Δύο ποιήματα από τον Νίκο Λυγερό

Πέτρινη θάλασσα

Αν ήξερες πόσο πέτρινη
είναι η θάλασσα μας
τότε δεν θα φοβόσουν
να σου πάρουν τα νησιά.

Κάθε κύμα είναι μια γροθιά
σ' έκεινον που προσπαθεί
να μας κατακτήσει
με τη βαρβαρότητα του.

Μην κοιτάς μόνο τις διακοπές
δες και τη συνέχεια
του ελληνισμού μας
και του έργου του.

Κι όταν πιεις νερό
από τη θάλασσα μας
μην σε ξαφνιάσει η γεύση της
είναι εκείνη του ουρανού.

Ένα λιμάνι γης

Ένα λιμάνι γης
είναι ο Πειραιάς
όπου μένει ο Αλέκος
που μας προστατεύει
όταν αργούμε.
Αυτή τη θάλασσα
που έχει στο πνεύμα
θέλω να δεις κι εσύ
όταν πάμε Σαλαμίνα
για να το χαρείς
και να θυμηθείς
τη διαδρομή
με το αμάξι
λίγο πριν
το καλοκαίρι
με τη ζέστη
της χαράς.

Το αλίευσα ΕΔΩ