Είναι μια έκφραση, που δεν έχει συγκεκριμένη εξήγηση. Λέγεται για το φιλόπονο τον πολυ εργατικό άνθρωπο, παρότι το σκυλί δε διακρίνεται για την εργατικότητά του.
Ο Αισχύλος στην τραγωδία «Αγαμέμνων» αρχίζει με το φρουρό, που λέει: «Τους θεούς παρακαλώ να με γλιτώσουν τέλος απ' τα βάσανα αυτά, που ολάκερο ένα χρόνο σαν το σκυλί πάνω στων Ατρειδών τις στέγες κοιμάμενος ...;».
Παντού το σκυλί των πόλεων το συναντάμε να κοιμάται και όχι να εργάζεται. Δηλαδή, η φράση αυτή λέγεται κατ' αντίφαση. Φαίνεται όμως, πως αρχικά αυτός που είπε τη φράση είχε υπόψη του τα τσοπανόσκυλα και τα κυνηγετικά, γιατί αυτά όλη την ημέρα φρουρούν το μαντρί από τους λύκους ή κυνηγάνε, τρέχοντας απ' εδώ κι από εκεί.
