Ο Ων, ο Αδωνάι, ο Σαβαώθ, ο Κύριος, ο Κραταιός, ο Παλαιός των ημερών...ο Θεός!Πως να περιγράψεις τον Απερίγραπτο, πως να κατανοήσεις τον Ακατάληπτο, πως να εξιχνιάσεις τον Ανεξιχνίαστο.
Με τον νου; Απέτυχες!
Με την λογική; Μπερδεύτηκες,
Mε την καρδιά, την ψυχή και την πίστη, τότε ίσως ενδέχεται να κατανοήσεις ψήγματα απο την χάρη Του, τότε ίσως καταλάβεις αμυδρά τον προορισμό σου εδώ στη γη.
Αφήνει τότε ο άνθρωπος, ή μάλλον αδειάζει ο άνθρωπος από το Εγώ του και τότε τον κενό του χώρο τον καταλαμβάνει Αυτός που τα σύμπαντα δεν τον χωρούν, έρχεται και "ποιήσωμεν μονήν... " και αλλάζει ο άνθρωπος και γίνεται φωτοφόρος και γίνεται θεοφόρος κατά χάριν.
Αυτή την αγιαστική χάρη Θεού είχαν οι γέροντες ( Πορφύριος, Παΐσιος, Ιάκωβος, Σίμων, Επιφάνειος...) που η καρδιά τους είχε γίνει ένα με τον Δημιουργό, αυτή η χάρις τραβούσε χιλιάδες κόσμο κοντά τους προκειμένου να μάθουν τα μεγαλεία του Θεού από τους σχεδόν αγραμμάτους...οι σοφοί και οι επιστήμονες του κόσμου τούτου!
πηγή
ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ
