Τετάρτη 28 Απριλίου 2010

ΩΚΕΑΝΟΙ, πλαστική σούπα και ΠΛΑΣΤΙΚΑ ΝΗΣΙΑ

Bookmark and Share

Προστασία θαλασσίου περιβάλλοντος
Ατλαντικός και Ειρηνικός ωκεανός
Νομοθετικό ψήφισμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου της 9ης Μαρτίου 2010
(COM(2009)0436 – C7-0163/2009 – 2009/0120(NLE))
απόφαση του Συμβουλίου για τη σύναψη, εξ ονόματος της Ευρωπαϊκής Κοινότητας, του πρόσθετου πρωτοκόλλου της συμφωνίας συνεργασίας για την προστασία των ακτών και των υδάτων του Βορειοανατολικού Ατλαντικού από τη ρύπανσηοι τρεις δέσμες νομοθεσίας της ΕΕ σχετικά με τη θάλασσα αποσκοπούν κυρίως στην αποτροπή αλλά, και, ενδεχομένως, στην αντιμετώπιση των ατυχημάτων ρύπανσης, μετά τα ατυχήματα των δεξαμενοπλοίων Erika και Prestige, και θεσπίζουν πρότυπα όσον αφορά την προστασία των υδάτων και των ακτών της ΕΕ

2-1-10 ΣΧΕΔΙΟ ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΟΥ ΨΗΦΙΣΜΑΤΟΣ αιτιολογική έκθεση --εισηγήτρια Anna Rosbach (ΕΕΔ, Δανία) σχετικά με την πρόταση απόφασης του Συμβουλίου για τη σύναψη, εξ ονόματος της Ευρωπαϊκής Κοινότητας, του πρόσθετου πρωτοκόλλου της συμφωνίας συνεργασίας για την προστασία των ακτών και των υδάτων του Βορειοανατολικού Ατλαντικού από τη ρύπανση
(COM(2009)0436 – C7-0163/2009 – 2009/0120(NLE))Επιτροπή Περιβάλλοντος, Δημόσιας Υγείας και Ασφάλειας των Τροφίμων
Εισηγήτρια: Anna Rosbach

Η εισηγήτρια επιθυμεί να επισημάνει ένα φαινόμενο που δεν έτυχε της δέουσας πολιτικής και περιβαλλοντικής προσοχής, καθόσον δεν είναι δυνατόν να γίνει κατανοητό από το ευρύ κοινό. Πρόσφατα, ωστόσο, δόθηκε κάποια σημασία, στο πλαίσιο του Συμβουλίου Υπουργών (Περιβάλλοντος) όταν, στις 21 Οκτωβρίου 2009, η ολλανδική αντιπροσωπεία έθεσε προς συζήτηση το θέμα της ≪πλαστικής σούπας≫. Το ζήτημα αφορά μία επιπλέουσα μάζα πλαστικών και ελαστικών αποβλήτων (που είναι 34 φορές μεγαλύτερο από το εμβαδόν της επιφάνειας των Κάτω Χωρών: +/-1.350.000 km2) στον Ειρηνικό ωκεανό. Καθίσταται όμως, παράλληλα με το θέμα των παλαιών, εγκαταλελειμμένων και χαμένων αλιευτικών διχτυών, ένα συνεχώς εντεινόμενο πρόβλημα και στον Ατλαντικό ωκεανό.

Γνωρίζουμε άραγε ποιες είναι οι επιπτώσεις της επιπλέουσας αυτής πλαστικής μάζας στο θαλάσσιο περιβάλλον (θηλαστικά, πτηνά, ψάρια, φύκια και άλγη κλπ) καθώς και την ικανότητα δέσμευσης διοξειδίου του άνθρακα; Η μαζική ρύπανση των θαλασσών μας με πλαστικά ή ελαστικά απόβλητα εμπίπτει άραγε στο πεδίο εφαρμογής της Συμφωνίας της Λισσαβόνας ή άλλων περιφερειακών θαλασσών συμφωνιών ή μήπως εμπίπτει στο πλαίσιο RR\803610EL.doc 7/8 PE430.418v02-00 των συμφωνιών Όσλου-Παρισίων (OSPAR);
Αν δεν συμβαίνει αυτό, θα μπορούσαν οι συμφωνίες αυτές να προσαρμοστούν κατά τρόπο που να λάβουν υπόψη και να αντιμετωπίσουν το εν λόγω πρόβλημα;
πηγή http://www.europarl.europa.eu/sides/getDoc.do?pubRef=-//EP//NONSGML+REPORT+A7-2010-0009+0+DOC+PDF+V0//EL&language=EL
"Ωκεανούς πλαστικού" καταγγέλλει η Anna Rosbach Περιβάλλον - 19-03-2010 Αναφ. : 20100305STO70033
Η Anna Rosbach καταγγέλλει τα πλαστικά "νησιά"Κάπου στον Ειρηνικό πλέει ένα νησί. Είναι 34 φορές όσο η Ολλανδία και δημιουργήθηκε από πλαστικό και λάστιχο. Είναι ένα νησί από σκουπίδια, είναι πραγματικό και δεν είναι το μόνο. Έκθεση της Anna Rosbach (ΕΕΔ, Δανία) για την καταπολέμηση της ρύπανσης στον βορειοανατολικό Ατλαντικό εγκρίθηκε στην προηγούμενη ολομέλεια και σε συνέντευξη που μας παραχώρησε η κ. Rosbach επισημαίνει ιδιαίτερα τον κίνδυνο αυτών των "πλαστικών νησιών".
Δηλαδή για τη μέγεθος μιλάμε;Δεν είναι κολοσσιαίο αλλά μιλάμε για μέγεθος νησιού και ο αριθμός αυτών των νησιών μεγαλώνει συνεχώς όπως και το βάθος στο οποίο φθάνουν.
Θα μπορούσε να αναπτύξουμε μια ολόκληρη βιομηχανία από αυτά τα νησιά και μιλάμε για πολλά και διάφορα είδη πλαστικού, όπως μπουκάλια νερού, μπουκάλια για λάδι ή και μηχανέλαιο που όλα έχουν διαφορετική σύνθεση. Το πρόβλημα είναι να συνειδητοποιήσουμε ότι υπάρχουν και ότι, επιπλέον, είναι αξιοποιήσιμα. Το επόμενο βήμα θα ήταν να βρούμε εταιρίες πρόθυμες και ικανές να τα αξιοποιήσουν.
Αλλά σίγουρα είναι πρόβλημα και για τα ψάρια…Είναι βέβαια. Για τα ψάρια και τα θηλαστικά της θάλασσας, ακόμα και τις μικρότερες φάλαινες. Υπάρχουν μέχρι και περιπτώσεις πνιγμού. Καρχαρίες για παράδειγμα που πιάνονται σε εγκαταλελειμμένα δίχτυα, ακινητοποιούνται και πνίγονται γιατί ο καρχαρίας δεν μπορεί να αναπνεύσει όταν είναι ακίνητος. Είναι εντελώς τρελό και θλιβερό ταυτόχρονα: Έχουν βρεθεί φώκιες και δελφίνια που έχουν καταπιεί μέχρι και πλαστικά παιχνίδια και όσο περνά ο καιρός η κατάσταση χειροτερεύει.
Μιλήσατε για εγκαταλελειμμένα δίχτυα…Υπάρχει η ιστορία του Δανού ψαρά που τον ενοχλούσαν τα παλιά δίχτυα που είχε μαζεμένα και δεν ήξερε τι να τα κάνει. Τελικά τα έκοψε σε πολύ μικρά κομμάτια, τα οποία με τη σειρά τους μετέτρεψε σε καινούργια δίχτυα. Κατοχύρωσε την ευρεσιτεχνία του, άνοιξε επιχείρηση και σήμερα είναι εκατομμυριούχος…πηγή http://www.europarl.europa.eu/news/public/story_page/064-70049-067-03-11-911-20100305STO70033-2010-08-03-2010/default_el.htm
13-4-2010 Κάπου στον Ειρηνικό πλέει ένα νησί. Είναι 34 φορές όσο η Ολλανδία και δημιουργήθηκε από πλαστικό και λάστιχο. Είναι ένα νησί από σκουπίδια, ονομάζεται The Great Pacific Garbage Patch, και είναι ένα συνονθύλευμα από πλαστικά απορρίμματα που εκτείνεται σε εκατοντάδες μίλια βορειοδυτικά της Χαβάης.
Ο δισεκατομμυριούχος περιβαλλοντολόγος David de Rothschild δημιούργησε ένα αυτοσχέδιο καταμαράν που το ονόμασε Plastiki, το καταμαράν είναι φτιαγμένο από 12,000 πλαστικά μπουκάλια και ανακυκλώσιμο υλικό. Με το Plastiki ξεκίνησε τον Μάρτιο του 2010, ένα ταξίδι του από το Σαν Φρανσίσκο μέχρι το Σίδνευ, (περίπου 11,000 μίλια) με σταθμό το «Great Pacific Garbage Patch».

Ακούγεται τρελό - και ίσως είναι - αλλά η ιδέα έχει νόημα. Η εταιρεία αρχιτεκτόνων WΗΙΜ, στο Ρότερνταμ της Ολλανδίας επισημαίνει ότι η μεγαλύτερη συγκέντρωση των πλαστικών στον ωκεανό έχει ένα αποτύπωμα τόσο μεγάλο όσο η Γαλλία και η Ισπανία μαζί

Η εταιρεία WΗΙΜ σχεδιάζει τη δημιουργία ενός νησιού στον Ειρηνικό Ωκεανό, που θα αποτελείται από ανακυκλωμένο πλαστικό. Το νησί θα είναι κατοικήσιμο με ανέσεις και θα αποτελεί οικολογικό τόπο διαμονής.
Δεν είναι βέβαια ιδεώδες να κατοικείς σε ένα τεράστιο κομμάτι επιπλέοντος πλαστικού, αλλά η ιδέα της μετατροπής του άχρηστου υλικού σε κάτι χρήσιμο είναι συναρπαστική.
Paradise Recycled: Architects Dream of Turning Great Pacific Garbage Patch Into Habitable Island
BY Ariel SchwartzTue Apr 13, 2010

GOOD points us to the Recycled Island Web site, where Rotterdam WHIM Architecture explains its motivation:Recycled Island is a research project on the potential of realizing a habitable floating island in the Pacific Ocean made from all the plastic waste that is momentarily floating around in the ocean. The proposal has three main aims; Cleaning our oceans from a gigantic amount of plastic waste; Creating new land; And constructing a sustainable habitat. Recycled island seeks the possibilities to recycle the plastic waste on the spot and to recycle it into a floating entity. The constructive and marine technical aspects take pa
rt in the project of creating a sea worthy island.
πηγή http://www.fastcompany.com/1614864/architects-want-to-build-a-habitable-recycled-plastic-island

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...

Οι αναρτήσεις στο ¨Παζλ Ενημέρωσης¨

Παζλ Ενημέρωσης