Μη
ζηλεύης αυτόν που επαινούν και κολακεύουν οι άνθρωποι. Οι ανθρώπινοι
έπαινοι είναι ασταθείς και ευμετάβλητοι. Συχνά μάλιστα είναι ιδιοτελείς
και υστερόβουλοι. Σήμερα τα λόγια τους «γλυκύτερα υπέρ μέλι και κηρίον»
(Ψαλμ. 18. 11). Αύριο το στόμα τους «αράς και πικρίας γέμει» (Ρωμ. 3.
14). Ζήλεψε λοιπόν το μεγαλείο του αφανούς και αδόξου κατά κόσμον
ανθρώπου της αρετής, «ου ο έπαινος ουκ εξ ανθρώπων, αλλ' εκ του Θεού» (Ρωμ. 2. 29).
Άγιος Δημήτριος του Ροστώφ
