Είναι πρωτοπόροι στο χώρο τους, σχεδιάζουν την διαδικτυακή επικοινωνία στο Διάστημα διευκολύνοντας πολύ τις διάφορες αποστολές με δορυφόρους διαστημόπλοια και ανακαλύπτουν μέσα από την καινοτομία της έρευνάς τους νέα πρωτόκολλα επικοινωνίας που υπολογίζουν να βρουν εφαρμογή την επόμενη 10ετία, δηλαδή το 2020. Ήδη μια δομή που ετοιμάστηκε για να καλύψει όλο το επιστημονικό πεδίο της έρευνας των πειραμάτων και της δυναμικής που αναπτύσσει η ομάδα του καθηγητή Βασίλη Τσαουσίδη είναι πραγματικότητα αφού αποτελεί την σύμπραξη ουσιαστικά τριών εργαστηρίων του Τμήματος ηλεκτρολόγων – μηχανικών του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης. «Ενώσαμε το ερευνητικό δυναμικό μας, σ΄ένα ενιαίο κέντρο που θα προσπαθήσουμε να ενισχύσουμε την διαστημική διαδικτύωση» θα πει ο επιστημονικός συνεργάτης Γιάννης Κόμνιος που φιλοξενήθηκε στο ράδιο Χρόνος 87,5fm επεξηγώντας περισσότερο με παραδείγματα την πρόταση που απέσπασε γενναία χρηματοδότηση από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Στο ερώτημα τι καινούργιο φέρνει η διαστημική διαδικτύωση μας απαντά με ένα παράδειγμα που απλουστεύει τις διαδικασίες.
«Σήμερα για να μπορέσουμε να πάρουμε κάποια δεδομένα από το διάστημα, από μια διαστημική αποστολή όπου έστω ότι η ΝΑΣΑ στέλνει ένα ρομπότ στον Άρη που μετράει την θερμοκρασία και παίρνει κάποια άλλα δεδομένα ακολουθείται ένα πολύπλοκο σύστημα. Προκειμένου να φτάσουν στην γη δεσμεύει ένα συγκεκριμένο δορυφόρο που βρίσκεται για παράδειγμα στον Άρη, το ρομπότ στέλνει τα δεδομένα από την επιφάνεια στον δορυφόρο, ο δορυφόρος κοιτάζει να τα στείλει σε έναν άλλο δορυφόρο ο οποίος έχει δεσμευτεί πάλι και βρίσκεται σε τροχιά στην γη και από εκεί μετά τα παραλαμβάνουμε εμείς. Όλα αυτά γίνονται πάρα πολύ στατικά όπως τα βλέπουμε και στις ταινίες, όπου υπάρχουν πολλοί άνθρωποι μπροστά σε ένα κέντρο, σε υπολογιστές και ρυθμίζουν το πότε θα έρθουν τα δεδομένα και λοιπά. Αυτή η επικοινωνία είναι πολύ περιορισμένη. Για να φτάσουν τα δεδομένα θα πρέπει ο ένας δορυφόρος με τον άλλο να έχουν οπτική επαφή, που συμβαίνει για πολύ μικρό χρονικό διάστημα, έτσι σπαταλούμε πολύ περισσότερα χρήματα και τελικά τα δεδομένα που παίρνουμε είναι πολύ λίγα. Αυτό που θα πετύχει η διαστημική διαδικτύωση είναι μέσω ενός νέου τρόπου επικοινωνίας να μην χρησιμοποιούμε μόνο μια συγκεκριμένη διαδρομή αλλά να μπορούν τα δεδομένα να χρησιμοποιήσουν διαφορετικούς δορυφόρους και διαφορετικές διαδρομές για να καταφέρουν να φτάσουν στην γη, με αποτέλεσμα να παραλαμβάνουμε μεγαλύτερο όγκο δεδομένων και πιο γρήγορα.
Άρα μπαίνει στο παιχνίδι όλο το δίκτυο δορυφόρων που υπάρχουν, ώστε να γίνεται πιο άμεση και πιο γρήγορη η επικοινωνία.
-Ακριβώς και θα βοηθήσει επίσης και στις κοινές διαστημικές αποστολές που ούτως ή άλλως έχουν σχεδιαστεί ανάμεσα στην ΝΑΣΑ, στην Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Διαστήματος και την Ιαπωνική αντίστοιχη υπηρεσία διαστήματος μετά το 2020.
Και η Ελλάδα πλέον μετέχει στο διαστημικό παιχνίδι;
-Βεβαίως ενώ ως χώρα ουσιαστικά είχαμε ξεκινήσει πριν από τρία χρόνια και συνεχίζουμε την εργασία μας την Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Διαστήματος, όπου επιστημονικός υπεύθυνος και του Κέντρου κ. Βασίλης Τσαουσίδης καθηγητής στο τμήμα ηλεκτρολόγων – μηχανικών μαζί με την ομάδα του κατάφερε και πήραμε ένα πρόγραμμα της Ευρωπαϊκής Υπηρεσίας Διαστήματος για την διαστημική διαδικτύωση και δημιουργήσαμε ένα πρώτο πειραματικό δικτυακό περιβάλλον για τις εθνικές επικοινωνίες. Αυτή τη στιγμή έχουμε ήδη ένα πρότυπο στο τμήμα ηλεκτρολόγων – μηχανικών – στο εργαστήριο μας στο οποίο μπορούμε και δοκιμάζουμε κάποια διαστημικά πρωτόκολλα, το πώς συμπεριφέρονται, δοκιμάζουμε κάποιες καινούριες τεχνολογίες, προσπαθούμε να κάνουμε αλλαγές για να βελτιώσουμε την απόδοση των επικοινωνιών.
Συνεργάζεστε και με διεθνείς οργανισμούς όπως και με πανεπιστήμια του εξωτερικού. Όλη αυτή η γνώση και η τεχνογνωσία που θα αποκτήσετε και αποκτάτε καθ’ όλη την διάρκεια του προγράμματος, μπορεί να έχει και άλλους τρόπους εφαρμογής;
-Φυσικά, αυτός είναι και ο σκοπός μας, προσπαθούμε να συνεργαστούμε με όσο περισσότερα τεχνικά ιδρύματα γίνεται και πανεπιστήμια για να μπορούμε να ανταλλάξουμε γνώσεις. Επίσης είναι λογικό να έχει και άλλους τρόπους εφαρμογής. Για παράδειγμα τώρα σκεφτόμαστε κάποιες ιδέες που θα μπορέσουμε, χρησιμοποιώντας αυτές τις τεχνολογίες να εξοικονομήσουμε ενέργεια σε φορητές συσκευές που χρησιμοποιούν μπαταρία και έχουν περιορισμένη ενέργεια. Επίσης επειδή η τεχνολογία που προτείνουμε για το διάστημα μπορεί να εφαρμοστεί και στη γη, είναι πάρα πολύ χρήσιμη για επικοινωνία σε περιοχές που δεν υπάρχει δίκτυο, για παράδειγμα απομονωμένες περιοχές, όπως η Ανταρκτική ή κάποιες περιοχές στην Αφρική που δεν έχουν επικοινωνία.
Αυτό που στην ουσία φτιάχνετε, είναι ένα «διαδικτυακό» περιβάλλον για διαστημικές επικοινωνίες, ένα «διαστημικό internet” δηλαδή;
-Με μια γενική έννοια ναι. Ουσιαστικά αποτελεί μια επέκταση του διαδικτύου στο διάστημα. Ελπίζουμε στο μέλλον και θα γίνει βασικά κάποια στιγμή, απλά ο ορίζοντας δεν είναι σίγουρος, φανταζόμαστε ότι μέχρι το 2020 θα έχει γίνει. ότι θα μπορούμε να έχουμε πλέον πρόσβαση σε κεντρικά διαστημικά δεδομένα όπου θα μπορούν όλοι οι οργανισμοί που ενδιαφέρονται να έχουν πρόσβαση σε χρήσιμα δεδομένα γι’ αυτούς, να τα παραλαμβάνουν.
Σήμερα για παράδειγμα ένα ρομπότ στην Σελήνη στέλνει τα δεδομένα που φτάνουν σε ένα κέντρο στην ΝΑΣΑ και από εκεί και μετά που τα αποθηκεύει και πως τα διαχειρίζεται και τι γίνεται δεν γνωρίζει κανείς. Δεν μπορούν κάποια πανεπιστήμια που θέλουν να πάρουν τα δεδομένα ώστε να μπορέσουν να τα χρησιμοποιήσουν σε κάποια πειράματα ή για να βγάλουν κάποια συμπεράσματα να έχουν εύκολα πρόσβαση.
Σκοπεύετε να φιλοξενήσετε στην Ξάνθη συναδέλφους σας και συνεργάτες του εξωτερικού;
-Βεβαίως ήδη στην σελίδα της επιτροπής ερευνών του ΔΠΘ, έχουν ανακοινωθεί δύο θέσεις για ερευνητές, που θα στελεχώσουν το κέντρο Διαστημικής Δικτύωσης καθώς και για προσωπικό και στην πορεία έχουμε προβλέψει ανταλλαγές με τα πανεπιστήμια του εξωτερικού, ώστε να συνεργαστούμε και να δουλέψουμε από κοντά. Στον προγραμματισμό μας υπάρχει και η διοργάνωση συνεδρίων - ημερίδων στην περιοχή».
Το Κέντρο Διαστημικής Διαδικτύωσης, σε συνεργασία με φορείς όπως το Εθνικό Αστεροσκοπείο καθώς και άλλους Ευρωπαϊκούς οργανισμούς, έχει αναλάβει την κατασκευή δρομολογητών διαστημικών δεδομένων και την εγκατάστασή τους σε κομβικά σημεία στην Ευρώπη. (Γερμανία, Βρετανία, τρεις κόμβοι στην Ελλάδα).
Στόχος είναι να δημιουργηθεί ένα διαδικτυακό «υπερδίκτυο», το οποίο θα λειτουργεί πάνω από το κανονικό, και θα δρομολογεί δεδομένα που έρχονται από το διάστημα. Ωραία πράγματα που αναδεικνύουν και τον ερευνητικό ρόλο του Παν/μίου μας. |
