Tου Νίκου A. Ρολάνδη Πρόλογος: «Φωνή Κυρίου επί των Υδάτων. Νήσος τις εστί», όπως έγραψε στους «Πέρσες» ο Αισχύλος. Το όνομα της, Κύπρος. Έτος 2009. Οι κάτοικοι της προέρχονται βασικά από δυο διαφορετικές εθνότητες, την ελληνική και την τουρκική. Για 50 χρόνια δεν μπορούν να συνεννοηθούν μεταξύ τους. Δημιούργησαν μια Δημοκρατία από κοινού το 1960, στην οποία δεν πίστεψαν πραγματικά ούτε η μια ούτε η άλλη πλευρά. Έκτοτε ερίζουν. Διέπραξαν λάθη και αμαρτίες, αλλά η κάθε κοινότητα αναγνωρίζει μόνο τα λάθη και τις αμαρτίες της άλλης πλευράς. Η χώρα σχεδόν διαλύθηκε το 1974. Ελληνικό πραξικόπημα. Βάρβαρη τουρκική εισβολή και κατοχή. Το 2008/2009 πραγματοποιείται η 16η προσπάθεια για λύση του προβλήματος. Οι συνθήκες είναι πια δύσκολες, πολύ πιο δύσκολες από το παρελθόν. Πριν χρόνια υπήρξαν ευκαιρίες, αλλά χάθηκαν. Σήμερα οι ηγέτες Χριστόφιας και Ταλάτ προσπαθούν και πάλι. Ο κόσμος όμως στη μεγάλη του πλειοψηφία είναι απαθής και αδιάφορος. Κυνηγά τον πλούτο και τα υλικά αγαθά. Φοβάται επίσης ο κόσμος την αλλαγή. Δεν ξέρει τι θα φέρει μαζί της μια λύση. Κτίζονται παντού μνημεία εθνικισμού, που απομακρύνουν την μια κοινότητα από την άλλη. Σημαίες πελώριες, φωτισμένες, αγάλματα. Γέμισε η Κύπρος με σύμβολα που χωρίζουν, που δεν ενώνουν. Οι απόψεις στις συνομιλίες είναι πια βαθιά εμπεδωμένες. Ρίζωσαν μέσα από τα 35 χρόνια της κατοχής. Η μια πλευρά θέλει να παν όλοι οι πρόσφυγες πίσω στα σπίτια τους. Η άλλη πλευρά θεωρεί πως μετά από τόσα χρόνια δεν ισχύει πια πλήρως το δικαίωμα αυτό. Η μια πλευρά διεκδικεί τις περιουσίες της, η άλλη πλευρά αναγνωρίζει δικαιώματα και στους για πολλά χρόνια χρήστες των περιουσιών. Η μια πλευρά αισθάνεται ανασφάλεια αν παραμείνουν οι τουρκικές εγγυήσεις. Η άλλη πλευρά αισθάνεται ανασφάλεια αν ακυρωθούν οι εγγυήσεις. Η μια πλευρά επιμένει να φύγουν οι τούρκοι έποικοι, η άλλη πλευρά δεν βλέπει δυνατότητα να επιτευχθεί αυτό. Διαφορές υπάρχουν και σε άλλα σημαντικά θέματα. Ας υποθέσουμε λοιπόν πως οι συνομιλίες δεν προχωρούν. Αποτυγχάνουν. Η έννοια της διχοτόμησης, της δημιουργίας δυο κρατών, κερδίζει σταδιακά έδαφος. Το γνωστό «Εμείς απ' εδώ, εκείνοι από εκεί» άρχισε να εμπεδώνεται. Το προωθούν άμεσα ή έμμεσα πολιτικά κόμματα, οργανωμένα σύνολα και ορισμένα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης σε ολόκληρη την Κύπρο (τη βόρεια και τη νότια). Θέλουν την «καθαρή λύση», έστω και αν δεν τολμά κανένας να διαπραγματευθεί και να υπογράψει την «καθαρή λύση». Δεν γνωρίζουν τι σημαίνει αυτή η «καθαρή λύση». Θα έχουν την πικρή γεύση αργότερα... Περνά κάποιος ακόμα χρόνος. Στο νότο παραμένει η «Κυπριακή Δημοκρατία», όπως εγκαθιδρύθηκε το 1960, με τις Συνθήκες, το Σύνταγμα και τους νόμους της. Στο βορρά εμπεδώνεται σταδιακά η τουρκική Δημοκρατία της Βόρειας Κύπρου που ιδρύθηκε το 1983. Δεν αναγνωρίστηκε μεν, αλλά υπάρχει, με διεθνές εμπόριο, τουρισμό, ξένες επενδύσεις και με πολιτική προσωπικότητα στην Ευρώπη, τις Ηνωμένες Πολιτείες, τη Ρωσία, τις 55 περίπου ισλαμικές χώρες και αλλού. Το ευρωπαϊκό παραμύθι συνεχίζεται και τα χρόνια περνούν........ 2015...... 2020........2025.....2030. Ελληνοκύπριος, Έτος 2030: Δεν είναι ευχάριστη η κατάσταση στο νότο. Αρκετοί έλληνες έφυγαν για την Ελλάδα και το εξωτερικό. Δεν εμπιστεύονται τους τούρκους στο βορρά. Ζούμε στο νότο περίπου 850.000 ελληνοκύπριοι, 150,000 τουρκοκύπριοι και 200.000 ξένοι (νόμιμοι και παράνομοι). Οι περισσότεροι τουρκοκύπριοι εγκαταστάθηκαν σταδιακά στο νότο. Έχουν κυπριακή υπηκοότητα και δικαιούνται να κατοικήσουν στη Κυπριακή Δημοκρατία και να απολαμβάνουν τα Ευρωπαϊκά πλεονεκτήματα. Πριν 10 περίπου χρόνια διεκδίκησαν τις περιουσίες τους και τα δικαιώματα τους με βάση το Σύνταγμα και τους νόμους της Κυπριακής Δημοκρατίας. Ισχυρίσθηκαν πως το «Δίκαιο της Ανάγκης» δεν ισχύει πια. Τα πήραν σχεδόν όλα, παρά τις αρχικές αντιδράσεις των δικών μας. Κατέφυγαν και στα Ευρωπαϊκά Δικαστήρια και πέραν τούτου, η Τουρκία ως εγγυήτρια δύναμη απείλησε με επέμβαση στο νότο, με βάση τις Συνθήκες του 1960. Συμβαίνουν πράγματα τρελλά. Στο βορρά, στο 37% του κυπριακού εδάφους, μαζεύτηκαν τούρκοι πέραν του ενάμιση εκατομμυρίου και παρέμειναν και ορισμένοι τουρκοκύπριοι. Στο νότο δημιουργήθηκε μια ελληνοτουρκική πολιτεία με βάση το Σύνταγμα του 1960. Υπάρχει ήδη τουρκοκύπριος αντιπρόεδρος με δικαίωμα βέτο (Άρθρα 36 και 50 του Συντάγματος). Τρεις από τους 10 υπουργούς είναι τουρκοκύπριοι (άρθρο 46). Τουρκοκύπριοι είναι και το 30% της Βουλής (Άρθρο 62(2)) με δικαίωμα χωριστής πλειοψηφίας επί ορισμένων θεμάτων (Άρθρο 78(2)). Υπάρχουν τουρκοκύπριοι ανεξάρτητοι αξιωματούχοι (Άρθρα 112-121) και προωθείται τώρα και η πρόνοια του Συντάγματος (άρθρο 123(1)) για εργοδότηση 30% τουρκοκυπρίων στην δημόσια υπηρεσία. Οι ελληνοκύπριοι πρόσφυγες δεν πήραν πίσω τις περιουσίες τους και συνεχίζουν να προσφεύγουν ακόμα στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων.... Όπως είπα και πριν συμβαίνουν πράγματα τρελλά. Τουρκοκύπριος, Έτος 2030: Επέλεξα να ζήσω στο βορρά για λόγους ασφάλειας. Δεν εμπιστεύομαι τους έλληνες. Μαζεύτηκαν όμως εδώ ενάμιση εκατομμύριο τούρκοι, έτσι γράφουν οι εφημερίδες. Δεν υπάρχουν αρκετές δουλειές, μας φροντίζει όμως η Τουρκία, της οποίας ο πληθυσμός ξεπέρασε τα 100 εκατομμύρια. Ενισχύθηκε πολύ η θέση της Τουρκίας πολιτικά και οικονομικά κυρίως γιατί ενώνει με πετρελαιαγωγούς την Ανατολή με τη Δύση. Η Τουρκία ελέγχει τα πάντα στην Τουρκική Δημοκρατία της Βόρειας Κύπρου, που αναγνωρίστηκε ήδη ως κράτος από κάποιες ισλαμικές και άλλες χώρες. Ελληνοκύπριος, 2031: Φοβάμαι την κατάσταση. Η Τουρκία απειλεί συνεχώς. Παρ' όλο που η κυβέρνηση μας υποχρεώθηκε μετά από συνεχείς αφόρητες πιέσεις να συγκατατεθεί στο άνοιγμα όλων των Κεφαλαίων για τη συμπλήρωση της τουρκικής εναρμόνισης με το Κοινοτικό Κεκτημένο, αντιδρά τώρα και ασκεί βέτο, με το δίκαιο της, στην ένταξη της Τουρκίας στην Ευρώπη, λόγω της κατάστασης στην Κύπρο. Πριν δυο μέρες βρέθηκαν πέντε τουρκοκύπριοι, που ζουν στο νότο, δολοφονημένοι. Η Τουρκία απειλεί με επέμβαση για προστασία των τουρκοκυπρίων. Πρόκειται άραγε περί τουρκικής προβοκάτσιας, για να μας επιτεθεί η Τουρκία και να μας υποχρεώσει να συγκατατεθούμε στην ένταξη της στην Ευρώπη; Θα έχουμε ξανά εισβολή; Η Ελλάδα ζήτησε τη σύγκληση του Συμβουλίου Ασφαλείας και υπόσχεται να μας στηρίξει. Δεν ξέρω τι να πιστέψω. Τουρκοκύπριος, 2031: Ο Τουρκικός πληθυσμός βράζει μετά τις δολοφονίες. Φοβάμαι την κατάσταση. Φαίνεται πάμε πάλι για πόλεμο, όπως το 1974. Εμείς οι τουρκοκύπριοι εδώ στο βορρά, γίναμε δεύτερης κατηγορίας πολίτες στη δική μας πατρίδα. Φυσικά η Τουρκία έχει δίκαιο, δεν μπορούν οι Έλληνες να εμποδίζουν το Ευρωπαϊκό της μέλλον. Άλλωστε οι περισσότερες Ευρωπαϊκές χώρες ευνοούσαν πάντα και εξακολουθούν να ευνοούν την Τουρκία. Την Κύπρο κατά λάθος την δέχτηκαν στην Ευρώπη. Τι φταίω όμως εγώ και τα παιδιά μου, να μπλέξουμε με πολέμους; Και ο πατέρας μου και ο παππούς μου τα τελευταία 80 χρόνια, έζησαν μέσα σε πολιτικές και στρατιωτικές περιπέτειες. Φτάνει πια. Επίλογος: Μια φορά και ένα καιρό λοιπόν ήταν ένα νησί με έλληνες και τούρκους κατοίκους... Στα παλιά χρόνια ήταν γνωστό ως «Γλυκεία χώρα» ως «Νησί του έρωτα και της Αφροδίτης», ως «Νήσος των Αγίων». Αυτό δεν ισχύει πια. Πρόσφατα μαζεύτηκαν πολλά προβλήματα. Η αποτυχία στην επίλυση του εθνικού θέματος έφερε τη διχοτόμηση. Η διχοτόμηση κατέληξε σε ένα ελληνοτουρκικό κράτος στο νότο και σε ένα τουρκικό κράτος στο βορρά. Η κατάληξη αυτή έφερε αστάθεια και απομάκρυνε την ειρήνη. Και διερωτάται κανείς: Άραγε με μια λύση το 2009/2010 θα ερχόταν στην Κύπρο η ειρήνη; Η απάντηση δεν είναι εύκολη. Αλλά πιστεύω πως υπό κάποιες συνθήκες σίγουρα θα μπορούσε να υπάρξει η ειρήνη. Αν αντιληφθούμε όλοι εδώ στην Κύπρο πως σε αυτό τον πλανήτη υπάρχουν 193 χώρες και πως στη κάθε μια από αυτές τις χώρες ζουν άνθρωποι με διαφορετική θρησκεία, παράδοση και εθνική καταγωγή..... Αν συνειδητοποιήσουμε πως αυτές οι χωριστές εθνότητες θα πρέπει να συνυπάρξουν και να δημιουργήσουν μαζύ..... Αν ακόμα αντιληφθούμε πως παράλληλα με το δικό της δίκαιο η κάθε εθνότητα πρέπει να νοιάζεται και να προστατεύει και το δίκαιο των άλλων που συνυπάρχουν μαζί της ... Τότε, ναι η ειρήνη θα αγκαλιάσει την Κύπρο. Αν τα πιο πάνω δεν μπορούμε να τα καταλάβουμε, τότε αυτός ο τόπος δεν έχει μέλλον. Ούτε με λύση του Κυπριακού προβλήματος, ούτε χωρίς λύση. |