Κυριακή 7 Φεβρουαρίου 2010

H OΡΘΟΔΟΞΙΑ ΣΤΗΝ ΚΟΡΕΑ

Με αφορμή την συμπλήρωση φέτος 110 χρόνων Ορθόδοξης παρουσίας στην Κορέα,το blog των Φίλων της Ιεραποστολής στην Ινδονησία θα κάνει ένα μικρό αφιέρωμα στην Ορθόδοξη Εκκλησία της Κορέας.Και αυτό γιατί η Εκκλησία της Κορέας έχει άμεση σχέση με την Ορθόδοξη Ιεραποστολή στην Ινδονησία.
  
  Oι 24 προστάτες Άγιοι της Εκκλησίας της Κορέας ,των οποίων Αγια λείψανα φυλάσσονται στην Ιερά Μονή Μεταμορφώσεως στο Καπυόνγκ














Ο πρώτος Μητροπολίτης Κορέας κ.κ.Σωτήριος (νύν Μητροπολίτης Πισιδίας) και ο τωρινός Μητροπολίτης Κορέας κ.κ.Αμβρόσιος.



Η Χερσόνησος της Κορέας.

Γεωγραφικά στοιχεία.
Η Κορεατική Χερσόνησος είναι μια χερσόνησος στην Ανατολική Ασία. Εκτείνεται νότια για περίπου 684 μίλια (1.100 km) από την ηπειρωτική Ασία στον Ειρηνικό Ωκεανός και περιβάλλεται από την Ιαπωνική Θάλασσα (λέγεται επίσης και Ανατολική Θάλασσα) στα ανατολικά, την Δυτική Κινεζική Θάλασσα στα νότια, και την Κίτρινη Θάλασσα στα δυτικά, και το Στενό της Κορέαςσυνδέει τις δύο πρώτες υδάτινες περιοχές. Μέχρι το τέλος του Β΄Παγκοσμίου Πολέμου ήταν μια ενιαία πολιτική οντότητα της οποίας το έδαφος σχεδόν συνέπιπτε με την Κορεατική Χερσόνησο. Από την κατάπαυση του Κορεατικού Πολέμου το 1953, το βόρειο μισό έχει καταληφθεί από τηνΒόρεια Κορέα, ενώ το νότιο μισό έχει καταληφθεί από την Νότια Κορέα.
Θρησκεία
Στη χώρα ισχύει καθεστώς θρησκευτικής ελευθερίας, οι θρησκευτικές όμως πεποιθήσεις των κατοίκων είναι τόσο ποικίλες, ώστε παρατηρούνται διαφορές ακόμη και μέσα στην ίδια την οικογένεια. Η πλειονότητα των κατοίκων (48,6%) είναι πιστοί του χριστιανισμού, ο οποίος εισήχθη σχετικά πρόσφατα στην Κορέα και εκπροσωπούν τη στροφή της χώρας στα δυτικά πρότυπα. Το 47,4% των κατοίκων - και κυρίως οι γυναίκες - είναι πιστοί του βουδισμού. Άλλες μικρότερες θρησκευτικές ομάδες είναι των κομφουκιανιστών (3%, κυρίως άνδρες), των σαμανιστών (0,8%), οι οποίοι απαντούν κυρίως στις αγροτικές περιοχές, και των οπαδών της θρησκείας τσοντόγκιο (0,2%), η οποία συνδυάζει στοιχεία του βουδισμού, του κομφουκιανισμού, του χριστιανισμού και του ταοϊσμού. Το 1963 εισήχθη στη χώρα η Τάνγκγκα Χακχόε (Κοινωνία Δημιουργίας Αξιών και Γνώσης) του Ιάπωνα βουδιστή Νιτσιρέν, ο οποίος έζησε το 14ο αιώνα. Η θρησκεία αυτή τα τελευταία χρόνια έχει κερδίσει αρκετούς ένθερμους υποστηρικτές, οι οποίοι ανήκουν κυρίως στις χαμηλές εισοδηματικές τάξεις των μεγάλων πόλεων.

Σύντομη Ιστορική αναδρομή.
Η ιστορία της Ορθοδοξίας στην Κορέα ξεκινά το 1900, όταν το Πατριαρχείο Ρωσίας στέλνει ιεραποστολικό κλιμάκιο επικεφαλής του οποίου ήταν ο Ρώσος Ιεραπόστολος Αρχιμ.Chrysanth Shehtkofsy.Eτσι στις 17 Φεβρουαρίου του 1900 τελείται η πρώτη Θεία Λειτουργία στην κατοικία του Ρώσου Πρόξενου στην Σεούλ.
Το κτίριο του Ρωσικού Προξενείου στην Σεούλ ,οπου τελέστηκε η Θεία Λειτουργία στις 17-2-1900
Ο Ι.Ν.Αγ.Νικολαου
στην περιοχή
Chong Dong ,Σεούλ .
Στην συνέχεια το Ιεραποστολικό κλιμάκιο προχωρά το 1903 στην κατασκευή προσωρινού Ορθοδόξου ναού στη περιοχή Chong Dong ,Σεούλ .
Όμως το 1904 κατά την διάρκεια του Ρωσο-ιαπωνικού πολέμου ,γίνεται απέλαση από την Κορέα του Ρώσου Ιεραποστόλου Αρχιμ.Chrysanth .
To 1906 φτάνει στη Σεούλ ο δεύτερος Ρώσος Ιεραπόστολος Αρχιμ.Pavel Ivanofsky.

Αρχιμ.Θεοδόσιος Perevalov- - π.Λουκάς Kim .

Το 1910 η Ιαπωνία καταλαμβάνει την Κορέα και οι Ορθόδοξοι υφίστανται διώξεις.Στην περίοδο 1911-13 γίνονται οι χειροτονίες 2 ιθαγενών κληρικών,tου πρεσβυτέρου .Ιωάννου Kang και του διακόνου π.Λουκά Kim .
To 1912 ο Αρχιμ.Pavel χειροτονείται βοηθός Επίσκοπος του Αρχιεπισκόπου Bλαδιβοστόκ και φεύγει από την Κορέα.Αντικαθίσταται από τον Αρχιμ.Vladimir Scrizalin.
Στην περίοδο 1917-1931 υπηρετεί στην Κορέα ο Αρχιμ.Theodosi Perevalov. Το 1946 η Εκκλησία της Κορέας αυτοδιοργανώνεται πλέον σε επίπεδο ενορίας.
Το 1921 η Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας της Ρωσίας με απόφασή της ,υπήγαγε την Ορθόδοξη Εκκλησία Κορέας υπό την δικαιοδοσία του Αρχιεπισκόπου Τόκυο. Την 19η Δεκεμβρίου 1929 απεβίωσε ο Κορεάτης Ιερεας π.Λουκάς Kim.
Την περίοδο 1931-1932 υπηρετεί στην Κορέα ο Ρώσος Ιερέας Alexander .Το 1932 ο Αρχιεπίσκοπος Τόκυο Sergei διορίζει και αποστέλλει σαν Προιστάμενο της Ορθοδόξου Ιεραποστολής στην Κορέα τον Ρώσο Ιερομόναχο Polykarp Pryimak ,ο οποίος το 1947 εκδιώχθηκε από τις Κορεάτικες Αρχές σαν κατάσκοπος των Σοβιέτ και απελάθηκε στην Βόρεια Κορέα.
Το 1945 γίνεται απελευθέρωση της Κορέας από τους Ιάπωνες και το 1947 χειροτονείται πρεσβύτερος ,από τον Αρχιεπίσκοπο Τόκιο Benjamin , ο π.Αλέξιος Kim, ο οποίος μετά την αναχώρηση του τελευταίου Ρώσου το 1947, παραμένει ο μοναδικός ιερέας στην Κορέα .
Το 1950 με την εισβολή Βορείων στη Σεούλ ο π.Αλέξιος Kim συλλαμβάνεται ,εξορίζεται στην Βόρεια Κορέα και εξαφανίζεται.
Αρχιμ.Ανδρέας Χαλκιόπουλος με μέλη της Ορθόδοξης Κοινότητας στην Σεούλ στις 7-12-1954

Το 1953 έχουμε την λήξη του πολέμου και τότε γίνεται η αναστήλωση από το εκστρατευτικό Σώμα της Ελλάδος του Ι.Ν.Αγίου Νικολάου ,που καταστράφηκε κατά τον πόλεμο,με την πρωτοβουλία του Έλληνα Αρχιμ.Ανδρέα Χαλκιόπουλου .Συγχρόνως γίνεται και η αναδιοργάνωση της Ορθόδοξης Κοινότητας Σεούλ.
Το 1954 χειροτονείται ο Κορεάτης π.Βόρις Μoon στο Τόκιο από τον Αρχιεπίσκοπο Τόκιο Benjamin.

Εξαρχία του Οικουμενικού Πατριαρχείου
Στις 24 Δεκεμβρίου 1955 η Ορθόδοξη Κοινότητα Αγ.Νικολάου με ομόφωνη απόφασή της, ζητά να υπαχθεί στο Οικουμενικό Πατριαρχείο, αφού δεν υπαγόταν σε καμία εκκλησιαστική δικαιοδοσία. Το Πατριαρχείο κάνει δεκτό το αίτημα το 1956 και διορίζει τον Αρχιεπίσκοπο Αμερικής Ιάκωβο ως Έξαρχο της Ορθόδοξης Εκκλησίας της Κορέας.
Το 1962 με διαστική απόφαση κατοχυρώνεται η εκκλησιαστική περιουσία στην Ορθόδοξη Κορεατική Εκκλησία.
Το 1967 εκποιείται η εκκλησιαστική περιουσία στην περιοχή Chong Dong ,αγοράζεται το οικόπεδο στην περιοχή Mapo Ku,Ahyon Dong 424-1 και αρχίζει η ανέγερση του νέου Ι.Ν.Αγ.Νικολάου ,βάσει των αρχιτεκτονικών σχεδίων του Αρχιτέκτονος Καθηγητή Cho Chang Han.Αγοράζεται αγροτική περιοχή στην περιοχή Yongmiri ,στην οποία διαμορφώνεται Ορθόδοξο Κοιμητήριο.
Το 1970 η Εξαρχία της Κορέας υπάγεται στη δικαιοδοσία της νεοΐδρυτης Μητρόπολης Νέας Ζηλανδίας.
Το 1977 πεθαίνει ο π.Βόρις Moon. τελευταίος ιερέας της πρώτης περιόδου.
Από την νεκρώσιμη Ακολουθία και τον ενταφιασμό του π.Βόριδος και της πρεσβυτέρας του Μαρίας(14-9-1977)

Το 1978 αναστηλώνεται και εγκαινιάζεται ο ναός του Αγίου Νικολάου της Σεούλ. Το 1980 χειροτονείται ο πρώτος ιιερέας της νέας περιόδου π.Δανιήλ Νά. Το 1982 ιδρύεται το Ορθόδοξο Θεολογικό Σεμινάριο στη Σεούλ, με σκοπό την κατάρτιση κληρικών και κατηχητών.
Το 1984 κατηχείται στην Σεούλ και γίνεται μέλος της Ορθόδοξης Εκκλησίας ο Ινδονήσιος Δανιήλ Bambang ,ο μετέπειτα πρώτος Ορθόδοξος Ιεραπόστολος στην Ινδονησία.(Σήμερα έχει προσχωρήσει στην Εκκλησία των Ρώσων της Διασποράς).
Κατά την διάρκεια του έτους 1987 σημαντικά γεγονότα διαδραματίζονται στην Ορθόδοξη Εκκλησία της Κορέας .Αρχίζει να ανεγείρεται η Ιερά Μονή Μεταμορφώσεως του Σωτήρος στο Καπυόνγκ,συστηματοποιείται η μετάφραση λειτουργικών και θεολογικών βιβλίων καθώς και εκκλησιαστικών ύμνων στην Κορεατική, κτίζονται και άλλοι ιεροί ναοί, χειροτονούνται Κορεάτες ιερείς

Ο νέος Iερός Ναός Αγίου Νικολάου Σεούλ

Το 1993 το Πατριαρχείο αποφασίζει τη χειροτονία βοηθού επισκόπου του Μητροπολίτη Νέας Ζηλανδίας, με τον τίτλο του Επισκόπου Ζήλων, ο οποίος θα επιβλέπει την περιοχή της Κορέας. Το 1995 θεμελιώνεται ο Ι.Ν.Αγ.Μαξίμου του Γραικού στο Ιεραποστολικό κέντρο Σεούλ,ο οποίος εγκαινιάζεται το 1996 από τον Σεβ.Έξαρχο κ.κ.Διονύσιο.
Το 1995 ιδρύεται από το Οικουμενικό Πατριαρχείο το Ίδρυμα Εξαρχίας Οικουμενικού Θρόνου στην Κορέα.
Το 1996 η Εκκλησία αναγνωρίζεται επίσημα από την κυβέρνηση της Νότιας Κορέας. Επίσης την ίδια χρονιά αρχίζει να λειτουργεί ταχύρρυθμο Θεολογικό Σεμινάριο για σπουδαστές από την Ινδία ,Φιλιππίνες και Ινδονησία.Γίνονται οι χειροτονίες .
A. Tου Ινδονήσιου Διακόνου π.Μεθοδίου Sri Gunarjio από τον Σεβ.Έξαρχο κ.κ.Διονύσιο,
B. Tου Ινδονήσιου π.Αλεξίου Satir Cahyadi(αργότερα προσχώρησε στην Εκκλησία των Ρώσων της Διασποράς) .
Γ.Του Ινδονήσιου π.Λαζάρου Bambang Sucanto σε διάκονο.
Δ.Του Φιλιππίνου Ταρασίου Velasques σε διάκονο και πρεσβύτερο.
Ε.Του Ινδού Ανδρέα Mondal σε διάκονο και πρεσβύτερο.
Όλοι οι παραπάνω μετά την αποπεράτωση των σπουδών τους επέστρεψαν στις πατρίδες τους
Το 1997 ιδρύεται ο Εκδοτικός Οίκος –ΟΡΘΟΔΟΞΕΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ-
Το 1998 γίνεται η ρασοφορία της Αγγλίδας δόκιμης μοναχής Σιλουανής Σπένσερ.Την ίδια χρονιά διορίζεται ο Αρχιμ.Αμβρόσιος Ζωγράφος(Διδάκτορας Θεολογίας νυν Μητροπολίτης Κορέας) Προιστάμενος στον Καθεδρικό ναό του Αγίου Νικολάου Σεούλ.

Το 2000 εορτάζεται η εκατονταετηρίδα από την ίδρυση της Εκκλησίας της Κορέας παρουσία του Οικουμενικού Πατριάρχη.

Στιγμιότυπα από την χειροτονία του Επισκόπου Ζήλων Σωτηρίου.

Εξύψωση σε Μητρόπολη

Το 2004 το Οικουμενικό Πατριαρχείο αποφασίζει την εξύψωση της Εξαρχίας Κορέας σε Μητρόπολη.Πρώτος μητροπολίτης διορίζεται ο μέχρι τότε επίσκοπος Ζήλων Σωτήριος.
Το 2006 χειροτονείται βοηθός επίσκοπος ο Επίσκοπος Ζήλων Αμβρόσιος. Το 2008 ο μητροπολίτης Κορέας Σωτήριος παραιτείται και τη θέση του καταλαμβάνει ο τέως Επίσκοπος Ζήλων Αμβρόσιος.
Η Μητρόπολη Κορέας περιλαμβάνει τις χώρες της Νότιας Κορέας, της Βόρειας Κορέας και της Ιαπωνίας.
Τον Μάιο του 2003 ιδρύεται στο Πανεπιστήμιο Ξένων Γλωσσών Hankuk της Σεούλ «Τμήμα Ελληνικών και Βαλκανικών Σπουδών»,με εμνευστη τον ελληνομαθή Κορεάτη ‘Αγγελο Γιου,διδάκτορα της Γλωσσολογίας της Φιλοσοφικής σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών .Στο τμήμα αυτό διδάσκει ο Μητροπολίτης Κορέας Αμβρόσιος.Εκεί διδάσκονται ελληνική γλώσσα,ελληνικός πολιτισμός ,ελληνική λογοτεχνία και ιστορία.
Eπίσης στις 17 Μαίου 2008 γίνεται η κουρά της πρώτης Ορθόδοξης Κορεάτισσας μοναχής Αγάθης στην Ιερά Μονή Μεταμορφώσεως του Σωτήρος .

Σημερινή Κατάσταση
Οργάνωση
Η Μητρόπολη Κορέας είναι μία από τις Ορθόδοξες Μητροπόλεις οι οποίες ανήκουν στο Οικουμενικό Πατριαρχείο. Η έδρα της είναι η Σεούλ, η πρωτεύουσα της Νότιας Κορέας.
Ο επίσημος τίτλος του μητροπολίτη είναι Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Κορέας, υπέρτιμος και έξαρχος Ιαπωνίας.
Η Μητρόπολη , είναι οργανωμένη σε 7 εκκλησιαστικές κοινότητες, με συνολικά 25 ναούς και παρεκκλήσια και 9 ιερείς και 2 διακόνους, οι οποίοι προσπαθούν να καλύψουν τις ανάγκες όλων των πιστών:

Οι πόλεις που βρίσκονται οι ορθόδοξες κοινότητες και οι ναοί στην Κορέα

(Απο φωτογραφικό αρχείο κ.Ανδρέα Χελιώτη)
Νότια Κορέα
1. Σεούλ (Seoul) με τον καθεδρικό ναό Αγίου Νικολάου Mapo-gu, Seoul (με παρεκκλήσιο της Κοιμήσεως της Θεοτόκου) με 1 ιερέα και 1 διάκονο, και τον κοιμητηριακό ναό της Αναστάσεως του Χριστού Yongmi-ri, Seoul,
2. Πουσάν (Pusan) με τον ναό του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου Chung-gu, Pusan (με παρεκκλήσια του Αγίου Γεωργίου και του Αγίου Στυλιανού) με 1 ιερέα,
3. Ιντσόν (Incheon) με τον ναό του Αγίου Παύλου Nam dong-ku, Incheon (με παρεκκλήσια του Αγίου Νικολάου, του Αγίου Δημητρίου και του Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου) με 1 ιερέα,
4. Τσόντζου (Jeonju) με τον ναό της Κοιμήσεως της Θεοτόκου Jeonju (με παρεκκλήσια του Αγίου Ευθυμίου, του Αγίου Νεκταρίου και του Αρχαγγέλου Μιχαήλ) με 1 ιερέα,
5. Πάλανγκ-λι (Palang-ri) με τον ναό του Αγίου Ανδρέου Yang-gu gun, Palang-ri (με παρεκκλήσια της Αγίας Αικατερίνης του Σινά και του Αγίου Στυλιανού) με 1 ιερέα,
6. Τσούντσον (Chuncheon) με τον ναό του Αγίου Βόριδος Seo-myeon, Chuncheon με 1 ιερέα, και
7. Ουλσάν (Ulsan) με τον ναό του Αγίου Διονυσίου Αιγίνης Dong-ku, Ulsan με 1 ιερέα και 1 διάκονο.
§ Παρεκκλήσια
1. Αγίου Μαξίμου του Γραικού Mapo-gu, Seoul και Αγίου Γεωργίου Pousan με 1 ιερέα, για την εξυπηρέτηση των σλαβόφωνων ορθοδόξων και
2. Αγίας Άννης Wanju-gun, Jeonbuk με 1 ιερέα, για τους σπουδαστές των Εκπαιδευτηρίων "Ορθόδοξος Πίστις".

Ιερά Μονή Μεταμορφώσεως του Σωτήρος
Επίσης υπάρχουν :Το Ορθόδοξο Ιεραποστολικό Κέντρο στην Σεούλ,Πνευματικά κέντρα στις Ορθόδοξες Ενορίες ,το Κέντρο Κοινωνικής Μέριμνας στην Τσουντσόν,Ορθόδοξο Νηπιαγγωγείο στο Πουσάν,και το Καλλιτεχνικό Γυμνάσιο και Λύκειο –ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΠΙΣΤΗ-στο Τσοντζού και η Ιερά Μονή Μεταμορφώσεως του Σωτήρος στην ορεινή περιοχή Καπυόνγκ (με παρεκκλήσια των Αγίων Αποστόλων και του Γενεθλίου του Τιμίου Προδρόμου) με 2 μοναχές και ο ναός της Αναστάσεως στο Ορθόδοξο Κοιμητήριο.
Ιαπωνία
1. Ελληνική Ορθόδοξη Κοινότητα στο Τόκιο, υπό οργάνωση.
Πώς η σπίθα της Ορθοδοξίας μεταφέρθηκε από την Κορέα στην Ινδονησία
Οι χριστιανοί Ινδονήσιοι αναφέρουν προφορικά ότι πρίν από πολλούς αιώνες ,και βέβαια πρίν γίνουν αποικία των Ολλανδών,υπήρχαν εκεί χριστιανοί ,πιθανόν από ιεραποστολές νεστοριανών και άλλων χριστιανικών αιρέσεων.Ορθόδοξοι αυτόχθονες δεν υπήρχαν μέχρι τα τέλη του 20ου αιώνα.Τότε φαίνεται πως ήρθε η ώρα να λειτουργήσει η «εν Ινδονησία Εκκλησία του Χριστού».Δεν πήγε στη μουσουλμανική αυτή χώρα ορθόδοξος ιεραπόστολος απ άλλη χώρα να κηρύξει την πίστη. Tη μεταλαμπάδευσε ο Iνδονήσιος Δανιήλ Bambang Dwi Byantoro, ο οποίος το 1983, ύστερα απ μακροχρνια αναζήτηση, έγινε ορθόδοξος στη Σεούλ Kορέας.
Διηγείται ο Αρχιμανδρίτης π.Θεόκλητος Τσίρκας .(περιοδικο «Πάντα τα έθνη») «Ένας Ινδονήσιος ,μουσουλμάνος στο θρήσκευμα,διαβάζοντας στο Κοράνιο για τον «Προφήτη» Χριστό έψαξε να βρεί «οπαδούς» του Χριστού.Συνάντησε τους πεντηκοστιανούς και άρχισε να παρακολουθεί τις συγκεντρώσεις τους.Εκείνοι αποφάσισαν να τον στείλουν στην Κορέα να σπουδάσει Θεολογία στο δικό τους πανεπιστήμιο.Βρισκόταν στην Σεούλ ,την πρωτεύουσα της Κορέας,όταν είδε από μακριά ένα «τζαμί» με σταυρό και τρούλλο.Άναψε η περιέργειά του και ανέβηκε στον λόφο για να δεί από κοντά αυτό το παράξενο κτίριο και να μάθει ακριβώς τι ήταν. Το κτίριο ήταν ο ορθόδοξος ναός του Αγίου Νικολάου και ο άνθρωπος που συνάντησε ήταν ο ορθόδοξος ιερέας π.Σωτήριος Τράμπας (ο μετέπειτα Μητροπολίτης Κορέας και νύν Μητροπολίτης Πισιδίας). Δεν χρειάστηκε πολύ για να αρχίσει μία συστηματική κατήχηση που γρήγορα οδήγησε στο Μυστήριο του Βαπτίσματος.
Aπό τoτε έβαλε σκοπό ζωής να μεταφέρει την Oρθοδοξία στην πατρίδα του. Στο Aγιον Oρος πρώτα(εκεί άρχισε να μεταφραζει Ορθόδοξα λειτουργικά κείμενα στην μητρική του γλώσσα), στη Θεολογική Σχολή Tιμίου Σταυρού Bοστώνης στη συνέχεια, απέκτησε απαραίτητα πνευματικά και θεολογικά εφoδια για το έργο του. Με την συγκατάθεση του Μητροπολίτου Νέας Ζηλανδίας Διονυσίου ,χειροτονήθηκε από τον επίσκοπο Πίτσμπουργκ Μάξιμο διάκονος στον ναό του Αγίου Παύλου στο Κλήβελαντ ,Οχάιο.Το 1988 επέστρεψε στην πατρίδα για να κηρύξει στους συμπατριώτες του την Ορθόδοξη πίστη.Πολύτιμοι συνεργάτες του υπήρξαν ο αδελφός του π.Ιωάννης ,ο οποίος μετά την αποφοίτησή του από την Θεολογική Σχολή του «Τιμίου Σταυρού» ,χειροτονήθηκε και αυτός κληρικός ,ο Λαζαρος Bambang Sucanto και ο Δαυίδ Saniyono,απόφοιτοι και αυτοί της ίδιας Θεολογικής Σχολής.
«Στην πόλη Solo ο π.Δανιήλ μετέτρεψε ένα μικρό οίκημα σε εκκλησία ,αλλά για χρόνια αντιμετώπιζε πολλές δυσκολίες.Με το ζήλο του κατόρθωσε να προσελκύσει στην Ορθόδοξη πίστη πολλούς συμπατριώτες του ,μερικοί από τους οποίους σπούδασαν Θεολογία ,έχουν χειροτονηθεί ιερείς και διακονούν την Ορθόδοξη Εκκλησία σε διάφορες πόλεις της Ινδονησίας.Μεταξύ αυτών ο π.Χρυσόστομος Manalu,ο π.Μεθόδιος Sri Guanarjo , ο π.Αλέξιος Setir Cahyadi.
Εξ αρχής ο π.Δανιήλ προσπάθησε να κτίσει Ορθόδοξο ναό στην πόλη Solo,το κέντρο της ιεραποστολικής του δραστηριότητας ,αλλά οι προσπάθειες του προσέκρουσαν στην αντίδραση των μουσουλμάνων οι οποίοι φρόντιζαν ώστε να μην δίνεται η σχετική άδεια.Παράλληλα ο π.Δανιήλ προσπαθούσε να συλλέξει τα απαραίτητα χρήματα για το κτίσιμο του ναού.Σε κάποια επίσκεψή του στις Η.Π.Α κατόρθωσε να συγκεντρώσει ένα σημαντικό ποσό και με την σημαντική οικονομική βοήθεια που πήρε από την Ορθόδοξο Ιεραποστολή της Κορέας.Τελικά ,μετά από πολλούς αγώνες ο ναός αναγέρθηκε το 1996.Ο Ναός αφιερωμένος στην Αγία Τριάδα ,αποτέλεσε το κέντρο της ανάπτυξης του Ορθόδοξου Ιεραποστολικού έργου στην Ινδονησία και με την ιεραποστολική δράση των υπηρετούντων την Ορθόδοξη Εκκλησία ιερέων,ο αριθμός των πιστών στην περιοχή συνεχώς αυξάνει.»(Ανδρ.Χελιωτου-Η Ορθοδοξία στην Κορέα-Παράρτημα Α-σελ.203).
Έτσι η μικρή σπίθα που ξεκίνησε από την μακρυνή Κορέα ,έγινε μία μικρή αλλά σταθερή φλόγα που φωτίζει από τότε τις λυχνίες σε πολλές πόλεις της εξωτικής αυτής χώρας.Ο κλοιός του Ισλάμ κυρίως ,αλλά και των ινδουιστών κάνει ότι μπορεί για να σβήσει αυτές τις λυχνίες. Όμως ο Θεός το θέλησε.Ο σπόρος έπεσε.Και η γη της Ινδονησίας είναι γή αγαθή και το δένδρο της Ορθοδοξίας μεγαλώνει. Σήμερα η Εκκλησία της Ινδονησίας ,έχει αναγνωριστεί από το κράτος.
Σήμερα ο π.Δανιήλ έχει προσχωρήσει στους Ρώσους της διασποράς και ο ναός της Αγίας Τριάδος τελεί υπό κατάληψη από τους ROCOR.
Από τους άλλους θεολόγους ο π.Χρυσόστομος Manalu ,άρχισε την Ιεραποστολική δράση στο Medan της Β.Σουμάτρας.Σχετικά σημειώνει τα εξής.
«Oταν ήμουν φοιτητής της Θεολογικής Σχολής στην Ινδονησία ,άκουσα για πρώτη φορά για την Ορθόδοξη Εκκλησία στην Εκκλησιαστική Ιστορία.Συμφοιτητής μου ήταν ο μικρός αδελφός του π.Δανιήλ ,ο Cahyo Wicaksoon( σήμερα είναι ορθόδοξος ιερέας στην πόλη Mojokerto).Δια μέσου αυτού γνώρισα τον π.Δανιήλ και για πέντε χρόνια μάθαινα για την Ορθοδοξία.Στην διάρκεια της κατηχήσεως μου στην Ορθοδοξία ,διακονούσα ως πάστορας των Προτεσταντών.Τελικά μαζί με την σύζυγό μου αποφασίσαμε να γίνουμε μέλη της Ορθόδοξης Εκκλησίας ,γιατί εκεί βρήκαμε την αλήθεια.Έτσι στα μέσα του 1989 βαπτιστήκαμε Ορθόδοξοι .Άφησα τους προτεσταντες και αρχίσαμε με την συζυγό μου Ελισσάβετ την Ορθόδοξη Ιεραποστολή στο Σόλο της Ιάβας.Με ευλογία του π.Δανιήλ κάναμε αίτηση στην κυβέρνηση για να γραφτεί η δραστηριότητα της Ιεραποστολής αυτής.

πρωτοπρεσβύτερος Δημήτριος Αθανασίου


Αναδημοσίευση από   Η ΦΩΝΗ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ ΣΤΗΝ ΙΝΔΟΝΗΣΙΑ                                      
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...

Οι αναρτήσεις στο ¨Παζλ Ενημέρωσης¨

Παζλ Ενημέρωσης