Με το οφφίκιο του Άρχοντα Κουροπαλάτου της Αγίας του Χριστού Μεγάλης Εκκλησίας τίμησε στις 9 Ιανουαρίου 2014 ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος τον κ. Δημήτριο Μελισσανίδη.
Η χειροθεσία του νέου Άρχοντα του Θρόνου πραγματοποιήθηκε από τον Οικουμενικό Πατριάρχη Βαρθολομαίο αμέσως μετά την θεία λειτουργία των Θεοφανείων και τον Μεγάλο Αγιασμό στον Πάνσεπτο Πατριαρχικό Ναό του Αγίου Γεωργίου στο Φανάρι.Στην ομιλία του ο Οικουμενικός Πατριάρχης ανέφερε ότι ο νέος Άρχων τιμήθηκε για την ειλικρινή αφοσίωσή του στην Μητέρα Εκκλησία, για την προθυμία του στη διακονία και την προσφορά του στα ευσεβή και ευγενή τέκνα του μαρτυρικού Πόντου καθώς και για τις ευρύτερες κοινωφελείς πρωτοβουλίες του.
Αξίζει να σημειωθεί ότι είναι η πρώτη φορά μετά το 1453 που απονέμεται το οφφίκιο του Άρχοντος Κουραπαλάτου, το οποίο ως αξίωμα στην Ανατολική Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία συνδεόταν με σημαντικές ευθύνες στο Παλάτι και με τη διαχείριση σημαντικών ζητημάτων του δημοσίου βίου.
Στη χειροθεσία του νέου Άρχοντος παρέστησαν, μεταξύ άλλων, και οι Μητροπολίτες Δράμας Παύλος και Νεαπόλεως και Σταυρουπόλεως Βαρνάβας.
O τίτλος του κουροπαλάτη
Ο τίτλος του κουροπαλάτη ήταν ένα από τα υψηλότερα τιμητικά αξιώματα της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας από τον 6ο ως τον 11ο αιώνα.
Ο τίτλος προέρχεται από το λατινικό cura palatii («διαχείριση/φροντίδα του παλατίου») και εμφανίζεται για πρώτη φορά τον 5ο αιώνα ως curapalati. Αυτός ήταν ένας αξιωματούχος της τάξης των περίβλεπτων (vir spectabilis), υπό τον καστρήνσιο του παλατίου, που ήταν υπεύθυνος για τη διαχείριση του παλατιού. Το 552 όμως, ο αυτοκράτορας Ιουστινιανός Α’ έδωσε το αξίωμα αυτό στον ανιψιό και μετέπειτα διάδοχό του, Ιουστίνο. Το αξίωμα μετατράπη από τότε σε τιμητικό τίτλο, τον υψηλότερο μετά από αυτούς του Καίσαρα και του νωβελισσίμου. Όπως και οι προηγούμενοι, ο τίτλος του κουροπαλάτη απονεμόταν αρχικά αποκλειστικά στα μέλη της αυτοκρατορικής οικογένειας, αλλά αργότερα και σε διάφορους σημαντικούς ξένους ηγεμόνες που συνδέονταν με το Βυζάντιο, όπως οι σύμμαχοι ηγεμόνες της Ιβηρίας του Καυκάσου, καθώς και διάφοροι Αρμένιοι δυνάστες. Στο «Κλητορολόγιον» του ατρικλίνη Φιλόθεου, τα διακριτικά του κουροπαλάτη ήταν ερυθρός χιτώνας, μανδύας και ζωστήρας. Η απονομή τους από τον αυτοκράτορα γινόταν σε ειδική τελετή αναγόρευσης.
Σταδιακά ο τίτλος άρχισε να απονέμεται ευρύτερα και σε πρόσωπα εκτός της αυτοκρατορικής οικογένειας, π.χ. σε στρατηγούς. Ταυτόχρονα, οι αρμοδιότητές του σχετικά με τη διοίκηση του παλατίου παραχωρήθηκαν σταδιακά στον πρωτοβεστιάριο. Ο τίτλος επιβίωσε και στην Παλαιολόγεια περίοδο, αλλά κατείχε χαμηλή θέση και απονεμόταν σπάνια.
Το αλίευσα ΕΔΩ
