Ο θρυλικός κατασκευαστής των «Hannibal», ο Αννίβας Αρτέμης. Γιος του Ε. Αρτέμη που κατασκεύασε τους Προπολεμικούς Τηλεκατευθυνόμενους Πυραύλους για το Ελληνικο Πολεμικό Ναυτικό. Μιλάει πρώτη φορά, για την ζωή και το έργο του, στον Ιωσήφ Παπαδόπουλο. Δημοσιεύτηκε στο http://ribandsea.com . Εδώ θα δείτε μια περίληψη των βασικών σημείων. Ένας Έλληνας κατασκευαστής, ο μοναδικός, που κατάφερε να σχεδιάσει μια δική του πρωτότυπη, πρωτοποριακή και διαχρονική γάστρα ταχύπλοου σκάφους και να την κατοχυρώσει με διεθνή πατέντα!
…………………………….
Ιωσήφ Παπαδόπουλος : Για να πω την αλήθεια νόμιζα μέχρι τώρα ότι Αννίβας ήταν το επώνυμό σας!
Αννίβας Αρτέμης : Αρτέμης είναι το επώνυμό μου (γελάει). Αννίβας είναι το όνομα που μου έδωσαν όταν με βάφτισαν. Αννίβας Αρτέμης εγώ, Απόλλων Αρτέμης ο αδελφός μου!
Ι.Π. : Τώρα λοιπόν εξηγούνται όλα και, αφού σας βρήκα, μετά από τόσα χρόνια αναζήτησης, θέλω να σας ρωτήσω τόσα πολλά που δεν ξέρω από πού να αρχίσω και πού να τελειώσω!
Α.Α. : Θα τα πούμε όλα, σιγά σιγά (γελάει). Τώρα έχω άλλωστε περισσότερο χρόνο, δεν με κυνηγάει πια η δουλειά…
Ι.Π. : Ωραία λοιπόν, ας ξεκινήσουμε τότε ξετυλίγοντας το κουβάρι απ’ την αρχή. Απ’ τις ρίζες σας.
Α.Α. : Ο πατέρας μου γεννήθηκε στην Ελλάδα το 1900, αλλά έφυγε μόνος του, σε ηλικία 14 ετών, και πήγε στη Γαλλία. Εκεί σπούδασε μηχανολόγος ηλεκτρολόγος και φυσικός.
…………………………………..
Άρχισε έτσι να ασχολείται με ένα μεγαλεπήβολο σχέδιο που είχε συλλάβει όταν ήταν στη Γαλλία. Τα τηλεκατευθυνόμενα βλήματα!
Ιδέα που μόνο στην φαντασία τους μπορεί να είχαν οι επιστήμονες εκείνης της εποχής! Έκανε λοιπόν κάποια διαβήματα στο υπουργείο Εθνικής Άμυνας και δημιουργήθηκε μια επιτροπή από καθηγητές του Πανεπιστημίου και του Πολυτεχνείου. Ο Χόνδρος ήταν ένας από τους καθηγητές Φυσικής του Πανεπιστημίου που συμμετείχε σ’ εκείνη την επιτροπή.
Όταν τα μέλη της επιτροπής διαπίστωσαν ότι τα σχέδια του πατέρα μου και η θεωρία έστεκαν, μας παραχώρησαν ένα σπίτι στην παραλία της Βούλας δίπλα στο ΠΙΚΠΑ και αποφασίστηκε να ξεκινήσει η κατασκευή της βολίδας στον ναύσταθμο της Σαλαμίνας.
Το ζητούμενο ήταν να δοθεί στο βλήμα η δυνατότητα να αλλάζει κατεύθυνση, γιατί η προώθηση ήταν γνωστή και σχετικώς εύκολη υπόθεση.
Η αλλαγή της κατεύθυνσης του βλήματος, σύμφωνα με τα σχέδια του πατέρα μου, μπορούσε να επιτευχθεί με ακτινοβολίες, ορατές και μη.
Το πείραμα πέτυχε και τότε ήταν που έπεσαν τα μεγάλα «λαβράκια». Οι κλειδαριές του εργαστηρίου βρέθηκαν κάποια μέρα σπασμένες!
Ήταν προφανές ότι κάποιοι προσπάθησαν να κλέψουν τα σχέδια και την ιδέα κατασκευής! Υπήρχαν όμως μυστικά και ο πατέρας μου αποσυναρμολογούσε το κατασκεύασμα κάθε βράδυ προτού φύγει απ’ το εργαστήριο.
Οπότε, κάποιος που δεν γνώριζε καλά καλά ούτε τι είναι ραδιόφωνο, πώς να το συναρμολογήσει και να κατανοήσει τον τρόπο λειτουργίας του; Τελικώς κατηγορήθηκε ο πατέρας μου και θέλησαν να τον περάσουν στρατοδικείο! Η μητέρα μου όμως, της οποίας η οικογένεια διατηρούσε φιλικές σχέσεις με την βασιλική αυλή, μεσολάβησε και τον απήλλαξαν.
