Από την ΚΥΡΑ ΑΔΑΜ
«Στον δρόμο που χάραξε η Ελλάδα» (για την ακρίβεια τον χάραξαν άλλοι) βαδίζουν σταθερά και οι υπόλοιπες προβληματικές χώρες της ευρωζώνης, Ιταλία, Πορτογαλία, Ισπανία και πολύ δειλά για την ώρα η Γαλλία.
Σε όλες αυτές τις χώρες γίνονται δραστικές μειώσεις δημοσίων δαπανών, πάγωμα και περικοπές σε μισθούς και συντάξεις Δημοσίου, αύξηση ορίων συνταξιοδότησης κ.λπ.
ΣΕ ΚΑΜΙΑ όμως από τις χώρες αυτές τα μέτρα λιτότητας δεν έχουν την αγριάδα, τη σκληρότητα και το παράλογο όπως στην Ελλάδα.
Ο ΛΟΓΟΣ είναι μάλλον προφανής, αν και ακόμα κρύβεται πίσω από ξύλινο, περιγραφικό και ενίοτε «θριαμβευτικό» τόνο από φωνές της κυβέρνησης, που παρουσιάζουν «τη σωτηρία» της Ελλάδας.
Η ΧΩΡΑ πριν από ελάχιστο χρόνο βρέθηκε στο κατώφλι της χρεοκοπίας, αφού ήταν σαφές ότι δεν μπορούσε να αποπληρώσει τα χρέη της. Οι παρεμβάσεις στο «παρά μισό» του ΔΝΤ και της Ε.Ε. εξανάγκασαν τη χώρα σε συμφωνίες με βαρύτατους όρους, ιδιαιτέρως απεχθείς και καταστροφικούς για την κοινωνία.
Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ, που δεν είχε περιθώρια (αλλά και σχέδιο) για να διαπραγματευτεί, αποδέχτηκε ολόκληρο το περίφημο «Μνημόνιο», που είναι ήδη νόμος του κράτους. Εκ των υστέρων, επιχειρεί να το «ωραιοποιήσει», αφήνοντας «χαραμάδες» για τη μετέπειτα «διαπραγμάτευση» ιδιαιτέρως απεχθών σημείων.
ΜΑΤΑΙΟΣ κόπος βεβαίως και απολύτως αμφισβητήσιμη η προσπάθεια να μειωθεί έστω και κατ' ελάχιστον το βαρύ πολιτικό κόστος που καλείται να πληρώσει στο μέλλον η κυβέρνηση για τους χειρισμούς της.
ΩΣΤΟΣΟ, αυτό δεν είναι το σύνολο «του έργου» που θα αντιμετωπίσουν τα επόμενα χρόνια οι Ελληνες πολίτες. Και τούτο διότι η κυβέρνηση έχει ήδη δεσμευτεί ότι τον επόμενο χρόνο, αλλά και τον μεθεπόμενο, θα μειώσει ακόμη περισσότερο τη δημοσιονομική πολιτική της (εφαρμογή του Συμφώνου Σταθερότητας το λέμε), έτσι ώστε η Αθήνα ως μέλος της ευρωζώνης να πλησιάσει τον άπιαστο στόχο του ελλείμματος στο 3%.
ΑΥΤΟ σημαίνει με άλλα λόγια ότι τα παρόντα απεχθή μέτρα δεν είναι τα τελευταία, αλλά μόνον η πρώτη δόση των μέτρων που υποχρεώνεται να πάρει η κυβέρνηση.
ΠΟΙΑ θα είναι τα επόμενα; Αγνωστο για την ώρα, μια και φαντασία δεν περισσεύει. Πάντως, οι «ψύχραιμοι» αναλυτές όλων των ειδών, από το ΔΝΤ, τους Ευρωπαίους, τους Αμερικανούς αλλά και τους Γερμανούς κ.λπ., θεωρούν απολύτως βέβαιο ότι η Ελλάδα βαδίζει ολοταχώς σε μια «ελεγχόμενη πτώχευση», ακόμη και μέχρι το τέλος του χρόνου.
ΗΔΗ στη Γερμανία, και όχι μόνον, έχουν αρχίσει «οι πρόβες» για την αντιμετώπιση εντός της ευρωζώνης, κατά πάσα πιθανότητα, της επόμενης πράξης του ελληνικού δράματος.ΟΙ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΙ βεβαίως που θα αναγνωρίσουν τη νέα πραγματικότητα θα είναι και πάλι οι Ελληνες πολίτες.
ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ
Το αλίευσα ΕΔΩ
«Στον δρόμο που χάραξε η Ελλάδα» (για την ακρίβεια τον χάραξαν άλλοι) βαδίζουν σταθερά και οι υπόλοιπες προβληματικές χώρες της ευρωζώνης, Ιταλία, Πορτογαλία, Ισπανία και πολύ δειλά για την ώρα η Γαλλία.
Σε όλες αυτές τις χώρες γίνονται δραστικές μειώσεις δημοσίων δαπανών, πάγωμα και περικοπές σε μισθούς και συντάξεις Δημοσίου, αύξηση ορίων συνταξιοδότησης κ.λπ.
ΣΕ ΚΑΜΙΑ όμως από τις χώρες αυτές τα μέτρα λιτότητας δεν έχουν την αγριάδα, τη σκληρότητα και το παράλογο όπως στην Ελλάδα.
Ο ΛΟΓΟΣ είναι μάλλον προφανής, αν και ακόμα κρύβεται πίσω από ξύλινο, περιγραφικό και ενίοτε «θριαμβευτικό» τόνο από φωνές της κυβέρνησης, που παρουσιάζουν «τη σωτηρία» της Ελλάδας.
Η ΧΩΡΑ πριν από ελάχιστο χρόνο βρέθηκε στο κατώφλι της χρεοκοπίας, αφού ήταν σαφές ότι δεν μπορούσε να αποπληρώσει τα χρέη της. Οι παρεμβάσεις στο «παρά μισό» του ΔΝΤ και της Ε.Ε. εξανάγκασαν τη χώρα σε συμφωνίες με βαρύτατους όρους, ιδιαιτέρως απεχθείς και καταστροφικούς για την κοινωνία.
Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ, που δεν είχε περιθώρια (αλλά και σχέδιο) για να διαπραγματευτεί, αποδέχτηκε ολόκληρο το περίφημο «Μνημόνιο», που είναι ήδη νόμος του κράτους. Εκ των υστέρων, επιχειρεί να το «ωραιοποιήσει», αφήνοντας «χαραμάδες» για τη μετέπειτα «διαπραγμάτευση» ιδιαιτέρως απεχθών σημείων.
ΜΑΤΑΙΟΣ κόπος βεβαίως και απολύτως αμφισβητήσιμη η προσπάθεια να μειωθεί έστω και κατ' ελάχιστον το βαρύ πολιτικό κόστος που καλείται να πληρώσει στο μέλλον η κυβέρνηση για τους χειρισμούς της.
ΩΣΤΟΣΟ, αυτό δεν είναι το σύνολο «του έργου» που θα αντιμετωπίσουν τα επόμενα χρόνια οι Ελληνες πολίτες. Και τούτο διότι η κυβέρνηση έχει ήδη δεσμευτεί ότι τον επόμενο χρόνο, αλλά και τον μεθεπόμενο, θα μειώσει ακόμη περισσότερο τη δημοσιονομική πολιτική της (εφαρμογή του Συμφώνου Σταθερότητας το λέμε), έτσι ώστε η Αθήνα ως μέλος της ευρωζώνης να πλησιάσει τον άπιαστο στόχο του ελλείμματος στο 3%.
ΑΥΤΟ σημαίνει με άλλα λόγια ότι τα παρόντα απεχθή μέτρα δεν είναι τα τελευταία, αλλά μόνον η πρώτη δόση των μέτρων που υποχρεώνεται να πάρει η κυβέρνηση.
ΠΟΙΑ θα είναι τα επόμενα; Αγνωστο για την ώρα, μια και φαντασία δεν περισσεύει. Πάντως, οι «ψύχραιμοι» αναλυτές όλων των ειδών, από το ΔΝΤ, τους Ευρωπαίους, τους Αμερικανούς αλλά και τους Γερμανούς κ.λπ., θεωρούν απολύτως βέβαιο ότι η Ελλάδα βαδίζει ολοταχώς σε μια «ελεγχόμενη πτώχευση», ακόμη και μέχρι το τέλος του χρόνου.
ΗΔΗ στη Γερμανία, και όχι μόνον, έχουν αρχίσει «οι πρόβες» για την αντιμετώπιση εντός της ευρωζώνης, κατά πάσα πιθανότητα, της επόμενης πράξης του ελληνικού δράματος.ΟΙ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΙ βεβαίως που θα αναγνωρίσουν τη νέα πραγματικότητα θα είναι και πάλι οι Ελληνες πολίτες.
ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ