"Turkiye de yetmis iki bucuk millet war" (Στην Τουρκία υπάρχουν εβδομήντα δυόμισι εθνότητες!) H γνωστή τουρκική παροιμία που επαναλαμβάνεται συχνά και με χιουμοριστική διάθεση στους κύκλους της τουρκικής διανόησης αποτελεί μια αντανάκλαση της τουρκικής πραγματικότητας. Σε παλαιότερη έρευνα του γερμανικού Πανεπιστημίου του Τubingen με τίτλο "Ethnic Groups in the Republic of Turkey", αναφέρεται ότι στη σημερινή Τουρκία υπάρχουν τουλάχιστον 52 εθνότητες, με ξεχωριστά γλωσσικά, θρησκευτικά και εθνολογικά χαρακτηριστικά. Σε μια προσπάθεια να υποβαθμίσει αυτό τον αριθμό ο πρώην Πρόεδρος της Τουρκίας Τ. Ozal είχε αναφερθεί σε μόλις 25 εθνότητες που κατοικούν στην επικράτεια της Τουρκίας.Σύμφωνα με έρευνα του ειδησεογραφικού πρακτορείου ΑΝΚΑ στην Τουρκία ομιλούνται αυτή τη στιγμή 28 γλώσσες, μεταξύ των οποίων ελληνικά και ποντιακά, και θα μπορούσαν να υπάρξουν ελληνόφωνες ραδιοτηλεοπτικές εκπομπές μετά τη πρόσφατη αλλαγή σχετικού κανονισμού από το τουρκικό Ραδιοτηλεοπτικό Συμβούλιο.
Επισημαίνεται ότι μέσα από την τακτική της γλωσσικής, θρησκευτικής και εθνικής αφομοίωσης (βλ. καταπίεσης), οι Τούρκοι εξαφάνισαν κάθε άλλη μειονότητα που διαβιεί στα όρια του κράτους τους, συμπεριλαμβανομένου του ελληνικού στοιχείου. Ο Τούρκος ερευνητής F. Dundar, βασιζόμενος στις επίσημες απογραφές της Στατιστικής Υπηρεσίας της Τουρκίας, ανέδειξε στο βιβλίο του "Μειονότητες" την τακτική της Άγκυρας για την επίτευξη του κεμαλικού στόχου "ένα έθνος, μία γλώσσα, μία πατρίδα". Φυσικά οι αυτόκλητοι προστάτες των απανταχού μειονοτικών δικαιωμάτων στην περίπτωση της Τουρκία τηρούν σιγή ιχθύος.
