Δεν έχει ο Θεός ανάγκη από χρυσά σκεύη, αλλ' από χρυσές ψυχές.

Και ευρισκόμενοι σε συνάξεις πιστών και σε ναούς, ας ακούσουμε προσεκτικά τι προτρέπει ο ιερός Πατήρ. Ίσως είναι χρήσιμα και για μας.
Υπήρχε τότε (δυστυχώς υπάρχει και τώρα) η τάσις να ανοικοδομούνται ναοί μεγαλοπρεπείς, να υπερφορτώνονται με αναθήματα και να παραθεωρήται η αγάπη προς τους πάσχοντας αδελφούς. Λέγει λοιπόν:

«Ας μη νομίζουμε ότι αρκεί στο να σωθούμε, εάν γδύσουμε χήρες και ορφανά και προσφέρουμε ποτήριον χρυσό και λιθοστόλιστο στην αγία Τράπεζα. Δεν είναι η Εκκλησία ούτε χρυσοχοείο, ούτε αργυροκοπείο, αλλά αγγέλων πανήγυρις.

Γι' αυτό πρέπει να κοιτάμε την ψυχή μας. Το τραπέζι εκείνο (τού μυστικού Δείπνου) δεν ήταν από ασήμι, ούτε το Ποτήριον με το οποίον μετέδωσεν ο Χριστός το αίμα Του στους μαθητές ήταν χρυσό. Αυτά ήσαν τίμια και φρικτά επειδή ήσαν γεμάτα από το Αγιον Πνεύμα. Δεν έχει ο Θεός ανάγκη από χρυσά σκεύη, αλλ' από χρυσές ψυχές. Και λέγοντας αυτά δεν σας εμποδίζω να δωρίζετε τέτοια αναθήματα.

Όμως απαιτώ μαζί με αυτά και πριν από αυτά να μη λησμονήτε τις ελεημοσύνες» (Ομιλία Ν' εις Ματθαίον).

  Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος

Το αλίευσα ΕΔΩ http://1myblog.pblogs.gr/2010/07/658332.html