Μέχρι πότε
θα είμαστε άνθρωποι ολίγων πνευματικών ενδιαφερόντων, μέχρι πότε θα
είμαστε πτωχοί; Ο ουρανός είναι μπροστά μας και μας προσφέρεται κι εμείς
στρέφουμε τα ενδιαφέροντά μας στη γη; Η βασιλεία των Ουρανών είναι δική
μας κι εμείς προτιμούμε τη φτώχεια του κόσμου; Η αθάνατη ζωή είναι
κληρονομιά μας κι εμείς χάνουμε το χρόνο μας για ξύλα, λιθάρια και
χωράφια;
Γϊνε πλούσιος, αυτό θέλω για σένα. Γϊνε πλεονέκτης και άρπαξε τη βασιλεία του Θεού. Σ' αυτή την αρπαγή δεν υπάρχει μομφή.
Γϊνε πλούσιος, αυτό θέλω για σένα. Γϊνε πλεονέκτης και άρπαξε τη βασιλεία του Θεού. Σ' αυτή την αρπαγή δεν υπάρχει μομφή.
Σ' αυτή την περίπτωση έγκλημα είναι να μην είσαι πλεονέκτης. Εδώ κατηγορείται εκείνος που δεν αρπάζει.
Η βασιλεία
του Θεού - λέει η Αγία Γραφή - βιάζεται και την κληρονομούν όσοι την
αρπάζουν. Σ' αυτέ τις περιπτώσεις γίνε βιαστής άρπαγας. Δεν ελαττώνεται
εκείνο που αρπάζεις.
Γιατί ούτε η αρετή, ούτε η ευσέβεια, ούτε η βασιλεία των Ουρανών διατρέχουν κίνδυνο να ελαττωθούν.
