H υπόθεση της αρμενικής γενοκτονίας και ο τρόπος με τον οποίο πολιτεύεται η κυβέρνηση της Αρμενίας και η Αρμενική Διασπορά έναντι της Τουρκίας, έπρεπε να διδάσκεται στις σχολές διπλωματίας της Ελλάδας και της Κύπρου… Θα υποστηρίξω τη θέση μου παρακάτω:
Ο Ταγίπ Ερντογάν παρουσιάζεται στα ταξίδια του στο εξωτερικό ως νέος αυτοκράτορας, ως ο ηγέτης μίας περιφερειακής δύναμης που δεν είναι αφού στηρίζεται σε πήλινα πόδια, ως ο ατρόμητος προστάτης των φτωχών Αράβων. Το τελευταίο διάστημα η περίπτωση Ερντογάν που εξελίσσεται σε προσωπική τραγωδία – και θα με θυμηθείτε – αντιμετωπίζεται με μειδιάματα και αυστηρή κριτική. Πρόκειται για έναν ηγέτη-φούσκα, που αργά ή γρήγορα θα σκάσει όχι επειδή θα τον αντιμετωπίσουν αποφασιστικά οι στρατοκράτες της Άγκυρας. Οι υποσχέσεις που έδωσε στους Τούρκους πολίτες αλλά και στους λαούς της περιοχής, είναι αδύνατον να υλοποιηθούν. Αυτή είναι η πραγματική εικόνα του σημερινού πρωθυπουργού της Τουρκίας και της χώρας του Αττίλα, η οποία σύμφωνα με απόρρητες αναλύσεις είναι το μόνο κράτος που κινδυνεύει να απολέσει έδαφός του τα επόμενα 25 χρόνια. (Η αναφορά των αναλυτών γίνεται για το ενδεχόμενο αυτοδυναμίας της κουρδικής μειονότητας και στη συνέχεια δημιουργίας κράτους στη νοτιοανατολική Τουρκία).
Ευρισκόμενος πρόσφατα στο Λονδίνο ο κ. Ερντογάν απείλησε ότι θα διώξει από τη χώρα του 100 χιλιάδες Αρμένιους εργάτες. Άκουσε τα εξ αμάξης ιδιαίτερα από φιλικά μέσα ενημέρωσης όπως οι Times, αλλά δέχθηκε και ισχυρές διαμαρτυρίες από φιλικούς πολιτικούς που τον ρώτησαν πώς θα αντιμετώπιζε ο ίδιος παρόμοια απειλή για τους Τούρκους εργάτες που εργάζονται σε όλες σχεδόν τις χώρες της Ευρώπης. Ήταν μία αψυχολόγητη δήλωση από έναν ηγέτη που προφανώς του έχει πλημμυρίσει την σκέψη η άνευ προηγουμένου αλαζονεία που τον κυριαρχεί.
Η εμμονή του εναντίον του Ισραήλ, που προσωπικά δεν με χαλά καθόλου, είναι ένα άλλο θέμα που χρειάζεται ψυχιατρικές γνώσεις για να αναλυθεί. Μετά την εισβολή στην Κύπρο το Ισραήλ ήταν η χώρα που έθεσε τους μηχανισμούς του σε όλο τον κόσμο στην υπηρεσία της Τουρκίας. Το εβραϊκό λόμπι στην Αμερική πάλεψε με πάθος όλες τις ελληνικές και αρμενικές προσπάθειες εναντίον της Άγκυρας. Ακόμα και τώρα, όταν ο κ. Ερντογάν καθυβρίζει το Ισραήλ και την ηγεσία του, λίγοι Εβραιοαμερικανοί λομπίστες συνεχίζουν να στηρίζουν τη χώρα του ελπίζοντας ότι θα συνέλθει. Παρ’ όλα αυτά, ο πρωθυπουργός της Τουρκίας εξαπολύει ύβρεις και τρομακτικούς χαρακτηρισμούς για το Ισραήλ, τη χώρα που τον βοήθησε να δικαιολογήσει το έγκλημα της εισβολής και της κατοχής. Από την περασμένη εβδομάδα παίζεται ένα πολιτικό παιγνίδι για γερά νεύρα μεταξύ της Άγκυρας, του Ερεβάν, της Ουάσιγκτον και του Αγίου Φραγκίσκου όπου ζουν χιλιάδες Αρμένιοι. Οι απειλές του Ερντογάν εναντίον των Αρμενίων εργαζομένων αφύπνισαν όχι μόνο τους συμπατριώτες τους αλλά και τις δυνάμεις που ενδιαφέρονται για την ειρήνη. Ο Αμερικανός πρόεδρος Μπαράκ Ομπάμα αποφάσισε να συναντηθεί στον Λευκό Οίκο με τον ηγέτη της Αρμενίας Σερζ Σαρκισιάν. Την ίδια στιγμή δεν καθορίστηκε συνάντηση με τον κ. Ερντογάν, ενώ εστάλη το μήνυμα ότι ο κ. Ομπάμα σκέφτεται από τώρα το περιεχόμενο του μηνύματός του για την 24η Απριλίου 2010, 95η επέτειο της αρμενικής γενοκτονίας. Αίφνης, ο πρωθυπουργός της Τουρκίας έστειλε προσωπικό απεσταλμένο στο Ερεβάν και ζήτησε συνάντηση με τον κ. Σαρκισιάν στην Ουάσιγκτον όπου θα βρίσκονται και οι δύο από σήμερα και για ένα τριήμερο. Επίσης, πρότεινε στον Λευκό Οίκο τριμερή συνάντηση με τη συμμετοχή και του κ. Ομπάμα, ενώ είναι έτοιμος να στείλει τη συμφωνία με την Αρμενία στην Εθνοσυνέλευση. Η εμπειρία έδειξε ότι όταν ζορίζεται ο κ. Ερντογάν κάνει βήματα πίσω. Στην περίπτωση της Ελλάδας και της Κύπρου κάνει μόνο βήματα μπροστά επειδή του το επιτρέπουν οι ηγεσίες των δύο χωρών… Πρόκειται για θλιβερή αλλά πέρα για πέρα αληθινή διαπίστωση…
ΣΗΜΕΙΩΣΗ Ι: Και όμως συνέβη και αυτό… Διπλωμάτης ξένης πρεσβείας -όχι της αμερικανικής- έστειλε σημείωμα στο υπουργείο Εξωτερικών της πατρίδας του, στο οποίο ισχυριζόταν ότι ο κατοχικός ηγέτης Μεχμέτ Αλί Ταλάτ συνέχιζε να λαμβάνει επίδομα από το ΑΚΕΛ μέχρι τη νίκη του στην προηγούμενη εκλογική διαδικασία των κατεχομένων. Σύντροφοι απαιτείται ισχυρή διάψευση…
ΣΗΜΕΙΩΣΗ ΙΙ: Είναι άκρως επικίνδυνη για την Ελλάδα η απόφαση να εισέλθει σε διαπραγματεύσεις με την Τουρκία. Η τραγική οικονομική κατάσταση έχει αποδυναμώσει και την εξωτερική πολιτική της χώρας. Με την ευκαιρία να τονίσουμε ότι το πακέτο των νέων «μέτρων οικοδόμησης εμπιστοσύνης» διαπραγματεύθηκαν οι Αμερικανοί με την Αθήνα και την Άγκυρα…
εφημερίδα Φιλελεύθερος 11/4/2010
Πηγή
