Kαλώς τα αφεντικά μας… Κορώνα πλέον στο κεφάλι μας… Αργήσαμε κάπως να βρούμε τον δρόμο, αλλά τελικά ανακαλύψαμε τη διεύθυνσή τους στην τάδε λεωφόρο της Νέας Υόρκης… Μόνο που αυτή η καθυστέρηση μας κόστισε κάπως ακριβούτσικα… Διπλή ταρίφα πληρώσαμε στο… ταξί. Αλλά αφού ήταν εξαρχής αποφασισμένο να πάμε στο ΔΝΤ, γιατί δεν παίρναμε το αεροπλάνο… Τότε μάλιστα δεν υπήρχε και πρόβλημα σκόνης από το ηφαίστειο… Μόνο αν πηγαίναμε διά θαλάσσης κινδυνεύαμε να μας σταματήσει κανένα παγόβουνο… Λογικό δεν είναι, αφού εμείς θα πληρώσουμε τον τελικό λογαριασμό, να μάθουμε τουλάχιστον πόσο πήγε; Και πόσα θα είχαμε γλιτώσει αν μπαίναμε εγκαίρως στον… παράδεισο του ΔΝΤ, που μέχρι πριν από τον Οκτώβριο το λέγαμε κόλαση; Από τις εκλογές μέχρι σήμερα με πόσα δισεκατομμύρια επιβαρύνθηκε το δημόσιο χρέος μας; Κι όλα αυτά τα
δισεκατομμύρια, ποιοι –ΟΝΟΜΑΣΤΙΚΑ– τα τσέπωσαν; Ποιος φταίει που δεν προβλέψατε σωστά, κύριε Παπανδρέου; Ασφαλώς ο υπουργός σας των Οικονομικών, ο άπειρος κ. Παπακωνσταντίνου. Δική σας όμως επιλογή δεν είναι; Ποιοι επέτρεψαν τα τεράστια κερδοσκοπικά παιχνίδια με τα ελληνικά ομόλογα που παίχτηκαν επί τόσους μήνες; Αν είχε η Ελλάδα δανεισθεί τον Οκτώβριο τα χρήματα που είχε ανάγκη, ακόμη και τον Γενάρη, που τα spreads ήταν κάτω και από το μισό των σημερινών, θα είχε αποφευχθεί η ένταξή μας στο κολαστήριο της… Μέρλιν. Όμως το οικονομικό επιτελείο που φτιάξατε, κ. Παπανδρέου, αποδείχθηκε κατώτερο των περιστάσεων. Χρειαζόταν, σε αυτές τις δύσκολες, τις πρωτόγνωρες ώρες που ζει η Ελλάδα, που κάθε άλλο παρά ήρθαν τυχαία, ένα άτυπο συμβούλιο προσωπικοτήτων, από τους χώρους της οικονομίας και της αγοράς, και πολιτικών του χώρου σας, κύριε Παπανδρέου, που θα πρότεινε συγκεκριμένες κινήσεις κάθε μέρα και θα υλοποιούνταν αμέσως. Πολλά θα είχατε προλάβει… Και τώρα, παρ’ όλο που φθάσατε στην ακραία κατάληξη, είναι απαραίτητο. Γιατί τα χειρότερα δεν έχουν έρθει. Και μπορούν να αποτραπούν ή τουλάχιστον να μετριασθούν οι οδυνηρές επιπτώσεις τους. Και υπάρχουν διέξοδοι: 1) Η σιωπηρή, χωρίς φανφάρες, αναδιαπραγμάτευση του χρέους με τις ξένες τράπεζες, που έχουν ελληνικά ομόλογα αρκετών δισεκατομμυρίων, όπως η Deutsche Bank, θα μπορούσε να μειώσει το χρέος 50 μέχρι και 100 δισ. ευρώ! 2) Να απαιτήσουμε να καλύψει η Ευρωπαϊκή Ένωση το κόστος των εξοπλισμών για την άμυνά μας, που είναι και άμυνα των κρατών της ΕΕ, στο ποσοστό που υπερβαίνει τον μέσον όρο των αμυντικών δαπανών των άλλων χωρών-μελών της ΕΕ. Θα απέφερε οικονομία 4 με 5 δισ. ευρώ τον χρόνο, που θα πήγαιναν για την αποπληρωμή του χρέους. Παράλληλα με σωστούς χειρισμούς και με προσπάθεια μείωσης του κόστους των δαπανών του δημοσίου τομέα, από 69 δισ. ευρώ που είναι στα 60 δισ., μπορεί όλα αυτά μαζί να συμβάλουν να βγούμε από το τούνελ σύντομα, σε δύο – τρία χρόνια, όπως λένε αισιόδοξοι οικονομικοί αναλυτές. Επιλογές υπάρχουν. Όπως και άλλος δρόμος, διαφορετικός από την αμερικανική λεωφόρο που μας οδήγησε στο ΔΝΤ. Υπάρχει και περιμένει να τον ακολουθήσετε… Δική σας λοιπόν η απόφαση. Δική σας και η ευθύνη. Παίζεται η υστεροφημία σας. Η ιστορία των Παπανδρέου κινδυνεύει να αμαυρωθεί. Η πιθανότητα να καταγραφείτε ως ο νεκροθάφτης της χώρας και του ελληνικού λαού ελάχιστα απέχει από το να γίνει πραγματικότητα. Μπορείτε να το αποτρέψετε. Αποδείξτε το. Ο ηγέτης στις κρίσεις αναδεικνύεται. Αλλιώς αφήστε στην άκρη τους εγωισμούς, βάλτε όλοι στο ράφι τις διαφορές σας, ξεχάστε αν θα επανεκλεγείτε. Κοινός στόχος όλων μας ένας και μόνο ένας. Νυν υπέρ πάντων η πατρίδα. Και αφού το καταφέρουμε, τότε… ξανατρωγόμαστε…
Του Μάκη Κουρή Πηγή: ΤΟ ΠΑΡΟΝ
δισεκατομμύρια, ποιοι –ΟΝΟΜΑΣΤΙΚΑ– τα τσέπωσαν; Ποιος φταίει που δεν προβλέψατε σωστά, κύριε Παπανδρέου; Ασφαλώς ο υπουργός σας των Οικονομικών, ο άπειρος κ. Παπακωνσταντίνου. Δική σας όμως επιλογή δεν είναι; Ποιοι επέτρεψαν τα τεράστια κερδοσκοπικά παιχνίδια με τα ελληνικά ομόλογα που παίχτηκαν επί τόσους μήνες; Αν είχε η Ελλάδα δανεισθεί τον Οκτώβριο τα χρήματα που είχε ανάγκη, ακόμη και τον Γενάρη, που τα spreads ήταν κάτω και από το μισό των σημερινών, θα είχε αποφευχθεί η ένταξή μας στο κολαστήριο της… Μέρλιν. Όμως το οικονομικό επιτελείο που φτιάξατε, κ. Παπανδρέου, αποδείχθηκε κατώτερο των περιστάσεων. Χρειαζόταν, σε αυτές τις δύσκολες, τις πρωτόγνωρες ώρες που ζει η Ελλάδα, που κάθε άλλο παρά ήρθαν τυχαία, ένα άτυπο συμβούλιο προσωπικοτήτων, από τους χώρους της οικονομίας και της αγοράς, και πολιτικών του χώρου σας, κύριε Παπανδρέου, που θα πρότεινε συγκεκριμένες κινήσεις κάθε μέρα και θα υλοποιούνταν αμέσως. Πολλά θα είχατε προλάβει… Και τώρα, παρ’ όλο που φθάσατε στην ακραία κατάληξη, είναι απαραίτητο. Γιατί τα χειρότερα δεν έχουν έρθει. Και μπορούν να αποτραπούν ή τουλάχιστον να μετριασθούν οι οδυνηρές επιπτώσεις τους. Και υπάρχουν διέξοδοι: 1) Η σιωπηρή, χωρίς φανφάρες, αναδιαπραγμάτευση του χρέους με τις ξένες τράπεζες, που έχουν ελληνικά ομόλογα αρκετών δισεκατομμυρίων, όπως η Deutsche Bank, θα μπορούσε να μειώσει το χρέος 50 μέχρι και 100 δισ. ευρώ! 2) Να απαιτήσουμε να καλύψει η Ευρωπαϊκή Ένωση το κόστος των εξοπλισμών για την άμυνά μας, που είναι και άμυνα των κρατών της ΕΕ, στο ποσοστό που υπερβαίνει τον μέσον όρο των αμυντικών δαπανών των άλλων χωρών-μελών της ΕΕ. Θα απέφερε οικονομία 4 με 5 δισ. ευρώ τον χρόνο, που θα πήγαιναν για την αποπληρωμή του χρέους. Παράλληλα με σωστούς χειρισμούς και με προσπάθεια μείωσης του κόστους των δαπανών του δημοσίου τομέα, από 69 δισ. ευρώ που είναι στα 60 δισ., μπορεί όλα αυτά μαζί να συμβάλουν να βγούμε από το τούνελ σύντομα, σε δύο – τρία χρόνια, όπως λένε αισιόδοξοι οικονομικοί αναλυτές. Επιλογές υπάρχουν. Όπως και άλλος δρόμος, διαφορετικός από την αμερικανική λεωφόρο που μας οδήγησε στο ΔΝΤ. Υπάρχει και περιμένει να τον ακολουθήσετε… Δική σας λοιπόν η απόφαση. Δική σας και η ευθύνη. Παίζεται η υστεροφημία σας. Η ιστορία των Παπανδρέου κινδυνεύει να αμαυρωθεί. Η πιθανότητα να καταγραφείτε ως ο νεκροθάφτης της χώρας και του ελληνικού λαού ελάχιστα απέχει από το να γίνει πραγματικότητα. Μπορείτε να το αποτρέψετε. Αποδείξτε το. Ο ηγέτης στις κρίσεις αναδεικνύεται. Αλλιώς αφήστε στην άκρη τους εγωισμούς, βάλτε όλοι στο ράφι τις διαφορές σας, ξεχάστε αν θα επανεκλεγείτε. Κοινός στόχος όλων μας ένας και μόνο ένας. Νυν υπέρ πάντων η πατρίδα. Και αφού το καταφέρουμε, τότε… ξανατρωγόμαστε…
Του Μάκη Κουρή Πηγή: ΤΟ ΠΑΡΟΝ
Το αλίευσα ΕΔΩ
