του Γ. Δελαστίκ
Εντελώς αβάσιμη η ενορχηστρωμένη εκστρατεία περί της απειλούμενης δήθεν χρεοκοπίας της οικονομίας
Έχει υπερβεί πλέον κάθε όριο ανεκτής υπερβολής, ακόμη και για τα ελληνικά δεδομένα, αυτός ο ενορχηστρωμένος θόρυβος περί δήθεν κινδύνων χρεοκοπίας της χώρας. Αντιλαμβανόμαστε την εξόφθαλμη άλλωστε πολιτική σκοπιμότητα αυτής της «οικονομικής τρομοκρατίας».
Στόχο έχει να καλλιεργήσει μια ψυχολογία δέους και κατάρρευσης, ώστε να παραλύσουν εκ των προτέρων οι όποιες διαθέσεις αντίστασης του κόσμου σε σοβαρότατα αντιλαϊκά μέτρα που ίσως σχεδιάζει να περάσει η κυβέρνηση Παπανδρέου.
Ο ψυχολογικός πόλεμος εναντίον του πληθυσμού αποσκοπεί επίσης στο να συγκαλύψει ότι, ενώ οι χρυσοκάνθαροι του χρηματοπιστωτικού συστήματος βούλιαξαν στην κρίση την παγκόσμια οικονομία με τον προκλητικό τζόγο τους πέρα από κάθε όριο λογικής, ο κοσμάκης πρέπει τώρα να πληρώσει τα τρισεκατομμύρια δολάρια και ευρώ που έθεσαν στη διάθεσή τους οι κυβερνήσεις.
Οι πολίτες αποτελούν επίσης στόχο τρομοκράτησης για να ανεχθούν αδιαμαρτύρητα το γεγονός ότι αυτό που οι κυβερνήσεις ονομάζουν «έξοδο από την κρίση» σημαίνει θεαματική αύξηση της κερδοφορίας των τραπεζών και των τιμών των μετοχών των εταιρειών και ταυτόχρονα δραματική επιδείνωση της ανεργίας και μείωση των εξόδων των κυβερνήσεων για την παιδεία, την υγεία, τις συντάξεις, τις κοινωνικές παροχές, παράλληλα με επιδείνωση των εργασιακών σχέσεων.
Οπως ήταν βέβαιο από την αρχή, από τη στιγμή που δεν σημειώθηκαν πουθενά πολιτικές αναστατώσεις και ανατροπές, η κρίση χρησιμοποιείται ως μοχλός ανακατανομής του κοινωνικού πλούτου υπέρ των πλουσίων και εις βάρος των ασθενέστερων οικονομικά, των μισθωτών και των συνταξιούχων σε πρώτη γραμμή. Πάνω από 50%... αυξημένα (!) θα είναι φέτος τα μπόνους που θα πάρουν τα παρασιτικά «γκόλντεν μπόις» της Γουόλ Στριτ ως ανταμοιβή γιατί κατέστρεψαν την παγκόσμια οικονομία.
Την ίδια ώρα η κυβέρνηση π.χ. της Ιρλανδίας ανέστειλε μονομερώς τη μηδαμινή αύξηση ύψους μόλις 2,5% που έπρεπε να δώσει στους εργαζομένους του δημόσιου τομέα τον Οκτώβριο, προκαλώντας προχθές τη μεγαλύτερη εργασιακή κινητοποίηση εδώ και τουλάχιστον τριάντα χρόνια! Πάνω από 250.000 Ιρλανδοί εγκατέλειψαν τις εργασίες τους και η ζωή της χώρας παρέλυσε, από τα σχολεία και τα νοσοκομεία ως τους σταθμούς της πυροσβεστικής.
Κανέναν απολύτως λόγο δεν είχε π.χ. η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ να ανοίξει το ασφαλιστικό τόσο εσπευσμένα μέσα σε τόσο αντίξοες συνθήκες, αν στο μυαλό κάποιων κυβερνητικών στελεχών δεν υπήρχε ίσως η σκέψη να κάνουν κάποια «αρπαχτή» κατά το ιρλανδικό παράδειγμα, όπου τον Φεβρουάριο η δεξιά κυβέρνηση περιέκοψε κατά 7,5% τους μισθούς όλων των εργαζομένων στον δημόσιο τομέα, εισάγοντας μονομερώς αύξηση κατά 7,5% των κρατήσεων από τους μισθούς τους για τις συντάξεις τους!
Ας είμαστε σοβαροί. Στη Βρετανία ή στην Ισπανία, που βρίσκονται σε χειρότερα χάλια από εμάς (δεν συζητάμε για τις Βαλτικές Χώρες ή την Ιρλανδία), δεν γίνεται ούτε το ένα... εκατοστό της πανικόβλητης τρομο- οικονομικής συζήτησης που γίνεται στην Ελλάδα.
Είναι εξωφρενικό να εμφανίζεται ως στοιχείο δήθεν επικείμενης χρεοκοπίας ότι δανειζόμαστε με επιτόκιο 1,5% έως ίσως και 2% ακριβότερα από όσο δανείζεται η Γερμανία ή 0,5% ακριβότερα από όσο δανείζεται η Ιταλία. Καλά, δεν υπήρχε καν υπόνοια χρεοκοπίας π.χ. το 1990 όταν η Ελλάδα δανειζόταν με επιτόκια 10% στη διεθνή και μέχρι και... 25% στην εσωτερική αγορά, θα χρεοκοπήσουμε τώρα;
Οι ξένοι κερδοσκόποι οι οποίοι βρέθηκαν πάλι με τρισεκατομμύρια δολάρια στα χέρια τους με τα λεφτά που τους έδωσαν οι κυβερνήσεις, έχουν κάθε λόγο να χειραγωγούν τις τιμές των μετοχών ή να τζογάρουν στα άκρως τυχοδιωκτικά CDS για να αγοράσουν και να πουλήσουν την Ελλάδα. Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ είναι ανάγκη να τους διευκολύνει καλλιεργώντας αυτό το κλίμα πανικού; Ας το σκεφθεί καλύτερα.
Ετσι μας θέλουν
Ονειρο της ΕΕ η... Βουλγαρία!
Οι μακροοικονομικοί δείκτες έχουν πραγματικό νόημα μόνο στον βαθμό που εξετάζονται σε συνάρτηση με το βιοτικό επίπεδο του πληθυσμού.
Το 2010 π.χ. οι 26 χώρες της ΕΕ θα έχουν έλλειμμα μεγαλύτερο από το 3% που ορίζει το Μάαστριχτ. Θα έχουν μέσο έλλειμμα 7,5%.
Μία και μοναδική θα έχει έλλειμμα κάτω από 3%: η πιο εξαθλιωμένη από όλες, η έσχατη στους 27, η Βουλγαρία! Μια χώρα με μισθούς 150 ευρώ τον μήνα και συντάξεις κάτω από 100 ευρώ! Φτώχεια και δυστυχία. Πείνα. Αυτή η χώρα όμως θα είναι του χρόνου το... υπόδειγμα του Αλμούνια!
Η δεξιά βουλγαρική κυβέρνηση λιώνει τους Βούλγαρους στη λιτότητα για να πιάσει το νούμερο του ελλείμματος. Αυτοί της ΕΕ έτσι θέλουν να μας κάνουν. Εμείς όμως θέλουμε να γίνουμε έτσι; Προφανώς όχι.
