Όσο λοιπόν έχουμε στή διάθεση μας, αδελφοί, τή μεγάλη του ευσπλαχνία και τους πλούσιους οίκτιρμούς του, ας επιστρέψουμε με όλη μας τήν καρδιά σε αυτόν, και αυτός θά μας δεχτεί με αγάπη και θά μας κάνει κοινωνούς της αιώνιας ζωής.
Όταν λοιπόν επιστρέψεις, φύλαγε τήν καρδιά σου και μήν πέσεις σε άκηδία λέγοντας: «Πώς μπορώ εγώ, αμαρτωλός άνθρωπος, νά φυλάξω δλες τις αρετές;»
Γιατί ούτε ή μετάνοια απαιτεί κάτι τέτοιο άπό εσένα* άλλα, δταν ό άνθρωπος επιστρέψει στον Θεό αφήνοντας τις αμαρτίες του, αμέσως ή μετάνοια του τον αναγεννά και σάν νά είναι βρέφος του δίνει γάλα άπό τους άγιους μαστούς της και τον ανατρέφει σάν στοργική μητέρα.
