H αντι-κυπριακή έκθεση που εξέδωσε πρόσφατα η αυτοπροσδιοριζόμενη ως μη κυβερνητική οργάνωση (ΜΚΟ) International Crisis Group (ICG) και η οποία τιτλοφορείται «The Cyprus Stalemate: What Next?», γράφτηκε σε συνεργασία και υπό την εποπτεία της τουρκικής κυβέρνησης η οποία είναι και χρηματοδότης της οργάνωσης ICG. Κατά τα άλλα, η οργάνωση ICG με έδρα τις Βρυξέλλες αυτοδιαφημίζεται στο Διαδίκτυο (www.crisisgroup.org) ως μια «ανεξάρτητη, μη κερδοσκοπική, μη κυβερνητική οργάνωση», η οποία αντλεί τα στοιχεία της από πρωτογενείς έρευνες που διεξάγονται από ερευνητές της σε περιοχές όπου υπάρχουν συγκρούσεις, όπως π.χ η Κύπρος.
Υψηλός σκοπός και στόχος της ICG είναι η κατάθεση επιστημονικά τεκμηριωμένων και αντικειμενικών απόψεων για την πρόληψη και επίλυση συγκρούσεων. Αυτό είναι που η ICG ευαγγελίζεται.
Ωστόσο η οργάνωση αυτή όχι μόνο δεν είναι αυτό που ισχυρίζεται και δεν διεξάγει πρωτογενή έρευνα, αλλά αντιθέτως η πραγματική έρευνα τεκμηριώνει ότι η ICG είναι μια εξαρτημένη και κερδοσκοπική οργάνωση της οποίας οι περιοδικές εκθέσεις ευθυγραμμίζονται απόλυτα με τις επίσημες θέσεις και την ιδεολογία των χρηματοδοτών της. Οι τελευταίοι είναι στη μεγάλη τους πλειοψηφία δυτικές κυβερνήσεις αλλά και η Τουρκία. Οι δε αξιωματούχοι τής κατά τα άλλα «μη κυβερνητικής οργάνωσης» είναι, χωρίς εξαιρέσεις, πρώην υψηλόβαθμοι αξιωματούχοι, διπλωμάτες και νομοθέτες δυτικών κρατών με τους Αμερικανούς, τους Βρετανούς και τους Αυστραλούς να κυριαρχούν.
Από πλευράς προσόντων, για τη συλλογή στοιχείων και τη συγγραφή εκθέσεων, στο ICG υπάρχει παντελής έλλειψη ποιοτικών ερευνητών, όπως επίσης και επιστημόνων. Η θέση αυτή τεκμηριώνεται από εξέταση των βιογραφικών τών ατόμων που εργάζονται στο ICG. Το αυστηρά επιστημονικά παραχθέν έργο, σε ένα προσωπικό της τάξης των εκατό και πλέον ατόμων που εργάζεται στο ICG, είναι σχεδόν ανύπαρκτο, καθώς τα άτομα που κατέχουν διδακτορικές σπουδές μετριούνται στο δάκτυλο του ενός χεριού.
Πολλά από τα παραπάνω στοιχεία για τον πολυδιαφημιζόμενο διεθνή ρόλο και «έγκυρο» λόγο των εκθέσεων του ICG προέρχονται από διεξοδική έρευνα που διεξήγαγε ο Jan Oberg, διευθυντής του ιδρύματος «The Transnational Foundation for Peace and Future Research» (www.transnational.org). Με τον ενδεικτικό και δεικτικό τίτλο «The International Crisis Group: Who Pays the Piper?» ο Oberg αποδομεί τον προσχηματικό λόγο και προπαγανδιστικό ρόλο της οργάνωσης ICG και την παρουσιάζει ως αυτό που είναι: ένα ελεγχόμενο και καθοδηγούμενο προπαγανδιστικό εργαλείο στα χέρια αυτών που πληρώνουν τους λογαριασμούς και τους παχυλούς μισθούς των αξιωματούχων της.
Το συμπέρασμα του Oberg, με βάση τα αδιαμφισβήτητα στοιχεία που παρουσιάζει, είναι αυταπόδεικτο: «Εκείνος που πληρώνει τον μουσικό, του λέει και τι να παίζει» («He who pays the piper calls the tune»).
Σχετικά με την έκθεση για την Κύπρο, αυτή συντάχθηκε τους τελευταίους 6-8 μήνες. Κατά την περίοδο σύνταξης της έκθεσης Τούρκος διπλωμάτης που υπηρετούσε στις Βρυξέλλες βρισκόταν σε συνεχή επαφή και συνεργασία με τους συντάκτες της, ενώ αξιωματούχοι του ICG γίνονταν αποδέκτες επίμονων τηλεφωνημάτων από το τουρκικό Υπουργείο Εξωτερικών. Επωδός των τηλεφωνημάτων αυτών ήταν ότι η τουρκική χρηματική εισφορά προς το ICG είναι σημαντική και το περιεχόμενο της έκθεσης πρέπει να ανταποκρίνεται στις προσδοκίες της Τουρκίας. H τράπουλα ήταν σημαδεμένη
ΕΙΜΑΙ σε θέση να γνωρίζω ότι η κυπριακή κυβέρνηση έλαβε γνώση του περιεχομένου της έκθεσης προτού αυτή πάρει την τελική της μορφή. Αλλά οι όποιες προσπάθειες της για εξισορρόπηση δεν έφεραν αποτέλεσμα για τους λόγους που προαναφέρθηκαν. Η τράπουλα ήταν εξαρχής σημαδεμένη.
Ωστόσο, το τι ακολούθησε τη δημοσιοποίηση της έκθεσης, που τυπικά έγινε την 8η Μαρτίου, είναι εξίσου σημαντικό όσο και το περιεχόμενό της. Η διάδοση της έκθεσης μέσω Διαδικτύου έγινε με ταχύτητα αστραπής. Προσωπικά έλαβα την έκθεση από περισσότερες από δεκαπέντε ηλεκτρονικές διευθύνσεις, η πλειοψηφία των οποίων είχαν βάση εκκίνησης την Κύπρο και την Τουρκία. Στον τουρκικό Τύπο η έκθεση έγινε δεκτή με διθυραμβικά σχόλια, κάτι που ήταν βέβαια αναμενόμενο.
Στην Κύπρο η έκθεση έγινε δεκτή με κακεντρέχεια από τους θιασώτες του Σχεδίου Ανάν για τον επιπρόσθετο λόγο ότι λοιδορούσε τον πρόεδρο της Δημοκρατίας. Έχω την εντύπωση, χωρίς απτά στοιχεία, ότι οι δικοί μας ανανιστές ανταγωνίζονται τους Τούρκους για την προώθηση της τουρκο-χρηματοδοτούμενης αυτής έκθεσης στο Διαδίκτυο, όπως επίσης και την παρουσίασή της σε διάφορα ευαγή ιδρύματα τα οποία λειτουργούν και χρηματοδοτούνται με πανομοιότυπο τρόπο όπως το ICG.
http://www.ifestosedu.gr/26Chrimatodotiseis.htm Το αλίευσα ΕΔΩ
