«ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΑΥΤΟΝΟΜΙΑ» ΣΤΗΝ ΠΡΑΞΗ ΘΕΛΕΙ Ο ΟΤΣΑΛΑΝ. Κύπρος και Κουρδιστάν στα «μεγάλα σχέδια»

Λιάνα Μυστακίδου-Elzoni.gr
Την ώρα που η ελληνική κοινωνία ασχολείται αποκλειστικά με την οικονομική κρίση συμβαίνουν σημαντικά γεγονότα δίπλα μας, τα οποία μας αφορούν άμεσα.Παρατηρώντας τις απόψεις και τις εκτιμήσεις Τούρκων συναδέλφων μπορούμε να δούμε και να αντιληφθούμε τι ακριβώς συμβαίνει γύρω μας, για να χαράξουμε (αν ποτέ χαράξουμε) την δική μας πολιτική σε σημαντικά θέματα της περιοχής μας.Ο έγκριτος δημοσιογράφος της Τζουμχουριέτ κ. Ερόλ Μανισαλί, υποστηρίζει ότι το Κυπριακό ζήτημα, όπως και το Κουρδικό, εντάσσονται πλέον στο σχέδιο της Μεγάλης Μέσης Ανατολής που εφαρμόζεται με ταχύτατους ρυθμούς.

Οι ΗΠΑ, γράφει, πιέζουν την Τουρκία να αποσύρει το Στρατό της από το Νησί. Δεν αποκλείεται το τουρκικό σώμα στρατού να ενταχθεί στη δύναμη του ΝΑΤΟ, κάτι που συζητείται ευρύτατα, για να λυθεί ήπια το θέμα αυτό.Η Κύπρος μετατρέπεται τη στιγμή αυτή σε περιοχή κοινών Βάσεων ΗΠΑ και Ε.Ε. στο πλαίσιο του σχεδίου της Μεγάλης Μέσης Ανατολής.Καλεί την Άγκυρα να εγκαταλείψει την πολιτική των ζικ-ζάκ που ακολουθεί στο Κυπριακό και να την επανεξετάσει μέσα στην ευρύτερη εικόνα της Μέσης Ανατολής.Καταλήγοντας, ο κ. Μανισαλί επικροτεί τις θέσεις που εξέφρασε πρόσφατα ο κ. Ερντογάν για το Κυπριακό.

Την ίδια στιγμή, ο βουλευτής του Κουρδικού Κόμματος Ειρήνης και Δημοκρατίας (BDP) κ. Μπενγκί Γιλντίζ σε συνέντευξή του στην συνεργάτιδα της εφημερίδας Ταράφ, κ. Νεσέ Ντουζέλ, ανέλυσε τη σημασία της «δημοκρατικής αυτονομίας».

Απαντώντας, πρώτα απ’ όλα, στο ερώτημα σε ποιες περιοχές θα εφαρμοστεί η «δημοκρατική αυτονομία», είπε ξεκάθαρα ότι το πείραμα θα γίνει στο Κουρδιστάν. Στη συνέχεια οριοθέτησε τα γεωγραφικά όρια που περιλαμβάνουν τις περιοχές Σεβάστεια, Ερζιντζάν, Μαλάτια, Έλαζιγ, Ερζουρούμ, Βαν, Άγρι, Μπάτμαν, Ντιγιάρμπακιρ.

Το σύνολο δηλαδή των Ανατολικών και Νοτιοανατολικών νομών που ήταν τα γεωγραφικά όρια του Κουρδιστάν την περίοδο των Οθωμανών. Αναμφισβήτητα, στόχος μας είναι, πρόσθεσε, να εντάξουμε στα όρια της «δημοκρατικής αυτονομίας», το Άντεπ, το Αντίγιαμαν και τη Σιίρτ.

Στη συνέχεια ανέλυσε διεξοδικά τη σημαίνει η «δημοκρατική αυτονομία»: Αυτοδιοίκηση των Κούρδων, η τάξη να τηρείται από την κουρδική Αστυνομία, να μην καταβάλλουν φόρους στην Άγκυρα. Επικαλέστηκε μάλιστα το παράδειγμα της Ισπανίας, όπου οι αυτόνομες περιοχές έχουν δικό τους κοινοβούλιο.

Ο έγκλειστος στις Φυλακές του Ιμραλί ηγέτης των Κούρδων κ. Οτσαλάν μίλησε ακόμα πιο ξεκάθαρα για τη «δημοκρατική αυτονομία» και συγκεκριμένα είπε:

«Αυτό που έχει σημασία είναι η πρακτική εφαρμογή της δημοκρατικής αυτονομίας. Πρέπει να εντατικοποιηθούν οι εργασίες για την υλοποίηση της. Η Τουρκία πρέπει να χωριστεί σε 20 -25 περιοχές. Θα ενοποιούνται 4-5 Νομοί με κοινές πολιτιστικές, κοινωνικές και οικονομικές ιδιότητες και θα σχηματίζουν μια περιοχή. Για παράδειγμα η Κωνσταντινούπολη μπορεί να γίνει μια περιοχή, η Θράκη μια άλλη. Τα παράλια του Αιγαίου μπορούν να χωριστούν σε τρεις περιοχές - βόρεια, κεντρική και νότια . Η Μεσόγειος σε μερικές άλλες. Η Αττάλεια μπορεί να γίνει μόνη της μια περιοχή. Η Κεντρική Τουρκία να χωριστεί σε μερικές περιοχές. Μια να είναι το Ικόνιο και άλλη η Καισάρεια με τη συνένωση μερικών νομών. Η Μαύρη Θάλασσα να χωριστεί σε τρεις περιοχές και η Ανατολική και Νοτιοανατολική Τουρκία σε 6-7 περιοχές.

Από τις 25 αυτές περιοχές θα σχηματίζεται μια εθνοσυνέλευση με 400 εκπροσώπους. Άλλοι 100 εκπρόσωποι μπορεί να προέρχονται από μη κυβερνητικές οργανώσεις, από ακαδημαϊκούς και διανοούμενους. Ο πρόεδρος της εθνοσυνέλευσης θα είναι ομοιόβαθμος με τον πρωθυπουργό. Θα υπάρχει και μια σκιώδης κυβέρνηση 25 μελών. Οι εργασίες αυτές πρέπει να ολοκληρωθούν μέχρι τον Οκτώβριο, γιατί τότε θα ανοίξει η Βουλή και θα αρχίσει να συζητείται η αναθεώρηση του Συντάγματος….»

Ο καθηγητής Εμρέ Κονγκάρ εκτιμά ότι «το Κουρδικό άνοιγμα» της κυβέρνησης Ερντογάν δημιουργεί δυο μεγάλους κινδύνους:
1-Να ζητήσουν οι Κούρδοι τη διεθνή αναγνώριση της δημοκρατικής αυτονομίας τους.

2-Να παύσουν οι Τούρκοι να θέλουν να ζουν μαζί με τους Κούρδους και να εξωτερικεύσουν αυτά τα αισθήματά τους.

Ο κ. Κονγκάρ τονίζει ότι δεν θέλει ούτε καν να σκεφθεί τις επιπτώσεις που θα έχουν οι ανησυχίες του, αν φυσικά επαληθευτούν.

Ο κ. Ερντογάν μετά τα δυσμενή σχόλια για τους 26 νεκρούς φαντάρους μετά τις πρόσφατες εκλογές, αποφάσισε να αντιμετωπίσει την «τρομοκρατία» του ΡΚΚ με την μονάδα Ειδικών Επιχειρήσεων της Αστυνομίας που έχει 6.700 κατάλληλα εκπαιδευμένους άνδρες.Δέχθηκε φυσικά τα πυρά της αντιπολίτευσης και του Τύπου για την υποτίμηση των Ενόπλων Δυνάμεων και την ανάθεση της φύλαξης των συνόρων στους άνδρες που υπάγονται στην ομάδα του Χότζα Φεττουλλάχ Γκιουλέν.

Από το μέτωπο, τέλος, της οικονομίας τα μηνύματα δεν είναι καλά. Η τουρκική λίρα υποτιμήθηκε κατά 18% μέσα σε μια εβδομάδα και οι Τούρκοι επιχειρηματίες σπεύδουν να βγάλουν τα κεφάλαια τους στο εξωτερικό.Ας αφήσουμε λοιπόν λιγάκι τους οίκους αξιολόγησης και να δούμε και άλλες πτυχές της ζωής όπου διακυβεύεται το μέλλον μας…

Το αλίευσα ΕΔΩ http://infognomonpolitics.blogspot.com/2011/07/blog-post_5798.html

Τακτοποίηση για 20 ή 40 χρόνια στα αυθαίρετα...

Με πολλά ανοιχτά σημεία παρουσιάστηκε χθες στο υπουργικό συμβούλιο το πακέτο του υπουργείου Περιβάλλοντος για την τακτοποίηση των αυθαιρέτων, που αναμένεται να πάρει τη μορφή σχεδίου νόμου και να κατατεθεί στη Βουλή στις 28 Ιουλίου.

Με βασικά «όπλα» την αμνηστία για 20 ή και 40 χρόνια, ανάλογα με το είδος της παρανομίας, και τις σημαντικές μειώσεις προστίμων, που φτάνουν έως και το 90%, η κυβέρνηση «κλείνει» το μάτι σε περίπου ένα εκατομμύριο ιδιοκτήτες αυθαιρέτων, από τους οποίους εκτιμάται ότι το 70% έχουν κάνει υπερβάσεις στη νόμιμη οικοδομική άδεια, που αφορούν κυρίως την κάλυψη του οικοπέδου και το ύψος της νέας οικοδομής. Οι υπόλοιποι έχουν ακίνητα που λόγω των ...

μικρών τους διαστάσεων δεν έχουν δικαίωμα έκδοσης οικοδομικής άδειας, ενώ δεν είναι αμελητέο το ποσοστό αυτών που έχουν καταπατήσει δημόσια δασική γη.

 Οι ενδιαφερόμενοι πρέπει να καταθέσουν φάκελο για την τακτοποίηση του ακινήτου τους μέχρι τις 31/12/2011, αλλά θεωρείται βέβαιο ότι θα δοθεί παράταση, όπως έγινε και με τους ημιυπαίθριους. Οι προτάσεις που παρουσιάστηκαν χθες καλύπτουν όλες τις υποκατηγορίες, με την προϋπόθεση ότι τα κτίσματα έχουν κατασκευαστεί ώς τις 28/4/2010, ημερομηνία εφαρμογής του νόμου για παρανομίες σε ημιυπαίθριους.

Σε μια προσπάθεια να εξευμενιστεί το ΣτΕ, προβλέπεται ότι από την 1/1/2012 όλες οι μεταβιβάσεις ακινήτων θα συνοδεύονται από δήλωση του ιδιοκτήτη αλλά και του επιβλέποντος μηχανικού ότι το μεταβιβαζόμενο κτίσμα δεν έχει παρανομίες στη δόμηση. Το μέτρο προβάλλεται ως «κόκκινη γραμμή» για την αποτροπή δημιουργίας νέας γενιάς αυθαιρέτων. Δίνεται επίσης έμφαση στο «περιβαλλοντικό ισοζύγιο», που θα αντισταθμίσει την οικολογική επιβάρυνση, σε συνδυασμό με την ασαφή διατύπωση, που προβλέπει μεν κατεδαφίσεις όλων των κτισμάτων που βρίσκονται σε δάση και άλλες προστατευόμενες ζώνες, αλλά αφήνει κι ένα «παραθυράκι» για εξαιρέσεις που μένει να αποσαφηνιστούν στο νομοσχέδιο.

 Οι παρανομίες σε κτήρια χωρίζονται σε δύο μεγάλες κατηγορίες:

* Τα εντός σχεδίου, που εξαιρούνται από την κατεδάφιση για 40 χρόνια.

*Τα εκτός σχεδίου, όπου η εξαίρεση περιορίζεται στα 20 χρόνια.

Τα χωρίς άδεια

Ειδικά για ακίνητα που έχουν κατασκευαστεί χωρίς άδεια, γιατί βρίσκονται σε οικόπεδα που δεν είναι άρτια και οικοδομήσιμα, προβλέπεται η δυνατότητα μόνιμης τακτοποίησης, αφού οι ιδιοκτήτες αυτής της κατηγορίας έχουν να επιλέξουν δύο εναλλακτικές λύσεις για να καλύψουν τα τετραγωνικά που λείπουν από το ακίνητό τους:

* Να αγοράσουν ακίνητο που συνορεύει ή απλώς βρίσκεται στον ίδιο δήμο.

* Να πληρώσουν, με τη μορφή προστίμου, στο δήμο το ποσόν που αντιστοιχεί για να γίνει το οικόπεδό τους άρτιο και οικοδομήσιμο.

 Η διαδικασία τακτοποίησης θα γίνει κατά τα πρότυπα των ημιυπαίθριων, που απέδωσαν ανέλπιστα έσοδα. Εως τώρα έχουν υποβληθεί 630.000 αιτήσεις, που εκτιμάται ότι αφορούν περίπου 900.000 χώρους, ενώ από τα παράβολα το Δημόσιο έχει εισπράξει περίπου 175.000 ευρώ. Τα πρόστιμα που έχει εισπράξει ώς τώρα το «Πράσινο Ταμείο» ανέρχονται σε 550 εκατ ευρώ.

Και υπολογίζεται να φτάσουν το ένα δισ. ώς το τέλος του χρόνου. Οι ιδιοκτήτες αυθαιρέτων που θα ενταχθούν στην προωθούμενη ρύθμιση, πέρα από τα δικαιολογητικά, οφείλουν να καταβάλουν «τσιμπημένο» παράβολο, που κυμαίνεται από 500-2.000 ευρώ, ανάλογα με την παράνομη επιφάνεια και τη χρήση του ακινήτου (κύρια κατοικία, εξοχικό, επαγγελματικός χώρος, κ.λπ.).

 Το δέλεαρ, εκτός από την «άφεση αμαρτιών», είναι το ψαλίδισμα του προστίμου, που δεν περιγράφεται με σαφήνεια στο ενημερωτικό σημείωμα του υπουργείου, αλλά προκύπτει από τα παραδείγματα που αναφέρει. Δεν γίνεται επίσης αναφορά σε πρόστιμα διατήρησης, οδηγώντας στην εκτίμηση ότι βαίνουν προς κατάργηση.

Μείωση 90%

 Η μείωση των προστίμων φτάνει και το 90% για αυθαίρετα που έχουν κατασκευαστεί μετά την 1η/1/2004 και με βάση το νόμο το πρόστιμο ανέγερσης ήταν το 100% της τιμής ζώνης, που σημαίνει 150.000 ευρώ για αυθαίρετο 100 τετραγωνικών που βρίσκεται σε περιοχή με τιμή ζώνης 1.500 ευρώ ανά τετραγωνικό.

Το προβλεπόμενο πρόστιμο διατήρησης αντιπροσώπευε το 50% του προστίμου ανέγερσης και στο συγκεριμένο παράδειγμα ήταν 75.000 ευρώ το χρόνο! Τα ποσά ήταν υψηλά για να λειτουργήσουν αποτρεπτικά στη δημιουργία νέων αυθαιρέτων, στην πράξη όμως δεν απέδωσαν, γιατί ήταν εξοντωτικά και δύσκολα καταλογίζονταν από τις αρμόδιες πολεοδομίες.

Ωστόσο για παλαιότερα αυθαίρετα δεν είναι σαφές το ποσό της μείωσης του προστίμου. Για παράδειγμα, αυθαίρετο 100 τετραγωνικών στον Αυλώνα, που έχει κατασκευαστεί ώς τις 31/12/2003, οφείλει πρόστιμο ανέγερσης 2.900 ευρώ και πρόστιμο διατήρησης 580 ευρώ το χρόνο.

Βεβαίως, αν δεν έχουν καταβληθεί, επιβαρύνονται με τις προβλεπόμενες προσαυξήσεις.

Της ΧΑΡΑΣ ΤΖΑΝΑΒΑΡΑ

 enet.gr

Το αλίευσα ΕΔΩ http://www.epirus-ellas.gr/2011/07/20-40.html

ΑΝΤΙΔΡΑΣΗ ΥΠΕΞ ΣΕ ΔΗΛΩΣΕΙΣ ΣΑΡΚΙΣΙΑΝ

ΦΩΝΗ  ΤΗΣ  ΤΟΥΡΚΙΑΣ*

Ο Αρμένιος πρόεδρος απαντώντας χθες σε μια ερώτηση που του απηύθυνε ένας φοιτητής κατά τη διάρκεια διαγωνισμού για την αρμένικη γλώσσα και λογοτεχνία, είχε πει:«Εμείς γλιτώσαμε το Ναγκόρνο Καραμπάχ, εσάς σας αφήσαμε το Όρος Ağrı».(Αραράτ)

Σκληρή ήταν η αντίδραση της Τουρκίας στα παρακάτω λόγια που είπε ο πρόεδρος της Αρμενίας Σερζ Σαρκισιάν απευθυνόμενος στους νέους:«Εμείς γλιτώσαμε το Ναγκόρνο Καραμπάχ, εσάς σας αφήσαμε το Όρος Ağrı».

Ο εκπρόσωπος του Υπουργείου Εξωτερικών, Selçuk Ünal, δήλωσε το εξής:

«Το να δίνεις συμβουλές στους νέους και στις επόμενες γενιές διά της πρόκλησης της έχθρας και της ιδεολογίας του μίσους μεταξύ των λαών, είναι μια εντελώς ανεύθυνη συμπεριφορά».

Ο Ünal σημείωσε ότι οι εκφράσεις που δεν διστάζει να χρησιμοποιήσει ο Σαρκισιάν σε μια περίοδο κατά την οποία έχουν επιταχυνθεί οι προσπάθειες για την επίτευξη της ειρήνης στην περιοχή, δείχνουν ότι δεν προτίθεται να εργαστεί για την ειρήνη.

«Θεωρούμε ότι όλοι όσοι καταβάλλουν προσπάθεια για να κυριαρχήσει η ειρήνη, η γαλήνη και η σταθερότητα στην περιοχή, θα βγάλουν τα αναγκαία συμπεράσματα από τις ατυχείς δηλώσεις του Σαρκισιάν οι οποίες μας λύπησαν».

Ο Αρμένιος πρόεδρος απαντώντας χθες σε μια ερώτηση που του απηύθυνε ένας φοιτητής κατά τη διάρκεια διαγωνισμού για την αρμένικη γλώσσα και λογοτεχνία, είχε πει:

«Εμείς γλιτώσαμε το Ναγκόρνο Καραμπάχ, εσάς σας αφήσαμε το Όρος Ağrı».
*Μέσο Προπαγάνδας του Τουρκικού Κράτους

Το αλίευσα ΕΔΩ http://infognomonpolitics.blogspot.com/2011/07/blog-post_4769.html

Το κομποσχοίνι και οι συμβολισμοί του.

Το κομποσκοίνι που έχουν όλοι οι Ορθόδοξοι μοναχοί και το χρησιμοποιούν και πολλοί ορθόδοξοι λαϊκοί, είναι συνήθως μάλλινο και πλεγμένο σε διάφορα μεγέθη. Από πολύ μικρό, που φοριέται στο δάχτυλο, έως πολύ μεγάλο: 33άρι (με 33 κόμπους), 50άρι (με 50 κόμπους), 100άρι, 500άρι κ.λπ.
Σύμφωνα με την παράδοση, ο όσιος Παχώμιος το 320 μ.Χ., ίδρυσε με την βοήθεια του Αγίου Αντωνίου το πρώτο μοναστήρι στην Θηβαϊδα της Αιγύπτου. Αρχισε να αναζητεί τρόπο που θα βοηθούσε τους μοναχούς στην αυτοσυγκέντρωση της προσευχής και στην αρίθμηση των ευχών.

Κατά την παράδοση πάντα, ο Αρχάγγελος Γαβριήλ επισκέφθηκε στον ύπνο του τον όσιο Παχώμιο και του έδειξε πώς θα φτιάξει το εργαλείο που θα εξυπηρετούσε τις ανάγκες της προσευχής. Το εργαλείο αυτό ήταν το κομποσκοίνι.
Στην προσευχή με κομποσκοίνι, που βοηθά πολύ στη συγκέντρωση του νου, ακολουθείται συγκεκριμένη τεχνική μέθοδος.

Σε κάθε κόμπο που περνά ανάμεσα στα δάχτυλά του ο προσευχόμενος, λέει αλληλοδιαδόχως τις ευχές: Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησόν με, Υπεραγία Θεοτόκε Σώσον ημάς, Άγιοι του Θεού πρεσβεύσατε υπέρ υμών. Είναι δυνατόν να λέγεται και μόνη η ευχή Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησόν με. Το κομποσκοίνι έχει σχεδιαστεί για προσευχή, και όχι για να παίζει ρόλο βραχιολιού στον καρπό του χεριού.
Στο κομποσκοίνι, κάθε τμήμα του έχει κάποια συμβολική σημασία. Είναι πλεγμένο κυρίως από μαλλί για να θυμίζει στα μέλη της Εκκλησίας ότι είναι τα λογικά πρόβατα του Ιησού Χριστού (Ιωάν. 10:11).

Έχει χρώμα μαύρο που συμβολίζει το πένθος των αμαρτιών αφού "ουδείς αναμάρτητος" (πρβλ. Γ' Βασ. 8:46, Ιώβ 4:17, Ρωμ. 3:9-12 κ.ά.). Πάνω του το κομποσκοίνι έχει τον σταυρό για να φέρνει στη μνήμη "ότι έτι αμαρτωλών όντων ημών Χριστός υπέρ ημών απέθανε" (Ρωμ. 5. Συνήθως το κομποσκοίνι καταλήγει σε μία φούντα που ο σκοπός της είναι το σκούπισμα των δακρύων ("τοίς δάκρυσιν έβρεξέ μου τους πόδας" Λουκ. 7:44).

Οι 33 κόμποι συμβολίζουν τα χρόνια του Ιησού Χριστού, οι 99 κόμποι είναι το 33 πολλαπλασιασμένο με τον αριθμό των τριών Προσώπων της Αγίας Τριάδας, και ο κάθε κόμπος αποτελείται από 9 πλεγμένους σταυρούς, που συμβολίζουν τα εννέα τάγματα των αγγέλων.

Παρόλα αυτά, ενώ ο αριθμός σταυρών που αποτελούν τον κάθε κόμπο παραμένει πάντα σταθερός, ο αριθμός των κόμπων που αποτελούν το κομποσκοίνι εξαρτάται από τον αριθμό των προσευχών για τον οποίο θα χρησιμοποιηθεί.

Πρέπει να σημειωθεί ότι υπάρχουν κομποσκοίνια φτιαγμένα και από άλλα υλικά εκτός του μαλλιού, π.χ. ακρυλικά, όπως και διαφόρων χρωμάτων.

Το αλίευσα ΕΔΩ http://1myblog.pblogs.gr/

Ο τουρκοαζερικός αγωγός οπισθοχωρεί - Ο ιρανικός επεκτείνεται σε Συρία, Κίνα

Της ΝΕΦΕΛΗΣ ΤΖΑΝΕΤΑΚΟΥ
Κίνδυνοι κατάρρευσης του ενεργειακού οικοδομήματος στην περιοχή της Κασπίας κρύβονται πίσω από την αποτυχία των διαπραγματεύσεων Τουρκίας-Αζερμπαϊτζάν για την αγορά φυσικού αερίου.Νομικής φύσεως εκκρεμότητες στέκονται εμπόδιο για την εξεύρεση λύσης, ενώ στα βασικά σημεία της σύμβασης (σε ό,τι αφορά τα τέλη διέλευσης και τις ποσότητες φυσικού αερίου) οι δύο πλευρές φαίνεται πως συμφωνούν.

Η Τουρκία, η οποία όπως προβλέπει η σύμβαση θα λαμβάνει 6 δισ. κυβικά μέτρα φυσικού αερίου ετησίως, επιδιώκει να αποκτήσει αυξημένη δικαιοδοσία. Ο Τούρκος πρωθυπουργός, Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, μεταβαίνει αύριο στο Μπακού για να συναντηθεί με τον Αζέρο πρόεδρο, Ιλχάμ Αλίεφ.

* Την ίδια ώρα φαίνεται πως ανοίγει ο δρόμος των ευρωπαϊκών αγορών για το ιρανικό φυσικό αέριο, καθώς χθες υπεγράφη η σημαντικότερη συμφωνία στην «ενεργειακή» ιστορία της Μέσης Ανατολής.

Πρόκειται για την πρώτη επίσημη σύμβαση πώλησης και μεταφοράς φυσικού αερίου, μέσω του λεγόμενου «ισλαμικού» αγωγού, ο οποίος θεωρείται ο «νότιος» αντίπαλος του Nabucco και του ρωσικού South Stream, που συνυπέγραψαν το Ιράν, το Ιράκ και η Συρία.

Ο αγωγός, ο οποίος αναμένεται να ολοκληρωθεί σε τρία χρόνια, θα ξεκινά από την ιρανική πόλη Assaluyeh και θα καταλήγει στη Δαμασκό (από εκεί μέσω του Λιβάνου με τη μορφή υγροποιημένου φυσικού αερίου θα διοχετεύεται στη διεθνή αγορά), ενώ θα έχει δυνατότητα μεταφοράς έως και 110 εκατ. κυβικών μέτρων φυσικού αερίου την ημέρα.

* Προσπάθειες για παράκαμψη του αμερικανικού εμπάργκο εις βάρος της Τεχεράνης καταβάλλει η Κίνα, η οποία οφείλει περισσότερα από 20 δισ. δολάρια στο Ιράν από εισαγωγές αργού πετρελαίου, τα οποία λόγω της απομόνωσης της χώρας δεν μπορεί να αποπληρώσει. Προκειμένου να επιλυθεί αυτή η «εκκρεμότητα», οι δύο πλευρές αποφάσισαν να συνάψουν διμερείς συμφωνίες που να προβλέπουν την ανταλλαγή προϊόντων (πετρέλαιο έναντι βιομηχανικών προϊόντων), όπως συμβαίνει μέχρι έναν βαθμό και σήμερα. http://www.enet.gr/?i=news.el.oikonomia&id=296406

Ο ισλαμικός αγωγός θα ρίξει το γάντι στο «Nabucco»
Το Ιράν, το Ιράκ και η Συρία υπόγραψαν μνημόνιο για την κατασκευή αεριαγωγού. Η βάση φυσικών πόρων του θα είναι το κοίτασμα Νότιο Παρς στο Ιράν.Προβλέπεται να κατασκευαστεί αγωγός, που θα περνά μέσα από το Ιράκ, τη Συρία, το Λίβανο και θα καταλήγει στην Ευρώπη περνώντας κάτω από τη Μεσόγειο θάλασσα.

Στον αγωγό ήδη δόθηκε η ονομασία «Ισλαμικός αγωγός». Μάλιστα στην Τεχεράνη αμέσως πρότειναν να θεωρείται ως εναλλακτική λύση στη θέση του «Nabucco». Μετά την υπογραφή του Μνημονίου για την κατασκευή του «Ισλαμικού αγωγού» ο επικεφαλής της κρατικής ιρανικής εταιρίας NIGC Τζαβάντ Οτζί δήλωσε ότι το Νότιο Παρς διαθέτει αποθέματα 16 τρισεκ. κυβικά μέτρα φυσικού αερίου. Αυτό αποτελεί, - είπε, αξιόπιστη πηγή προμηθειών και απαραίτητο όρο για την κατασκευή του αεριαγωγού, τον οποίο δεν έχει το «Nabucco». Επίσης ανακοίνωσε ότι εταίρος του Ιράν, της Συρίας και του Ιράκ θα είναι η Τουρκία, με την οποία ήδη υπάρχουν σχετικές γραπτές συμφωνίες.

Η ΕΕ απέκλεισε το Ιράν από το «Nabucco» πέρυσι, επιβάλλοντας κυρώσεις ως αντίμετρο για την προώθηση από μέρους της Τεχεράνης του πυρηνικού της προγράμματος, γι΄αυτό η τελευταία αποφάσισε να προσχωρήσει στο νέο σχέδιο. Ο Γεν. Διευθυντής του Ιδρύματος Εθνικής Ενεργειακής Ασφάλειας Κωνσταντίν Σίμονοφ σχολιάζει ως ακολούθως αυτό το σχέδιο:

- Όλοι αντιλαμβάνονται πολύ καλά τι πολιτικά ρίσκα συνδέονται με το Ιράν. Είναι γνωστό ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει επιβάλει σκληρές κυρώσεις, γι΄αυτό δεν μπορεί να θεωρείται στα σοβαρά το σχέδιο κατασκευής αεριαγωγού από το Ιράν. Επιπλέον, δεν θα μπορέσει να αρχίσει, γιατί γι΄αυτό το σκοπό χρειάζονται χρήματα. Το Ιράν και η Συρία δεν έχουν χρήματα, ούτε εξωτερικές πηγές δεν θα τους δώσουν.

Το κόστος του σχεδίου υπολογίζεται στα 10 δισεκ. δολάρια. Και αν ακόμα υλοποιηθεί, η Ευρώπη θα μπορέσει να παίρνει περίπου 40 δισεκ. κβ.μ φυσικού αερίου το χρόνο, δηλαδή κατά ένα τρίτο περισσότερο, από ό,τι σχεδιάζει η ΕΕ να παίρνει μέσω του αγωγού «Nabucco». Πολλοί εμπειρογνώμονες δεν αποκλείουν ότι στον «Ισλαμικό αγωγό» στο μέλλον μπορεί να προσχωρήσει και το Κατάρ και αν αποκλειστούν οι πολιτικοί παράγοντες, αυτό το σχέδιο πραγματικά μπορεί να θεωρείται ελπιδοφόρο.

Σύμφωνα με την ιδέα, ο αγωγός θα τεθεί σε λειτουργία ως το 2016. Το τελικό συμβόλαιο, όπως υπολογίζουν στο Ιράν, πρέπει να υπογραφτεί ως τα τέλη του έτους. Επίσης σχεδιάζεται ότι στο έργο της κατασκευής του θα συμμετάσχει και ιδιωτικό κεφάλαιο.http://greek.ruvr.ru/2011/07/26/53747091.html

Το αλίευσα ΕΔΩ http://geopolitics-gr.blogspot.com/2011/07/blog-post_4123.html

Απρόβλεπτες και ραγδαίες εξελίξεις στην Τουρκία

Καθώς γράφονται αυτές οι γραμμές, μια χιονοστιβάδα εξελίξεων λαμβάνει χώρα στην Τουρκία, ειδικά μάλιστα στον χώρο των ενόπλων δυνάμεών της, καθώς πληροφορίες αναφέρουν ότι σύσσωμη η στρατιωτική ηγεσία της χώρας, συμπεριλαμβανομένου και του αρχηγού του γενικού επιτελείου στρατηγού Isik Kosaner αλλά και των αρχηγών των επιτελείων όλων των κλάδων παραιτήθηκαν.

Οι ίδιες πληροφορίες αναφέρουν ότι πρόκειται για μια ομαδική «αντίσταση» στα «κέρδη» που αποκόμισε ο πρωθυπουργός Ταγίπ Ερντογάν από τις πρόσφατες εκλογές και την αλλαγή του Συντάγματος και είναι η πιο πρόσφατη όχι όμως και η τελευταία πράξη του δράματος, της σύγκρουσης του τουρκικού στρατιωτικού κατεστημένου και της κυβέρνησης της γειτονικής χώρας.

Σύμφωνα με το  CNN Turk, ανακοίνωση από το υπουργείο Άμυνας στην Άγκυρα κάνει λόγο για

«διαδικασία συνταξιοδότησης και όχι για παρατήσεις της στρατιωτικής ηγεσίας». Δημοσιογραφικές πληροφορίες πάντως από την Τουρκία αναφέρονται σε δηλώσεις της τουρκικής στρατιωτικής ηγεσίας για τις παραιτήσεις «σαν συνειδητή πράξη που έπρεπε να γίνει». Θα πρέπει να σημειωθεί βέβαια ότι οι κρίσεις στις τουρκικές ένοπλες δυνάμεις θα ξεκινούσαν την επόμενη εβδομάδα και ίσως οι Τούρκοι στρατηγοί προσπάθησαν να προλάβουν τις αναμενόμενες εξελίξεις αποστρατείας τους με αυτή τη θεαματική ενέργεια.

Σε αυτή την πλευρά του Αιγαίου πάντως τόσο το υπουργείο Εξωτερικών όσο και Εθνικής Άμυνας την εβδομάδα που μας πέρασε μιλούσαν για σταθερότητα στην Τουρκία. Ειδικά μάλιστα ο υπουργός Εθνικής  Άμυνας κος Μπεγλίτης σε ομιλία του σε Έλληνες πρέσβεις «διαβεβαίωσε τον ελληνικό λαό, ότι δεν έχει να φοβηθεί τίποτα» από την αναθεωρητική πολιτική της Τουρκίας στο Αιγαίο, προσθέτοντας ότι παρατηρείται μια σημαντική, σταθερή ύφεση της τουρκικής αεροπορικής δραστηριότητας στο Αιγαίο».

Μα πόσο μακριά βλέπουν αυτοί οι άνθρωποι…  πηγη

Το αλίευσα ΕΔΩ http://nationalpride.wordpress.com/

Μιά μάνα απαιτεί από τον Λοβέρδο

Η Γεωργία Τσούμπα είναι μητέρα διδύμων αυτιστικών παιδιών, ενώ τελευταία έχασε το σύζυγό της από καρκίνο.

Εδώ και 20 χρόνια δίνει έναν τιτάνιο αγώνα για να παιδιά της, καθώς δεν «υπάρχουν δημόσιες δομές και υπηρεσίες για να υποστηρίζουν το νέο ζευγάρι, τη μητέρα που μεγαλώνει ανάπηρα παιδιά».

Η ανοιχτή επιστολή της προς τον υπουργό Υγείας Ανδρέα Λοβέρδο αποτελεί κατάθεση ψυχής της μάνας που βρίσκεται σε απόγνωση.

Μεταξύ των άλλων η Γεωργία Τσούμπα γράφει στην επιστολή της:

«Είκοσι χρόνια τώρα, μόνη μου τα περισσότερα από αυτά, προσπαθούσα να κατακτώ τους τρόπους και τα μέσα για να μπορώ να βοηθήσω τα παιδιά μου. Προσπαθούσα και προσπαθώ να βρω ποια δημόσια δομή είναι κατάλληλη για την ξεχωριστή περίπτωση του καθενός από τα δύο μου παιδιά. Γιατί μπορεί τα παιδιά μου να είναι δίδυμα με αυτισμό, αλλά ο Αγγελος έχει βαρύ αυτισμό και νοητική υστέρηση, ενώ ο Νίκος έχει αυτισμό υψηλής λειτουργικότητας (σύνδρομο Asperger). Δημόσιες δομές και υπηρεσίες δεν υπήρχαν, ούτε υπάρχουν για να υποστηρίζουν το νέο ζευγάρι, τη μητέρα που μεγαλώνει ανάπηρα παιδιά.

Αναζητούσα και αναζητώ μόνη μου τις λύσεις με τη βοήθεια φίλων. Προσπαθούσα να εκπαιδευτώ η ίδια και ταυτόχρονα πλήρωνα, όπως και ο πατέρας των παιδιών, τεράστια ποσά από την τσέπη μας για τις ανάγκες εκπαίδευσης, θεραπείας και αποκατάστασης των παιδιών μας. Το σπίτι μου είχε μετατραπεί τα απογεύματα σε ένα μικρό εκπαιδευτικό κέντρο. Το 2000 το υπουργείο ανακοίνωσε την παράλληλη στήριξη, δηλαδή στην περίπτωση παιδιού με μαθησιακή δυσκολία - αναπηρία να διορίζεται ειδικός εκπαιδευτικός για να στηρίζει το παιδί μέσα στο κοινό σχολείο. Εκανα αίτηση και εγώ για την παράλληλη στήριξη του Νίκου. Ο Νίκος τέλειωσε το Δημοτικό, τέλειωσε το Γυμνάσιο και παράλληλη στήριξη δεν έλαβε!!! Για τον Αγγελο, αφού περιπλανήθηκα από κέντρο σε κέντρο, σε δημόσια και ιδιωτικά, τελικά κατέληξε πριν από χρόνια να πάει σε ένα κέντρο μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα, που εμφανιζόταν ως ειδικό για τον αυτισμό, που όμως εγώ και ο πρώην σύζυγός μου καθώς και το ασφαλιστικό ταμείο πληρώναμε.

Ομως όχι μόνο δε στηρίχθηκε το παιδί μας εκεί, αλλά με ευθύνη του κέντρου υποτροπίασε - πισωγύρισε όπως λέμε - και προσπάθειες χρόνων για τη στήριξη και την εξέλιξη του παιδιού μου πήγαν ουσιαστικά χαμένες. Γι' αυτήν την κατάσταση απευθύνθηκα τότε με κλειστό γράμμα στον υπουργό εκείνης της εποχής. Οχι μόνο δεν πήρα απάντηση, όχι μόνο δεν αναζητήθηκαν ευθύνες για το πώς δουλεύουν αυτά τα κέντρα, αλλά και καμία στήριξη δεν είχα όταν αναγκάστηκα να πάρω τον Αγγελο από αυτό το κέντρο και να τον έχω στο σπίτι.

Αποτέλεσμα αυτού του επεισοδίου ήταν να ξεκινήσουν επιληπτικές κρίσεις, οι οποίες χειροτέρεψαν την κατάστασή του και ταυτόχρονα να εμφανίζει συχνά επιθετικές κρίσεις. Αυτή τη δύσκολη περίοδο την αντιμετώπισα, όπως μπορούσα καλύτερα, με τον νέο σύζυγό μου, ο οποίος δυστυχώς εδώ και έξι μήνες έχασε τη μάχη με τον καρκίνο. Η απότομη αλλαγή περιβάλλοντος στο σπίτι έφερε σε πολλή δύσκολη θέση τα δύο μου παιδιά και εμένα την ίδια βέβαια, πολύ δε περισσότερο τον Αγγελο, ο οποίος άρχισε να εμφανίζει πολύ περισσότερες και επικίνδυνες κρίσεις επιθετικότητας. Ολοι οι ειδικοί και εμείς που μεγαλώνουμε αυτιστικά παιδιά ξέρουμε ότι η απότομη αλλαγή περιβάλλοντος, όπως ήταν η «εξαφάνιση» από το σπίτι του συζύγου μου, επιτείνει τις ανασφάλειες και το άγχος, αφού μην κατανοώντας το αμετάκλητο του θανάτου, συνεχίζουν να αναζητούν το αγαπημένο τους πρόσωπο».

Αντιμέτωποι με τη γύμνια

«Αυτό το διάστημα - συνεχίζει η επιστολή - μετά 22 χρόνια που μεγαλώνω τα παιδιά μου, αναγκάστηκα να δεχτώ για πρώτη φορά να μεταφερθεί ο Αγγελος σε νοσοκομείο, όταν παρουσίασε σοβαρή και επικίνδυνη επιθετική κρίση. Τότε, ο βιολογικός πατέρας του και εγώ ζήσαμε στην πράξη αυτά που ξέραμε θεωρητικά, αλλά και αυτά που παλεύαμε, δηλαδή τα τεράστια προβλήματα και τα αδιέξοδα που βιώνουν οι οικογένειες που μεγαλώνουν παιδιά σαν τον Αγγελο. Την ανυπαρξία δηλαδή εξειδικευμένου δημόσιου κέντρου για την αντιμετώπιση αυτιστικών ατόμων σε κρίση.

Μετά τις επαναλαμβανόμενες κρίσεις επιθετικότητας αναγκάστηκα να συζητήσω για πρώτη φορά λύση που μου πρότειναν χρόνια τώρα συγγενείς και φίλοι και εγώ αρνιόμουν, δηλαδή το να ενταχθεί ο Αγγελος σε μια κλειστή δομή. Κατάλαβα ότι για το καλό του ίδιου του Αγγελου και του άλλου μου γιου, του Νίκου, το δικό μου αλλά και του πατέρα του, η λύση ήταν και είναι πράγματι ο Αγγελος να ενταχθεί σε μια κλειστή εξειδικευμένη δομή... Μέσω του συνδικαλιστικού μας οργάνου και μέσω φίλων ενημερώθηκε η ηγεσία του υπουργείου για το πρόβλημα και εσείς ο ίδιος προσωπικά, χωρίς να υπάρξει απάντηση και λύση στο πρόβλημα.

Αναγκαστήκαμε να πάμε τον Αγγελο δύο φορές στο νοσοκομείο μετά από κρίση και μας τον επιστρέψανε. Αναγκαστήκαμε, ως προσωρινή λύση, ύστερα από μια μεγάλη και επικίνδυνη κρίση, να ζητήσουμε εισαγγελική εντολή για να νοσηλευτεί σε ψυχιατρική κλινική του ΨΝΑ που εφημέρευε. Από τότε (18/5/2011) είμαστε αναγκασμένοι, εγώ και ο πατέρας του, να βρισκόμαστε εναλλάξ δίπλα στον Αγγελο από το πρωί μέχρι το βράδυ γιατί δεν υπάρχει καμία υποδομή ούτε η εξειδικευμένη στελέχωση και η επάρκεια προσωπικού για να μπορεί να εξασφαλίζεται η ασφαλής νοσηλεία και αξιοπρεπής διαβίωση του Αγγελου στη συγκεκριμένη κλινική.

Ταυτόχρονα, εμείς και οι φίλοι μας έχουμε προβεί σε μια απέλπιδα προσπάθεια για να μεταφερθεί ο Αγγελος σε μια εξειδικευμένη δομή για το πρόβλημά του. Εχουμε πάρει άπειρα τηλέφωνα, έχουμε επισκεφτεί μια σειρά κέντρα ξανά και ξανά, έχουμε κάνει αιτήσεις, ενώ η ηγεσία του υπουργείου και η διοίκηση του ΨΝΑ, που είναι ενήμερες, δεν έχουν δώσει καμία λύση ως τώρα. Είμαστε εργαζόμενοι και εγώ και ο πατέρας των παιδιών δουλεύουμε χρόνια, και τίμια βγάζουμε το ψωμί μας.

Εχουμε κάθε δικαίωμα να απαιτούμε από το κράτος, που εμφανίζεται ως "δικό μας", αλλά ζητάει μόνο από μας τους εργαζόμενους να κάνουμε θυσίες, να πάρει τα αναγκαία μέτρα ούτως ώστε τώρα ο Αγγελος να μεταφερθεί σε δομή ανάλογη με την περίπτωσή του. Αυτό το δικαίωμα έχουν και τα άλλα παιδιά, που βιώνουν τα ίδια προβλήματα με τον Αγγελο και οι γονείς τους που έχουν την ίδια αγωνία και απελπισία για να δοθεί μια λύση.

Είκοσι χρόνια δώσαμε τιτάνιο αγώνα εγώ, ο πατέρας των παιδιών, αλλά και ο σύζυγός μου που πρόωρα έχασα, για να μη χρειαστεί τέτοια δομή, όμως τώρα για το καλό όλων αλλά και για να ανοίξει ο δρόμος και για τα άλλα παιδιά πρέπει να δώσετε τώρα μόνιμη λύση. Υπάρχουν τμήματα σε δομές που είναι κλειστά, ενώ έχουν δοθεί τεράστια ποσά από το κράτος για την κατασκευή τους ή άλλες να υπολειτουργούν ή τα τμήματα να μην είναι καλυμμένα επειδή ζητούν από τους γονείς να πληρώσουν τεράστια ποσά και για την εισαγωγή και για κάθε μήνα παραμονής. Τα στοιχεία τα έχουμε καταθέσει επανειλημμένα στο υπουργείο σας, οφείλατε να πάρετε μέτρα. Δεν το κάνατε, ενώ εμείς εκατοντάδες οικογένειες οδηγούμαστε στην απόγνωση».

Και η επιστολή καταλήγει:

«Ομως, σας λέμε ότι τη δύναμη που αποκτήσαμε για να κρατηθούμε όρθιοι όλα αυτά τα χρόνια για να στηρίξουμε τα παιδιά μας, θα τη μετατρέψουμε σε απόφαση για να διεκδικήσουμε τα δικαιώματά τους και το δίκιο των οικογενειών μας. Αυτά που δε θέλετε να κάνετε για μας, γιατί έχετε άλλες επιλογές και προτεραιότητες, θα τα διεκδικήσουμε μέχρι τέλους, γιατί τα δικαιούμαστε»!

ΠηγήΤο αλίευσα ΕΔΩ http://kostasxan.blogspot.com/2011/07/blog-post_4156.html

ΟΙ ΕΞΗΝΤΑ ΙΕΡΟΜΑΡΤΥΡΕΣ ΤΟΥ ΙΡΚΟΥΤΣΚ.

«Πάς όστις ομολογήσει εν εμοί έμπροσθεν των ανθρώπων, ομολο­γήσω καγώ εν αυτώ έμπροσθεν του πατρός μου του εν ουρανοίς».
(Ματθ. ι' 32
 
Κατα τα έτη 1930, 1931 και 1932 ταξίδεψα σ' ο­λόκληρη την Σιβηρία με μία επιστημονική απο­στολή*. Τό 1933 τα τα­ξίδια μας οδήγησαν στο Ιρκούτσκ, στο Νίζνιε-Ουντίνσκ και μετά στο Μπαλαγκάνσκ.

Η πόλι Κατσούγκ βρίσκεται στις όχθες του ποταμού Λένα, 140 μίλια από το Ιρκούτσκ. Από την Κατσούγκ υπήρχε δρόμος για το Νίζνιε-Ουντινσκ και το Μπαλαγ­κάνσκ, που περνούσε εξ ολοκλήρου μέσα α­πό την τάϊγκα**. Δεν υπήρχαν κάτοικοι· μόνο κρατούμενοι, που δούλευαν στην κα­τασκευή κάποιου έργου.

Στους καταυλι­σμούς γύρω από την Κατσούγκ κυριαρχούσε τότε ανήκουστη βαναυσότητα. Χωρίς κανέ­ναν απολύτως λόγο πυροβολούσαν, χτυ­πούσαν και μαστίγωναν τους ανθρώπους. Οι συνθήκες διαβιώσεως ήταν φρικτές. Εξήντα έως ογδόντα άνθρωποι στοιβιάζοταν σ' ένα κοιτώνα, με δύο σειρές σανίδες για κρεββάτια.

Σε περίπτωσι που κάποιος από τους κρατουμένους δεν ολοκλήρωνε την ημερήσια εργασία που του ανετίθετο, οι φύ­λακες του καταυλισμού είχαν το δικαίωμα να του κάνουν ο,τι ήθελαν. Άφηναν τους κρατουμένους για τιμωρία μία εβδομάδα στο ύπαιθρο. Οι άνθρωποι πέθαιναν από την πείνα και το κρύο.

Ταξιδέψαμε από το Ιρκούτσκ ως το Νίζνιε-Ούντινσκ με το ατμόπλοιο Μπου-ριάτ. Από το Νίζνιε-Ουντίνσκ προχωρή­σαμε με άμαξες κατά μήκος του δρόμου της Κατσούγκ, ακολουθώντας για περισσότερο από εβδομήντα μίλια την δεξιά όχθη του ποταμού Άγκερ προς την κατεύθυνση του Κατσούγκ. Την περίοδο εκείνη δούλευα ως υδρομετρικός παρατηρητής.

Από τις 8 ως τις 22 Ιουλίου 1933 η ε­πιστημονική μας ομάδα σταμάτησε για μερικές μέρες κοντα σ' ένα στρατόπεδο συγ­κεντρώσεως. Στην περιοχή εκείνη το έδαφος ήταν καταλληλότερο για την γεωργία και υπήρχαν ήδη σχέδια για ένα κρατικό συλ­λογικό αγρόκτημα (κολλεκτίβα) εκεί.

Ο καιρός είχε γίνει αρκετά ευχάριστος. Μετά το δείπνο, καθήσαμε μέχρι αργά το βράδυ κοντά στή φωτιά. Κάθε τόσο ακούγαμε κάποιες κραυγές, που αντηχούσαν στην τάϊγκα. Δεν ξέραμε ακόμη τι είδους κραυγές ήταν αυτές. Ήταν μία ξάστερη και ήσυχη νύχτα. Ο καθαρός αέρας της Σιβηρίας ανέδιδε το γλυκό άρωμα των λου­λουδιών της τάϊγκα μέσα στην κοιλάδα. Όσο ζω δεν θα ξεχάσω εκείνη την κοιλάδα· θα την θυμάμαι παντοτεινά!

Ο γλυκός πρωινός μας ύπνος διακόπηκε από ένα πένθιμο ανθρώπινο βογγητό. Σηκωθήκαμε γρήγορα. Ο επικεφαλής της ομάδος μας, ντόπιος από το Ιρκούτσκ, πήρε γρήγορα ένα ζευγάρι κυάλια και οι άλλοι στήσαμε δυο τοπογραφικά όργανα και ασχολού­μασταν με την εργασία μας, όταν παρατη­ρήσαμε ένα πλήθος να έρχεται προς την κατεύθυνσί μας. Εξ αιτίας των θάμνων ήταν δύσκολο να καταλάβουμε τι συνέβαινε.

Ήταν εξήντα κρατούμενοι και όσο πλησίαζαν μπορούσαμε καθαρώτερα να δούμε πως ήταν όλοι εξαντλημένοι από την πείνα και την πολλή δουλειά. Τί βλέπαμε; Όλοι κρατούσαν ένα σχοινί στους ώμους τους. Τρα­βούσαν ένα έλκηθρο (ένα έλκηθρο Ιούλιο μήνα!) Πάνω στο έλκηθρο υπήρχε ένα βαρέλι με ανθρώπινα περιτ­τώματα!

Οι φρουροί που τους συνό­δευαν προφανώς δεν γνώριζαν ότι υπήρχε μία επιστημονική αποστολή στην περιοχή του στρατοπέδου συγκεντρώσεως. Ακούσαμε ακριβώς τις λέξεις της διαταγής των φρουρών: «Ξα­πλώστε κάτω και μη κινείσθε». Ένας φρουρός έτρεξε πίσω στο στρατόπεδο- προ­φανώς μας θεώρησαν υπόπτους. Κάποιος από την ομάδα μας εκτίμησε κάπως γρή­γορα την κατάσταση των κρατουμένων και είπε: «Παρατείναμε την ζωή τους για λίγα ακόμη λεπτά».

Κατ' αρχάς δεν καταλάβαμε αυτά του τα λόγια. Σε 15 όμως με 20 λεπτά είχαμε περικυκλωθεί από μία διμοιρία φρουρών του στρατοπέδου, που μας πλη­σίασαν κρατώντας τουφέκια έτοιμα για μά­χη, σαν να επρόκειτο να επιτεθούν με τις ξιφολόγχες. Ο επί κεφαλής της διμοιρίας και ο πολιτικός κομισάριος μας πλησίασαν και ζήτησαν τα χαρτιά μας. Όταν τα εξέ­τασαν μας εξήγησαν πώς αυτοί οι εξήντα άνδρες είχαν καταδικαστεί να εκτελεστούν, ως στοιχείο αλλότριο προς τη σοβιετική εξουσία.

Ένα χαντάκι είχε ήδη ετοιμασθεί για τους εξήντα. Ο πολιτικός κομισάριος μας ζήτησε να μπούμε στις σκηνές μας, πράγμα που κάναμε. Οι εξήντα μάρτυρες ήταν Ιε­ρείς. Στο ήσυχο πρωινό του Ιουλίου οι αδύ­ναμες φωνές πολλών Ιερέων ακουγόταν ξε­κάθαρα. Ένας απ' τους δημίους ρωτούσε έναν-έναν τους Ιερείς, που τώρα στεκόταν κοντά στο χαντάκι: «Είναι η τελευταία σου πνοή· πες μας, υπάρχει θεός η όχι;» Η απάντηση των αγίων μαρτύ­ρων ήταν σταθερή και σίγουρη: «Ναι, υ­πάρχει θεός!»

Ακούστηκε ο πρώτος πυρο­βολισμός. Καθό­μασταν στις σκη­νές και η καρ­διά μας πήγαι­νε να σπάσει... Ένας δεύτερος πυροβολισμός αντήχησε, ένας τρίτος και μετά περισσότεροι. Οι Ιερείς οδηγούντο ο ένας μετα τον άλλο μπροστα στο χαντάκι- οι δήμιοι, στο χείλος του χαντα­κιού, ρωτούσαν κάθε Ιερέα: «Υπάρχει θεός;» Η απάντηση ήταν η ίδια: «Ναι, υπάρχει θεός!»

Είμαστε αυτόπτες μάρτυρες, είδαμε με τα μάτια μας και ακούσαμε με τα αυτιά μας πώς τόσοι άνθρωποι μπροστά στόν θά­νατο ομολόγησαν την πίστι τους στον Θεό.

Ίσως περάσουν ακόμη χρόνια, δεκα­ετίες. Όμως αυτός ο τάφος πάνω στον δρόμο Κατσούγκ - Νίζνιε-Οϋντίνσκ πρέπει να βρεθεί. Κανείς Ορθόδοξος Χριστιανός, πουθενά, δεν πρέπει να ξεχάσει αυτούς τους αγίους μάρτυρες, που έδωσαν την ζωή τους για την πίστη τους.

Πηγή: Αγιορείτικη Μαρτυρία

Το αλίευσα ΕΔΩ http://1myblog.pblogs.gr/

NAMCO PONY: Μια διδακτική ιστορία, για το γιατί η Ελλάδα δεν αξίζει να σωθεί !

Η περιπέτεια της NAMCO στην ελληνική αγορά αυτοκινήτου είναι χαρακτηριστική για την σύγκρουση των μεγάλων συμφερόντων που «έπνιξαν» όλες τις προσπάθειες για την ανάπτυξη της αυτοκινητοβιομηχανίας (και όχι μόνο!) στην Ελλάδα.

Οι ιδρυτές της εταιρείας, βίωσαν την απόλυτη επιτυχία έχοντας καταφέρει να παράγουν στο εργοστάσιο στη Θεσσαλονίκη 8- 10 αυτοκίνητα ημερησίως, γεγονός πρωτόγνωρο για τα ελληνικά δεδομένα και με προστιθέμενη ελληνική αξία 67%, οι πωλήσεις ξεπερνούσαν τις 18.000, ενώ ο Ελληνικός Στρατός, η αεροπορία και το Ναυτικό έδειχναν την προτίμησή τους στα... άλογα των Pony, αφού το κόστος λειτουργίας και συντήρησης πέντε εξ αυτών ήταν μικρότερο από ένα τζιπ μεγάλου κυβισμού.

 

Ξεκίνησαν πριν από τριάντα χρόνια την κατασκευή αυτοκινήτων σε μια ρομαντική εποχή, όπου οι πολυεθνικοί κολοσσοί δεν είχαν αλώσει τον κλάδο και που η ελληνική αυτοκινητοβιομηχανία φαινόταν ικανή να διατηρήσει την αυτοχθονία της, συμβάλλοντας ταυτόχρονα στην οικονομική ανάπτυξη.

Μάλλον όμως, οι επικεφαλής της λογάριαζαν χωρίς... τον ξενοδόχο, που στην προκειμένη περίπτωση ήταν τα πολιτικά προσκόμματα που έβαζαν κυβερνητικά στελέχη της εποχής κατόπιν πιεστικών αιτημάτων ανταγωνιστών εμπόρων και εισαγωγέων που εποφθαλμιούσαν την εμπορική επιτυχία του θρυλικού Pony το οποίο είχε κατακλύσει τους ελληνικούς δρόμους και προμήθευε τα Σώματα Ασφαλείας.

Οι πιέσεις ακόμη και υπουργών έγιναν αφόρητες, οι απεργίες στο εργοστάσιο της Θεσσαλονίκης όλο και συχνότερες, οι μηχανές έμειναν σβησμένες για πάνω από 120 ημέρες και το αποτέλεσμα ήταν μετά από ένα μικρό χρονικό διάστημα η μονάδα ελληνικής παραγωγής να μην είναι βιώσιμη και να κλείσει, βάζοντας μια ακόμη «ταφόπλακα» στο ελληνικό επενδυτικό όνειρο για τη δημιουργία μιας κραταιής εγχώριας αυτοκινητοβιομηχανίας.

Ίσως ούτε και οι ίδιοι οι πολιτικοί να μην πίστευαν πως η «εθνικά υπερήφανη» κατά τ' άλλα Ελλάδα θα μπορούσε να φτιάξει τα δικά της αυτοκίνητα. Διαφορετικά δεν εξηγείται, όταν κατασκευάστηκε στην τελική του μορφή το πρώτο Pony και η οικογένεια Κοντογούρη κάλεσε τον τότε υπουργό Βιομηχανίας Κωνοφάγο για να το δει, εκείνος δεν μπήκε καν στον κόπο, διαμηνύοντας πως η Ελλάδα δε θα φτιάξει ποτέ δικό της αυτοκίνητο. Στη συνέχεια όμως, αφού ο ίδιος είχε εμπλακεί στο εργοστάσιο μπαταριών ΠΑΚ, πούλαγε στην μονάδα τα προϊόντα του.

Οι συνδικαλιστές

Μια από τις αιτίες της κατάρρευσης της NAMCO ήταν και ο κακώς εννοούμενος συνδικαλισμός. Εργαζόμενοι στο εργοστάσιο της Θεσσαλονίκης έκαναν απεργία- κατάληψη, η οποία κράτησε 4 μήνες, ζητώντας αύξηση ημερομισθίων κατά 35%.

Οι ιδιοκτήτες της εταιρείας δεν την αρνήθηκαν, αλλά τους πρότειναν να δουν τι αύξηση θα τους έδινε ο κλάδος του μετάλλου. Όμως, εκείνοι επέμεναν να ικανοποιηθεί το αίτημά τους «εδώ και τώρα», υποκινούμενοι και από ένα μετέπειτα σημαίνον πολιτικό πρόσωπο της Μακεδονίας, του οποίου ο ρόλος στην περίπτωση αυτή μάλλον ήταν «σκοτεινός», κάνοντας πολλούς να μιλήσουν για «το ότι παρακινείτο από ανταγωνιστικά της οικογένειας Κοντογούρη συμφέροντα».

η κυβέρνηση της "επαράτου δεξιάς" χρηματοδότησε το εργοστάσιο,
αλλά βρήκε δυναμική αντίσταση της "προοδευτικής αριστεράς"
που κατήγγειλε τις ΕΟΚικές χρηματοδοτήσεις, ως "δωρεές σε μονοπώλια".
Έτσι το "μονοπώλιο" έκλεισε.....λίγο αργότερα, το 1983.

Δημιουργήθηκε μεγάλη ένταση γιατί οι υπάλληλοι δεν άφηναν να μπει κανείς στο εργοστάσιο, ακόμη και στους ιδιοκτήτες απαγόρευαν την είσοδο. Δεν επέτρεπαν ούτε καν να σταλούν τα ετοιμοπαράδοτα οχήματα στους πελάτες της εταιρείας και άλλα 600 στον ελληνικό Δημόσιο τομέα. Έδειραν μάλιστα, πολύ άσχημα τον διευθυντή πωλήσεων Γιώργο Ζωγράφο. Τότε ανέλαβε δράση ο Πέτρος Κοντογούρης, ερχόμενος από τη Γερμανία, ο οποίος διαβεβαίωσε τους εργαζόμενους ότι η εταιρεία θα τους αποζημίωνε από πάνω, αρκεί να επιστρέψουν στις δουλειές τους. Πράγμα που έγινε, αλλά μόνο για πέντε μέρες, καθώς μετά ζήτησαν να... πάνε διακοπές. Απίστευτο; Κι όμως αληθινό! Πράγματι πήγαν τις διακοπές τους και μετά πέρασαν από την οδό Αγίας Σοφίας 26 για να λάβουν τις αποζημιώσεις τους. Το εργοστάσιο είχε κλείσει.

Ήταν καλοκαίρι του 1983 και η Ελλάδα ζούσε στιγμές σοσιαλιστικού παροξυσμικού συνδικαλισμού, τις συνέπειες του οποίου πληρώνουμε σήμερα και θα πληρώνουμε για 50 τουλάχιστον χρόνια ακόμη...Τους δυναμικούς "μουσάτους" συνδικαλιστές της δεκαετίας του ΄80, που κατήγγειλαν την "ΕΟΚ των μονοπωλίων" και ζητούσαν να αποδοθεί στην κοινωνικοποίηση, ο παράνομος πλούτος που συσωρεύει το ληστρικό μεγάλο κεφάλαιο ....Έτσι, οι "καπιταλιστές" έκλεισαν τα εργοστάσιά τους, αλλά όλως περιέργως ο "συσωρευμένος πλούτος" άλλαξε χέρια. Πέρασε σε αυτά των "μαχητικών συνδικαλιστών"...

http://taxalia.blogspot.com/2011/07/namco-pony.htmlΤο αλίευσα ΕΔΩ http://proslalia.blogspot.com/2011/07/namco-pony.html#more

Προκύρηξη 4ου Ορεινού Αγώνα Ναμάτων

Δελτίο Τύπου

4^ος  Ορεινός Αγώνας Ναμάτων

Δρασκελισμός Άσκιου-Σινιάτσικου Όρους, 19,050 χλμ

Ο Δήμος Βοΐου-Δημοτική Ενότητα Ασκίου-Τοπική Κοινότητα Ναμάτων  και ο Πολιτιστικός Σύλλογος Ναμάτων , διοργανώνουν το 4o Ορεινό Αγώνα Ναμάτων στο Άσκιο (Σινιάτσικο), μήκους 19,050 χλμ, στα Νάματα Κοζάνης , στις 7 Αυγούστου 2011 και ώρα εκκίνησης 09.30 πμ.

Ο αγώνας των Ναμάτων έχει επιλεγεί ως ένας από τους τέσσερις αγώνες του 1^ου  πανελλήνιου πρωτάθληματος Skyrunning, που υποστηρίζεται από την International Skyrunning Association

Δικαίωμα συμμετοχής:

Δικαίωμα συμμετοχής έχουν όλοι οι ελεύθερα αθλούμενοι , οι αθλητές συλλόγων κλπ από ηλικίας 18 ετών και άνω.

(Για κάτω από 18 ετών πρέπει να γίνει η εγγραφή συνοδεία γονέα και με υπεύθυνη δήλωση αυτού).

Σε κάθε αθλητή ή αθλήτρια που θα τερματίσει θα δοθεί αναμνηστικό δίπλωμα και μετάλλιο συμμετοχής. Στους τρεις πρώτους άνδρες και στις τρεις πρώτες γυναίκες του αγώνα θα δοθούν και αντίστοιχα κύπελλα. Επίσης κύπελλο θα δοθεί για τη γρηγορότερη ανάβαση στην κορυφή.

Αίτηση συμμετοχής:

Η αίτηση συμμετοχής υποβάλλεται από 1^η Ιουλίου 2011 έως 31 Ιουλίου 2011 στη διεύθυνση:

http://namataagonas.blogspot.com/

(πληροφορίες σε Πατσίκα Κωνσταντίνο τηλ. 6947441535)

Αντίτιμο συμμετοχής:

Το αντίτιμο συμμετοχής ορίζεται σε 15,00 ευρώ. Το αντίτιμο καταβάλλεται κατά την έλευση του αθλητή στη γραμματεία του αγώνα , κατά την ημέρα του αγώνα. Με την εγγραφή του ο αθλητής υπογράφει την αποσταλθείσα ηλεκρονικά αίτηση συμμετοχής του, τη δήλωση υγείας του και παραλαμβάνει τον αριθμό αγωνιζομένου, τα δώρα των χορηγών και την κάρτα γεύματος.

Αυτόματα –χωρίς υποχρέωση αντιτίμου-εγγράφονται οι τρεις πρώτοι αθλητές και οι τρεις πρώτες αθλήτριες του περσινού αγώνα.

Κάθε συμμετέχων πρέπει να έχει εξεταστεί πρόσφατα από γιατρούς , να χαίρει άκρας υγείας και να είναι σε κατάσταση να ανταπεξέλθει στις απαιτήσεις αυτού του αγώνα. Τη δήλωση συμμετοχής θα συνοδεύει υπεύθυνη δήλωση που θα πιστοποιούνται τα παραπάνω.

Για περαιτέρω πληροφορίες επικοινωνήστε με Πρόεδρο του Τοπικού Συμβουλίου Ναμάτων (κ Χαλδούπη Γεώργιο 6976990917) και τον υπεύθυνο σταθμών και φιλοξενίας αθλητών (κ Βασβατέκη Σωτήριο 6946 215341)

Χορηγός του αγώνα Περιφέρεια Δυτικής Μακεδονίας - Περφερειακή Ενότητα Κοζάνης, Δήμος Βοΐου.

Το αλίευσα ΕΔΩ http://namataagonas.blogspot.com/2011/07/4.html

Χάθηκε υπολογιστής με 400.000 αρχεία ασθενών

σχόλιο ID-ont: Θαυμάστε την ασφάλεια της "ηλεκτρονικής συνταγογράφησης"! 

Σύμφωνα με πληροφορίες, στις 29 Μαρτίου 2011 κλάπηκε ένας επιτραπέζιος υπολογιστής από το αυτοκίνητο ενός εργαζομένου του Κέντρου Υγείας στη Νότια Καλιφόρνια. Ο εργαζόμενος είχε πάρει την άδεια ώστε να έχει στην κατοχή του τον υπολογιστή.

Ο Η/Υ περιείχε 400.000 αρχεία ασθενών τα οποία περιελάμβαναν τα πραγματικά τους ονόματα, ημερομηνίες γέννησης και κωδικούς ιατρικών λογαριασμών. Το Κέντρο Υγείας δεν έχει αναφέρει αν ο υπολογιστής είχε κάποιον κωδικό πρόσβασης ή αν τα αρχεία ήταν κρυπτογραφημένα,

αν και οι κανονισμοί ασφάλειας σχετικά με ιατρικά αρχεία αναφέρουν ότι η κρυπτογράφηση είναι προαιρετική όταν τα δεδομένα είναι αποθηκευμένα σε ένα κλειστό σύστημα ή δίκτυο στα οποία παρέχεται κατάλληλη ασφάλεια.

Το Κέντρο Υγείας προσφέρει στα προσβαλλόμενα άτομα δωρεάν συνδρομή στην υπηρεσία ασφάλειας Kroll, που περιλαμβάνει παρακολούθηση πιστωτικών καρτών καθώς και συμβουλές και αποκατάσταση μετά την κλοπή προσωπικών δεδομένων.

http://www.secnews.gr/archives/17812

Το αλίευσα ΕΔΩ http://id-ont.blogspot.com/2011/07/400000.html

88 χρόνια από rη Λωζάννη, 40 από το κλείσιμο της Χάλκης

του Συμεών Σολταρίδη

Ένα διεθνές πρόβλημα συνεχίζει να ταλανίζει τη διεθνή κοινότητα, το Οικουμενικό Πατριαρχείο και την ομογένεια μας στην Πόλη επί 40 χρόνια.

Η απαγόρευση της λειτουργίας του τμήματος θεολογίας της θεολογικής Σχολής της Χάλκης από τις τουρκικές αρχές το 1971 και η συνεχιζόμενη άρνησή τους για την επαναλειτουργία της καθίστα το πρόβλημα δεινό, αφού παραβιάζει τα ανθρώπινα και μειονοτικά δικαιώματα, καθώς καταπατά και τα σχετικά άρθρα της Συνθήκης της Λωζάννης, η οποία υπογράφτηκε στις 24 Ιουλίου 1923 και φέτος συμπλήρωσε 88 χρόνια.

Σχετικά με το κλείσιμο της θεολογικής Σχολής Χάλκης αναφέρεται εμπεριστατωμένα και τεκμηριωμένα ο συνάδελφος Άρης Αμπατζής στο Βιβλίο του, Ο λαβύρινθος της Χάλκης.

Γράφει για τη διαδικασία του κλεισίματος της Σχολής ότι ξεκίνησε με την απόφαση που έλαβε στις 12 Ιανουαρίου 1971 το Τουρκικό Συνταγματικό Δικαστήριο για την ακύρωση άρθρων του νόμου περί ιδρυμάτων ιδιωτικής εκπαίδευσης και ότι με την απόφαση αυτή έκλεισαν όλες οι ιδιωτικές ανώτερες σχολές, στις οποίες περιλήφθηκε και το τμήμα θεολογίας της Χάλκης.

Στη μελέτη του ο συνάδελφος αναφέρεται στην αντίδραση του Οικουμενικού Πατριαρχείου και στο μνημόνιο που επέδωσε στις τουρκικές αρχές στις 13 Μαΐου 1971, στο οποίο σημείωνε ότι η Σχολή είναι μειονοτική, ότι δεν είναι ανώτερη και ότι εκπαιδεύει επαγγελματικά τους κληρικούς, ότι οι απόφοιτοι της υπηρετούν τη θητεία τους ως απλοί φαντάροι και όχι ως έφεδροι, όπως οι απόφοιτοι πανεπιστημίων, ότι τα πτυχία των αποφοίτων δεν είναι ισότιμα με αυτά των πανεπιστημίων. Στη συνέχεια ο Άρης Αμπατζής καταπιάνεται με την παράθεση πολλών στοιχείων και παραπομπών και αφού σημειώνει τη διεθνοποίηση του προβλήματος και το διεθνές ενδιαφέρον, παραθέτει ένα απόσπασμα από τον ενθρονιστήριο λόγο του Οικουμενικού Πατριάρχη Βαρθολομαίου το 1991, απόφοιτου της Σχολής, που κίνησε τα νήματα αμέσως για την επαναλειτουργία της.

Συγκεκριμένα είπε: …Το Οικουμενικό Πατριαρχείο πρέπει να αποκτήσει τα δικά του μέσα καλλιέργειας και προβολής της Ορθοδόξου θεολογίας.

Εντός των πλαισίων τούτων θα επιδιώξουμε την απόκτηση της αδείας των εφ’ ημάς τεταγμένων κρατικών αρχών προς επαναλειτουργίαν της περιπύστου Τροφού κατά Χάλκην Ιεράς θεολογικής Σχολής, της αναγκασθείσης ίνα αναοτείλη την λειτουργίαν αυτής προ εικοσαετίας.

Ενώ στο μνημόνιο που επέδωσε το 1993 στον πρόεδρο της Τουρκικής Δημοκρατίας Σουλεϊμάν Ντεμιρέλ αναφερόταν και πάλι στη Σχολή, σημειώνοντας:

Η Σχολή μας ιδρύθηκε το 1844 και συνέχισε τη λειτουργία της μέχρι το 1971, οπότε το τμήμα θεολογίας τέθηκε εκτός λειτουργίας με εντολή του υπουργείου Εθνικής Παιδείας, αφού συμπεριλήφθηκε στο πλαίσιο του νόμου που εξεδόθη για το κλείσιμο των Ιδρυμάτων Ιδιωτικής Ανώτερης Εκπαίδευσης.

Η επαναλειτουργία της Σχολής είναι πολύ σημαντική για την εκπαίδευση νέων στελεχών για το Πατριαρχείο μας. Στο διάβα των 40 ετών έγιναν αναλύσεις επί αναλύσεων και τοποθετήσεις κυρίως Τούρκων πανεπιστημιακών, πολιτικών και δημοσιογράφων, μεταξύ των οποίων ήταν και πολλοί που ζήτησαν επαναλειτουργία της Σχολής με το σκεπτικό ότι έκλεισε κατά παράβαση της Λωζάννης , ότι το κλείσιμο της Σχολής είναι άδικο και παράτυπο και ότι σχετιζόταν με τις ελληνοτουρκικές σχέσεις και το Κυπριακό.

Χαρακτηριστική ήταν η δήλωση του υπουργού Πολιτισμού Ερτουγρούλ Γκιουνάι στις 27 Ιουνίου 2009, ο οποίος είπε ότι η γενικότερη τάση δείχνει ότι θα επαναλειτουργήσει η Σχολή και ότι η Σχολή είχε κλείσει εξαιτίας του Κυπριακού. Σήμερα είναι επιτακτική και αναγκαία η επαναλειτουργία της όσο ποτέ.

Το Οικουμενικό Πατριαρχείο στις συναντήσεις που είχε με εκπροσώπους των Αρχών έκανε συγκεκριμένες προτάσεις, αναμένοντας τη σχετική άδεια.

Σ’ αυτά αναφέρεται στο βιβλίο του ο συνάδελφος Άρης Αμπατζής, ο οποίος τοποθετείται με στοιχεία και αντικειμενικότητα στο πρόβλημα, σημειώνει τις γενικότερες εκπαιδευτικές απαιτήσεις της Ομογένειάς μας και καταλήγει τονίζοντας ότι ο χαρακτήρας της θεολογικής Σχολής, ως Σχολής Ορθοδόξων και όχι μόνο των Ελλήνων της Πόλης, στην περίπτωση αυτή ταιριάζει, σε επίπεδο μοντέλου τουλάχιστον, με τις υπό διαμόρφωση συνθήκες όσον αφορά τον Ελληνισμό της Κωνσταντινούπολης.

Η υπό διαμόρφωση αυτή κατάσταση είναι κάτι που εμφανίστηκε περίπου στις αρχές της δεκαετίας 2000-2010 και ενδέχεται να διαμορφώσει νέες ανάγκες, ειδικά για το χώρο της ελληνικής εκπαίδευσης στην Πόλη.

Πηγή: ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ

Το αλίευσα ΕΔΩ http://nationalpride.wordpress.com/

Χάνεται η μάχη για την κλιματική αλλαγή.

• Δημήτρης Μαυρίδης

Πριν καν αρχίσει, φαίνεται να χάνεται άδοξα η μάχη για την αποφυγή της απειλούμενης κλιματικής αλλαγής. Πρόκειται για την υπερθέρμανση της ατμόσφαιρας του πλανήτη, λόγω κυρίως των εκπομπών διοξείδιου του άνθρακα που είναι αποτέλεσμα της έντασης των καύσεων, οι οποίες εξυπηρετούν τις ανάγκες του ανθρώπου.
Παρά τη θέσπιση ορίων για την κατανομή των εκπομπών του διοξειδίου του άνθρακα που εκλύεται στην ατμόσφαιρα ως αποτέλεσμα των καύσεων και παρά τον έλεγχο των καύσεων που πραγματοποιούνται από κάθε χώρα, το αποτέλεσμα είναι απογοητευτικό. Ήδη, παρά τις απαγορεύσεις, οι εκπομπές καυσίμων αυξήθηκαν κατά το 2010 ως σύνολο σε όλο τον κόσμο σε επίπεδο ρεκόρ και αποτελούν τις υψηλότερες της ιστορίας. Αυτό σημαίνει ότι η προσπάθεια για συγκράτηση της υπερθέρμανσης του πλανήτη σε κάποια όρια ασφάλειας έχει ήδη αποτύχει. Η συγκράτηση της θερμοκρασίας σε άνοδο κάτω από δύο βαθμούς Κελσίου φαίνεται πια αδύνατη. Η αύξηση της μέσης θερμοκρασίας πάνω από 2οC είναι το όριο, πάνω από το οποίο θα πρέπει να αναμένουμε μια καταστρεπτική κλιματική αλλαγή σε παγκόσμιο επίπεδο.
Τον περασμένο χρόνο, κατά τον οποίο συνεχίστηκε η παγκόσμια οικονομική κρίση, η μεγαλύτερη των τελευταίων 80 ετών, οι εκπομπές καυσαερίων έφθασαν στο επίπεδο ρεκόρ των 30,6 γιγατόνων διοξείδιου του άνθρακα. Αυτό σημαίνει ότι αν η τάση αυτή συνεχισθεί, –και θα συνεχισθεί δεδομένων των συνθηκών και των νοοτροπιών που επικρατούν– θα υπάρχει πιθανότητα 50% ότι η παγκόσμια μέση θερμοκρασία κατά το έτος 2100 θα βρίσκεται 4οC πάνω από τη σημερινή μέση θερμοκρασία. Μια τέτοια κλιματική αλλαγή συνεπάγεται αλλαγές που θα επηρεάσουν τις ζωές εκατοντάδων εκατομμυρίων ατόμων σε πολλές περιοχές του πλανήτη. Το αποτέλεσμα αυτό θα σημάνει μαζικές μετακινήσεις πληθυσμών σε τεράστια κλίμακα και σχεδόν σίγουρα θα οδηγήσει σε μεγάλες συγκρούσεις και καταστρεπτικούς πολέμους με αποκαλυπτικές διαστάσεις.
Πέρα από το γεγονός αυτό υπάρχουν και άλλοι συντελεστές που καθιστούν αδύνατη την επίτευξη του στόχου για μείωση των εκπομπών διοξείδιου του άνθρακα από καύσεις:
1. Η προσπάθεια για μείωση των εκπομπών διοξείδιου του άνθρακα από καύσεις δεν έχει την απαιτούμενη υποστήριξη από μέρους του κοινού, αφού το παγκόσμιο κοινό δεν έχει συνείδηση της σοβαρότητας του προβλήματος.
2. Αντίστοιχα, οι υπεύθυνες κυβερνήσεις και οργανισμοί δεν δίνουν την απαραίτητη προσοχή στο πρόβλημα. Άλλωστε εκείνο που απασχολεί επιτακτικά τις κυβερνήσεις είναι το άμεσο και ορατό πρόβλημα της οικονομικής ανάκαμψης. Η οικονομική ανάπτυξη απαιτεί δραστηριότητες που εντείνουν τις καύσεις, αποτελεί δηλαδή στόχο αντιφατικό προς την αποφυγή της πλανητικής υπερθέρμανσης.
3. Η κρίση της πυρηνικής ενέργειας μετά τα γεγονότα της Φουκουσίμα υποχρέωσε την Ιαπωνία και τη Γερμανία να διακόψουν τα προγράμματα κατασκευής νέων πυρηνικών εργοστασίων. Ήδη τις ακολουθούν η Ελβετία, η Ιταλία, η Ταϊλάνδη και η Μαλαισία. Φαίνεται βέβαιο ότι με τη σημερινή νοοτροπία η παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας από πυρηνική σχάση δεν έχει μέλλον. Η παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας από πυρηνικά εργοστάσια ανέρχεται στο 14% της παγκόσμιας κατανάλωσης. Η κατάργησή της σημαίνει τεράστιο έλλειμμα στην παγκόσμια παραγωγή ενέργειας. Έλλειμμα που σε μεγάλο ποσοστό θα αναπληρωθεί με παραγωγή ενέργειας με καύση ορυκτών καυσίμων.
4. Το υπάρχον δυναμικό σε εργοστάσια παραγωγής ενέργειας από ορυκτά καύσιμα είναι τέτοιο που η προσφυγή σε άλλες οικολογικά ήπιες πηγές δεν είναι δυνατή για απλούς οικονομικούς λόγους.
Όσο και αν οι αρμόδιοι επιστήμονες μιλούν για ανάγκη κατεπείγουσας δράσης, αυτό φαίνεται ουτοπικό δεδομένου του αντιφατικού χαρακτήρα των βασικών αναγκών που αντιμετωπίζει σήμερα η ανθρωπότητα ως σύνολο. Και βέβαια η αποφυγή της κλιματικής αλλαγής απαιτεί μέτρα αντίθετα προς αυτά που απαιτεί η ανάγκη για ανάπτυξη. Οικολογία και ανάπτυξη βρίσκονται σε αντίθετες τροχιές. Η κρίση του παγκόσμιου οικονομικού συστήματος και η ανακατανομή του πλούτου προς όφελος των νέων αναπτυσσομένων βιομηχανικών χωρών, η μεταφορά οικονομικού κέντρου βάρους προς την Ασία, η κατάργηση του διαχωρισμού Δύσης και Ανατολής και η άνοδος πολυπληθών νέων καταναλωτικών ομάδων στις νέες βιομηχανικές χώρες, είναι ακριβώς τα στοιχεία που επιβάλλουν τη γενική τάση για αύξηση των μεγεθών. Και αύξηση των μεγεθών είναι αδύνατον να επιτευχθεί με ελέγχους των καύσεων που σημαίνουν περιορισμούς στην κατανάλωση ενέργειας. Άλλωστε, δεν υπάρχει εναλλακτικό μοντέλο προς το καταναλωτικό ιδανικό που καθιέρωσε, υποστηρίζει και διαδίδει η Δύση.
Οι εναλλακτικές πηγές ενέργειας φαίνεται να μην αποτελούν λύση στο πρόβλημα. Θεωρητικά βέβαια αυτές είναι η λύση του προβλήματος της αύξησης των εκπομπών αερίων καύσεως. Ωστόσο, η πυρηνική ενέργεια απεδείχθη φενάκη και αποτελεί η ίδια οικολογικό πρόβλημα με την αδυναμία διάθεσης των καταλοίπων της πυρηνικής σχάσης και τα τερατώδη προβλήματα που δημιουργούν τα πυρηνικά ατυχήματα, όπως το πρόσφατο ατύχημα στη Φουκουσίμα. Οι λεγόμενες πράσινες πηγές ενέργειας όπως είναι η αιολική, η ηλιακή και η ενέργεια των κυμάτων απαιτούν τεράστιες επενδύσεις που οι ίδιες προϋποθέτουν τεράστιες εκπομπές καυσαερίων.
Δεν υπάρχει λοιπόν άλλος τρόπος αντίστασης και ματαίωσης της απειλούμενης οικολογικής ανατροπής από τη μεταβολή της στάσης απέναντι στο πρόβλημα της αέναης ανάπτυξης. Πώς είναι δυνατή η απεριόριστη και χωρίς όριο ανάπτυξη σε ένα φυσικό κοσμοσύστημα που είναι πεπερασμένο; Η στοιχειώδης ορθολογική ανάλυση επιβάλλει φραγμό στην απεριόριστη τεχνοοικονομική επέκταση. Αυτό φαίνεται αυτονόητο. Το πώς όμως θα πραγματοποιηθεί αποτελεί πρόβλημα άλυτο που είναι μεταφυσικής τάξης.
Το αλίευσα ΕΔΩ http://neo.antibaro.gr/node/3244

Κορβέτες “από το παράθυρο” έστω και αν το ΕΜΠΑΕ δεν τις προβλέπει!

Κυριολεκτικά «από το παράθυρο» έβαλε το Πολεμικό Ναυτικό τις κορβέτες στις επιχειρησιακές του ανάγκες σε ότι αφορά τα νέα σκάφη που θα το εξοπλίσουν τα επόμενα χρόνια, όπως αναφέρουν απόλυτα έγκυρες πηγές του defencenet.gr.

Παρά το γεγονός ότι δεν περιλαμβάνονται στο νέο δεκαπενταετές εξοπλιστικό πρόγραμμα με τα 20 προγράμματα που έχει εγκριθεί από ΣΑΓΕ και ΣΑΜ, αλλά όχι από ΚΥΣΕΑ (άλλο πρωτοφανές:

έχουμε μπει στο β’ εξάμηνο του 2011 και ουδείς ενδιαφέρεται από το υπουργείο Εθνικής Άμυνας και γενικότερα από την κυβέρνηση για τον προγραμματισμό απόκτησης των μέσων που θα της εξασφαλίσουν την ασφάλειά της, δηλαδή το ΕΜΠΑΕ 2011-2015).

Η ηγεσία του Π.Ν. φρόντισε και έβαλε τις κορβέτες στη Νέα Δομή Δυνάμεων, προσδοκώντας (και όχι άδικα) ότι το ΕΜΠΑΕ των 13,5 δις. Ευρώ (μέσα σε μία δεκαπενταετία) θα αλλάξει και οι οροφές θα αναθεωρηθούν προς τα πάνω.

Είναι γεγονός ότι το ΕΜΠΑΕ αυτό είναι περισσότερο μια καταγραφή των απόλυτα αναγκαίων μέσων για τα οποία μάλιστα η χρηματοδότηση είναι επιεικώς ανεπαρκής και επικίνδυνη για την ασφάλεια της χώρας.

Έτσι λοιπόν μπορεί να μην κατάφερε να βάλει τις κορβέτες στο συγκεκριμένο ΕΜΠΑΕ, τις έβαλε στη Νέα Δομή Δυνάμεων. Δηλαδή δημιούργησε την επιχειρησιακή ανάγκη για κορβέτες.

«Η ανάγκη μας είναι πολύ συγκεκριμένη» ανέφερε σχετικά στο defencenet.gr ανώτατη πηγή του Π.Ν. «Θέλουμε σκάφη στο Αιγαίο που να επιχειρούν με κατάσταση θαλάσσης πάνω από 7 μποφόρ, μεταξύ 60 και 100 μέτρων και με εκτόπισμα μέχρι 2.500 τόνους.

Σε ότι αφορά το εκτόπισμα και τις γενικότερες δυνατότητες εξαρτάται από την πορεία του προγράμματος των φρεγατών. Δεν τα συγχέουμε τα δύο προγράμματα.

Υπάρχουν πράγματα που μπορούν να κάνουν καλύτερα οι κορβέτες και πράγματα που μπορούν να κάνουν μόνο οι φρεγάτες».

Για τις κορβέτες το Ναυτικό επανέρχεται στην παλιά ιδέα του customized σκάφους.

Δηλαδή να πατήσει πάνω σε κάποιο νυν σχέδιο (μιλάνε για τις τις γαλλικές FM400 που ακόμα δεν έχουν μορφοποιηθεί και διατίθενται σε διάφορες εκδόσεις) το οποίο θα αναπτυχθεί-εξελιχθεί ανάλογα με τις ελληνικές ανάγκες στα Ναυπηγεία Ελευσίνας ή/και Σκαραμαγκά.

«Στις FREMM το αναντικατάστατο είναι οι SCALP Naval και η μεγάλου εκτοπίσματος πλατφόρμα που επιτρέπει στο σκάφος να επιχειρεί στην Α.Μεσόγειο, αλλά στις κορβέτες μπορούμε να «παίξουμε» και να δώσουμε μέχρι και δύο διαφορετικές εκδόσεις σε ένα σκάφος το οποίο θα έχει σχεδιαστεί ειδικά για να επιχειρεί στο Αιγαίο.

Δεν θα αντιμετωπίσει τις ΤF-2000 γιατί δεν θα μπορεί, αλλά γι’αυτές θα υπάρχουν οι FREMM.»

Σε ότι αφορά το οικονομικό ζήτημα που είναι και το φλέγον, η ίδια πηγή ανέφερε τα εξής:

«Με το να το αναπτύξουμε εγχωρίως κερδίζουμε χρόνο.

Αν ξεκινούσαμε σήμερα το 2018 θα είχαμε το πρώτο σκάφος να πλέει στο Αιγαίο. Γενικά στόχος μας είναι να έχουμε κορβέτα στο Αιγαίο το 2020».

Άρα πέρα από την δεδομένη απόφαση του ΓΕΝ για απόκτηση κορβέτας, έχουμε και συγκεκριμένο σκεπτικό που αναφέρεται στην δημιουργία customized σκάφους, αλλά βασισμένου σε υπάρχον σχέδιο.

Και ελπίζουν να ξεκινήσει το ταχύτερο η επικαιροποίηση του ΕΜΠΑΕ.

Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr

Το αλίευσα ΕΔΩ http://nationalpride.wordpress.com/2011/07/26/86901/