Η Ελληνική φυλή έχει τελείως εξολοθρευτεί από την Ευρώπη. Η φυσική ομορφιά, το μεγαλείο του πνεύματος, η απλότητα των συνηθειών, η καλλιτεχνική δημιουργία, οι αθλητικοί αγώνες, οι πόλεις, τα χωριά, το μεγαλείο των μνημείων και των αρχαίων ναών, ακόμα και το όνομα του λαού, έχουν εξαφανισθεί από την Ελλάδα…Ούτε μία απλή σταγόνα αίματος, γνησίου ελληνικού αίματος, δεν τρέχει στις φλέβες των χριστιανών κατοίκων της σημερινής Ελλάδας. Μια τρομερή καταιγίδα διασκόρπισε έως την πιο απόμακρη γωνιά της Πελοποννήσου μια νέα φυλή συγγενή προς την μεγάλη φυλή των Σλάβων. Οι Σκύθες-Σλάβοι, οι Ιλλυριοί-Αρβανίτες, οι συγγενικοί με τους Σέρβους και τους Βουλγάρους λαοί, είναι εκείνοι που τώρα ονομάζουμε Έλληνες. Ένας λαός με σλαβικά χαρακτηριστικά , τοξοειδείς βλεφαρίδες και σκληρά χαρακτηριστικά Αλβανών βοσκών του βουνού, που φυσικά δεν προέρχεται από το αίμα του Νάρκισου, του Αλκιβιάδη και του Αντίνοου. Μόνο μία δυνατή ρομαντική φαντασία μπορεί να ονειρεύεται ακόμα μιά αναγέννηση των αρχαίων Ελλήνων... Ένα διπλό στρώμα από ερείπια και ο βόρβορος δύο νέων και διαφορετικών λαών σκεπάζει τους τάφους των αρχαίων Ελλήνων. Τα αθάνατα έργα του αρχαίου ελληνικού πνεύματος και μερικά ερείπια, που βρίσκονται στην Ελλάδα, αποτελούν τώρα την μόνη απόδειξη πως πριν από πολλά χρόνια υπήρχε ένας λαός σαν τους Έλληνες.
Ο Φαλμεράιερ θεωρεί Έλληνες -με τη σημασία που δίνουν οι δυτικοί του 19ου αιώνα- τους μεσαιωνικούς Ρωμιούς .
Γράφει στον Πρόλογο του “Geschichte des Kaiserthums von Trapezunt“ :
“Η ιστορία της Αυτοκρατορίας της Τραπεζούντας… οδηγεί τον αναγνώστη στο χρόνο, μέχρι το παρηκμασμένο ανάκτορο του αρχαίου ελληνικού μεγαλείου… Ο χαρακτήρας τους είναι τραγικός, όπως και η όλη ιστορία της ελληνικής φυλής….”
Και παρακάτω:
“…Εδώ βρίσκεται το μυστικό της νίκης της ημισελήνου πάνω στο χριστιανισμό της Ανατολής. Ο Έλληνας είχε ξεχάσει τελείως την πολεμική τέχνη. Και ο αγροίκος Τούρκος, όταν ξεσπάθωσε να κατακτήσει την κληρονομιά των Παλαιολόγων και των Κομνηνών, βρήκε μπροστά του έναν τρέμοντα, αλλά ελπίζοντα σε μια από θαύμα σωτηρία φοβισμένο αντίπαλο. Στο πέρασμα του χρόνου τα πράγματα είχαν αλλάξει τόσο πολύ, που οι εγγονοί των αρχαίων εκείνων ανδρών, οι οποίοι κάποτε στις Πλαταιές και στη Σαλαμίνα διαπληκτίζονταν ποιοι θα πρωτοπολεμήσουν για την ελευθερία του ανθρώπινου γένους, τώρα είχαν καταντήσει να πιστεύουν ότι θα σπιλωθούν αν έπιαναν τα όπλα για να επιδιώξουν να υπερασπιστούν μ’ αυτά την πατρίδα ενάντια στους βαρβάρους…”
Επίσης περιγράφει την Αυτοκρατορία της Τραπεζούντας (1204-1461) ως “ελληνικό κράτος” και θεωρεί ότι με την κατάκτησή της από τους Οθωμανούς:
“….έχει προσδιορίσει την αληθινή χρονική στιγμή, κατά την οποία το ένδοξο έθνος των Ελλήνων εξαφανίστηκε από τις τάξεις των λαών και βούλιαξε στο σκοτάδι μιας τετρακοσιοπενηντάχρονης νύχτας”.
pontosandaristera.wordpress.com
ΝΤΙΝΟΣ ΣΙΩΤΗΣ Κυριακή 20 Ιουνίου 1999 - ΒΗΜΑ
Δεν είναι μόνο ο Τύπος και τα ηλεκτρονικά μέσα ενημέρωσης της Αμερικής που τα τελευταία πέντε χρόνια έχουν αποδυθεί σε έναν ανθελληνικό παροξυσμό. Τώρα σε αυτά προστίθενται συγγραφείς, βιβλία, σοβαρά και έγκυρα έντυπα και ακόμη και ένα άγαλμα. Πρόκειται για μια καλά οργανωμένη επιχείρηση που προσπαθεί να επιβάλει την άποψη ότι ο Μέγας Αλέξανδρος δεν είχε ελληνικές ρίζες, η Νίκη της Σαμοθράκης ήταν μαύρη, η εθνικότητα του βασιλιά Πύρρου ήταν αλβανική και ότι σήμερα οι Ελληνες είναι Τούρκοι όχι από το κακό τους, αλλά σύμφωνα με την καταγωγή τους. Όπως θα διαπιστώσει παρακάτω ο αναγνώστης, δεν πρόκειται ούτε για επιστημονική φαντασία ούτε για εθνικιστική παράνοια.
Με αφορμή τα εγκαίνια των Ελληνικών Αιθουσών του Μητροπολιτικού Μουσείου της Νέας Υόρκης, που έγιναν στις 19 Απριλίου, παρουσία του πρωθυπουργού Κώστα Σημίτη, της υπουργού Πολιτισμού Ελισάβετ Παπαζώη και πολλών επισήμων, Ελλήνων και Αμερικανών, το με έδρα την Νέα Υόρκη εβδομαδιαίο περιοδικό «National Review» της 17ης Μαΐου επαναφέρει στην επικαιρότητα τις απόψεις του Φαλμεράιερ περί της καταγωγής των Ελλήνων. Εκεί ο Μ. Klinghoffer, ένας εκ των αρχισυντακτών του περιοδικού, δημοσιεύει άρθρο με τίτλο «Ελληνική τραγωδία», το οποίο ξεκινά με τη διαπίστωση ότι «Οι Ελληνες βασικά είναι Τούρκοι χωρίς μουστάκι» και ότι «Εκείνο που έχει απομείνει από την αρχαία ελληνική τραγωδία είναι η αυταρέσκεια, αφού οι Ελληνες είναι τόσο ρηχοί όσο ήταν και το θέατρό τους». Στη συνέχεια αναφέρει ότι «κάθε φορά που οι Ελληνες ζητούν από τους Αγγλους να τους επιστρέψουν τα Ελγίνεια Μάρμαρα, εκείνοι τους λένε ότι οι σύγχρονοι Ελληνες δεν έχουν καμία σχέση με τους Ελληνες της εποχής του Πλάτωνα. Από τον 7ο αιώνα μ.Χ. και μετά, οι Ελληνες διευρύνθηκαν από τους ξένους και έκτοτε ή εκδιώχθηκαν από τη χώρα τους ή, το πιθανότερο, απορροφήθηκαν από βάρβαρες ορδές: Ούνοι, Άβαροι, Σλάβοι και Βούλγαροι. Από τον 15ο αιώνα και μετά, η Ελλάδα ανήκε στην οθωμανική Τουρκία. Σήμερα οι Έλληνες είναι Τούρκοι». Και κλείνει το άρθρο με τα εξής: «Παρά την αυτοπεποίθησή τους και τη λογική τους, οι αρχαίοι Έλληνες ήταν σημαδεμένοι με την εξαφάνιση. Οταν άνοιξαν οι Ελληνικές Αίθουσες του Μητροπολιτικού Μουσείου υπό την αιθάλη της Νέας Υόρκης, το γεγονός πέρασε απαρατήρητο. Εκτεθειμένο στον ήλιο, είναι πιο λυπηρό από οποιοδήποτε έργο του Αισχύλου».
Φυσικά το άρθρο είναι τόσο γελοίο και διαποτίζεται από τόση κακότητα και μίσος κατά των Ελλήνων που κανένας αναγνώστης δεν θα το πάρει στα σοβαρά. Οπωσδήποτε δεν πέρασε απαρατήρητη η μέγιστη αυτή ανανέωση των Ελληνικών Αιθουσών του Μετροπόλιταν μεταξύ άλλων, φθάνει να διαβάσει κανείς το τι έγραψαν δύο από τα πιο έγκυρα και αξιόπιστα περιοδικά, το «The New Yorker» («Out of the Attic» του Calvin Tomkins, 19 Απριλίου) και το «The New York Review of Books» («Athens of Fifth Avenue» του Garry Wills, 10 Ιουνίου). Οσον αφορά το αν είναι Τούρκοι οι Ελληνες επειδή έζησαν υπό τον οθωμανικό ζυγό, τότε άλλο τόσο Τούρκοι είναι όλοι οι κάτοικοι της Κεντρικής Ευρώπης, της Μέσης Ανατολής και της Βόρειας Αφρικής.
Μια άλλη αμαύρωση της καταγωγής των Ελλήνων επιχειρείται από τη συγγραφέα Jane Pofahl στο βιβλίο της «Ancient Civilizations: Greece» που είναι σχολικό βιβλίο και κυκλοφορεί παντού στην Αμερική , όπου γράφει ότι «Ο Μέγας Αλέξανδρος, το πιο γνωστό πρόσωπο από την αρχαία Ελλάδα, δεν ήταν καθόλου από την Ελλάδα. Ο Μέγας Αλέξανδρος ήταν από τη Μακεδονία, μια χώρα βορειοανατολικά της Ελλάδας, η οποία σήμερα είναι γνωστή ως Βουλγαρία». Προφανώς η συγγραφέας δεν θα έχει ακούσει τίποτε για τον Φίλιππο, τον πατέρα του Μεγάλου Αλεξάνδρου, και τι σημαίνει το όνομά του.
Στον ανθελληνικό παροξυσμό παρασύρθηκε και ο Βρετανός συγγραφέας Τζούλιαν Μπαρνς (βραβείο Μπούκερ). Μιλώντας την περασμένη εβδομάδα στον ραδιοφωνικό σταθμό WBUR της Βοστώνης για το βιβλίο του «England, England» είπε ότι «Τα Μάρμαρα του Ελγιν τα έχουμε ακριβοπληρώσει (!) και σήμερα η τεχνολογία έχει κάνει τεράστιες προόδους. Μπορούμε να κατασκευάσουμε τέλεια αντίγραφα των αετωμάτων και του διαζώματος, αλλά οι Έλληνες δεν τα θέλουν». Αφού είναι τόσο τέλεια τα αντίγραφα, γιατί δεν τα κρατούν οι Βρετανοί για να δώσουν στους Έλληνες τα αυθεντικά μάρμαρα;
Ενα άλλο δείγμα παραχάραξης της ελληνικής ιστορίας είναι ένα άγαλμα που στήθηκε πριν από λίγα χρόνια σε κυβερνητικό κτίριο του Μανχάταν. Πρόκειται για την ομοσπονδιακή υπηρεσία Enviromental Protection Agency, στον αριθμό 290 της οδού Broadway. Το άγαλμα είναι ομοίωμα της Νίκης της Σαμοθράκης, φέρει τον τίτλο «Η Αφρική Αναδυόμενη», έχει μαύρα χαρακτηριστικά και αναπαρίσταται ως Αφρικανός. Προφανώς η γλύπτρια Μπάρμπαρα Τζέις Ριμπούτ, όπως και ο Μάρτιν Μπερνάλ με τη «Μαύρη Αφροδίτη», θέλει να μας πείσει ότι η Νίκη της Σαμοθράκης ήρθε από την Αφρική, απ' όπου την αντέγραψαν οι αρχαίοι Ελληνες.
Τέλος, μόλις πριν από μία εβδομάδα, η εφημερίδα «Washington Times» δημοσίευσε άρθρο στο οποίο ο βασιλιάς της Ηπείρου Πύρρος φέρεται ότι ήταν αλβανικής καταγωγής.
Πού οφείλεται αυτή η απροσχημάτιστη παραπληροφόρηση; Είναι μεθοδευμένη; Πρόκειται για ενορχηστρωμένη προσπάθεια παραχάραξης της ιστορίας μας ή είναι απλώς συμπτώσεις αδιάβαστων συγγραφέων, δημοσιογράφων και καλλιτεχνών; Σε ό,τι και αν οφείλεται, γεγονός παραμένει ότι σήμερα στην Αμερική ο ανθελληνισμός, μέσω της αντι-ιστορικότητας, της κακοπροαίρετης πληροφόρησης και του αφροκεντρισμού, κάνει θραύση και η ελληνική ιστορία, αρχαία και σύγχρονη, δέχεται μια πολύ σκληρή επίθεση.
Ο κ. Ντίνος Σιώτης είναι συγγραφέας και εκδότης του περιοδικού «MondoGreco».
Αναδημοσίευση από : http://infognomonpolitics.blogspot.com/2009/12/blog-post_7720.html
