Εγώ ειμί ο βασιλεύς ο πένης (Κώδιξ μονής φ 25α)
«Και μαθόντα περί αυτών ότι εντός εστί του αμπελώνος εξήλθεν η φήμη και η αριστεία του βασιλέως εν παντί τόπω και εξήλθον σοφοί και γραμματείς οικιαίστορες και ύπατοι, σατράπαι και τοπάρχαι, έπαρχοι και στρατηγοί και μαθόντες ότι ο βασιλεύς εν ρώμη εστίν, αχθήσονται εν τη αυτού θέαν και προσκύνησιν πορευθέντες δε και θεασάμενοι έλαβον έκαστος το εαυτού καταθύμιον ερωτήσουσι δε τον βασιλέα λέγοντες πώς ακούει το όνομά σου, ο δε αποκριθείς λέγει: ο πτωχός ο πτωχολέων, το όνομά μου Ιωάννης των πάντων ειμί δ’ εργάτης και ήλθον να θεωρήσω μόνον τας τρικονταεξ ημέρας. Εγώ ειμί ο βασιλεύς ο πένης, ο ελεών πτωχούς και πένητας το δε όνομά μου ιώτα και ω μέγα συν τη μακρά ο λέγεται Ιωάννης και εληλυθα εν τη κτίσει των Χριστιανών πρεσβείαν, ίνα βλέπω τουτους και φυλάττω εν χρόνοις τριακονταεξι και από εκεί πορεύομαι όθεν εξήλθον
ΠΑΡΑΠΟΜΠΗ ( PDF )
Το αλίευσα ΕΔΩ
