Η αγάπη του Θεού έρχεται μέσα μας από τη συνομιλία... μαζί Του!

Κανείς δεν μπορεί να φτάσει σ' αυτά τα μέτρα της αγάπης, αν δε ζήσει κρυφά,
μέσα του, την ελπίδα του Θεού. Και δεν μπορούν να αγαπήσουν αληθινά τους
ανθρώπους όσοι δίνουν την καρδιά τους σ' αυτό τον εφήμερο κόσμο.Όταν ένας άνθρωπος αποκτήσει την αληθινή αγάπη, τον ίδιο το Θεό ντύνεται μαζί ... με αυτήν. Είναι ανάγκη λοιπόν αυτός πού απέκτησε το Θεό να πεισθεί ότι δεν μπορεί ν' αποκτήσει, μαζί με το Θεό, τίποτε πού να μην είναι αναγκαίο, αλλά να αποδυθεί και το ίδιο το σώμα του, δηλ. και αυτές τις μη αναγκαίες σωματικές αναπαύσεις.

Ένας άνθρωπος, πού είναι ντυμένος, στο σώμα και στην ψυχή, με την κοσμική ματαιοδοξία και πού ποθεί να απολαύσει τα αγαθά του κόσμου, δεν μπορεί να φορέσει το Θεό -να γίνει θεοφόρος- μέχρι να τα αφήσει. Γιατί ό ίδιος ό Κύριος είπε ότι «οποίος
δεν εγκαταλείψει όλα τα κοσμικά και δε μισήσει την κοσμική ζωή του, δεν
μπορεί να γίνει μαθητής μου.
Ή αγάπη είναι καρπός της προσευχής. Ή αγάπη αρχίζει από τη θέα της (κατά
την προσευχή) και οδηγεί το νου αχόρταγα στον πόθο της, όταν ό άνθρωπος
κάνει υπομονή στην προσευχή χωρίς αμέλεια «ακηδία» οπότε μόνο
προσεύχεται μέσα σε σιωπηλά ενθυμήματα της διάνοιας με θεϊκή πύρωση και
θέρμη.

Η αγάπη του Θεού έρχεται μέσα μας από τη συνομιλία μαζί Του.

ΑΒΒΑΣ ΙΣΑΑΚ Ο ΣΥΡΟΣ

Το αλίευσα ΕΔΩ http://1myblog.pblogs.gr/