Κυρίαρχο θέμα στις μέρες μας είναι η οικονομική κρίση που μαστίζει τον τόπο μας αλλά και τα φορολογικά μέτρα που η κυβέρνηση ετοιμάζεται να πάρει.
Δυστυχώς ο ελληνικός λαός καλείται για άλλη μια φορά να σηκώσει το βάρος των φορολογικών μέτρων. Αυτό βέβαια ελάχιστα φαίνεται να ενδιαφέρει τους κυβερνώντες αφού αντί να κοιτούν την ουσία, το μόνο που τους απασχολεί είναι το πώς θα μαζέψουν χρήματα.
Δημοσιεύτηκε στον ημερήσιο τύπο έγκυρο άρθρο το οποίο αναλύει τους φορολογικούς συντελεστές των τραπεζών. Εκεί διαβάζουμε ότι έναντι του 25% ή και 32% του ονομαστικού φορολογικού συντελεστή που υπάρχει, τελικά μεγάλες τράπεζες καταλήγουν να φορολογούνται από 10% (ναι καλά διαβάζετε) έως και 25% επί των κερδών τους.
Παρόλα αυτά κανείς δεν διαμαρτύρεται, δεν αγανακτεί, αλλά κοιτά με συμπάθεια τις «πτωχές» Τράπεζες που αγωνίζονται να τα φέρουν βόλτα στην δύσκολη κατάσταση. Από την άλλη όμως, βγαίνουν και ανακοινώνουν ότι η Εκκλησία θα φορολογηθεί με 20% των εσόδων της από την εκμετάλλευση της ακίνητης περιουσίας της. Βέβαια η φιλανθρωπική δραστηριότητα των Τραπεζών είναι μεγάλη και αναμφισβήτητη! Διότι όταν ο πολίτης δεν έχει σπίτι σπεύδει να τον βοηθήσει να αποκτήσει. Δεν έχει σημασία ότι θα το αποπληρώσει στο διπλάσιο της αξίας του, και αν δεν μπορέσει να πληρώσει κάποιες δόσεις θα το κατάσχει. Επίσης, αν θέλει να αναπτύξει την επιχείρηση του είναι στο πλευρό του να τον δανείσει, αλλά με τέτοιους όρους ώστε γίνεται δια βίου συνέταιρος. Βλέποντας λοιπόν η Ελληνική πολιτεία το «φιλανθρωπικό τους» έργο αναλαμβάνει να τις «τιμήσει», δίνοντας τους επιχορήγηση δις ευρώ σε ομόλογα και ελαφρύνσεις στην φορολογία .
Το φιλανθρωπικό όμως έργο της Εκκλησίας δεν το βλέπουν;. Τα δωρεάν συσσίτια, τις στέγες γερόντων, τους βρεφονηπιακούς σταθμούς, τα ορφανοτροφεία, τα ιδρύματα, τους ξενώνες , τις κατασκηνώσεις, τα θεραπευτήρια, όλα αυτά που γίνονται χωρίς η Πολιτεία να δίνει δεκάρα, δεν είναι φιλανθρωπικό έργο; Η Εκκλησία επωμίζεται όλο το κόστος λειτουργίας τους από τα δικά της έσοδα χωρίς να επιβαρύνει τον κρατικό προϋπολογισμό. Κανονικά η Πολιτεία θα έπρεπε να αναλάβει αυτό το κόστος διότι υποτίθεται ότι έχουμε κράτος κοινωνικής πρόνοιας. Σε ένα τέτοιο κράτος δεν θα χρειαζότανε η Εκκλησία να επιτελεί φιλανθρωπικό έργο εφόσον το ίδιο θα είχε ήδη επιληφθεί. Αλλά δυστυχώς, σ΄ αυτήν την κοινωνία, μόνο οι Τράπεζες επιτελούν φιλανθρωπικό έργο, όλοι οι άλλοι πρέπει να φορολογηθούν με μεγάλους φόρους.
Αλλά τι θέλουν να πετύχουν τελικά; Να συρρικνωθεί το φιλανθρωπικό έργο της Εκκλησίας; Να στραφούν εναντίον του πτωχού και άπορου συνανθρώπου μας, ο οποίος ωφελείται από αυτό το έργο; Ή μήπως θέλουν να αποπροσανατολίσουν τον κόσμο από το πραγματικό πρόβλημα και να στρέψουν τα φώτα αλλού; Γιατί, αν ο κόσμος φανατίζεται εναντίον της Εκκλησίας, δεν βάζει στο στόχαστρο τους πραγματικούς ενόχους, οι οποίοι συνεχίζουν ανενόχλητοι το …έργο τους, δηλ. την πλήρη εξαθλίωση του βιοτικού επιπέδου του μέσου πολίτη.
