Τρίτη 24 Νοεμβρίου 2009

"Να εισπράττεται οποτεδήποτε"



Η εντολή αυτή να «εισπράττεται οποτεδήποτε» υπάρχει από τον Οργανισμό Ασφάλισης Ελευθέρων Επαγγελματιών (πρώην ΤΕΒΕ) προς τα ΕΛΤΑ. Με άλλα λόγια, «φέρτε τις εισφορές σας όποτε έχετε, γιατί χανόμαστε». Κι η οπτική αυτή δεν απέχει σημαντικά από την αλήθεια. Τα ασφαλιστικά ταμεία –για άλλη μία φορά– βουλιάζουν. Είναι η μεγάλη καυτή πατάτα που έχει μείνει στα χέρια της νυν κυβέρνησης...

Οι ασφαλιστικοί οργανισμοί απευθύνουν συχνά – πυκνά εκκλήσεις προς την κυβέρνηση για να πληρωθούν οι συντάξεις. Για να είμαστε απόλυτα ειλικρινείς, τα ασφαλιστικά ταμεία τα θυμόμαστε πάντα επαίτες της κρατικής βοήθειας. Και το κράτος το θυμόμαστε πάντα σε έναν δυσνόητο για μας ρόλο απαθούς παρατηρητή που στη δύσκολη ώρα έσπευδε να τείνει χείρα βοηθείας, δίχως όμως να τολμά να δώσει και λύση πνοής στο πρόβλημα. Οι κυβερνήσεις δεν τόλμησαν να σπάσουν τα αυγά και να κάνουν ομελέτα και τώρα τα αυγά έχουν μπαγιατέψει και απειλούν να διαβρώσουν με το άρωμά τους και τα υπόλοιπα τρόφιμα του ψυγείου.

Είναι αργά πλέον για δάκρυα. Όταν είχαμε το χρόνο να συζητήσουμε, το χρόνο αυτόν τον ξοδέψαμε σε ανούσιες αντιπαραθέσεις. Κατασυκοφαντήσαμε ανθρώπους εγνωσμένου κύρους που συμμετείχαν σε επιτροπές και παρουσίασαν υλοποιήσιμες προτάσεις, χάσαμε την ευκαιρία να αντιμετωπίσουμε το πρόβλημα στην ώρα του. Τώρα οι επιλογές είναι περιορισμένες και έχουν περιγραφεί με ακρίβεια από τους διεθνείς οργανισμούς: Αύξηση των ορίων ηλικίας, περιορισμός του ύψους των συντάξεων, ενοποίηση ταμείων. Οι λύσεις δεν μπορεί πλέον να είναι «πολιτικές», αλλά μόνο διαχειριστικές. Τα περιθώρια ελιγμών είναι μηδενικά, αφού σε αντίθετη περίπτωση το ασφαλιστικό θα αποτελέσει την ταφόπλακα της ελληνικής Οικονομίας.

Οι συνταξιούχοι δικαίως διαμαρτύρονται για το χαμηλό ύψος των συντάξεών τους. Με τα χρήματα που παίρνουν δεν μπορούν να ζήσουν αξιοπρεπώς. Κι ο ηλικιωμένος άνθρωπος που θέλει να ζήσει αξιοπρεπώς το υπόλοιπο της ζωής του δεν μπορεί να κάνει μακροπρόθεσμα όνειρα. Το τώρα τον ενδιαφέρει. Το πρόβλημα είναι ότι η Οικονομία μας δεν μας επιτρέπει να έχουμε συντάξεις επιπέδου Γερμανίας ή Γαλλίας. Αυτό, όμως, ήταν δεδομένο και χτες. Αν κάποιοι πίστεψαν κάτι διαφορετικό, φταίνε εκείνοι που τους είπαν ότι μετά την είσοδό μας στην ΟΝΕ θα τρώγαμε με χρυσά κουτάλια.

Τα κόμματα της αριστεράς και τα συνδικάτα προσπαθούν να μας πείσουν ότι τα χρήματα έχουν δοθεί από τους εργαζόμενους, αλλά τα «έφαγαν» οι «κακοί βιομήχανοι». Αναφέρονται στα αποθεματικά των ασφαλιστικών ταμείων και στο γεγονός ότι αυτά ήσαν για πολλά χρόνια με μηδενική απόδοση. Σε έναν βαθμό έχουν δίκιο. Η αφετηρία της συζήτησης, ότι εκείνη η πολιτική στοίχισε πολύτιμους πόρους από τα ασφαλιστικά ταμεία, είναι σωστή. Αλλά δεν είναι η μόνη αιτία ούτε και η κύρια αιτία. Οι πρόωρες συνταξιοδοτήσεις και οι πολλές αναπηρικές συντάξεις, η αφαίμαξη των ταμείων με την υπερβολική συνταγογράφηση, η κακή διαχείριση των οικονομικών τους (στην οποία όμως συμμετείχαν και τα συνδικάτα), είναι ορισμένοι ακόμη λόγοι.

Οι επόμενοι μήνες θα είναι δύσκολοι. Πόσο μάλλον όταν η κυβέρνηση πιέζεται αφόρητα από τις κοινοτικές υπηρεσίες για περιορισμό των δαπανών. Τα ασφαλιστικά ταμεία θα βρεθούν υπό πίεση και οι προτεινόμενες λύσεις δεν είναι δυνατόν να αφήσουν κάποιον ευχαριστημένο. Μαγικές λύσεις δεν υπάρχουν και τα πράγματα είναι από λίγο έως πολύ δεδομένα. Κι όσοι υποστηρίζουν ότι ο μήνας του μέλιτος για την νέα κυβέρνηση έχει ήδη τελειώσει και ότι το ασφαλιστικό θα μας επαναφέρει στη σκληρή πραγματικότητα, μάλλον έχουν δίκιο...

Θανάσης Μαυρίδης

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...

Οι αναρτήσεις στο ¨Παζλ Ενημέρωσης¨

Παζλ Ενημέρωσης