Το Γραφείο Στρατιωτικών και Αμυντικών Θεμάτων της Ακαδημίας Αθηνών εξέδωσε μία εξαιρετικά ενδιαφέρουσα εργασία υπό το τίτλο "Δημογραφία και Άμυνας: Το δημογραφικό πρόβλημα και οι επιπτώσεις του στην εθνική άμυνα", η οποία κρούει τον κώδωνα του κινδύνου για το μείζον πρόβλημα της υπογεννητικότητας σε σχέση με τις Ένοπλες Δυνάμεις και την Εθνική Ασφάλεια. H μελέτη συντάχθηκε από τον Ταξίαρχο ε.α. Β. Βάσιλα και τον υποστράτηγο ε.α. Δρ. Ιω. Παρίση υπό τη γενική εποπτεία και επιμέλεια του Στρατηγού ε.α. Δημήτρη Σκαρβέλη, ακαδημαϊκού, επίτιμου Αρχηγού ΓΕΕΘΑ. Όπως επισημαίνεται στον πρόλογο της μελέτης "η εργασία έχει σκοπό να καταδείξει τις επιπτώσεις του δημογραφικού στην επάνδρωση του στρατεύματος και πως θα εξελιχθούν στο μέλλον και παράλληλα να εκθέσει απόψεις πάνω σε συναφή ζητήματα, όπως είναι ο θεσμός και η διάρκεια της θητείας, ο επαγγελματικός στρατός, η στράτευση των γυναικών, η στράτευση στο 18ο έτος της ηλικίας κ.λπ., προκειμένου να συμβάλει στις συζητήσεις και μελέτες που γίνονται πάνω στα θέματα αυτά, τόσο από τα γενικά επιτελεία των Ε.Δ. όσο και από τα διάφορα ινστιτούτα στρατηγικών μελετών".
Εξαιρετικά ενδιαφέρον είναι το στοιχείο ότι "με δεδομένη τη στράτευση στο 21ο έτος της ηλικίας μας είναι γνωστή από τούδε η απόδοση των κλάσεων ως το 2028, διότι είναι γνωστές και καταγεγραμμένες στα μητρώα αρρένων οι γεννήσεις των ετών από το 2007 και προς τα πίσω, έως το 1978" ενώ σε άλλο σημείο: "Σήμερα το προσωπικό των ελληνικών Ε.Δ. αντιστοιχεί στο 1,5% του πληθυσμού της, την ίδια ώρα που το ποσοστό αυτό στις άλλες χώρες της Ε.Ε. είναι στο 0,4%".
"Η απόδοση των κλάσεων αρχίζει με 89.208 άρρενες το έτος 1999, για να καταλήξει στους 43.299 το έτος 2028, ήτοι λιγότεροι του ημίσεος" επισημαίνεται χαρακτηριστικά καθώς "η απόδοση των κλάσεων μειώνεται σε ένα ποσοστό που πολλές φορές υπερβαίνει το 50% για διαφόρους λόγους, οι οποίοι έχουν κυρίως να κάνουν με την κατάσταση της υγείας των στρατευομένων (απαλλαγές και αναβολές στράτευσης), καθώς και με τις ευεργετικές διατάξεις της στρατολογικής νομοθεσίας μας (αναβολές λόγω σπουδών, εξαγορές θητείας κ.ά.)".
Η μελέτη καυτηριάζει τη μείωση της θητείας καταλήγοντας στο συμπέρασμα ότι "οποιαδήποτε βελτιωτική προσπάθεια γίνει από το κράτος προς την κατεύθυνση της άμβλυνσης του δημογραφικού προβλήματος, δεν θα αποδώσει ικανοποιητικά αποτελέσματα ως προς τη θητεία, αν παράλληλα δεν ληφθούν και περιοριστικά μέτρα στρατολογικού χαρακτήρα (με αλλαγές στο στρατολογικό νόμο) και δεν παύσει η συνεχής τάση για μείωση της διάρκειάς της".
Σε περίπτωση δε που (προφανώς για μικροπολιτικούς λόγους) αποφασιστεί η έτι περαιτέρω συρρίκνωση της στρατιωτικής θητείας, τότε καλύτερο είναι να καταργηθεί τελείως: "Το χειρότερο είναι ότι ήδη έχει εξαγγελθεί η περαιτέρω μείωση της διάρκειας της θητείας σε εξάμηνη υπηρεσία. Αν συμβεί αυτό, τότε εύλογα θα τεθεί και το ερώτημα της κατάργησής της: μια εξάμηνη θητεία τι θα μπορούσε να προσφέρει στο στρατεύσιμο (από πλευράς εκπαιδεύσεώς του ως μαχητού), στο στρατό με την ακόμα μεγαλύτερη μείωση της επάνδρωσής του και στην άμυνα (από πλευράς ετοιμότητα και αποτροπής);"
Αναδημοσίευση από S T R A T E G Y - G E O P O L I T I C S
