Ήταν Αρχιμανδρίτης και έζησε ως άσημος και αφανής αληθινός εργάτης του Ευαγγελίου, όπως γύριζε ανυπόδητος χειμώνα καλοκαίρι.
Να αναφερθεί, ότι η εξόδοις ακολουθία θα ψαλεί αύριο 6 Μαρτίου και ώρα 3 το απόγευμα στον Ιερό Ναό του Αγίου Αντωνίου στη Τριγώνα Πλωμαρίου, στο χωριό που εφημέρευε για 46 ολόκληρα χρόνια.
Στην κηδεία θα προστεί ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Μυτιλήνης κ. Ιάκωβος, καθώς και πολλοί κληρικοί.
Ευχόμαστε ο Θεός να το τάξει εν σκηναίς Δικαίων, και να έχουμε την ευχή του.
Παπά Φώτης Λαυριώτης
Ο Πανοσ. Αρχιμανδρίτης π. Φώτιος Λαυριώτης, γνωστός στο νησί της Λέσβου ως παπα-Φώτης, γεννήθηκε στα Πάμφιλλα, ένα χωριό κοντά στη Μυτιλήνη, το 1913 από το Δημήτριο και τη Μαρία Σαρδέλλη.
Μαζί με την κατά τρία χρόνια μικρότερη αδελφή του μεγαλώνουν με πολλές δυσκολίες και μεγάλες στερήσεις. Σε ηλικία επτά ετών έμεινε ορφανός. Στην εφηβική του ηλικία ακούει για τον Ελληνορθόδοξο μοναχισμό και για τη ματαιότητα του κόσμου από έναν ιεροκύρηκα που επισκέφτηκε το χωριό του και σαγηνευμένος αποφασίζει να μονάσει.
Σε ηλικία δεκαεπτά ετών φεύγει στην Ιερά Μονή Μεγίστης Λαύρας στο Άγιον Όρος, από όπου παίρνει και το όνομα Λαυριώτης. Εκεί αρχικά χειροθετείται μοναχός και αργότερα χειροτονείται διάκονος και ιερέας, παραμένοντας στο Άγιον Όρος για είκοσι χρόνια.
Επιστρέφει στο νησί της Λέσβου μετά από πρόσκληση του αειμνήστου Μητροπολίτη Μυτιλήνης Ιακώβου Α΄.
Τοποθετείται εφημέριος στο χωριό Τρίγωνα Πλωμαρίου, όπου και παραμένει έως τη συνταξιοδότησή του. Το 1950 ο πρώην Αρχιεπίσκοπος Αθηνών κυρός Ιερώνυμος τον τοποθετεί εφημέριο στον Παναγίο Τάφο.
Μετά από τέσσερα χρόνια παραμονής στο Πατριαρχείο Ιεροσολύμων, επιστρέφει για δεύτερη φορά στη γεννέτηρά του, συνεχίζοντας τα ενοριακά του καθήκοντα και επιδίδεται στην ανοικοδόμηση του Ησυχαστηρίου του, που είναι αφιερωμένο στον Όσιο Λουκά το νεομάρτυρα.
Ο παπα-Φώτης, συμπλήρωσε 68 χρόνια κληρικός, λειτουργός του Ιερού Θυσιαστηρίου! Ήταν αγαπητός σε όλους και γνωστός για την ασκητικότητα, την παρρησία και την προσήλωση στην Ορθόδοξη παράδοση. Για την ιδιορρυθμία στην εμφάνισή του δήλωνε ότι “εγώ είμαι καλόγερος και γι’ αυτό δεν δίνω μεγάλη σημασία στο ντύσιμό μου”.
