Σσσσσσσστ !!!!!! Ησυχία ................... κοιμάται.: Τι θέλουν οι Κούρδοι; (Μέρος Α', Εισαγωγή)

Τρίτη 26 Ιουλίου 2011

Τι θέλουν οι Κούρδοι; (Μέρος Α', Εισαγωγή)

Εθνοσυνέλευση για μια Δημοκρατική Κοινωνία - Κουρδική Νεολαία Γαλλίας
Πρόλογος από τον Καθηγητή Dr. Norman Paech*,

Τι θέλουν οι Κούρδοι; Ανεξαρτησία; Ομοσπονδία; Αυτονομία; Οι περισσότεροι δεν ξέρουν προς τα που θέλει να προχωρήσει η κουρδική κοινωνία. Ως εκ τούτου, είμαστε στην ευχάριστη θέση να μοιραστούμε ένα μοναδικό έγγραφο με τους αναγνώστες της ιστοσελίδας JK (κουρδική νεολαία). Η ένωση Arjin φρόντισε να μεταφράσει αυτό το έγγραφο στα γαλλικά και ο Ινφογνώμων Πολιτικά στα ελληνικά για σας.

Καλή ανάγνωση!.

Σχέδιο για ένα δημοκρατικό και αυτόνομο Κουρδιστάν

Η Εθνοσυνέλευση για μια Δημοκρατική Κοινωνία παρουσίασε ένα σχέδιο για την οργάνωση της δημοκρατικής και ειρηνικής συνύπαρξης των Κούρδων και των Τούρκων στην Τουρκία. Η έννοια της «δημοκρατικής αυτονομίας» έχει επομένως στόχο τον εκδημοκρατισμό ολόκληρης της Τουρκίας.

Η σύνταξη ενός νέου συντάγματος, που δίνει στους Κούρδους ίσα δικαιώματα στη ζωή, το ίδιο πολιτικό καθεστώς και ίσες οικονομικές, κοινωνικές και πολιτιστικές ευκαιρίες με τον τουρκικό λαό θα είναι το κλειδί αυτού του σχεδίου. Πήρε καιρό για τα 15 εκατομμύρια Κούρδους που ζουν στην Τουρκία να αναγνωριστούν ως λαός.

Η αναγνώριση αυτή τους επιτρέπει συνεπώς να επωφελούνται όχι μόνο των περιοριζόμενων κατοχυρωμένων δικαιωμάτων των μειονοτήτων, αλλά επίσης και του ευρύτερου δικαιώματος της αυτοδιάθεσης, όπως ορίζεται στο άρθρο 1 των δύο Διεθνών Συμφώνων για τα Ατομικά και Πολιτικά Δικαιώματα του 1966, όπου είναι κωδικοποιημένο:

«Όλοι οι λαοί έχουν το δικαίωμα να αυτό-διαθέσουν τον εαυτό τους. Δυνάμει του εν λόγω δικαιώματος καθορίζουν ελεύθερα το πολιτικό καθεστώς τους και εξασφαλίζουν ελεύθερα την οικονομική, κοινωνική και πολιτιστική τους ανάπτυξη».

Το δικαίωμα αυτό επιβεβαιώθηκε από τη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ το 1970 στην «Διακήρυξη των Αρχών του Διεθνούς Δικαίου σχετικά με τις σχέσεις φιλίας και συνεργασίας μεταξύ των Κρατών σύμφωνα με το Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών» (κοινώς ονομάζεται Διακήρυξη Αρχών), με αυτά τα λόγια:

«Σύμφωνα με την αρχή των ίσων δικαιωμάτων των λαών και το δικαίωμά τους στην αυτοδιάθεση, μια αρχή που κατοχυρώνεται στο Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών, όλοι οι λαοί έχουν το δικαίωμα να καθορίσουν το πολιτικό καθεστώς τους, ελεύθερα και χωρίς εξωτερικές παρεμβάσεις, και να επιδιώξουν την οικονομική, την κοινωνική και πολιτιστική ανάπτυξη, και κάθε Κράτος έχει το καθήκον να σέβεται αυτό το δικαίωμα σύμφωνα με τους όρους του Χάρτη».

Από τότε, το δικαίωμα στην αυτοδιάθεση θεωρείται όχι μόνο πολιτική αρχή ή δεσμευτικό πρόγραμμα χωρίς υποχρέωση ως προς τις διεθνείς σχέσεις, αλλά και δεσμευτικός κανόνας του διεθνούς εθιμικού δικαίου στον τομέα του κανονιστικού νόμου (jus cogens). Από πολλά χρόνια, η Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ το επαναβεβαίωσε σε πολλά ψηφίσματα.

Η Επιτροπή για το Διεθνές Δίκαιο αναγνώρισε το δικαίωμα της αυτοδιάθεσης ως jus cogens πριν από το 1970, και στη συνέχεια θεώρησε τη παραβίαση αυτού του δικαιώματος ως διεθνές έγκλημα. Το Διεθνές Δικαστήριο επιβεβαίωσε τον δεσμευτικό χαρακτήρα της ως εθιμικό δίκαιο σε διερευνητική αποστολή του στη Ναμίμπια και τη Δυτική Σαχάρα και στη σύγκρουση μεταξύ της Νικαράγουας και των Ηνωμένων Πολιτειών.

Το άρθρο 20 του Αφρικανικού Χάρτη του Ανθρώπου και των Λαών, με ημερομηνία 27 Ιουνίου 1981, προτείνει τον ακόλουθο ορισμό:

«Κάθε λαός έχει το δικαίωμα της ύπαρξης. Κάθε λαός έχει το αναφαίρετο δικαίωμα στην αυτοδιάθεση. Καθορίζει ελεύθερα το πολιτικό του καθεστώς και επιδιώκει την οικονομική και κοινωνική του ανάπτυξη με τον τρόπο που επέλεξε ελεύθερα».

Εκείνη την εποχή, το δικαίωμα της αυτοδιάθεσης σήμαινε, για τους καταπιεσμένους και αποικισμένους λαούς, το δικαίωμα να αποχωρήσουν από τις αποικιακές δυνάμεις, δηλαδή το δικαίωμα της σύστασης ενός κυρίαρχου και ανεξάρτητου κράτους.

Αλλά με το τέλος της διαδικασίας αποαποικιοποίησης, το δικαίωμα της απόσχισης περιορίστηκε ολοένα και περισσότερο από την υποχρέωση σεβασμού των υπαρχόντων συνόρων.

Σήμερα, το δικαίωμα της απόσχισης απορρίπτεται γενικά, και γίνεται αποδεκτό μόνο όπου ένας λαός στερείται μέρος των θεμελιωδών ανθρωπίνων δικαιωμάτων του, ή όταν η ύπαρξή του απειλείται από τη διατήρηση της κρατικής οντότητας εντός της οποίας βρίσκεται.

Το σχέδιο που υποβλήθηκε από την Εθνοσυνέλευση για μια Δημοκρατική Κοινωνία αναγνωρίζει ρητά τα υφιστάμενα σύνορα της Τουρκίας, και το μοντέλο αυτονομίας που προτείνει περιορίζεται στο έδαφος του τουρκικού Κράτους. Παραθέτει έναν κατάλογο οκτώ διαφορετικών μεγεθών, καλύπτοντας όλες τις πτυχές του νόμιμου δικαιώματος στην αυτοδιάθεση.

Ο σεβασμός της εθνικής ταυτότητας ενός λαού και της πολιτιστικής ιδιαιτερότητας του αντιπροσωπεύει μια βασική απαίτηση όλων αυτών των διαστάσεων του δικαιώματος στην αυτοδιάθεση. Πρόκειται για την διατήρηση των χαρακτηριστικών που αναπτύχθηκαν από αυτόν τον λαό σε όλη την ιστορία, χαρακτηριστικά, τα οποία περιλαμβάνουν όχι μόνο τη γλώσσα και τη θρησκεία, αλλά και τα έθιμα, τις παραδόσεις και τα τελετουργικά, με την προϋπόθεση ότι αυτά δεν περιορίζουν ή δεν θέτουν σε κίνδυνο την αυτονομία άλλων πολιτισμών.

Η εδαφική διάσταση του δικαιώματος στην αυτοδιάθεση δεν μπορεί να εφαρμοστεί παρά με την αποδοχή ενός συλλογικού δικαιώματος του οικισμού της χώρας καταγωγής. Το δικαίωμα στη πολιτιστική αυτοδιάθεση είναι, με ευρύτερη έννοια, επίσης, ένα συλλογικό δικαίωμα.

Το να επιτρέπουν τη χρήση της γλώσσας και την πρακτική των εθίμων στα μέλη ενός λαού δεν επαρκεί για να τηρηθεί το εν λόγω δικαίωμα. Οι προτάσεις που στοχεύουν να επιτραπεί, σε ατομικό επίπεδο, την έκφραση πολιτιστικών χαρακτήρων, δεν αντιστοιχούν στο δικαίωμα στην αυτοδιάθεση. Μόνο η αναγνώριση της συλλογικής ταυτότητας του λαού, σαν ιστορικό και αυτοαναλυμένο υποκείμενο, αποτελεί την εφαρμογή αυτού του δικαιώματος.

Συγκεκριμένα αυτό σημαίνει, για παράδειγμα, ότι το δικαίωμα στην αυτοδιάθεση δεν περιορίζεται στις αμυντικές απαιτήσεις κατά της παρέμβασης από την κυβέρνηση και τη διοίκηση στις προσωπικές πολιτιστικές πρωτοβουλίες. Διατυπώνεται σε όρους διεκδικήσεων παροχών από το κράτος.

Το να επιτρέπεις στον εν λόγω λαό να δημιουργήσει τα δικά του ιδιωτικά σχολεία για τη διδασκαλία της μητρικής γλώσσας δεν είναι αρκετό για τη διατήρηση της συγκεκριμένης πολιτιστικής παράδοσης αυτού του λαού. Το δικαίωμα στην αυτοδιάθεση σημαίνει το δικαίωμα για τη σύσταση τέτοιων δομών μέσα στα δημόσια σχολεία και το εκπαιδευτικό σύστημα του Κράτους.

Οι διαστάσεις της αυτοάμυνας και της διπλωματίας δεν πηγαίνουν, σε αντίθεση με τα φαινόμενα, κατά των εδαφικών συνόρων της Τουρκίας.

Όλα τα έθνη έχουν το δικαίωμα να προστατεύσουν την ασφάλειά τους, την ταυτότητα, την οργάνωση της πολιτικής κοινότητας και την εφαρμογή του δικαιώματός τους στη δημοκρατία. Αυτό σημαίνει στρατιωτική άμυνα, αλλά και την ατομική, πολιτική και νομική υπεράσπιση της δημοκρατικής οργάνωσης του λαού.

Επιπλέον, ο κουρδικός λαός, ειδικότερα, έπρεπε συχνά να αμυνθεί κατά βίαιων επιθέσεων και εισβολών.

Αντιμέτωποι με αυτές τις απειλές, οι Κούρδοι πρέπει επίσης να προετοιμαστούν για το μέλλον.

Η διασπορά των Κούρδων σε τέσσερα κράτη καθορίζει την κατεύθυνση που λαμβάνει η διπλωματική διάσταση.

Δεν σπάει ούτε παραβιάζει την κυριαρχία του τουρκικού Κράτους, αλλά διευκολύνει τις σχέσεις με τις γειτονικές χώρες, όπως οι Αζέροι στην πρώην Σοβιετική Ένωση μπορούσαν να διευκολύνουν τις σχέσεις μεταξύ του Ιράν, όπου ζούσε το άλλο μέρος του λαού τους και της χώρας τους.

Η αυτονομία και η αυτοδιοίκηση είναι ουσιώδη στοιχεία του δικαιώματος στην αυτοδιάθεση. Το δικαίωμα αυτό είναι απολύτως απαραίτητο, και κάθε κράτος έχει την υποχρέωση να δώσει στους λαούς που ζουν εντός των συνόρων του τη διάσταση της αυτονομίας που θα τους επιτρέψουν να λειτουργούν ως ισότιμοι εταίροι σε μια δημοκρατική κοινωνία. Από αυτή την άποψη, η πρόταση για ένα δημοκρατικό και αυτόνομο Κουρδιστάν είναι μια πλήρης πρόταση.

Καθ. Δρ Dr. Norman Paech,
*Εμπειρογνώμονας του διεθνούς δικαίου και πρώην βουλευτής στο Bundestag, την γερμανική βουλή. Ήταν καθηγητής του Δημόσιου Δικαίου στο πανεπιστήμιο του Αμβούργου.

Η συνεχεια μέσα σε λίγες ημέρες

Πηγή: DTK (Εθνοσυνέλευση για μια Δημοκρατική Κοινωνία)
Μετάφραση από τα τουρκικά: Σύλλογος Κουρδικής Νεολαίας Γαλλίας ARJÎN - Simko Destan

Μέρος Α’ (Εισαγωγή)

Μέρος Β’ (Ιστορική Αναδρομή - Οι υποχρεώσεις που επιβάλλονται από την τρέχουσα κατάσταση και οι γενικές αρχές της δημοκρατικής αυτονομίας)