Όσο συλλογικότερο χαρακτήρα θα έχουν τα μέτρα, τόσο δικαιότερα και ανεκτά θα γίνουν ιδίως για τις ασθενέστερες οικονομικά τάξεις. Πόροι που θα προέρχονται από την αύξηση του ΑΕΠ, την καταπολέμηση της σπατάλης και της διαφθοράς, θα συνδράμουν στην αποφυγή ευρύτερων κοινωνικών συγκρούσεων. Οι Έλληνες και Έλληνιδες, δέχονται να υποστούν θυσίες εάν πεισθούν ότι γίνεται σωστή και δίκαια διαχείριση.
Ειδικότερα προτείνουν:
α) Την δημιουργία σύγχρονων ελεγκτικών μηχανισμών. Η απλή νομοθετική ρύθμιση εισπράξεων νέων φόρων χωρίς την πρόβλεψη αποτελεσματικών μέτρων, οδηγούν σε σίγουρη αποτυχία των στόχων
β) Την «διαφανή διαχείριση των δημοσίων πόρων» με την αναβάθμιση των ελεγκτικών αρμοδιοτήτων της Βουλής και του Ελεγκτικού Συνεδρίου (π.χ. μηνιαία παρακολούθηση από αρμόδιες κοινοβουλευτικές επιτροπές, επέκταση αρμοδιοτήτων της Ε.Σ. να καλύπτουν και δημοσιονομικό έλεγχο)
γ) Την καθιέρωση νέου «Εκλογικού Νόμου» που αποδυναμώνει την ανάπτυξη πελατειακών σχέσεων (π.χ. οι στενές εκλογικές περιφέρειες αυξάνουν την εξάρτηση βουλευτού με «πελάτη»)
δ) Την καθιέρωση θεσμών όπως του «Κοινοβουλευτικού Επιτρόπου», «Κώδικα Δεοντολογίας» των Βουλευτών κατά το πρότυπο του αντίστοιχου θεσμού των Κοινοβουλίων της Ευρωζώνης κ.α.
ε) Την θέσπιση αυστηρών κυρώσεων στους Βουλευτές και όλους τους εκλεγμένους που καταπατούν τον όρκο τους
Η διακήρυξη παρέμβαση υπογράφεται ενδεικτικά από την Κοινωνιολόγο κα Σούλα Αντωνίου, τον Πρέσβη ε.τ. κ. Χρήστο Ζαχαράκη, την Πρέσβη ε.τ. κα Μαρία Ζωγράφου, την Φυσικό κα Βασιλική Θεοδοσίου, τον Αντιδήμαρχο Δήμου Θεσσαλονίκης – Διεθνολόγο Λέκτωρ Α.Π.Θ. κ. Βενιαμίν Καρακωστάνογλου, τον Στρατηγό εν αποστρατεία κ. Χρήστο Μουστάκη, τον καθηγητή Νομικής Σχολής κ. Ευάγγελο Περάκη, τον Πρόεδρο Ενώσεως Δημοσιογράφων Ιδιοκτητών Περιοδικού Τύπου κ. Βάιο Σελλούντο, τον Στρατηγό, Επίτιμο Αρχηγό ΓΕΕΘΑ – Ακαδημαϊκό κ. Δημήτριο Σκαρβέλη, την Ομότιμη καθηγήτρια Αθηνών κα Μερόπη Σπυροπούλου, τον Επίκουρο καθηγητή Παντείου κ. Ευάγγελο Συρίγο και την τ. Υπουργό κα Βιργινία Τσουδερού.
ΤΟ ΠΛΗΡΕΣ ΚΕΙΜΕΝΟ
ΑΝΟΙΚΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ προς τους αρχηγούς των πολιτικών κομμάτων
Η παρούσα οικονομική και συνάμα ηθική κρίση, μας επιβάλει να κατανοήσουμε την αναπόφευκτη ανάγκη υιοθέτησης σοβαρών και γενναίων πολιτικών αποφάσεων για να αντιμετωπισθούν τα βαθύτερα αίτια της. Πυξίδες είναι η γενικότερη ανάπτυξη της οικονομίας θεραπεία της ανεργίας, δίκαια κατανομή πλούτου και η πρόληψη των εθνικών και κοινωνικών κινδύνων. Σχέδια επενδυτικά με φαντασία που ανατρέπουν δειλά πρότυπα και εξυπηρετούνται από τις ικανότερες δυνάμεις που έχει ο ελληνισμός, θα συνδράμει στην ανατροπή του απαισιόδοξου κλίματος. Επιβάλλεται να εντοπισθούν και εφαρμοσθούν θεσμικές και διοικητικές μεταρρυθμίσεις, απαραίτητες για την αποτελεσματικότητα των επιλεγμένων μέτρων. Επείγον η πελατειακή νοοτροπία να αντικατασταθεί με αξιοκρατική. Το μέτρο της επιτυχίας όσων συμφωνηθούν, εξαρτάται από τις αποφάσεις που τις θωρακίζουν και από τις αντιδράσεις συντεχνιακών και άλλων συμφερόντων των όσων κρίνουν ότι χάνουν προνομία. Όσο συλλογικότερα χαρακτήρα θα έχουν τα μέτρα, τόσο δικαιότερα και ανεκτά θα γίνουν ιδίως για τις ασθενέστερες οικονομικά τάξεις. Πόροι που θα προέρχονται από την αύξηση του ΑΕΠ, την καταπολέμηση της σπατάλης και της διαφθοράς, θα συνδράμουν στην αποφυγή ευρύτερων κοινωνικών συγκρούσεων. Οι Έλληνες και Έλληνιδες, δέχονται να υποστούν θυσίες εάν πεισθούν ότι γίνεται σωστή και δίκαια διαχείριση.Η νοοτροπία που δημιούργησε η «Πελατειακή Σχολή», υπονομεύει κάθε προσπάθεια εκσυγχρονισμού. Το ήθος που διαμορφώνεται από αυτή την Σχολή και οι αξίες που επέβαλε υπονομεύουν την διαμόρφωση ενός σύγχρονου κράτους. Η ανταγωνιστικότητα επιβαρύνεται. Οι επιτροπές παραμένουν το άλλοθι της ασάφειας στον επιμερισμό των ευθυνών. Η αναγνώριση χαριστικών πράξεων, όπως της νομιμοποίησης της φοροδιαφυγής, της αυθαίρετης δόμησης, των τροχαίων παραβάσεων, των παράνομων διορισμών, της ελαστικότητας στην εφαρμογή των νόμων κ.ο.κ., συνιστούν κανόνες ηθικής της ξεπερασμένης αντιοικονομικής και άδικης κυρίαρχης «Πελατειακής Σχολής», που διέπει την κρατική πρακτική. Οι κατεσπαρμένες ευθύνες μεταξύ Κοινοβουλίου, Ελεγκτικού Συνεδρίου, Γενικού Λογιστηρίου, Στατιστικής Υπηρεσίας και Ελεγκτικών Σωμάτων, διευκολύνουν την συγκάλυψη της μη εφαρμογής αποφάσεων.
Στόχος είναι η δημιουργία ενός πλέγματος αλληλοσυμπληρούμενων μηχανισμών και συντονισμένων υπηρεσιών, ελέγχου και παρακολούθησης του τρόπου διαχείρισης του δημοσίου χρήματος. Το πλέγμα θα χαρακτηρίζεται από σαφή συντονισμό των υπευθύνων φορέων και από την ανάθεση ατομικών και συλλογικών ευθυνών. Μεταξύ αυτών, προτεραιότητα να δοθεί στην αναβάθμιση ελεγκτικών μηχανισμών στη διαχείριση δημοσίου χρήματος από τις αρμόδιες επιτροπές της Βουλής. Ένας νέος κανονισμός της Βουλής θα επιτρέπει την παρακολούθηση σύνταξης του προϋπολογισμού και τον διαρκή έλεγχο των στοιχείων που εισρέουν από το Γενικό Λογιστήριο.
Αποτελεί μεγάλη πρόκληση η άμεση λήψη μέτρων για τον εκσυγχρονισμό και εμπλουτισμό των αρμοδιοτήτων του Ελεγκτικού Συνεδρίου. Ο σύγχρονος δημοσιονομικός έλεγχος, που εφαρμόζεται παντού πλέον, βασίζεται στην δυνατότητα ανάλυσης όλων των στοιχείων που αφορούν στις επιμέρους δαπάνες. Το νέο σύστημα εφαρμόζεται σε όλα τα κράτη μέλη της Κοινότητος, εκτός της Ελλάδος. Οι σημερινοί γραφειοκρατικοί μηχανισμοί, ο μικρός αριθμός εξειδικευμένων υπαλλήλων πέραν των νομικών, όπως οικονομολόγων, μηχανικών, κοινωνιολόγων κτλ., καθώς και η ελλιπής χρήση των δυνατοτήτων που προσφέρει η σύγχρονη τεχνολογία, εμποδίζουν την πλήρη αξιοποίηση των αρμοδιοτήτων του Ελεγκτικού Συνεδρίου.
Ο νέος εκλογικός νόμος να αποδυναμώσει την «Πελατειακή Σχολή» και παράλληλα να υιοθετηθούν κίνητρα για την επιστράτευση καταλλήλων υποψηφίων για τις θέσεις εκλεγμένων αντιπροσώπων. Πολλά μέτρα που ελήφθησαν στο παρελθόν αποθάρρυναν τους ικανούς να προσφέρουν τις υπηρεσίες τους. Νέοι θεσμοί, δοκιμασμένοι σε άλλα Κοινοβούλια, όπως του Κοινοβουλευτικού Επιτρόπου, επιλεγμένου από τους ίδιους τους βουλευτές και υποστηριζόμενου από γραμματεία ειδικών, υπευθύνου για την παρακολούθηση της συμπεριφοράς των βουλευτών, του Κώδικα Δεοντολογίας των βουλευτών, του αυστηρού ελέγχου του πόθεν έσχες και της λογοδοσίας των υπεύθυνων εισηγητών των επιτροπών, δίνουν την δυνατότητα πρόληψης αντιδεοντολογικών πράξεων από βουλευτές. Ο νόμος περί ευθύνης Υπουργών απαιτεί άμεση αναμόρφωση για να αντικατοπτρίζει το αίσθημα του κόσμου που απαιτεί παραδειγματική τιμωρία όσων αντιπροσώπων καταπατούν τον όρκο τους. Τέτοιοι θεσμοί έχουν αποδειχθεί χρήσιμοι στην διατήρηση ή αποκατάσταση υψηλού επιπέδου συμπεριφοράς των εκλεγμένων αντιπροσώπων. Η αναβάθμιση του κύρους των εκλεγμένων αρχόντων περνάει, επίσης, από την αλλαγή του εκλογικού νόμου και τις αναγκαίες ρυθμίσεις χρήσης πολιτικού χρήματος. Κάθε μέτρο, που μειώνει το κόστος της εκλογικής διαδικασίας, αποτελεί συνεισφορά στην χρηστή διοίκηση. Την ευθύνη της πρωτοβουλίας για τις γενικότερες θεσμικές αλλαγές έχει ασφαλώς η Κυβέρνηση. Απαιτείται όμως να επιδιώξει την συνεργασία όλου του πολιτικού κόσμου.
Ασφαλώς ο χρόνος δεν είναι με το μέρος μας. Η ευκαιρία για σοβαρή και ποιοτική μεταρρύθμιση, δεν παρουσιάζεται εύκολα ξανά. Αγωνιούμε μήπως δεν προλάβουμε ανεπανόρθωτες ζημιές στο εθνικό μας σκάφος.
Αναδημοσίευση από ΕΠΙΣΚΟΠΗΣΗ
