτε η Ανατολική Ρωμυλία, άλλοτε πάλι η περιοχή που αποτέλεσε το Κράτος του Φιλίππου ΙΙ.
Κατά την διάρκεια της Τουρκοκρατίας εξαλείφεται η ονομασία της Μακεδονίας ως περιοχής της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.Απομένει μόνο ως ανάμνηση στους υπόδουλους Έλληνες, οι οποίοι κρατούν με κρυφό καμάρι από πατέρα σε γιο, την ιερή παράδοση, ότι κατάγονται από τους ήρωες αρχαίους Έλληνες Μακεδόνες.
Κατά την Αναγέννηση, όταν στην Δύση ξυπνά ο θαυμασμός και το ενδιαφέρον για το αρχαίο ελληνικό πνεύμα εμφανίζονται οι πρώτοι χάρτες της Ελληνικής Χερσονήσου από Ιταλούς, Γάλλους και Ολλανδούς εκδότες, όπου αναγράφεται η Μακεδονία περίπου στα όρια της Μακεδονίας του Φιλίππου ΙΙ.
Από τις αρχές του 19 αι. όταν η Μακεδονία αρχίζει να προσλαμβάνει ενδιαφέρον για την πολιτική της Ρωσίας ο καθορισμός των ορίων της Μακεδονίας περιπλέκεται. Έρχονται πρώτα οι Ρώσοι πολιτικοί ,οι οποίοι καθορίζουν τα όρια της Μακεδονίας αναλόγως των πολιτικών τους επιδιώξεων.Αργότερα έρχονται οι ερασιτέχνες και οι επιστήμονες γεωγράφοι που προσπαθούν να καθορίσουν τα πραγματικά όρια της Μακεδονίας. Πολλοί όμως είτε εκ πλάνης είτε εσκεμμένως, καθορίζουν τα όρια της Μακεδονίας σύμφωνα με τις ρωσικές επιδιώξεις.
Μακεδονικά Βιλαέτια
Οι Έλληνες, λόγω της σημαντικής ιστορίας μας, και για να εξαλειφθούν οι Εθνικές ονομασίες που ήταν συνδεδεμένες με την Ιστορία και τους πόθους του υπόδουλου Ελληνισμού δεχθήκαμε τακτικές απο τους Τούρκους για να καταπολεμηθεί το εθνικό μας φρόνημα.
Και ένα από τα μεγαλύτερα ιστορικά εγκλήματα των Τούρκων κατά των Ελλήνων ήταν η διαίρεση της Ελλάδας σε βιλαέτια, που δεν είχαν καμία σχέση με την ιστορική και εθνολογική μας υπόσταση.
Στην περιοχή της Μακεδονίας ,αφού πρόσθεσαν και χώρους βορίως και δυτικώς αυτής, δημιούργησαν το βιλαέτιο της Θεσσαλονίκης, του Μοναστηρίου και του Κοσσυφοπεδίου.
Στο Βιλαέτιο του Μοναστηρίου συμπεριλαμβανόταν η Δίβρη και το Ελβασάν, καθαρώς αλβανικές περιοχές.
Το Βιλαέτιο του Κοσσυφοπεδίου δεν έχει καμία σχέση με την Μακεδονία,διότι μεγάλο μέρος του ανήκει στην περιοχή της Αλβανίας, καθώς κατοικούσαν καθαροί Αλβανικοί πληθυσμοί και το υπόλοιπο αποτελεί μέρος της Παλαιάς Σερβίας.
Βάσει αυτών των ανακατατάξεων, Αλβανοί, Βούλγαροι,Ρουμάνοι και Σέρβοι χρησιμοποιούσαν ανθελληνική προπαγάνδα για τον σφετερισμό του πραγματικού ονόματος και της πραγματικής Ιστορικής Μακεδονίας.
(Δες παρακάτω σχεδιάγραμμα 1)
Σχεδιάγραμμα 1: Τουρκικά Μακεδονικά Βιλαέτια
Ιστορική Μακεδονία
Ο Ι. Ιvanoff, Βούλγαρος επιστήμονας της Ακαδημίας της Σόφιας στο έργο του «La Question Macedonienne» αναφέρει:
«Την εποχή του Φιλίππου του ΙΙ ,η Μακεδονία μεγενθύθηκε δια της προσαρτήσεως της Παιονίας, Ιλλυρίας και τμήματος της Θράκης, περιελάμβανε δε τις περιοχές μεταξύ του Ολύμπου έως τους πρόποδες του Σκάρδου και μέχρι του Ρίλα και της Ροδόπης. Οι προσαρτηθείσες όμως περιοχές Παιονίας, Ιλλυρίας και Αγριανών, διατήρησαν μια κάποια αυτονομία και θεωρούντο ως εκτός των συνόρων της καθαρώς λεγομένης Μακεδονίας. »
Αυτή είναι η άποψη ενός Βούλγαρου επιστήμονα που παραδέχεται ότι η Μακεδονία δεν έφτανε ούτε το Σκάρδον Όρος. Τα βόρεια σύνορα στην πραγματικότητα ήταν πολύ πιο κάτω, στο ύψος τη πόλης Στόβοι, δίπλα στο σημερινό Γκράτσο στη συμβολή του Εριγώνος και του Αξιού.
Η εκδοχή άλλων ιστορικών και ερασιτεχνών γεωγράφων, οι οποίοι καθόρισαν τα όρια της Μακεδονίας βασιζόμενοι σ’ έναν γεωγραφικό χώρο δεν ευσταθεί. Η Μακεδονία υπήρξε κάποτε διοικητικώς και πολιτικώς ανεξάρτητη περιοχή κατοικούμενη από μία ελληνική φυλή- τους Μακεδόνες με Ιστορία, με παραδόσεις με ελληνικά ήθη και έθιμα.Δεν έχει κανείς λοιπόν το δικαίωμα να την προσαρμόσει στα όρια της αρεσκείας του και να παραγνωρίσει τους κατοίκους της και την Ιστορία τους.
Επομένως σαν όρια της Μακεδονίας πρέπει να παραδεχθούμε τα όρια της Μακεδονίας του Φιλίππου ΙΙ
Νότια: υπό του Ολύμπου και Χασίων Ορέων
Βόρεια: υπό της γραμμής Ροδόπης-Νευροκοπίου-νοτιοδυτικες πλαγιές όρους Πυρίν –κοιλάδα Στρωμνίτσης - Στενά Δεμίρ-Καπού - και δια Βορείως Μοριχόβου –Περλεπέ(Πριλέπ) στο βόρειο άκρο της Λίμνης Αχρίδας
Ανατολικά: υπό του Νέστου ποταμού
Δυτικά: Η γραμμή διαχωρισμού των υδάτων Σκάρδου-Γράμμου-Πίνδου
(Δες παρακάτω σχεδιάγραμμα 2)
Το πρόγραμμά σας περιήγησης μπορεί να μην υποστηρίζει την προβολή αυτής της εικόνας.
Σχεδιάγραμμα 2: Διαφορά Ιστορικής (πράσινα όρια) και γεωγραφικής Μακεδονίας (πορτοκαλί όρια)
Γεωγραφική Μακεδονία (Σλαβική άποψη)
Η "γεωγραφική Μακεδονία" ήταν όρος καθαρά σλαβικός και βουλγαρικός και δυστυχώς παρέσυρε πολλούς αφελείς συγγραφείς και διανοουμένους της Δύσης.
Οι Ρώσοι και οι Βούλγαροι επειδή επιθυμούσαν μια Μακεδονία κατά το δοκούν και θέλοντας να επιτύχουν την επιθυμητή Σλαβική πλειοψηφία στην Μακεδονία,γεγονός που δεν το προσέφερε η "Ιστορική Μακεδονία", ακόμα και με τις βιαιοπραγίες εναντίον του Ελληνισμού, έλαβαν ως βάση τα Μακεδονικά Βιλαέτια της Οθωμανικής αυτοκρατορίας αφαιρώντας τις Σερβικές και Αλβανικές περιοχές!
Αυτό το κατασκεύασμα ονομάστηκε Γεωγραφική Μακεδονία. Η μεγάλη προπαγανδιστική συγγραφική εκστρατεία της Ρωσίας και μετά και της Βουλγαρίας κατά τον 19ο αι. στη Δύση είχε ως αποτέλεσμα να παρασυρθούν αρκετοί Ευρωπαίοι διανοούμενοι, αγνοώντας τις καταστάσεις, οι οποίοι ούτε καν επισκέφθηκαν την Μακεδονία.
Οι Σέρβοι πριν το 1940 ουδέποτε αναγνώρισαν τα όρια της Μακεδονίας σύμφωνα με τις βουλγαρικές και σλαβικές απόψεις,αλλά πάντοτε με την ελληνική (ιστορική Μακεδονία).
Ο Τρινεγκέρσκυ, ένας από τους σπουδαιότερους Σέρβους επιστήμονες, στο προπολεμικά δημοσιευμένο έργο του «Γιουγκοσλαβικές μειονότητες του εξωτερικού» παραδέχεται και αυτός ως Μακεδονία την Ιστορική Μακεδονία, από την οποία όμως σκοπίμως αφαιρεί την περιοχή Μοναστηρίου Περλεπέ, την οποία χαρακτηρίζει ως μέρος της παλαιάς Σερβίας.Αυτό βεβαίως δεν εμπόδισε πριν το 1940 τους Σέρβους εθνικιστές να ανευρίσκουν Σερβικές μειονότητες μέχρι της Θεσσαλονίκης, η οποία υπήρξε για πολλούς Σέρβους κρυφός πόθος.
Από το 1942 όμως με την εμφάνιση του Κομμουνιστικού Κομματος Γιουγκοσλαβίας αλλάζει τελείως η πολιτική της Γιουγκοσλαβίας η οποία υιοθετεί τις ρωσικές και βουλγαρικές απόψεις και βαπτίζει την υπό τα Σκόπια και νότια περιοχή της Σερβίας ως «Μακεδονία του Βαρδάρη» με την πρόθεση, υπό το πρόσχημα της συνενώσεως αυτής με την «Μακεδονία του Αιγαίου» και «Μακεδονία του Πιρίν», να σφετεριστεί τις δύο αυτές περιοχές.
Αυτό το ανόσιο και άνευ ουδεμίας επιστημονικής βάσεως κατασκεύασμα δυστυχώς γίνεται παραδεκτό από όλους τους ξένους σήμερα.
Δες παραπάνω το σχεδιάγραμμα 3
Σχεδιάγραμμα 3: Όρια Μεγάλης Βουλγαρίας
Κατά την διάρκεια της Τουρκοκρατίας εξαλείφεται η ονομασία της Μακεδονίας ως περιοχής της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.Απομένει μόνο ως ανάμνηση στους υπόδουλους Έλληνες, οι οποίοι κρατούν με κρυφό καμάρι από πατέρα σε γιο, την ιερή παράδοση, ότι κατάγονται από τους ήρωες αρχαίους Έλληνες Μακεδόνες.
Κατά την Αναγέννηση, όταν στην Δύση ξυπνά ο θαυμασμός και το ενδιαφέρον για το αρχαίο ελληνικό πνεύμα εμφανίζονται οι πρώτοι χάρτες της Ελληνικής Χερσονήσου από Ιταλούς, Γάλλους και Ολλανδούς εκδότες, όπου αναγράφεται η Μακεδονία περίπου στα όρια της Μακεδονίας του Φιλίππου ΙΙ.
Από τις αρχές του 19 αι. όταν η Μακεδονία αρχίζει να προσλαμβάνει ενδιαφέρον για την πολιτική της Ρωσίας ο καθορισμός των ορίων της Μακεδονίας περιπλέκεται. Έρχονται πρώτα οι Ρώσοι πολιτικοί ,οι οποίοι καθορίζουν τα όρια της Μακεδονίας αναλόγως των πολιτικών τους επιδιώξεων.Αργότερα έρχονται οι ερασιτέχνες και οι επιστήμονες γεωγράφοι που προσπαθούν να καθορίσουν τα πραγματικά όρια της Μακεδονίας. Πολλοί όμως είτε εκ πλάνης είτε εσκεμμένως, καθορίζουν τα όρια της Μακεδονίας σύμφωνα με τις ρωσικές επιδιώξεις.
Μακεδονικά Βιλαέτια
Οι Έλληνες, λόγω της σημαντικής ιστορίας μας, και για να εξαλειφθούν οι Εθνικές ονομασίες που ήταν συνδεδεμένες με την Ιστορία και τους πόθους του υπόδουλου Ελληνισμού δεχθήκαμε τακτικές απο τους Τούρκους για να καταπολεμηθεί το εθνικό μας φρόνημα.
Και ένα από τα μεγαλύτερα ιστορικά εγκλήματα των Τούρκων κατά των Ελλήνων ήταν η διαίρεση της Ελλάδας σε βιλαέτια, που δεν είχαν καμία σχέση με την ιστορική και εθνολογική μας υπόσταση.
Στην περιοχή της Μακεδονίας ,αφού πρόσθεσαν και χώρους βορίως και δυτικώς αυτής, δημιούργησαν το βιλαέτιο της Θεσσαλονίκης, του Μοναστηρίου και του Κοσσυφοπεδίου.
Στο Βιλαέτιο του Μοναστηρίου συμπεριλαμβανόταν η Δίβρη και το Ελβασάν, καθαρώς αλβανικές περιοχές.
Το Βιλαέτιο του Κοσσυφοπεδίου δεν έχει καμία σχέση με την Μακεδονία,διότι μεγάλο μέρος του ανήκει στην περιοχή της Αλβανίας, καθώς κατοικούσαν καθαροί Αλβανικοί πληθυσμοί και το υπόλοιπο αποτελεί μέρος της Παλαιάς Σερβίας.
Βάσει αυτών των ανακατατάξεων, Αλβανοί, Βούλγαροι,Ρουμάνοι και Σέρβοι χρησιμοποιούσαν ανθελληνική προπαγάνδα για τον σφετερισμό του πραγματικού ονόματος και της πραγματικής Ιστορικής Μακεδονίας.
(Δες παρακάτω σχεδιάγραμμα 1)
Σχεδιάγραμμα 1: Τουρκικά Μακεδονικά Βιλαέτια
Ιστορική Μακεδονία
Ο Ι. Ιvanoff, Βούλγαρος επιστήμονας της Ακαδημίας της Σόφιας στο έργο του «La Question Macedonienne» αναφέρει:
«Την εποχή του Φιλίππου του ΙΙ ,η Μακεδονία μεγενθύθηκε δια της προσαρτήσεως της Παιονίας, Ιλλυρίας και τμήματος της Θράκης, περιελάμβανε δε τις περιοχές μεταξύ του Ολύμπου έως τους πρόποδες του Σκάρδου και μέχρι του Ρίλα και της Ροδόπης. Οι προσαρτηθείσες όμως περιοχές Παιονίας, Ιλλυρίας και Αγριανών, διατήρησαν μια κάποια αυτονομία και θεωρούντο ως εκτός των συνόρων της καθαρώς λεγομένης Μακεδονίας. »
Αυτή είναι η άποψη ενός Βούλγαρου επιστήμονα που παραδέχεται ότι η Μακεδονία δεν έφτανε ούτε το Σκάρδον Όρος. Τα βόρεια σύνορα στην πραγματικότητα ήταν πολύ πιο κάτω, στο ύψος τη πόλης Στόβοι, δίπλα στο σημερινό Γκράτσο στη συμβολή του Εριγώνος και του Αξιού.
Η εκδοχή άλλων ιστορικών και ερασιτεχνών γεωγράφων, οι οποίοι καθόρισαν τα όρια της Μακεδονίας βασιζόμενοι σ’ έναν γεωγραφικό χώρο δεν ευσταθεί. Η Μακεδονία υπήρξε κάποτε διοικητικώς και πολιτικώς ανεξάρτητη περιοχή κατοικούμενη από μία ελληνική φυλή- τους Μακεδόνες με Ιστορία, με παραδόσεις με ελληνικά ήθη και έθιμα.Δεν έχει κανείς λοιπόν το δικαίωμα να την προσαρμόσει στα όρια της αρεσκείας του και να παραγνωρίσει τους κατοίκους της και την Ιστορία τους.
Επομένως σαν όρια της Μακεδονίας πρέπει να παραδεχθούμε τα όρια της Μακεδονίας του Φιλίππου ΙΙ
Νότια: υπό του Ολύμπου και Χασίων Ορέων
Βόρεια: υπό της γραμμής Ροδόπης-Νευροκοπίου-νοτιοδυτικες πλαγιές όρους Πυρίν –κοιλάδα Στρωμνίτσης - Στενά Δεμίρ-Καπού - και δια Βορείως Μοριχόβου –Περλεπέ(Πριλέπ) στο βόρειο άκρο της Λίμνης Αχρίδας
Ανατολικά: υπό του Νέστου ποταμού
Δυτικά: Η γραμμή διαχωρισμού των υδάτων Σκάρδου-Γράμμου-Πίνδου
(Δες παρακάτω σχεδιάγραμμα 2)
Το πρόγραμμά σας περιήγησης μπορεί να μην υποστηρίζει την προβολή αυτής της εικόνας.
Σχεδιάγραμμα 2: Διαφορά Ιστορικής (πράσινα όρια) και γεωγραφικής Μακεδονίας (πορτοκαλί όρια)Γεωγραφική Μακεδονία (Σλαβική άποψη)
Η "γεωγραφική Μακεδονία" ήταν όρος καθαρά σλαβικός και βουλγαρικός και δυστυχώς παρέσυρε πολλούς αφελείς συγγραφείς και διανοουμένους της Δύσης.
Οι Ρώσοι και οι Βούλγαροι επειδή επιθυμούσαν μια Μακεδονία κατά το δοκούν και θέλοντας να επιτύχουν την επιθυμητή Σλαβική πλειοψηφία στην Μακεδονία,γεγονός που δεν το προσέφερε η "Ιστορική Μακεδονία", ακόμα και με τις βιαιοπραγίες εναντίον του Ελληνισμού, έλαβαν ως βάση τα Μακεδονικά Βιλαέτια της Οθωμανικής αυτοκρατορίας αφαιρώντας τις Σερβικές και Αλβανικές περιοχές!
Αυτό το κατασκεύασμα ονομάστηκε Γεωγραφική Μακεδονία. Η μεγάλη προπαγανδιστική συγγραφική εκστρατεία της Ρωσίας και μετά και της Βουλγαρίας κατά τον 19ο αι. στη Δύση είχε ως αποτέλεσμα να παρασυρθούν αρκετοί Ευρωπαίοι διανοούμενοι, αγνοώντας τις καταστάσεις, οι οποίοι ούτε καν επισκέφθηκαν την Μακεδονία.
Οι Σέρβοι πριν το 1940 ουδέποτε αναγνώρισαν τα όρια της Μακεδονίας σύμφωνα με τις βουλγαρικές και σλαβικές απόψεις,αλλά πάντοτε με την ελληνική (ιστορική Μακεδονία).
Ο Τρινεγκέρσκυ, ένας από τους σπουδαιότερους Σέρβους επιστήμονες, στο προπολεμικά δημοσιευμένο έργο του «Γιουγκοσλαβικές μειονότητες του εξωτερικού» παραδέχεται και αυτός ως Μακεδονία την Ιστορική Μακεδονία, από την οποία όμως σκοπίμως αφαιρεί την περιοχή Μοναστηρίου Περλεπέ, την οποία χαρακτηρίζει ως μέρος της παλαιάς Σερβίας.Αυτό βεβαίως δεν εμπόδισε πριν το 1940 τους Σέρβους εθνικιστές να ανευρίσκουν Σερβικές μειονότητες μέχρι της Θεσσαλονίκης, η οποία υπήρξε για πολλούς Σέρβους κρυφός πόθος.
Από το 1942 όμως με την εμφάνιση του Κομμουνιστικού Κομματος Γιουγκοσλαβίας αλλάζει τελείως η πολιτική της Γιουγκοσλαβίας η οποία υιοθετεί τις ρωσικές και βουλγαρικές απόψεις και βαπτίζει την υπό τα Σκόπια και νότια περιοχή της Σερβίας ως «Μακεδονία του Βαρδάρη» με την πρόθεση, υπό το πρόσχημα της συνενώσεως αυτής με την «Μακεδονία του Αιγαίου» και «Μακεδονία του Πιρίν», να σφετεριστεί τις δύο αυτές περιοχές.Αυτό το ανόσιο και άνευ ουδεμίας επιστημονικής βάσεως κατασκεύασμα δυστυχώς γίνεται παραδεκτό από όλους τους ξένους σήμερα.
Δες παραπάνω το σχεδιάγραμμα 3
Σχεδιάγραμμα 3: Όρια Μεγάλης Βουλγαρίας
